Categorie archieven: Sport

Rustig middagloopje

26 april 2016 Werner Een reactie plaatsen

Na de intensieve week nam ik op maandag een verdiende rustdag. Vandaag, dinsdag, breng ik mijn lunchpauze alweer met loopschoenen in het bos door. Ondanks ik alleen loop, wil ik het heel rustig houden. De knieën blijven gevoelig en vragen om niet te veel belast te worden.

Het is niet al te warm en het is zó wisselvallig dat droog blijven niet mogelijk zal zijn. Ik kleed me dus iets warmer aan en hoop dat het niet zal hagelen. Iets over twaalf start ik heel rustig in de Leuvense straten richting de tunnel onder de ring die uitkomt aan het Sportkot.

De eerste kilometers verlopen allemaal heel rustig. Het blijft dan ook kiezen tussen de Sequoia (8,8K) en de omloop die ik de laatste weken al enkele keren gelopen heb via de spoorweg (12K). Door de regen vrees ik dat het stuk Sequoia veel te nat ligt en kies om die reden de iets langere omloop via het bos van Heverlee.

Net zoals voorgenomen blijf ik rustig lopen. Morgen staat er een intensieve training op het programma en om mijn knieën niet té veel te belasten, houd ik het vandaag rustig. In de Herendreef, terug richting Sportkot, profiteer ik van de lichte afdaling door iets snellere passen te nemen. Tot aan de tunnel blijf ik net boven de 12 km/u lopen.

Bij het uitkomen van de tunnel heb ik juist 11K gelopen op net geen 55 min. Op dat ogenblik wil ik het gemiddeld tempo toch onder de 5′ min/km houden en begin wat te versnellen. Op de Karmelietenberg houd ik de snelheid vrij hoog en dit vertaalt zich in iets zwaarder stukje Naamsestraat.

Kortom, dit was een rustig loopje. Zie je wel dat ik alleen ook rustig kan lopen 🙂

Na het uploaden van de gegevens stel ik vast dat hiermee de kaap van de 1000K in 2016 genomen is. Hiermee kom ik op een weekgemiddelde van 58,8 km/week en een daggemiddelde van 8,55 km/dag.

Lopen, Sport

Levensloop 2016

24 april 2016 Werner Een reactie plaatsen

Dit weekend wordt er in het kwartier de Hemptinne in Heverlee de aflossingsloop voor Levensloop gehouden. BPO is eveneens één van de deelnemende ploegen. Vorig jaar kon ik niet van de partij zijn, maar dit jaar laat ik de kans niet liggen. Net zoals in 2014 kies ik ervoor om op zondagmorgen een uurtje voor mijn rekening te nemen. Bovendien willen Tibo en Tobi enkele rondjes meelopen en zullen dus voor 7u ter plaatse moeten zijn.

Bovendien wil ik niet alleen een uur rondjes lopen; ik wil er een langere duurloop van maken. Ik kies er dus voor om van thuis uit te vertrekken. Het komt dus neer om eerst naar Heverlee te lopen. Dit is een tochtje van ongeveer 8,5 km. Om dus tijdig, d.i. om 6u, mijn voorganger af te lossen, moet ik zeker om 5.45u toekomen in Heverlee, wat neerkomt op thuis vertrekken om 5.00u. Ik ben allesbehalve een ochtendmens; dat wordt dus opstaan in het midden van de nacht. Uit mijn laatste marathonavontuur heb ik een belangrijke les getrokken: doe niets abnormaal. Ik ga dus niet speciaal vroeger slapen en houdt het dus gewoon op een iets kortere nacht.

Nadat de wekker afloopt, kleed ik mij onmiddellijk aan in de juiste loopkledij. Na de afgelopen zonnige dagen, lijkt het dat ik opnieuw mijn winter loopkledij uit de kast moet halen. Het is dan ook amper 2°C en ze voorspellen zelfs winterse buien. Na een kleine ontbijtreep en een sportdrankje bereid ik me verder voor op een donker ochtendloopje met een fluovest en met extra verlichting vooraan en achteraan.

Na enkele minuten op weg, ben ik overtuigd van de juiste kledijkeuze met de handschoenen en muts. Op de weg is het extreem rustig. Toch kom ik enkele mensen op de fiets tegen. Zou het voor hen nog zaterdagavond zijn, of ook een (extreem) vroege zondagmorgen. Het lopen zelf verloopt zonder enig probleem. Gelukkig heb ik op voorhand een goede weg uitgestippeld en moet ik daaraan niet al te veel aandacht besteden tijdens het lopen.

Goed op tijd arriveer ik aan de militaire kazerne van Heverlee. Na de passage aan de infostand beschik ik over mijn armbandje als deelnemer. In de blok X van BPO laat ik mijn muts, handschoenen en licht achter en wacht tot mijn voorganger passeert, zodat ik hem kan aflossen. Halfweg mijn eerste rondje voel ik toch dat het nog niet echt warm is. Mijn handen kunnen zeker nog dunne handschoenen gebruiken. Na één rondje ga ik dus opnieuw het gebouw binnen en trek mijn handschoenen opnieuw aan. Intussen begint het meer en meer op te klaren, maar wijzen de ontelbare papieren zakjes met kaarsen waarlangs er moet gelopen worden.

De tijd vliegt. Na enkele rondjes komt er nog iemand van mijn groep langs en besef ik dat mijn uurtje er al half op zit. Niet veel later zie ik Tibo en Tobi arriveren en zij sluiten onmiddellijk aan. Het is duidelijk nog vroeg, want het lopen verloopt voor hen met de nodige moeite. Iets over 7u is mijn opvolger ook al aan zijn rondjes vertrokken en kan ik een warme douche goed gebruiken.

Duurloop, Lopen, Sport, Tempoloop

DCLA afvallingsduurloop

22 april 2016 Werner Een reactie plaatsen

Na een zonnige dag, met stevig middagmaal, kunnen we alle overtollige energie en calorieën kwijt op de vrijdagse duurloop met de collega’s van DCLA. Sinds we de zomertoer lopen, is de groep van Miel opgesplitst in twee. Eén deel loopt in de bossen van Heverlee; het andere deel blijft lopen vanuit Kessel-Lo richting Hoog-Linden. Vandaag zijn we dan toch met negen om, na twee rondjes piste als opwarming, de omloop van 15K aan te vatten.

De eerste kilometers wordt er relatief rustig gelopen. De vierde en vijfde kilometer moeten er heel wat positieve hoogtemeters genomen worden. Hier krijg je dan ook al de eerste pieken in de hartslaggrafiek. Na deze hellingen beginnen we de eerste medelopers te “verliezen”. Sommigen gaan iets langzamer lopen; anderen kiezen een iets andere, lees: kortere, route.

Halfweg zijn we nog met vier over. De snelheid gaan dan fors de hoogte in. Ik blijf dan in tweede stelling lopen om twee redenen. Na de intensieve training van de afgelopen maanden bevind ik mij in een topconditie en wil dus zeker niet het tempo bepalen. Anderzijds blijf ik het laatste stuk van deze omloop moeilijk vinden en wil dus zeker niet een verkeerd weggetje indraaien.

Na enkele kilometers sneller lopen, worden de tussenafstanden tussen de vier ‘overgeblevenen’ heel wat groter. Mijn conditie is duidelijk nog steeds vrij goed, want zonder veel problemen kan ik de snelheidsmaker goed volgen. Intussen groeit er een plan in mijn hoofd om de laatste twee kilometer een extra versnelling te plaatsen. De derde laatste kilometer lopen we nog met twee voorop. Vier kilometer lopen onder de 4’30” min/km begint duidelijk zijn sporen achter te laten.

Voor het provinciaal domein voel ik al dat mijn koptrekkende collega het moeilijk krijgt. De ademhaling laat zich zeer goed horen en aan dit ademhalingstempo kan je het volgens mij niet lang meer volhouden. Bij het binnendraaien van het provinciaal domein neem ik de koppositie over en ga over op een versnelling hoger. Vanaf hier loop ik een kilometer op 4’05” min/km. De laatste kilometer bevat een lang stuk ‘vals plat’ en met als doel de hartslag niet verder te laten stijgen, probeer ik toch 14 km/uur te blijven lopen.

Net zoals voor de eigenlijke start, loop ik nu samen met B. nog enkele rondjes van de piste als cooling down. Hij heeft echt de inspanning hoog gehouden tot helemaal aan de piste.

De rechter knie blijft vrij gevoelig. Ik zal het zondag (Levensloop) toch rustig moeten houden. Dit wordt niet alleen een week met veel kilometers, maar ook met veel intensieve kilometers. Volgende week best iets rustiger lopen.

Interval, Lopen, Sport, Training

DCLA Training 4 x 1500m

20 april 2016 Werner Een reactie plaatsen

Het is woensdag en het is mooi weer; alle ingrediënten zijn aanwezig om er een mooie training van te maken. Voor de de aanvang van de opwarming heb ik natuurlijk enkele keren mogen uitleggen waarom ik niet tevreden ben met een tijd van 3u38min op mijn recentste marathon-avontuur. Het is nooit leuk om uitleg te geven over een minder goede prestatie, maar een atletiekvereniging zou geen ‘sportclub’ zijn als je daarnaast geen extra tips krijgt hoe je het volgende keer beter kan doen.

Vooraleer aan de eigenlijke opwarming (3km) te starten, loop ik enkele rondjes rond de piste. Door de intensieve training van gisteren, voel ik een lichte pijn aan de patella (knieschijf). Een kleine rustige opwarming kan zeker geen kwaad. Tijdens de opwarming richting het provinciaal domein worden al enkele korte versnellingen ingelast, zodat we vrij snel kunnen starten met het opgelegd trainingsschema.

We lopen vandaag rond de grote vijver. De training bestaat uit 4 keer een 1500m, iets meer dan een eigenlijke ronde. De terugkeer van dat extra stukje (140m) zal gebruikt worden als recuperatie. De eerste ronde wordt er eentje dat rollend gelopen wordt. Uit ervaring weet ik dat er altijd iets sneller gelopen wordt dan opgelegd. Ik vertrek dan ook niet helemaal vooraan en probeer de gevraagde snelheid te lopen. Ons groepje, niet iedereen dus, lopen exact 7min over deze eerste 1500m wat neerkomt op 4’40” min/km.
De tweede 1500m moet gelopen worden aan 700m rollend en 800m vlot. Logischerwijze is vlot een beetje sneller dan rollend. Zoals je hierboven kan zien wordt er vrij snel gestart, maar dat wordt al vrij snel gecorrigeerd. Deze ronde wordt 10″ sneller afgelegd als de eerste, 4’30” min/km (gemiddeld).

De derde keer we dit rondje afleggen lopen we de eerste 800m rollend, gevolgd door 700m snel. Net als vorige keer laat ik de “wedstrijdlopers” of zij die dit zien als een wedstrijdje voor me uit lopen en houd me met enkele anderen min of meer aan het opgelegde schema. Toch lopen we deze 1500m aan gemiddeld sneller dan 14 km/u (4’16” min/km). Die snelle 700m worden gelopen aan 15,3 km/u. Ik blijf mijn knie voelen en loop dan ook super voorzichtig. De laatste ronde wordt opnieuw vlot gelopen, maar dan over de volledige afstand. Dit keer blijf ik wel in de buurt van de ‘snellere’ lopers. Na exact 6 min bereiken we de ingebeelde eindmeet ter hoogte van de derde vuilbak. Dit vlotte gedeelte was voor de meeste dus echt wel snel. Ik heb de hele ronde op mijn ademhaling gelet en heb me nergens willen forceren.

Na deze training loop ik nog een extra rondje en de weg naar de piste als cooling down aan een echt rustig tempo zodat we een normaal gesprek kunnen voeren. Ook uit dit gesprek haal ik extra motivatie om opnieuw aan een marathon te denken, zonder te wachten op de marathon der marathons op 6 november in New York.

Lopen, Snelheid, Sport, Tempoloop, Training

Toch eens in ’t rood gelopen

19 april 2016 Administrator Een reactie plaatsen

De tweede na mijn laatste marathonavontuur en daarmee is de rustperiode definitief voorbij. Op maandag liep ik samen met enkele collega’s onze standaardomloop: Sequoia. Met een gemiddelde hartslag van 140 hs/min is dit voor mij een rustig duurloopje.

Vandaag zie ik bij het vertrek geen collega’s en loop dus maar alleen. Onmiddellijk beslis ik om niet alleen een iets langere afstand te lopen, maar ook intensiever. Zonder te willen overdrijven, kies ik de omloop die ik al enkele keren gelopen heb van ongeveer 12K. Ook de snelheid zal beduidend hoger liggen, tenminste als ik het volhoud.

De eerste twee kilometer houd ik het nog vrij rustig. Vanaf de derde kilometer breng ik mijn hartslag toch al in de buurt van de 160 hs/min. Vanaf hier gaat het helemaal mis. Zodra de snelheid de hoogte in gaat en ik zie dat de laatste kilometer onder de 4’40” gelopen werd, wordt dit het nieuwe doel. Bovendien beginnen de segmenten van Strava door mijn hoofd te spelen en lijkt dit wel de dag om enkele PR’s te lopen. Zonder echt te weten waar deze segmenten beginnen en eindigen, moet ik de snelheid een lagere tijd hoog houden. Dit heeft al snel een heel hoge hartslag tot gevolg.

Op het stuk na de tunnel onder de E40 leg ik er de pees op en bereik dan ook (te) snel een hartslag boven de 180 hs/min op het klimmetje net voor de Hazenfonteinstraat. Dit is natuurlijk niet heel lang vol te houden. Intussen zit de snelheid er goed in en het volgend doel wordt dan om de snelheid vrij hoog te houden. Ondanks ik probeer om bij deze snelheid de hartslag te laten zakken, blijft deze rond de 170 hs/min. Bij de minste helling is zelfs de 170 niet meer te houden en stijgt deze opnieuw. Toch blijft de snelheid rond de 13,5 – 14 km/u liggen.

Nu dit kunnen lopen onder de anaerobe drempel.

Lopen, Sport

Sequoia tijdens de middag, nieuwe routine?

18 april 2016 Werner Een reactie plaatsen

Vorige week was een echte rustweek. Het is de enige week sinds vorige zomer waarin ik slechts één keer gelopen heb. Na een marathon, als beginner, is het dan ook aangeraden om het terug rustig aan te doen. Het is bovendien niet de bedoeling om nu geblesseerd te geraken.

Deze week wordt alvast sportief ingezet. We zijn zelfs met vier om op maandagmiddag de lunchpauze al lopend in te vullen. De twee eerste vertrekken al enkele minuten eerder. In normale omstandigheden lopen zij iets minder snel en komen we elkaar onderweg wel ergens tegen.

Om 12.07u vertrekken we dan met zijn tweetjes aan een rondje via het Sportkot en de bossen rond het oude Jezuïetenklooster. Door niet te treuzelen en mede door de sterke afdaling wordt de eerste kilometer al afgeklokt na 4’52”. Daarna wordt er verder gelopen rond of net onder de 12 km/u. Door de stevige tegenwind voelt dit zeker niet aan als heel rustig. In ieder geval is mijn conditie nog vrij goed en blijft mijn hartslag rond de 140 hs/min.

Na een drietal kilometer worden de twee eerste ingehaald. Hier pikt er eentje bij ons aan, zodat we nu verder lopen met drie. De snelheid zakt niet en blijft schommelen rond de 12 km/u. Na de vierde kilometer draaien we recht en komen zo in een moeilijker beloopbaar stuk. Hier is het veel zwaarder lopen, maar mits de nodige inspanningen blijft de snelheid heel stabiel.

Zelfs met de steile Karmelietenberg op het einde ligt de gemiddelde snelheid van de hele loop op 11,8 km/u of 5’05” min/km.

Hesy's Blog