Categorie archieven: Sport

Zondagnamiddag lange duurloop

11 september 2016 Werner Een reactie plaatsen

Ondanks de lange kasteelloop van vrijdagavond en de korte nacht erop, blijft de zondag de beste dag om een langere duurloop te doen. Het weer (zon of regen) maag daarbij geen spelbreker zijn.

Het tweede gedeelte van de kasteelloop verliepen vrij moeizaam en met stijve kuitspieren. Tijdens de korte nacht die erop volgde ben ik zelfs nog twee keer wakker geworden van krampen. Na iets meer dan drie uur in bed stond ik opnieuw paraat. Op zaterdag staat de beker van Vlaanderen voor pupillen en miniemen op het programma. De jongens van DCLA zijn hier bij en dus brengen we met zijn allen een dagje door langs de atletiekpiste van Sint-Niklaas. Een mooi verslag hiervan vind je op de website van DCLA. Voor zij die het niet lezen: DCLA wint de Beker van Vlaanderen !!

Zondag gebruik ik toch om uit te slapen en dat is vandaag niet anders. Na een rustig ontbijt begin ik te denken aan mijn duurloopje. Na de 30K van vrijdagavond wil ik niet héél veel doen, maar het moeten er toch minstens 15K worden. Zonder er lang over te willen nadenken, kies ik voor mijn parcours richting Pellenberg. Ik neem geen drank mee voor onderweg en maar drink wel extra koolhydraten voor mijn start.

De eerste twee kilometer blijf ik heel rustig. Toch vind ik de hartslag iets te hoog. Hopelijk zakt hij later weer. Na iets meer dan twee kilometer ga ik toch wat versnellen en houd de snelheid boven de 12 km/u. De hartslag blijft zich dan vrij normaal gedragen. Lopen richting Pellenberg houdt natuurlijk in dat er verschillende stijgende stukken bij zijn. Op deze stukken kijk ik niet meer naar de hartslag, maar mag deze wel stijgen. Elke helling is een extra training en wordt als dusdanig ook gebruikt. De snelheid op de hellingen mag niet zakken, eerder nog toenemen. De eerste 8K, net op het hoogste punt, heb ik toch afgelegd binnen de 40 min. Vanaf hier kan het alleen maar beter gaan.

De tweede helft wordt dan ook iets sneller gelopen. Toch kan ik de hartslag onder de 150 hs/min houden. Het gevoel is nog steeds goed. In plaats van na 14K stilaan richting huiswaarts te lopen, kies ik ervoor om het Jan Vranckxpad volledig uit te lopen en dit aan een stevig tempo. Op het einde van dit pad heb ik 15K gelopen en toch leg ik deze laatste 2K af in een tempo van 4’30” min/km.

Vanaf hier ga ik opnieuw iets rustiger lopen en zorg ervoor dat ik zeker nog 5K loop. Op die manier heb ik er toch weer 20 gedaan, wie weet loop ik verder tot 21,1. Afsluiten wil ik sowieso doen met de laatste helling die ik normaal niet meer doe. Dit keer wil ik die zelfs nog verlengen door rond te lopen en via ‘boven’ mijn straat in te lopen.

Duurloop, Lopen, Sport, Training

Kasteelloop tvv Mediclowns

9 september 2016 Werner Een reactie plaatsen

Op deze vrijdag (van de Memorial Van Damme) ruil ik mijn vrijkaart in om zelf te kunnen lopen voor het goede doel. In Kluisbergen, Kwaremont, wordt een kasteelloop georganiseerd door enkele collega’s van de NYC Marathon met Mediclowns.

Onmiddellijk na het werk rijd ik richting Kluisbergen. Op deze vrijdag namiddag zijn er rond Brussel en Antwerpen monsterfiles. De rit ernaartoe zal dan ook twee uur duren. Alle 60 deelnemers van de NYC Marathon met Mediclowns zijn uitgenodigd om dit als een gezamenlijke training te beschouwen. De start hiervoor is 19u.

Om dit initiatief extra kracht bij te zetten, heb ik aan Jan (de organisator) beloofd om er een lange duurloop van te maken. Kort na aankomst kleed ik mij om in loopkledij en drink ik zo veel mogelijk. de zon schijnt nog volop en het is vrij warm. Net voor ik eraan begin word ik het podium opgeroepen. Ik beloof om minstens 25 ronden af te leggen. Er was gezegd dat een ronde een kleine kilometer is. Eigenlijk ben ik van plan om er 30 te doen, maar gelukkig heb ik dát niet openbaar gemaakt.

Onder luid applaus begin ik aan mijn eerste rondje. Het eerste stuk gaat langs een onverhard pad door een dicht begroeid bos en zorgt dus voor een welgekomen schaduw. Het tweede stuk moet er gelopen worden langs een kasseiweg, gelukkig ook in het bos. Daarna volgt een vrij lang stuk over een betonbaan in volle zon. Hier voel je echt de warmte die er vandaag wel is. De hartslag ligt echt wel veel te hoog. Als dit straks niet beter wordt, zal ik de 25 ronden zelfs niet halen. Bovendien is een ronde niet bijna een kilometer, maar bijna 1,2 kilometer. 25 rondjes bedraagt hierdoor sowieso al 30K. Gelukkig heb ik niet luidop gezegd dat ik 30 rondjes wil doen.

Op dit uur is er echt weinig volk rondjes aan het lopen of stappen. De kinderen van de school zijn intussen vertrokken. Gelukkig is er nog wel wat publiek aanwezig. Telkens ik aan de ‘meet’ passeer, word ik door de directrice luid aangekondigd. Na enkele rondjes kennen de meeste mijn naam al en hoor ik alsmaar vaker mijn naam roepen. Na enkele rondjes zit het tempo er goed in en is de hartslag ook effectief wat gedaald. Toch voelen de benen moe aan. De 25 rondjes halen, blijft het doel, maar het zal toch met de nodige opoffering zijn.

Na een tiental rondjes komen de eerste marathonlopers aan voor de gezamenlijke training. Na 14 rondjes stop ik er even mee. Ik maak van deze korte pauze gebruik om me eens af te drogen, droog t-shirt aan te trekken en wat te drinken en te eten. Veel tijd krijg ik niet want ze willen beginnen aan hun rondjes. De energiereep ligt nog wat op de maag en zorgt voor een zwaar gevoel tijdens het eerste (15de) rondje. Bovendien zijn de kuiten helemaal stijf geworden.

Het tempo ligt gevoelig lager en maar goed ook. Het loopt alles behalve vlot. De benen zijn heel zwaar. Gelukkig blijft de hartslag vrij laag. Het is intussen al veel minder warm. Toch is het dankzij het gezelschap dat ik plezier blijf hebben in deze rondjes. Na een uur in dit tweede gedeelte begint er sleet op te komen. Het wordt moeilijker om het tempo erin te houden. We spreken af om er nog twee rondjes bij te doen. Het laatste rondje trekken we met twee het tempo op om zo samen de de supporterstent te passeren.

De zon is al volledig verdwenen. Intussen zijn er heel wat lopers bijgekomen, waarvan sommige ook marathonlopers. Zou ik met mijn 26 ronden (wat overeenkomt met 31K) genoeg ronden afgelegd hebben om dit event af te sluiten als deelnemer met de meeste rondjes op de teller?

De avond wordt om middernacht afgesloten met een fakkeltocht. Alle aanwezigen wandelen nog een rondje met een fakkel in de hand.

Interval, Lopen, Sport, Training

DCLA intervaltraining

7 september 2016 Werner Een reactie plaatsen

Naast de duurlopen blijft een intervaltraining toch nog steeds noodzakelijk, ook in de voorbereiding van een marathon. Vandaag staat er een intervaltraining op het programma.

Vandaag krijgen we de keuze tussen verschillende mogelijkheden, gaande van ingedeelde intervallen tot langere intervallen. Als voorbereiding voor een marathon mogen de intervallen wat langer zijn. Toch kies ik voor de ingedeelde versie. Deze stelt als volgt (schematisch) voor: 4 à 6 x (500-100-400-100-260-600R).

Zoals steeds zijn de grote (1360m) en de kleine (600m) vijver het decor voor de training. Tijdens deze training wordt de afstand van de grote vijver in snelle en minder snelle stukken verdeeld. We starten met 500m aan een snelheid iets langzamer dan het 800m-tempo. Voor mij is dit dan 23″/100m. Na deze snelle 500m zakt het tempo gedurende (slechts) 100m naar duurlooptempo, onmiddellijk gevolgd door 400m aan dezelfde snelheid van de eerste 500m. Na opnieuw 100m duurloop wordt de vijverrronde vervolledigd (260m) aan hoge snelheid, iets sneller dan de twee vorige stukken.

Na een ingedeelde snelle ronde wordt de kleine vijver gebruikt om iets langer op adem te komen. Deze 600m wordt hiervoor rustiger gelopen @12 km/u (=30″/100m). Na deze 3′ min wordt zonder pauze gestart met een volgende sessie. Vandaag lukt me dit vrij goed. Ik draag geen hartslagmeter en heb dus geen idee hoe snel mijn hart moet pompen om voldoende zuurstof te verdelen en om mijn lichaam te blijven koelen.

De vierde en vijfde snelle ronde loop ik alleen en ben dus wel verplicht om mezelf de juiste snelheid op te leggen. Als controle heb ik nog enkele lopers net achter me. Als deze me beginnen inhalen, loop ik niet snel genoeg. Dit gebeurt gelukkig niet, integendeel zelfs. Ik houd de snelheid vrij goed zoals opgelegd. Als minder ervaren loper, is het toch wel moeilijk om zelf een hoge constante snelheid aan te houden. Het snelheidsgevoel komt wel als je dit vaker doet. Zelfs na controle van de grafieken achteraf, blijkt dat het me aardig gelukt is.

Uiteindelijk leg ik vijf van die snelle ronden af. Nu blijft er enkel nog de cooling down over. Dit gebeurt door een vijverronde in omgekeerde richting en de terugweg naar de piste van DCLA.

Lopen, Sport, Tempoloop, Training

Dubbele achtervolging

5 september 2016 Werner Een reactie plaatsen

Maandag is werkdag, maar ook dan wordt er gelopen. Samen met enkele collega’s gebruiken we onze middagpauze om te gaan lopen. Stilzwijgend wordt er steeds afgesproken om 12u en vertrekken dan richting sportkot en verder langs kasteel van Arenberg.

Om iets voor 12u wil ik omkleden en zie dat de collega’s al de benen genomen hebben. Ze zijn al vertrokken zonder mij. Na enkele minuten ben ik omgekleed en vertrek dan aan een achtervolging. Ik heb geen idee hoeveel achterstand ik heb en loop dan ook niet al te snel. Na de langere duurloop van gisteren, is het vandaag niet echt de bedoeling om er een race van te maken.

Na 3K ben ik bij de te vroeg gestarte collega’s. Vanaf hier loop ik verder met hen mee. Mijn hartslag zakt vrij snel van 156 hs/min naar een waarde onder de 130 hs/min. De snelheid ligt net onder de 10km/u. In plaats van de Sequoia(-) te lopen, kies ik ervoor om de volledige Sequoia te lopen. Dit is ongeveer 900m verder. Opnieuw is het de bedoeling om ze opnieuw in te halen. Ik loop dit extra stuk dan terug aan een iets hogere snelheid. Met een snelheid van 13,7 km/u moet het mogelijk zijn om ze in te halen vooraleer we aankomen.

Net bij het oversteken van de Celestijnenlaan (op 6,4K of na 3K) zie ik ze net voor me uitlopen. Intussen is daar ook een afscheiding en moet ik nog iets langer het tempo hoog houden om na 500m de eersten opnieuw in te halen. Na deze twee achtervolgingen vind ik de training intensief genoeg en besluit om verder bij hen te blijven. Er moet ook niemand meer ingehaald worden.

Met deze twee snellere stukken was dit een aangename training. De week is dan ook goed gestart.

Duurloop, Lopen, Sport

Er moet gelopen worden, ook op zondag als het regent

4 september 2016 Werner Een reactie plaatsen

Afgelopen vrijdag heb ik het rustig aan gedaan, omdat ik mijn been en knieën wou sparen. Anderzijds komt de New York Marathon steeds dichterbij en moet er dringend meer getraind worden.

Op zaterdag stond ik een volledige dag naast de atletiekbaan met de kinderen. Met een medaille, een gouden zelfs, rond de nek keert een mens tevreden terug. Op zondag is het opnieuw mijn beurt om sportief te zijn. Er moet dringend met langere duurlopen gestart worden. Net na het ontbijt zie ik buiten een aangenaam zonnetje. Zonder lang te twijfelen, kleed ik mij om. Zonder echte oorzaak, voel ik me alsof ik een kater heb. In plaats van een lange duurloop, ga ik het iets korter houden. Plan: rondje Finse piste en één of meerdere keren rond de grote vijver in het provinciaal domein.

Na een rustige start, ga ik toch alweer iets sneller lopen. Het wordt sowieso geen lange rustige loop en dus moet het maar iets intensiever. De tweede en derde kilometer gaan al iets sneller. Net voor ik aan de Finse piste kom, zie ik katleen tegen. Zij is net vertrokken om in de Lindense bossen te lopen. In plaats van het saaie rondje Finse piste en vijver, kies ik ervoor om met haar mee te lopen. Het tempo ligt dan iets lager, maar eigenlijk is dat voor mij eens goed. Meestal doe ik mijn lange duurlopen te snel en nu loop ik wel rustig.

We lopen rustig, maar toch niet te traag het zomerparcours van de DCLA-joggers. Net op de weg aan het Bed van Napoleon komen we een ander groepje tegen met o.a. Marijke. Zij is niet met het groepje vertrokken en loopt dus vanaf hier met ons mee. Beter gezegd: wij lopen met haar mee. We lopen nog steeds op een heel rustig tempo, maar wel via nieuwe wegen en zelfs langs een wei met poortjes. Tot km 17 loop ik samen met Katleen. Opnieuw ter hoogte van de Finse piste, draai ik richting huis.

Ondanks de 17K die reeds afgelegd zijn, neem ik niet de kortste weg naar huis. Het weer is intussen weer zonnig en ik heb er opnieuw zin in gekregen. Het wordt dus toch een langere loop. Ik drijf zelfs mijn snelheid op naar 13 km/u. Op twee stukken loop ik echt intensief: Vlierbeekpad en Veeweidestraat. Op beide stukken loop ik een PR, en dit na 20K.

Met weinig goesting vertrokken en toch een mooie lange duurloop gelopen. Met dank aan de collega’s waarmee ik kon en mocht meelopen.

Duurloop, Lopen, Sport, Training

Vrijdagse duurloop (met Miel)

2 september 2016 Werner Een reactie plaatsen

Het is vrijdag en dan staat er een duur- of tempoloop met de collega’s van DCLA op mijn agenda. Vandaag is dat niet anders, maar met dit verschil dat mijn linker onderbeen extreem dik is. De oorzaak ligt waarschijnlijk bij een insecten- of spinnenbeet.

Veel pijn doet het niet, maar het is goed voelbaar en het hindert echt wel. Om verdere problemen te vermijden, kies ik ervoor om niet met de brokkenlopers te lopen. Zij hebben op hun agenda een tocht van 20K langs de Lubbeekse heuveltjes staan. Om in geval van problemen met linkervoet steeds te kunnen terugkeren, richting huis of DCLA, kies ik een duurloop met de groep van Miel.

Op hun agenda staat de aangepaste zomertoer. Dit wordt dus een tocht van bijna 15K langs de Lindense bossen en heuveltjes. Met een snelheid van net boven de 11 km/u beginnen we eraan. De eerste kilometers dienen dan ook als opwarming. Hier wordt er dan ook nog wat gepraat tussen verschillende collega’s. Verder (in de bossen en op heuvels) is dit moeilijk omdat er dan meer moet geconcen-treerd worden op de ondergrond en/of ademhaling.

Eénmaal we het bos induiken en de eerste heuvels zich aanbieden, gaat het tempo wat lager. Bovendien is het voor de meeste een nieuwe weg. Daar komt nog bij dat de ondergrond heel ongelijk is en zeer moeilijk beloopbaar. Het is echt oppassen geblazen. Meerdere lopers slagen al eens een voet om, gelukkig nooit ernstig.Het blijft letterlijk op te tippen lopen en goed uitkijken. Verder blijven we het MTB-parcours volgen en blijft het vrij moeilijk lopen. Sommige stukken weg zijn zelfs helemaal dichtgegroeid waardoor er door het veld moet gelopen worden. Hierdoor blijft de snelheid vrij laag en kan er echt gesproken worden van een duurloop.

Het pas na 10K wanneer er terug goed beloopbare wegen zijn. Vanaf hier blijft de snelheid steeds boven de 11,5 km/u. Via de nieuwe wijk aan Vlierbeek lopen we terug richting Heuvelhofpark en de atletiekpiste. Om er een echte duurloop van te maken, kies ik ervoor om nog wat extra rondjes te lopen op de Finse piste. En natuurlijk doe ik dat te intensief. Ik loop iets meer dan anderhalve ronde op de boomschors en kom zo net boven de 15K uit voor deze duurloop.

Hesy's Blog