Ik ben dus iets vroeger vertrokken op het werk en heb me thuis onmiddellijk omgekleed enn vertrokken. Gelukkig heb ik een vrouw die dat allemaal goedkeurt. Het parcours was intussen geladen in mijn Suunto en ik kon dus vertrekken aan dit nieuwe parcours. Dit is nu al de tweede keer deze week dat ik enkele nieuwe wegen uitprobeer. Het is misschien raar, maar kort bij mijn woonplaats bevinden zich ideale loopplaatsen: een Finse piste in het Heuvelhofpark en prachtige looppaden in het provinciaal domein en ik heb daar nog nooit gelopen. Vandaag dus een dubbele primeur. Ik loop een rondje in beide domeinen !!
Dit keer ben ik niet echt slim geweest; in plaats van echt rustig te lopen, maak ik er dit keer opnieuw een relatief stevige loop van met een gemiddelde hartslag van 147 hs/min: echt wel te snel daags na een intensieve loop.
Deze week is al een vrij intensieve week geweest. Als ik niets wil forceren, zal het vandaag echt rustigaan moeten gaan. Gelukkig moet ik niet alleen lopen en kan ik samen met collega’s gaan joggen. Omdat we iets te laat vertrekken, korten we de normale toer in en beperken we de afstand tot 7,3 km. Op doe manier moeten we niet bezweet aan tafel zitten.Tijdens de lunchpauze zijn we ingeschreven voor de dagmenu, zijn vol-au-vent met frietjes. Dit is misschien niet het beste dieet voor een loper, maar wel lekker.
Zaterdag zou de ideale trainingsdag moeten zijn. Het weer wordt schitterend en ik heb enkele uren kunnen vrijmaken. En toch …
Toch zit een lange duurloop, die echt wel nodig is, er niet in. Mijn vrouw is met één van de kinderen naar spoed, omdat hij blijft klagen van pijn in zijn rechterknie. Spoed zeggen ze dan; het duurt VIJF uur eer ze terug thuis is. Het was dan ook 17u eer ik aan mijn loop kan beginnen. Intussen heb ik geen uren meer vrij en het wordt dan maar een iets kortere loop, ongeveer dezelfde als donderdag.
Ondanks het late uur, heb ik vandaag nog niets gegeten, mijn Leo van vanmorgen niet meegerekend. Ik moet het dus doen met drie flesjes cola als energiebron.
Mijn eerste kilometers loop ik alweer iets te snel om er een rustige loop van te maken. Met een snelheid van 11,5 km/u en een hartslag van 145 hs/min. Na een rondje Finse piste en een iets groter rondje rond de vijvers van het provinciaal domein laat ik me verleiden om nog wat sneller te lopen. Waarschijnlijk door de andere lopers of door de veelvuldige wandelaars stijgt mijn snelheid tot boven de 12 km/u en gaat ook mijn hartritme verder de hoogte in. Eénmaal terug op de openbare weg houd ik wat rekening met gekende segmenten op Strava. Al bij al en zeker gezien de omstandigheden, mag ik niet ontevreden zijn van deze trainingsloop. Trouwens, met deze haal ik een record, denk ik: zes dagen achter elkaar lopen. Als ik morgen ga lopen heb ik een 7 op 7. Hopelijk houd ik dit nog heel lang vol.
Zondag zou eigenlijk een rustige dag moeten zijn, maar ook dit keer is het weer een dag waar de agenda weinig tijd over laat om een lange duurloop toe te staan. In de namiddag is er thuis een familiefeestje voor de verjaardag van de kids. Toch is het pas na half één eer ik mijn loopkleren kan aantrekken. De zon schijnt volop, maar dat maakt nog geen zomer, dus toch maar niet te licht kleden.
Eénmaal buiten begin ik mij toch meer te concentreren op welke weg ik zal volgen én om toch maar niet te snel te lopen. Het moet een +20K worden, dus ik moet me zeker inhouden. Toch krijg ik het na tien minuten al behoorlijk warm. Ik besluit om toch maar het shirt met lange mouwen uit te trekken en rond mijn midden te binden. Door de warmte, veronderstel ik, krijg ik mijn hartslag niet lager dan 140 hs/min. Daarna wordt het zelfs nog moeilijker, maar dat ligt dan weer aan de hellingen. Bij de eerste afdaling gaat mijn hartslag wel wat naar beneden en heb ik een goed ritme te pakken.
Vanaf dat moment was het enkel opletten waar ik mijn voeten zet, of ik op de rijbaan loop of op de stoep. Op kilometer 15 kom ik aan het provinciaal domein en besef ik des te meer hoe mooi het weer is. Het is daar echt druk. Ik denk dat alle ouders met kleine kinderen daar verzameld hebben. Intussen was het natuurlijk al 2 uur in de namiddag. Het was er echt moeilijk lopen ;het was echt een weg zoeken tussen de kinderkoetsen, fietsjes en wandelaars die echt met vier of meer naast elkaar moeten wandelen. Raar, maar net dan gaat mijn snelheid nog een beetje de hoogte in. Bijna terug thuis wees mijn horloge iets meer dan 20 km aan, dus heb ik nog een klein stukje bijgelopen, zodat ik iets boven de 21 km uitkwam en op die manier had ik op Strava de uitdaging ‘halve marathon’ ook alweer volbracht.
Met deze zondagsloop erbij kom ik aan een 7 op 7 met een totaal van 83 km. Om mijn eerste marathon, 26 april in Antwerpen, goed voor te bereiden, zou vanaf nu elke week zo moeten zijn. Toch vrees ik dat heel moeilijk zal worden.
