Sequoia als start van nieuwe trainingsweek

Na een week met wat minder kilometers en met nog zes weken voor de boeg, is het nu opnieuw een opbouwweek. Alvorens aan tapering te denken, moet er eerst nog enkele weken goed getraind worden. Anderzijds voelen mijn benen, knieën, spieren en pezen toch wel vermoeiend aan. De pijn onderaan de kuit (of bovenaan achillespees) blijft me parten spelen. Anderzijds is het afgelopen zaterdag in Lier goed verlopen. Echt panikeren doe ik niet, maar ik moet toch de nodige voorzichtigheid aan de dag leggen.

Vandaag, maandag, eerste dag van de week, houd ik het relatief rustig. Met enkele collega’s vertrekken we om een duurloopje af te leggen tijdens de middagpauze. Het weer is vrij goed; er staat een zonnetje aan de hemel, maar het is nog steeds winter en er staat een frisse bries.… Lees verder

Herstelloop Sequoia(-)

De toch wel zwaardere inspanning van gisteren is nog niet echt verteerd. Ondanks ik er een LSD van wou maken, wat dus Slow inhoudt, vereist deze inspanning volgens Suunto een hersteltijd van 65 uur. Dit is bijna drie dagen!!

Ik onderschat de inspanning niet, maar ik ben toch zeker niet van plan om nu drie dagen helemaal niets te doen. Het zal wel enkele dagen rustig aan zijn. Het laatste wat ik wil is nu een blessure oplopen die vermeden kan worden.

Anderzijds voel ik toch niets in mijn spieren, dus dat zit al goed. Toch voel ik mijn knieën als ik lang gezeten heb. De boodschap is dus niet te lang blijven zitten en voldoende bewegen. Een rustig loopje tijdens de lunchpauze moet dus wel kunnen, niet?… Lees verder

Sequoia op maandag

Door de kortere (maar snellere) loop van zondag, wil ik er op maandag geen rustdag van maken. Op deze middag is er een collega waarmee ik samen loop. Het is vrij fris en zeker op plaatsen waar de wind in het gezicht blaast.

Het tempo zit er vanaf de start al vrij goed in. De eerste kilometer wordt gelopen in 5’15” min/km en de daaropvolgende zelfs nog iets sneller. Het is pas wanneer de ondergrond het normale lopen niet meer toelaat, dat de snelheid wat zakt. Toch wordt er op dit modderige stuk nog steeds 11 km/u gelopen. Ik draag geen hartslagmeter, maar ook bij mij klopt mijn motor iets sneller.

Intussen hoor ik mijn collega al iets zwaarder ademen, maar toch de 7de kilometer opnieuw gelopen in 5’07” min/km.… Lees verder

Sequoia: Natter dan nat

Het regent hard. Het is werkelijk geen weer om een hond door te jagen. Toch beslissen we om te gaan lopen. We, dat zijn drie collega’s en ikzelf. Gezien de omstandigheden kunnen we van een grote groep spreken.regen-2

Echt koud is het niet, maar door de regen en wind is het toch vrij fris. De kledijkeuze voorziet alvast een dun regenvestje. Hierdoor moet er niet te veel meer onderaan gedragen worden. Het was alweer even geleden, maar dit keer draag ik toch mijn pet. Op die manier houd je de meeste regen uit je gezicht en voel je de druppels ook niet vallen. Handschoenen heb ik niet en hoop deze dan ook niet nodig te hebben.

Met drie van de vier vertrekkers blijven we samen.… Lees verder

Rustige Sequoia(-) op de middag

Het afgelopen weekend was eentje om te koesteren. Met een 11,5 km op zaterdag en een 23 km op zondag kan dit weekend tot een van mijn toppers gerekend worden. Vooral de combinatie van de twee kan als echt intensief gecatalogeerd worden. De rust drong zich dan ook op en was vooral voelbaar aan de hamstrings. Deze week is dan ook begonnen met een dagje complete rust. Op maandagavond heb ik wel een halve Runners World uitgelezen, liggend in de (luie) zetel.

Dinsdag moet een dagje worden van relatieve rust. Door de natte ochtend heb ik afgezien van een loopje naar het werk. De lunchpauze kondigt zich wel droog aan en daarom is dat het uitgelezen moment om rustig te gaan lopen.… Lees verder

Rustige loopje via Sequoia(-)

Een rustig loopje tijdens de lunchpauze kan deugd doen. Na de intervaltraining van gisteren, waar ik de laatste versnelling toch wel doorgelopen heb en rekening houdend met de duurloop van morgen, komt een rustig loopje als geroepen.

Met zijn vieren vertrekken voor een loopje langs het sportkot. Hopelijk begint niemand te hard te trekken en blijven we rustig lopen. Ik moet echt leren om ook alleen aan een rustig tempo te blijven lopen. Alleen op die manier kan ik meerdere kilometers lopen zonder last te krijgen van overbelasting.

Als er eentje een andere weg neemt, gaat opeens het tempo de hoogte in. Gelukkig niet al te hoog. Toch gaat mijn hartslag enkele slagen per minuut sneller kloppen. Ik doe nochtans mijn best om deze zo laag mogelijk te houden.… Lees verder