Met amper éénmaal gelopen deze week en dan nog met lichte pijn aan de knie verschijn ik aan de start van mijn tweede veldloop. Vrij snel na aankomst in Neerpelt, warm ik samen met Tobi op voor de SACN Dommelloop 2017.
De tempoloop van vrijdag verliep zonder noemenswaardige problemen alhoewel ik nog steeds iets voelde, maar niet genoeg om in de zetel te houden. Ruim op tijd rijd ik samen met Tobi naar het Dommelhof in Neerpelt, of is het nu al Pelt? Als enige deelnemers van DCLA Leuven, kunnen we gelukkig gebruik maken van de tent van DCLA Halen. Echt gelukkig, want na een lichte regenbui, begint het zelfs te hagelen en wordt de grond alleen maar natter en ook vettiger.… Lees verder
Vorige week maakte ik melding van een opkomende blessure aan mijn linker knie en onmiddellijk bouwde ik een kleine week rust in. Na de langere duurloop op zondag duurde het tot vrijdag eer ik opnieuw de loopschoenen aantrok.
Op vrijdag stond het jaarlijks etentje van de brokkenlopers geprogrammeerd en een etentje wordt steevast voorafgegaan door een loopje. Het is vrijdag en dus wordt er een duurloopje gedaan. Zonder te kiezen voor een alternatief parcours vertrekken we met velen voor de traditionele wintertoer. We zijn duidelijk met meer starters dan gewoonlijk. Het etentje van vanavond zal er zeker iets mee te maken hebben.
Vaak wordt er vrij snel gelopen en ook ik doe er aan mee, in de mate van het mogelijke.… Lees verder
Deze week liep ik vier keer, met een +30K op zondag, maar dit blijkt te veel. Liep ik teveel kilometers of te intensief?
Na de veldloop van vorige zondag had ik de smaak opnieuw goed te pakken. De zin in lopen was helemaal terug en daarom wachtte ik niet langer en ging daags nadien, op maandag al een duurloopje doen. Ondanks het tijdsgebrek tijdens de lunchpauze maakte ik toch nog tijd vooraleer naar huis te gaan. Ik kon dus nog net voor de duisternis een aangenaam loopje doen richting The Shelter in Vaalbeek. Met slechts 3% <140 hs/min kan je dit niet echt een rustig duurloopje noemen. De snelheid lag nochtans niet al te hoog, maar de hartslag duidelijk wel.
Woensdag is het 1 november en op dergelijke feestdagen is er slechts een beperkte training bij DCLA.… Lees verder
Van primeurs gesproken: mijn allereerste veldloop wordt de eerste veldloop van DCLA in de recente geschiedenis.
Vanuit de club verwachten ze natuurlijk een grote opkomst van eigen atleten. Vooral de jeugd krijgt de uitdaging om met meer dan 100 atleetjes aan de start te verschijnen. Wij zijn alvast van de partij al zal het maar met één deelnemer zijn, Tobi. Tibo ligt namelijk in het gips en is weliswaar aanwezig, maar dan enkel als toeschouwer.
Tobi loopt er al enkele dagen heel zenuwachtig bij. Hij droomt van een podiumplaats, ook al is hij daar vorig jaar, in Vlaams-Brabant niet in gelukt. Voor mij telt enkel zijn prestatie. Het hangt dan niet van hem af op welke plaats hij eindigt, als hij maar het beste van zichzelf gegeven heeft.… Lees verder
Na de rustige week probeer ik deze week opnieuw een normaal ritme aan te nemen. Dit betekent dus ook de trainingen met de Brokkenlopers van DCLA op woensdag en vrijdag en een langere duurloop in het weekend.
De week begint al met een rustdag, na de langere duurloop van zondag die nog steeds niet verliep zoals ik zou willen. Op dinsdag trek ik me wel weer op gang al is het niet met veel enthousiasme. Toch maak ik er geen rustig middagloopje van, maar leg er een stevig tempo op. De eerste kilometers lijken langzamer, maar dat zal wel aan de GPS liggen, denk ik. De hartslag neemt gestadig toe en na iets meer dan 2K bereik ik al de 170 hs/min.… Lees verder
Van een rustige week gesproken. Ook al voel ik links en rechts wel iets, toch is het niet echt uit schrik van een blessure dat ik minder loop.
Midden deze week stond er een halve marathon op het programma en hierdoor moest ik dus passen voor mijn midweekse intervaltraining. Hiervoor had ik twee dagen rust genomen, ook al omdat mijn benen niet echt fris aanvoelden. Op woensdag voelden ze wel normaal aan waardoor de halve marathon wel liep zoals gepland, met een PR tot gevolg. Na de marathon maakte ik de fout door geen cooling down te doen en de benen hadden het echt wel nodig.
Daags nadien voelden de benen wel opnieuw ok, maar voel ik toch enkele kleine pijntjes.… Lees verder
