Tag archieven: Heverlee

Toch weer snel gelopen

Na meerdere rustige duurlopen en bij de eerste echte koude heb ik me toch laten verleiden om een snellere tempoloop te doen.

Afgelopen weekend heb ik een mooie duurloop afgelegd en op maandag, mede door mijn verjaardag, koos ik voor een dagje wellness, zonder lopen. Vandaag vertrek ik op het middaguur voor een loop tijdens mijn middagpauze. Om half twee staat er een meeting op mijn agenda en dan moet ik gegeten en gedoucht hebben. Onze traditionele toer ‘Sequoia’ is zeker haalbaar.

Zoals de laatste weken steeds het geval was, vertrek ik ook dit keer redelijk rustig. In de tunnel onder de Leuvense ring loop ik iets sneller, omdat er een fietser achter me aan komt en ik niet graag uitwijk over de trappen. Hierdoor heb ik te snel een hogere hartslag als ik terug ‘boven’ kom. Vanaf hier gaat het mis. Op de Finse piste blijf ik vlot doorlopen waardoor de hartslag nog iets hoger ligt. Na de Finse piste drijf ik de snelheid nog wat verder op. Hiermee ben ik definitief omgeschakeld van duur- naar tempoloop.

Vanaf het begin Dijlepad leg ik de snelheid nog wat hoger. De snelheid ligt dan boven de 14 km/u. Op een bepaald moment zie ik 4’12” min/km op mijn horloge staan en besef dan zeer goed dat dit het tempo is om een marathon sub 3 uur te lopen. Mijn hartslag kan ik aan deze snelheid niet onder de 160 hs/min houden en ik vrees dat deze nog gaat stijgen als ik zo blijf lopen.

Na het keerpunt krijg ik de wind van voren, letterlijk dan. Toch kan ik de snelheid aanhouden en omdat ik toch tegen de wind in moet lopen, komt de snelheid zelfs nog iets hoger te liggen. Met kilometers rond de 4′ min/km loop ik toch iets te snel. De hartslag liegt niet en bereikt de 170 hs/min-grens. Dit is niet heel lang vol te houden. Toch blijf ik dit lopen tot ik aan de Celestijnenlaan kom.

Vanaf hier gaat de pees er iets af en probeer ik aan een redelijk tempo verder te lopen.

Movescount_logo    strava


 

Eindelijk vlot onder de 140

De titel lijkt raar, maar de afgelopen dagen probeerde ik te lopen met een hartslag onder de 140 hs/min en vandaag lukte het.

Vandaag loop ik net als gisteren, hetzelfde parcours. Het grote verschil: dit keer loop ik niet alleen. Samen met een collega vertrekken we iets over 12u richting sportkot en verder. Het doel is eenvoudig: duurloop van meer dan een uur en niet te snel. Ik hoop dit keer een tragere hartslag te hebben, liefst zelfs onder de 135 hs/min.

We vertrekken vrij rustig en mijn hartslag bewijst dit. ik blijf zelfs onder de 130 hs/min. Dit is dus wat het moet zijn. Het kan dus wel. Na de tunnel onder de Leuvense ring volgen enkele kortere stukken met wat bochtenwerk, maar toch blijft het lukken. Het langere stuk langs Dijlepad en voorbij de E40, het Ormendaalpad, verloopt ook vlekkeloos. De lichte rugwind zal hier zeker een beetje bij helpen.

Na het keerpunt, ter hoogte van de Stationsstraat in Korbeek-Dijle, speelt de wind in het nadeel en voelt het ook frisser aan. Bovendien gaan we hier op zoek naar een nieuwe weg en dat zorgt altijd voor een iets hogere hartslag. Inderdaad, alle kleine dingetjes tellen mee. Na dit kleine ommetje rond het Egenhovenbos, lopen we terug naar Leuven langs dezelfde paden. Hier ligt de hartslag net boven de 130 hs/min, maar blijft toch onder de 135 hs/min, ondanks de snelheid van 11,5 km/u. De duurtrainingen beginnen stilaan hun vruchten af te werpen.

Na 75 min bereiken we terug ons vertrekpunt en ik kan alleen maar tevreden terugkijken naar deze duurloop. De rustdag van gisteren zal waarschijnlijk ook wel een positieve invloed gehad hebben.

 

Movescount_logo    strava


 

 

Zelfde scenario van gisteren, rustig dus

Net zoals gisteren, vertrek ik vandaag ook alleen voor een rustige duurloop. Bovendien ga ik vandaag ook naar de de sporthal om de meeting van zaterdag te bespreken.

Het bezoek aan de Nayer wordt voorafgegaan door een duurloop. Opnieuw is het mijn bedoeling om onder de 140 hs/min te blijven en opnieuw lukt het mij niet. Ik moet gewoon trager lopen, dat kan toch niet moeilijk zijn en toch …

In ieder geval loop ik rustig over vertrouwde wegen en geniet van de mooie beelden die de herfst in een bos kunnen geven. De enige personen die je hier tegenkomt, zijn andere joggers of wandelaars. Als je dan nog beseft dat je hier kan lopen tijdens je middagpauze, voel je je goed.

Na 7k draai ik terug richting Leuven en voel ik de wind veel minder. De tegenwind zat er dus voor iets tussen. In deze richting, met de wind in de rug, ligt de hartslag wel iets lager. Ik blijf nu zeker rustig lopen, want met de rugwind voelt het ook warmer aan en ik wil niet té bezweet in de Nayer aankomen.

Uiteindelijk toch iets meer dan 14k gelopen en ben tevreden, want beter gelopen met iets te hoge hartslag dan helemaal niet gelopen.

Movescount_logo    strava


 

We blijven rustig

Afgelopen weekend toch een goede duurloop gelopen en op dat elan gaan we deze week verder.

Volgend weekend vindt er de indoor atletiekmeeting van DCLA plaats die ondergetekende organiseert en daarvoor wil ik nog eens aan de sporthal de Nayer passeren voor de laatste afspraken. Waarom zou ik speciaal er naartoe rijden als ik bijna dagelijks passeer al lopend? Spijtig genoeg is het secretariaat gesloten tussen 12u en 13u en dus kan ik er bij het vertrek niet terecht. Ik moet dus alvast een uur lopen en dan kan ik net na 13u opnieuw proberen.

Doel vandaag is eenvoudig: rustig lopen, een halfuurtje op en dan op dezelfde tijd terug. Na de tunnel onder de E40 sla ik vandaag dus rechtsaf, terwijl ik altijd links ga, richting spoorweg. Zonder veel nadenken loop ik rustig verder en probeer de hartslag niet te laten oplopen. Deze zou ik toch graag onder de 140 hs/min houden. Het is me zaterdag gelukt bij mijn lange duurloop en wil het vandaag ook zo houden. 2016-11-21

Net voor de tunnel onder de E40 haal ik iemand in die ongeveer hetzelfde tempo loopt als ik. In plaats van er zo maar voorbij te lopen, blijf ik even naast hem lopen en begin een gesprek. Samen lopen we verder en draaien beide rechts na de E40. Hier kent hij de weg niet en vertel ik hem wat over de mogelijkheden aan deze kant van de autosnelweg. Aan een mooi tempo lopen samen verder richting Korbeek-Dijle. Na een half uurtje, net wat ik van plan was, draaien we rechtsomkeer en lopen aan ongeveer dezelfde snelheid terug. Het gesprek gaat gewoon verder over lopen, wedstrijden, kinderen, …

Ter hoogte van het kasteel van Arenberg splitsen onze wegen, want ik loop hier opnieuw het domein van de KULeuven op richting de Nayer. Spijtig genoeg is de verantwoordelijke atletiek niet aanwezig en mag ik morgen nog eens passeren. Natuurlijk koppel ik hier opnieuw een duurloopje aan. Als ik ook om 12u vertrek, zal ik iets verder moeten lopen en dus nog iets later na hun middagpauze langskomen. Dat vinden we helemaal niet erg.

Ondanks de gezellige loop vond ik mijn verhouding snelheid/hartslag niet goed. Ik zal dus nog meerdere duurloopjes moeten doen.

Movescount_logo    strava


 

Dubbele achtervolging

Maandag is werkdag, maar ook dan wordt er gelopen. Samen met enkele collega’s gebruiken we onze middagpauze om te gaan lopen. Stilzwijgend wordt er steeds afgesproken om 12u en vertrekken dan richting sportkot en verder langs kasteel van Arenberg.

Om iets voor 12u wil ik omkleden en zie dat de collega’s al de benen genomen hebben. Ze zijn al vertrokken zonder mij. Na enkele minuten ben ik omgekleed en vertrek dan aan een achtervolging. Ik heb geen idee hoeveel achterstand ik heb en loop dan ook niet al te snel. Na de langere duurloop van gisteren, is het vandaag niet echt de bedoeling om er een race van te maken.

Na 3K ben ik bij de te vroeg gestarte collega’s. Vanaf hier loop ik verder met hen mee. Mijn hartslag zakt vrij snel van 156 hs/min naar een waarde onder de 130 hs/min. De snelheid ligt net onder de 10km/u. In plaats van de Sequoia(-) te lopen, kies ik ervoor om de volledige Sequoia te lopen. Dit is ongeveer 900m verder. Opnieuw is het de bedoeling om ze opnieuw in te halen. Ik loop dit extra stuk dan terug aan een iets hogere snelheid. Met een snelheid van 13,7 km/u moet het mogelijk zijn om ze in te halen vooraleer we aankomen.

Net bij het oversteken van de Celestijnenlaan (op 6,4K of na 3K) zie ik ze net voor me uitlopen. Intussen is daar ook een afscheiding en moet ik nog iets langer het tempo hoog houden om na 500m de eersten opnieuw in te halen. Na deze twee achtervolgingen vind ik de training intensief genoeg en besluit om verder bij hen te blijven. Er moet ook niemand meer ingehaald worden.

Met deze twee snellere stukken was dit een aangename training. De week is dan ook goed gestart.

Movescount_logo    strava

Stevige middagloop met te weinig afkoeling

Deze maandag wordt de lunchbreak opnieuw sportief ingevuld. Ondanks de regen trekken we de sportschoenen en extra regenvestje aan. Door verscheidene omstandigheden vertrekken we iets vroeger (11:30u) en zijn we maar met zijn tweeën.

Met twee betekent ook dat we enkel onderling het tempo bepalen. Bij het vertrek regent het heel lichtjes en koud is het zeker niet. Het heeft dus geen zin om er direct in te vliegen om warm te krijgen. Wat onmiddellijk opvalt is de rust. Enkel alleen het feit dat we net voor het magische middaguur vertrekken, betekent dat er veel minder mensen op straat zijn. De eerste kilometers lopen we vrij rustig. Deze moeten gelopen worden deels in de binnenstad op de voetpaden, tussen fietsers en wandelaars, als bij het kruisen van enkele wegen.

Vanaf het Dijlepad hebben we van het voorgaande geen last meer en kan er op het lopen geconcentreerd worden. Het loopt dan ook veel ontspannender, zelfs als je, zoals vandaag, een weg moet zoeken om zoveel mogelijk plassen te ontwijken. De snelheid bedraagt dan ook vlot de 12,5 km/u (4’47” min/km). In plaats van rechts te draaien zodat we ons vertrouwde Sequoia-parcours volgen, lopen we rechtdoor richting de spoorweg.

Net voor de tunnel onder de E40 worden we ingehaald. Zonder het echt te beseffen lopen we zelf ook wat sneller. Net voorbij de tunnel ligt het zwaarste stuk met enkele korte steile stukjes, om nog te zwijgen van het stuk langs de spoorweg. Toch blijven we hier een mooie snelheid houden. De snelheid gaat zelfs nog hoger liggen in de weg terug richting Heverlee. Hier lopen we enkele kilometers boven de 13km/u.

Vanaf het kasteel van Arenberg lopen we dezelfde weg als heengaan. Dit keer blijft de snelheid gemiddeld toch steeds boven de 12 km/u liggen. Ondanks de verkoelende regen, was het echt wel warm genoeg en vond het zweet meer dan gewenst zijn weg naar buiten. Dit zijn mooie tempoloopjes die deugd doen. Ik blijf dit leuker vinden dan de echte rustige duurlopen, maar die blijven wel noodzakelijk.

Movescount_logo      strava