Na de wedstrijd van afgelopen vrijdagavond staat er op zondagmiddag opnieuw een wedstrijd gepland en wat voor één!
In voorbereiding van een marathon moet een training voornamelijk bestaan uit duurlopen en dan nog rustige duurlopen. Dit weekend zondig ik tegen 200 km/uur hiertegen. Vrijdagavond liep ik de Twee-dorpenloop in Kortenaken (Glaabeek-Waanrode) en vandaag sta ik aan de start van de eerste manche van de marathon van Lubbeek: de Linden Bosloop.
Na een copieuze maaltijd naar aanleiding van de plechtige communie van Tibo en Tobi gisteren, durf ik me vandaag niet in supervorm voelen. Ik ben al blij dat de perikelen met de hoge hartslag voorbij zijn. De wedstrijd van vrijdag heeft alvast geen verdere schade aangericht. Gelukkig is de wedstrijd vandaag pas in de namiddag en dus kan ik er nog een rustige zondagochtend van maken. Vrijdag maakte ik nog een fout door te veel te eten, zelfs meer dan 3 uur voor de start. Vandaag is het nog zwaarder (verder en meer hoogtemeters) en dus maak ik die fout niet meer. Je weet wel: de ezel …
Iets over tweeën gaan we toch al richting scoutslokalen om het administratieve af te handelen. Als je goed tijdig gaat, is het er nog niet druk en kan je alles ook rustig afhandelen, je borstnummer goed vastspelden en tijdig beginnen aan de opwarming. Het zijn vooral Tibo en Tobi die zich eerst moeten opwarmen. Zij starten hun 4K wedstrijd reeds om 15u.
De winnaar van de vorige twee edities, Wouter Lammens, schrijft ook de derde editie van deze wedstrijd op zijn naam. Als eerste vertrokken, heeft hij toch nog andere lopers, waaronder Tibo en Tobi moeten inhalen. Er zijn er dus die een andere (lees: kortere) weg genomen hebben. Ik vrees dat de meeste de foute weg genomen hebben, maar gelukkig zijn de drie eerste toch als eersten over de finish gekomen. Tobi eindigt als 7de en Tibo als 12de.
Voor en tijdens de wedstrijd van 4K probeer ik me zo goed en zo kwaad als het kan me op te warmen. De start wordt een kwartiertje uitgesteld omdat we pas kunnen vertrekken als de laatste deelnemer van de 4K over de finish is. Om 15:45u is het dan tijd voor de start van de 7K en de 14K. Hieronder is heel duidelijk te zien hoe zenuwachtig de eerste rij is en hoe rustig er het daarachter aan toe gaat.
Na een korte aanloopronde van 700m passeer ik als 10de de start- en finishlijn. Eigenlijk ben ik veel te snel gestart, met een eerste kilometer in 3’30”. Dit is veruit de snelste start die ik ooit genomen heb. Hopelijk bekoop ik dit niet. De eerste ronde lopen we met zijn drieën. We worden wel nog ingehaald door één loper die duidelijk rustiger gestart is en toch meer capaciteiten heeft. Op het einde van de eerste ronde loopt Sandra S. voor me uit en blijf ik een 100m achter de andere hangen. Versnellen kan ik echt niet meer. Het zal dus vechten worden opdat niemand me nog inhaalt.
De tweede ronde wordt echt afzien. De hellingen zijn nog veel zwaarder. Net als in de marathon van Parijs, maar nu al na 10km, driegen de kuiten te verkrampen. Het is dus opnieuw tempo houden en zo voorzichtig mogelijk lopen. Elke misstap of te snelle pas kan een kramp veroorzaken. Mijn voorligger loopt nochtans niet verder van me weg; hij is waarschijnlijk ook op zijn limiet aan ’t lopen. Ik wil nog wel proberen korterbij te komen, maar tevergeefs. Ik hang 10de en zal ook als 10de over de finish lopen. Achter mij is een groot gat en van daaruit hoef ik niets meer te vrezen.
