Categorie archieven: Snelheid

Duurloop, Lopen, Snelheid, Sport, Training

DCLA-duurloop met snel einde

Een reactie plaatsen

Na de intervaltraining van woensdag en de minder rustige middagloop van gisteren, is het eigenlijk onverstandig om vandaag opnieuw een intensieve duurloop te doen. Even heb ik dan ook getwijfeld of ik er wel zou aan beginnen. Anderzijds voel ik me de laatste weken nog vrij goed na de vrijdag-trainingen met de collega’s van DCLA. Tot daar de twijfel: ik loop vandaag gewoon mee en houd me in. Gelukkig zijn de mosselen van vanmiddag goed verteerd en hopelijk geven ze me voldoende energie om de groep te volgen.

De benen voelen toch wel iets zwaarder aan dan anders, dus ga ik vooraleer de weg op te gaan, enkele rondjes opwarmen op de piste, in een echt rustig tempo. Om stipt 18.15u vertrekt de groep van Miel, en mét Miel als begeleider (op de fiets). De eerste kilometers ligt het tempo niet al te hoog. Op de hellingen wordt er niet echt doorgetrokken, wat vorige week bij sommige wel het geval was. Van stramme spieren is er nu al helemaal geen sprake meer. Integendeel, ik voel me echt goed. Ik blijf weliswaar achteraan de groep hangen, maar op die manier loop ik ontspannender en moet ik geen rekening houden met anderen die voor , achter of naast me lopen. Achteraan loop ik rustig en maak zelfs een praatje met de trainer. Hij heeft intussen mijn loop bekeken en wijst me erop dat mijn rechtervoet wat naar binnen draait bij de afrol.

In de tweede helft wordt er duidelijk sneller gelopen. Dit kan enerzijds te maken hebben met meer afdalingen en minder hellingen, maar toch vooral omdat iedereen goed opgewarmd is en zin heeft om de snelheid op te drijven. Na de afdaling van de Steenveldstraat, waar nog rustig gelopen wordt, komen we ter hoogte van de kerk in Linden en hier voel je dat er sneller gelopen wordt. Ik nestel me hier al wat meer vooraan. Ondanks de stramme spieren voor het vertrek en het plan om het rustig te houden, zie ik de versnelling de volgende kilometers nu al zitten. Op de weg lopen is toch wel wat te gevaarlijk en daarom blijf vooral op het voetpad lopen waar mogelijk. De echte versnelling komt aan de beurt in de Kortrijkstraat richting de abdij van Vlierbeek. Op dat moment lopen er twee naast elkaar op het smalle voetpad en ondanks wat opdringerige pogingen raak ik er niet voorbij. De laatste 200m besluit ik om toch op de weg te lopen en versnel nog wat meer, tot boven de 16km/u zelfs.

Ter hoogte van de Molenstraat houd ik me terug in en wacht op de rest. Van daar lopen we rustig terug naar de Gaston Roelants Atletiek Arena.

Movescount_logo     strava

 

Lopen, Snelheid, Sport

Wat begon als Sequoia, …

Een reactie plaatsen

Tussen de twee trainingen van DCLA in, op donderdag dus, is het best dat ik mij rustig houd of, nog beter, dat ik niet loop. Een alternatief is om met enkele collega’s mee te gaan zwemmen. Er is dus een alternatief beschikbaar. Vandaag maak ik weeral geen gebruik van deze mogelijkheid. Na een kleine rondvraag zijn we vanmiddag, tijdens de lunchbreak, met vier om te gaan lopen. De afspraak is om samen te blijven en dus rustig te lopen. Soms halen we de start nog niet om samen te vertrekken, maar vandaag is dat niet het probleem.

De eerste kilometers wordt er braaf samen gelopen. Met een snelheid van 10,5 km/u is er nog de mogelijkheid om een rustig gesprek te voeren, gaande over de voetbal van de afgelopen dagen. Halfweg het Dijlepad draaien twee van de vier af om zo een iets kortere versie van de Sequoia te lopen. Met twee lopen we verder om de eigenlijke Sequoia-toer te lopen. Eer het zover is dat wij hiervoor rechts moeten afdraaien, hebben we al beslist om verder door te lopen richting Heverleebos. We zien dan wel waar we uitkomen, rekening houdend met de huidige regen die al sinds gisterenavond zonder ophouden uit de lucht valt. Onmiddellijk wordt ook de snelheid opgevoerd tot zo goed als 12 km/u.

In Heverleebos kiezen we voor goed beloopbare wegen, zodat we naast elkaar kunnen lopen en niet te veel snelheid verliezen om plassen en putten te ontwijken. Op die manier kunnen we de snelheid boven de 12 km/u houden. Enkel op de helling zakken we eventjes tot net onder de grens van de 12 km/u. Het hele traject door Heverleebos lopen we in de buurt van de 12 km/u of de 5′ min/km. Eénmaal terug in de buurt van het kasteel van Arenberg en door het sportkot lopen we nog steeds aan die snelheid. Op de Karmelietenberg probeer ik de snelheid niet te laten zakken en blijf dus 12 km/u lopen (op het einde zelfs een beetje sneller, sorry S.).

Ondanks het voornemen om het rustig aan te doen, hebben S. en ik er toch een relatief stevige training van gemaakt. Het voordeel van iets intensiever te lopen, is dat je de regen niet voelt en je niet weet of je nu nat bent van de regen of van het zweet? Of beide?? De onaangenaamste verrassing kwam achteraf: door een vermoedelijk lek in de waterleiding is er geen water dat uit de kraan loopt, dus ook niet uit de douche.

Movescount_logo     strava

 

Lopen, Snelheid, Sport

DCLA: Aflossingsuurloop

Een reactie plaatsen

Intussen zijn we weer vrijdag. De afgelopen week heb ik elke dag gelopen, al dan niet intensief. Vandaag wordt het weer een avondje DCLA, maar dit keer geen gewone training of duurloop.

Vandaag organiseert DCLA de jaarlijkse aflossingsloop. Het is de bedoeling om gedurende een uur zoveel mogelijk rondjes op de piste af te leggen met een groep van maximum 8 personen. De oorsprong ligt bij de uurloop die Gaston Roelants ooit heeft afgelegd in dit stadion dat zijn naam draagt. Hij legde op zijn eentje 20,7 km af, wat doen een Belgisch record was. De recreanten die trainen met Miel willen hier natuurlijk aan deelnemen. Na inschrijving en nog wat annulaties zijn we uiteindelijk toch met twee ploegen van 7 mannen en vrouwen om het beste van onszelf te geven gedurende een uur. De ploegen worden ongeveer gelijk verdeeld en bestaan beide uit vijf mannen en twee vrouwen. Veel tactiek komt er niet bij de pas. Net voor de start word ik als ‘neofiet’ als eerste loper aangeduid. Ik begeef me dan ook onmiddellijk met mijn stok naar de start. Als alle ploegen, 26 in totaal, vertegenwoordigd zijn, kan de start gegeven worden.

Na een verwarrend startsignaal vertrek ik zo goed en zo kwaad als het kan aan mijn 400m. De aflossing gebeurt op het rechte stuk richting start en finish, waardoor ik dus tijdens mijn eerste ronde iets minder moet lopen. Bij deze eerste ronde zijn de spieren nog niets verzuurd en gaat alles nog zeer goed. Schermafbeelding 2015-10-10 om 14.28.40
Als ik bovenstaande grafiek bekijk en ervan uitga dat mijn horloge correct gemeten heeft, besef ik dat ik effectief sneller dan 20 km/u gelopen heb. Nooit gedacht dat ik dat ooit zou kunnen.

Na enkele minuten, terwijl mijn ploeggenoten aan het lopen zijn, voel ik mijn benen al zwaarder worden. Ik heb nog maar één keer gelopen! Ik moet dus in beweging blijven om mijn spieren warm en soepel te houden. Weinige minuten later is het terug aan mij. Toch niet, het is eerst nog aan M.; ik heb dus nog wat tijd om me terug te concentreren. Als zij haar ronde heeft afgelegd, neem ik de stok terug over. Ik probeer zo snel mogelijk het juiste ritme aan te nemen, zodat ik snel genoeg loop en dit zonder stil te vallen in de laatste bocht.  Mijn snelheid ligt in deze twee ronde toch al iets lager danSchermafbeelding 2015-10-10 om 14.43.40

dan in de eerste ronde (1’14”).

Als ik naar de klok kijk ter hoogte van de aankomst, merk ik dat we iets minder dan tien minuten gedaan hebben over onze zeven ronden. Bij elke passage blijven we onder de 10′. Als we dit volhouden, betekent het dat ik nog zeker een zevende keer een snelle 400 uit mijn benen moet halen. Als ik aan mijn zevende ronde vertrek staat de klok op 58’40”. Als ik dus onder de 1’20” blijf kan mijn opvolger nog vertrekken en dan zien we wel hoe ver hij nog komt. Mijn vorige ronden heb ik afgelegd in de buurt van de 1’14”, dus hij kan nog zeker vertrekken. Als hij juist vertrokken is, hoor ik al het signaal wat het einde van het uur betekent.

Onze ploeg behaalt een 10e plaats op 26, met een totale afstand van 17222m. Niet onaardig voor een ploeg waar de gemiddelde leeftijd toch rond de 50jaar ligt!!

 

Duurloop, Lopen, Snelheid, Sport, Training

Duurloop tijdens de middag

Een reactie plaatsen

Na de intervaltraining met de collega’s van DCLA, is het vandaag waarschijnlijk best om niet te forceren. Bovendien staat er morgen een aflossingsuurloop op het programma. Dit is zeker te vergelijken met een stevige intervaltraining van 8 x 400m. Zondag staat er zelfs een wedstrijd op het programma: Loop zonder dope. Dit wordt afzien op een heuvelachtig parcours over drie ronden van vijf kilometer, 15K afzien!!

Eénmaal klaar om te vertrekken, blijkt dat we dit keer met twee zijn. S. en ik besluiten al vrij vlug om er een duurloop van te maken, iets verder dan onze standaard omloop van 8 à 9 km. Al van bij de start zit het tempo er vrij snel in. We lopen al vanaf de eerste kilometer aan een tempo van 5’15” – 5’20” of ongeveer 11,3 km/u. Zonder hindernissen, zoals tunnels en wegen oversteken, blijven we deze snelheid goed aanhouden. Ondertussen kunnen we blijven praten, wat betekent dat we zeker niet aan het overdrijven zijn. De ademhaling blijft rustig.

In tegenstelling tot andere keren lopen we na vier kilometer rechtdoor en draaien we aan de Sequoia-bomen niet rechtsaf om terug te keren naar Leuven. We blijven het Dijlepad volgen en na de E40 gekruist te hebben en een saaie lus om de spoorweg te kruisen, komen we aan in Heverleebos. Hier hebben we ontzettend veel mogelijkheden. We lopen zonder veel nadenken over de brede bospaden, zodat we aangenaam met twee naast elkaar kunnen verder lopen. De snelheid wordt mooi aangehouden. Waar de ondergrond goed beloopbaar is, blijven we sneller dan 11 km/u lopen.

De laatste kilometers zijn spijtig genoeg langs en op asfaltwegen. We zoeken nog een klein omweggetje op langs de abdij van ’t Park om via de Philipssite terug Leuven Centrum binnen te lopen.  Deze afwijkende toer opens perspectieven om meer richting Heverleebos te lopen. Het volstaat om een iets ‘groenere’ terugweg te vinden en ik denk dat we wel meermaals in die richting zullen lopen. Het hangt natuurlijk allemaal af van wie er meeloopt en welke afstand we bereid zijn om te lopen.

Ondanks de stelling dat ik niet wou forceren, hebben we er toch mooi tempo op zitten. Gelukkig heb ik niet moeten forceren en kan ik morgen zonder te zware benen aan de aflossingsuurloop deelnemen.

Movescount_logo     strava

 

Lopen, Snelheid, Sport, Training

Eerste werkdag en snelle Sequoia

Een reactie plaatsen

Na het loopje van gisteren met mijn zoontje van 10, Tibo, is het vandaag weer tijd voor routine. Met uitgesteld relais (het is al dinsdag) is het vandaag mijn eerste werkdag van de week. Na een korte rondvraag in de voormiddag zijn er toch enkele collega’s die ook zin hebben om vanmiddag een toertje te gaan lopen. In tegenstelling tot de voorbije periode begint het nu wel net te regenen als we vertrekken. Gelukkig regent het niet echt fel, dus we kunnen rustig opwarmen, zonder te nat te worden.

De eerste drie kilometers worden rustig gelopen. Na de splitsing waar R. rechts weg draait, gaat het tempo iets de hoogte in. G. zet zich op kop en brengt ons op een snelheid van iets onder de 12 km/u. Op dat ogenblik wordt er al heel wat minder gepraat. Ik bengel steeds aan het staartje blijf me vrij goed voelen. Reeds voor het vertrek had ik het plan om er een tweede ronde aan te knopen. Ik had natuurlijk geen idee welk tempo er zou gelopen worden. Deze snelheid doet me wel twijfelen of ik er nog een tweede rondje zou aan toevoegen. Als de beslissing moet genomen worden, ga ik toch voor een tweede rondje en vraag aan de rest of er nog iemand zin heeft in een tweede rondje. Weinig interesse, zo blijkt.

Ik draai op het gepaste tijdstip rechts in plaats van links richting start. Onmiddellijk versnel ik wat. Het is de bedoeling om niks te forceren, dus geen segmenten van Strava aanvallen vandaag. Zonder hartslagmeter weet ik wel niet wanneer ik té snel zou lopen, maar ik probeer naar mijn lichaam en ademhaling te luisteren. De snelheid blijft er goed inzitten en het is nu toch wel de bedoeling om deze snelheid aan te houden tot waar ik me afgezonderd heb.

Ondanks de toenemende regenval en de daarbij horende modderige wegen heb ik plezier in het lopen. Het blijft goed gaan en een controle achteraf bewijst het ook. Mijn snelheid blijft aanhouden, beter zelfs, de kilometertijden dalen stelselmatig van 4’38 tot 4’31”. Elke kilometer loop ik 1 à 2 seconde sneller. Dat is pas een voorbeeld van tempo lopen. Het lopen heeft me vandaag echt wel deugd gedaan.

Movescount_logo     strava

 

Duurloop, Lopen, Snelheid, Sport, Training

DCLA-duurloop met pittig einde

Een reactie plaatsen

Op vrijdag staat er natuurlijk een training van DCLA op de agenda. Het blijft steeds een uitdaging om op het einde van een werkweek nog voldoende energie over te houden om deze training tot een goed einde te brengen. Na de intervaltraining van afgelopen woensdag volgt een rustdag. Gisteren was ik als fotograaf van dienst in Brussel en ook ’s avonds heb ik de prioriteit gegeven aan het verwerken van de foto’s. Ik heb de rustdag dan ook heel letterlijk genomen en heb gisteren geen sport gedaan. Echten rusten is dat natuurlijk ook niet. Het was dan toch wel een dag van veel rechtstaan en rondlopen en dat met een zwaar fototoestel in de armen.

Vandaag stonden er, naast enkele vergaderingen, nog twee items in mijn agenda. Op de middag stond er een Breugeliaans buffet op het menu. Dit is duidelijk niet een normaal middagmaal. Ik passeer dan ook meermaals aan en neem telkens ook voldoende brood. Als het op eten aankomt, sta ik nog steeds vooraan in de rij. Toch laat ik mij niet verleiden om achteraf nog veel wijn en/of bier te drinken. Ik begin steeds meer te denken aan mijn volgende afspraak: de training van vanavond met de collega’s van DCLA. Normaal staat er op vrijdag een 15K gepland. Voor de zomer heb ik deze duurloop een keer meegelopen en met een gemiddelde boven de 12 km/u is dit voor mij echt wel zwaar. Dit is echt meer dan een training.

De afgelopen dagen heb ik, voor mijn gevoel, steeds goed gelopen. Ik ga er dan ook van uit dat ik vandaag mee kan volgen. Samen met Tibo en Tobi vertrekken we tijdig naar DCLA. Daar hoor ik snel dat het geen training is voor de jeugd en dus staan mijn twee zoontjes daar voor niks. Vermits we afgezet werden, kunnen we niet terug naar huis. Opeens stellen de twee tienjarigen voor om zelf terug naar huis te lopen, dan hebben ze toch ook een training gehad. En weg waren ze. Op dat ogenblik stond er niets meer in de weg en kon ik, na enkele maanden, nog eens testen of ik in de juiste groep zat. Kan ik hen goed volgen op deze vijftien kilometer?

Vandaag stelt D. voor om eens een ander parcours te lopen. Niemand is daar natuurlijk tegen en dus vertrekken we eens de andere kant op, richting Pellenberg en Korbeek-Lo. Degenen die de regio wat kennen, weten onmiddellijk dat dit een geaccidenteerd parcours is. Langs smalle wegen en nog smallere bospaadjes en veldwegeltjes lopen we een langs menig hellingen en afdalingen. Het tempo ligt niet te hoog. Op de meeste paden is het goed uitkijken waar je je voeten zet. Ik heb enkele weken geleden al twee keer mijn voet omgeslagen. Gelukkig zonder erg. Het nadeel van ’s avonds te lopen is dat het natuurlijk steeds donkerder wordt. Als je dan nog in bossen loopt, is het op sommige plaatsen echt wel donker en moet je dubbel en dik uitkijken. Bovendien is het geen zomer meer en koelt het na zonsondergang vrij fors af. Bij de start scheen nog volop de zon en was het vrij warm. Intussen is het al vrij fris.

Wanneer we terug richting atletiekstadion lopen en iedereen zijn weg zelf kan terugvinden, gaat de snelheid stelselmatig omhoog. Er komt zelfs een afscheiding in de groep. Ik loop dan toch met het kopgroepje mee. Voor mij is de omgeving en de te volgen weg naar de Gaston Roelants Arena niet echt gekend, dus ik loop in de tweede lijn. Bij elke bocht moet je dan wat inhouden en terug aansluiting vinden. Toch kan ik de koplopers net volgen en wordt het toch nog een pittige training. Ondanks de sterke afkoeling, heb ik toch genoeg zweet nodig om mijn lichaam op de juiste temperatuur te houden. Een laatste (volledige) kilometer lopen in 4’06” (=14,6km/u) is me nog niet vaak gelukt. E na een uur lopen, nog nooit denk ik.