Op deze natte dag staat er ook een DCLA training op het programma. Gelukkig voel ik nu niets meer van mijn ochtendtraining. Ik kan dus met een goed gevoel naar de training vertrekken. Het vraagt met dit weer een klein beetje extra motivatie: het regent pijpenstelen en daardoor is het vrij fris. Het is dan ook bewonderenswaardig dat Tobi zonder problemen zich klaarmaakt en meegaat naar de training, ondanks hij een week ziek is geweest.
Naar goede gewoonte starten we om 18.15u met de opwarming. Dit is een tochtje van 5 km via diverse straten. De opwarming wordt vandaag uitgebreid met enkele korte versnellingen op de helling net achter de atletiekpiste. Intussen is het opgehouden met regenen en kan er ‘droog’ gestart worden met de eigenlijke training.… Lees verder
Geen verrassing: het is vrijdag en dan loop ik samen met de joggers van Miel een duurloop. Het weer is echt goed, helemaal niet koud en het regent eens niet. Toch kies ik voor een T-shirt en dun loopshirt. Voor de start gaan we met enkele een kleine opwarming doen op de piste. Op die manier weet ik of de kledij goed is en of alles in orde is om te starten met de eigenlijke duurloop. Alles zit goed, de schoenen zijn goed geknoopt, toiletbezoek afgelegd, …
Enkele minuten later starten we dan met onze duurloop. Het is toch een vrij omvangrijke groep vandaag. Wat nog meer opvalt, is het aantal vrouwen. Het blijkt dat onze groep vandaag bestaat uit evenveel vrouwen als mannen.… Lees verder
In tegenstelling tot wat ik gisteren zei, neem ik vandaag toch deel aan de training van Miel. Ik neem we wel voor om niet te forceren en zo een eventuele blessure niet te verergeren.
Met de nodige schrik vertrek ik, samen met de rest aan de opwarmingsronde. Het weer valt al bij al nog mee: lichte regen en niet te koud. Het tempo zit er eigenlijk al vrij snel goed in. Met een snelheid van boven de 11,5 km/u. Mijn hartslag komt zelfs (na een lichte helling) boven de 150 hs/min uit.
De training zelf start rustig. Het eerste deel bestaat uit 1500m rollen, gevolgd door 1000m vlot en afsluiten met een 500m snel. Door de slechte staat van de Finse piste nemen we het oude parcours.… Lees verder
Doen of niet? Dat is de vraag die ik me de hele dag stel. De benen zijn duidelijk vermoeid en de knieën zijn nog steeds niet pijnloos. Bovendien laat de rechter hamstring zich ook nog altijd voelen. Alleen al het feit dat ik hier op deze manier begin, toont duidelijk aan dat er maar één goed antwoord is. Dit zeg ik natuurlijk vóór de start van de training. Voorlopig heb ik mij voorgenomen om enkel de opwarmingsronde mee te lopen en daarna eerlijk te antwoorden op de vraag of ik nog iets voel. Bij het minste gevoel blijf ik rustig enkele rondjes op de Finse piste lopen of keer ik terug naar de kantine.
Intussen heb ik mij ook voorgenomen om eind van de maand (30/01/16) een halve marathon in wedstrijdverband te gaan lopen.… Lees verder
Geen rustdag vandaag. Op deze maandagavond staat de jaarlijkse nieuwjaarsreceptie van DCLA op het programma. Met enkele collega’s hebben we afgesproken om deze clubactiviteit te laten voorafgaan door een duurloop. Meestal las ik op maandag een rustdag in, maar dit keer laat ik mij toch verleiden om deze duurloop mee te lopen.
Op hetzelfde uur als woensdag en vrijdag begeef ik mij naar DCLA. De kantine is helemaal ingericht voor de nieuwjaarsreceptie, dus zet ik mijn sportzak maar onmiddellijk in de kleedkamer. Er hangt regen in de lucht, maar op het moment van de start, vallen er toch geen dikke druppels uit de lucht. Hopelijk blijft het droog. Dirk heeft voor een nieuw parcours gezorgd en zal ons naar Heverlee brengen.… Lees verder
Het einde van een werkweek wordt steevast afgesloten met een duurloop met de collega’s van DCLA. Sinds een tijdje voel ik wat pijn aan mijn rechterknie. Zelfs bij het normaal stappen, op en af een trap, voel ik deze pijn. Dit is natuurlijk geen goed teken. Zeker niet als je weet dat ik vele jaren niet heb kunnen lopen door een ontsteking aan de rechter patellapees. Om er zeker van te zijn of ik überhaupt kan lopen, doe ik eerst enkele testrondjes op de atletiekpiste. Deze ondergrond is vrij zacht en bovendien lopen we hier echt heel rustig. Hieruit merk ik dat de pijn niet erger wordt en ik besluit om toch maar deel te nemen aan de wekelijkse duurloop.… Lees verder
duurloop met de collega’s van