Tag archieven: rustig

DCLA duurloop (pré-meeting)

Een loopgroep zou geen loopgroep zijn indien elke activiteit niet zou worden vooraf gegaan met een loop. Zodoende ook vandaag: de lentevergadering. Op deze maandag avond staat de lentevergadering op het programma, maar de afspraak ligt iets vroeger, zodat er tijd is voor een duurloopje.

Op het uur van afspraak is het allesbehalve lenteweer; het zijn eerder winterse taferelen. Het is donker, het regent, het sneeuwt, het is allesbehalve ideaal loopweer. Rond 18.15u, het eigenlijke vertrekuur stopt het met regenen en kan er toch in vrij normale omstandigheden vertrokken worden. S. neemt de rest van het groepje op sleeptouw en gebruikt zijn uitgebreide kennis van de omgeving om ons een mooi parcours voor te schotelen.

De snelheid ligt op deze maandagavond toch wel iets lager dan op de vrijdagse duurloop. Dit is duidelijk een extra loopje met als doel om straks ‘fris’ te kunnen vergaderen. Er wordt onderweg dan ook veel meer gebabbeld dan tijdens trainingen. Met de wedstrijden (Opwijk en Dour) en de jogging (Olmen) van afgelopen weekend hebben we meer dan genoeg om over na te kaarten. Dat de regen en slechte ondergrond van beide wedstrijden centraal staat, mag geen verwondering zijn. Er vielen dan ook woorden als koud, zwaar tot crosscup-onwaardig. 2016-03-07

Wij hebben nu iets meer geluk. Net voor de start was het winter; tijdens deze loop houden we het droog. We blijven dan ook rustig verder lopen aan 11 km/u. Intussen is het wel donker geworden en koelt het toch nog wat verder af. Bovendien is lopen langs de weg in het donker toch net iets gevaarlijker. Je moet niet alleen opletten dat je omber gereden wordt; je moet goed uitkijken waar je je voeten zet. Ik concentreer me dan ook net iets meer op de plaats waar ik mijn voeten moet zetten dan op snelheid en hartslag.

Na een uur en een kwartier zijn we terug aan de Elfkamper en is de douche weer dik verdiend. Intussen staat er binnen al een lekker buffet op ons te wachten. De trainer heeft voor verschillende broden en meer dan voldoende beleg gezorgd, zodat we niet met een lege maag moeten vergaderen.

Movescount_logo     strava


 

Langere duurloop op een grijze zondag

Wat een weekje. Weinig gelopen, zonder te luieren. Vrijdag stond er een prioritaire nieuwjaarsreceptie op mijn programma waardoor ik de duurloop met de collega’s van DCLA heb moeten missen. Op zaterdag kon ik evenmin lopen, omdat mijn andere hobby, fotografie, de hele dag voor zich nam. De enige duurloop van deze week moest dus vandaag gebeuren. Eventjes heb ik eraan gedacht om deze duurloop een dag uit te stellen, wachtend op mooier weer. Morgen is er wel de verhoopte zon, maar heb ik geen uren vrij; het moet dus echt vandaag gebeuren.

Een marathon vraagt een heel specifieke voorbereiding met koolhydraten stapelen en taperen, maar voor een gewone lange duurloop doe ik niets. Mijn ontbijt bestaat dan ook niet echt uit krachtvoer, tenzij je peperkoeken met pindakaas en koffie als het ideale ontbijt beschouwt.Het weer is vrij fris (7°C), een beetje wind, maar grijs en vochtig (99%). In plaats van drank mee te nemen, drink ik enkel wat isotone drank voor ik vertrek. Uiteindelijk is het half twee eer ik de deur uit ga.

Zonder echt te weten welk parcours en hoeveel kilometer ik ga lopen, probeer ik wel niet te veel hellingen te beklimmen. Ik heb nog steeds wat last van mijn rechter hamstring en hellingen zijn dus niet aan te raden. Het is dus noodzakelijk om Linden en Pellenberg te vermijden; juist de twee gemeenten waar ik het meeste loop. Bovendien probeer ik het rustig te houden en nergens te forceren, ook niet op de onvermijdelijke hellingen. 2016-01-24

De eerste duurlopen, een jaar geleden verliepen via het kasteel van Horst en langs Kessel-Lo. Vandaag gebruik ik datzelfde parcours en breid het uit via Nieuwrode. De eerste kilometers verlopen vlot en zonder problemen. Voorbij het kasteel van Horst, richting Kessel-Lo merk ik waarom. Ik heb de afgelopen kilometers de wind in het voordeel gehad. Nu wordt het niet alleen iets zwaarder, maar ook veel frisser. De kilometers passeren op heel regelmatige tijdstippen; de snelheid blijft dus vrij constant.

Door enkel te drinken voor de start krijg ik niet alleen dorst onderweg. Ik zou best een toilet opzoeken. Alsof mijn gebeden verhoord worden, zie ik opeens een Dixi (chemisch toilet) op een bouwwerf. Hier maak ik dan ook gretig gebruik van. En ja, met een lege blaas loopt het veel beter! Veel valt er onderweg niet te beleven. Ik draag geen muziek en onderweg is er weinig te beleven.

Na iets meer dan 22km voel ik toch de vermoeidheid toenemen. De hartslag liegt er niet om. Mijn motor gaat steeds sneller kloppen. In plaats van trager te lopen, drijf ik de snelheid lichtjes op. De waarde op mijn horloge blijft dan ook steeds verder stijgen. Heeft dit te maken met een gebrek aan conditie of komt dit door zo lang te lopen zonder bij te drinken? In ieder geval, op deze manier wordt het geen plezant einde van de marathon. Er is nog werk aan de winkel.

Na afloop heb ik toch wel meer en meer last van de hamstring. Ik vrees dat deze pijn niet vanzelf gaat verdwijnen.

Movescount_logo     strava

 

De kop is er af, eerste van 2016

Een eerste loopje op de eerste dag van het jaar! Het is niet dat ik dit jaar fanatiek ga worden; of ben ik het al?? In ieder geval staan de sterren me gunstig gezind. Op de eerste dag van het jaar staan altijd familiebezoeken gepland en dit jaar is dat iets minder dan de vorige jaren. Het is dus een ideaal moment om van de enkele uren ‘rust’ te profiteren en wat te gaan lopen.

Het weer op deze eerste januari is ideaal. Het is bijna 10°C, een mooi winterzonnetje en weinig wind. Ik loop dus in een lange tight, licht T-shirt en dunne loopshirt. Handschoenen zijn nog niet nodig. Nochtans echt warm hebben mijn handen niet. Op deze eerste dag van het jaar, wil ik het rustig houden. Gisteren, de laatste dag van intussen vorig jaar, heb ik eveneens een rustig duurloopje van 8km afgelegd. Mijn spieren vertonen geen last, maar ik voel toch dat mijn knieën liever geen zware inspanningen te verwerken krijgen vandaag.

Vertrekkend vanuit de Prinsendreef heb ik de eerste kilometers weinig stijgende hoogtemeters en blijft mijn tempo toch ver boven de 12 km/u met een hartslag van 145 hs/min. Graag had ik dit gunstiger gezien, maar dit komt nog wel. Dat hoop ik althans. De volgende kilometers zijn voornamelijk in dalende lijn en dus niet echt representatief. Hier ligt de snelheid dan ook iets hoger. Door enkel naar mijn hartslag te kijken, blijf ik rond de 140 hs/min lopen en probeer ik sneller te lopen aan deze hartslag.

Vanaf Kessel-Lo richt ik mij op een hogere snelheid. De intentie om er een rustige loop van te maken is hiermee vergeten. Ik denk nu aan het stuk Kortrijkstraat, waar ik gisteren, zonder veel inspanning, mijn tweede snelste tijd gelopen heb. Vandaag probeer ik er mijn PR te lopen, maar zonder echt in het rood te gaan. De hartslag komt dan wel boven de 150 te liggen, maar zonder éénmaal de 160 te overschrijden. Vanaf hier is het gewoon aan aan een stevig tempo naar huis lopen. De laatste kilometers worden gelopen aan 13km/u. Dit is wel iets te snel om over een langere afstand vol te houden. Mijn hartslag klimt tot boven de 160 hs/min.

Toch ben ik tevreden van deze eerste loop van 2016. Morgen is het een rustdagje. Zondag is het eerst een veldloopwedstrijd van Tibo en Tobi en hopelijk vind ik daarna de tijd en de zin om zelf nog wat te lopen.

Movescount_logo     strava


 

Rustig afsluitertje van het jaar

Het jaar afsluiten met een kort en rustig duurloopje; er zijn ergere dingen in het leven. Nadat ik de ingrediënten voor het oudejaarsgerecht heb afgehaald, vond ik dat een kort loopje nog net kon. De zon staat uitnodigend aan de hemel en de wind houdt het rustig. Met 10°C is het echt aangenaam lopen.

Van de intervaltraining van gisteren heb ik geen last, dus mocht een kort loopje zeker nog wel. Ondanks de goede omstandigheden wil ik het vandaag heel rustig houden. Ik besef dat de grootste uitdaging van begin volgend jaar ‘het rustig lopen’ zal zijn. Als voorbereiding op een marathon is het noodzakelijk om vele rustige kilometers af te leggen. Als ik de snelheid en de inspanning te hoog leg, bots ik zeker op een overbelasting en ben ik nog verder van huis.Rustig opbouwen is de boodschap. Dit loopje is daar een voorbeeld van.

Ten minste, dat zou het moeten zijn. Met een gemiddelde snelheid van 12,5 km/u loop ik voor mij toch iets te snel om van een trage duurloop te spreken. Toch heb ik steeds op goed gevoel gelopen en heb ik nergens geforceerd. De stijgende hartslag op het einde heeft evenveel te maken met het stijgend wegdek als ‘met de neus richting finish, mag er iets versneld worden’.

Ik sluit hiermee 2015 af met 2142 loopkilometers. Vermist ik vroeger nooit regelmatig gelopen heb, mag ik sowieso van een recordjaar spreken. Dit is alleen mogelijk dankzij de tijd die mijn vrouwtje me geeft om te kunnen lopen. En ook een beetje de flexibiliteit op mijn werk om de lunchpauze soepel aan te passen.

Gezondheid!! Op naar een gezond en sportief 2016 !!

Movescount_logo     strava


Rustige duurloop in winterzonnetje

Na de prachtprestatie van Tibo en Tobi op de Eindejaarscorrida in Leuven is het voor mij terug back to basics. Afgelopen zaterdag heb ik een lange duurloop gedaan en vandaag staat er dan een rustige kortere duurloop op het programma.

In de namiddag staat er weer een mooie winterzon aan de hemel en met 12°C is het ideaal loopweer te noemen. Toch is het de bedoeling om het rustig te houden vandaag. Wetende dat de eerste meters bergaf zijn, moet ik er echt op letten om niet te snel van start te gaan. Ik controleer dan ook iets regelmatiger mijn hartslag en let erop dat deze niet te hoog komt. Toch blijkt dat de eerste kilometer onder de 5′ min blijft. Beter nog, de volgende kilometers blijven ook onder de 5′ min/km. In tegenstelling tot zaterdag blijft mijn hartslag nu vlot onder de 140 hs/min, zelfs onder de 135 !! Dit is al een situatie die ik volgend jaar op 10 april ook zou willen kennen.

Toch gaat de daarna iets minder vlot. Om de snelheid niet te veel te laten zakken, moet mijn hartslag wat omhoog. iets dramatisch, maar de hoopvolle situatie van daarnet is nu niet meer aan de orde. In plaats van mijn gewone toer van 11km loop ik nu via een andere weg naar huis en maak hiermee mijn te lopen afstand iets langer en, wat belangrijker is, iets zwaarder. De weg van Kessel-Lo naar Hoog-Linden, Leming, is voor het grootste stuk stijgend. Hier maak ik weer mijn traditionele fout. In plaats van rustig te blijven lopen, probeer ik hier langzaam te versnellen. Het rustige duurloopje krijgt hierdoor  wel een veel minder rustig karakter.

De laatste twee kilometer probeer ik mijn hartslag terug onder controle te krijgen zonder de inspanning te laten verwateren.

Movescount_logo     strava


 

Aperitiefloopje

Na de intensieve duurloop van afgelopen zondag heb ik gisteren een dagje rust ingelast. De benen hebben helemaal geen last van deze twee uur durende loop, maar om zeker niets te forceren, is dit toch een wijze beslissing. Vandaag ‘mag’ er dus wel gelopen worden, maar door een goed gevulde agenda blijft er weinig tijd over.

Letterlijk net voor een uitgebreide maaltijd, blijft er een uurtje over om vlug een loopje in te lassen. Na de maaltijd staan er nog twee activiteiten gepland waar gegeten en/of gedronken wordt, dus een loopje vooraf komt als geroepen. Rond 10.30u vertrekken we met zijn drieën aan ons gekende tochtje via het sportkot en het bos langs de Boudewijnlaan in Heverlee.

Het is vooraf beslist om het rustig te houden en het lukt ons nog ook. We starten aan een snelheid van om en bij de 10 km/u en we blijven deze snelheid lopen gedurende onze volledige omloop. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de hartslag vrij rustig blijft. Met een gemiddelde hartslag van 130 hs/min mag deze loop een rustig loopje genoemd worden, ook al had ik deze graag nóg lager gezien bij deze snelheid.

Movescount_logo     strava