Gisteren was het een vrij zware DCLA-training, of beter gezegd: heb ik er een zware training van gemaakt. Vandaag moet er dus hersteld worden. Stil zitten is natuurlijk ook een manier van rusten, maar met dit mooie herfstzonnetje is stilzitten te moeilijk. Gelukkig vind ik een collega en beslissen we in extremis om onze lunchpauze al lopend door te brengen. Zonder te overdrijven spreken we voor het vertrek al af om rustig te lopen en het aantal kilometers te beperken. Voor de ingewijden betekent dit de midden-Sequoia, een goede 8 km.
Rond 12.15u vertrekken we met zijn tweeën. Andere collega’s waren dan al terug van hun looptochtje. Ook al schijnt de zon volop in ons gezicht, echt warm durf ik het toch wel niet noemen.… Lees verder
De herfst is nu echt in het land. Het zijn dan ook donkere dagen met veel regen en wind. Gisteren heeft het de hele dag onophoudelijk geregend. De wegen, en zeker de onverharde bospaden, liggen er vettig bij. Vandaag is het eigenlijk niet anders. Het is een grijze, donkere dag, maar vanmiddag regent het niet. Alvast niet op het moment waarop we met enkele collega’s klaar staan om te vertrekken aan ons looptochtje. De kledijkeuze is vrij moeilijk. Er is veel wind en het is zeer vochtig, maar de temperatuur ligt wel boven de 10°C. Ik kies voor een halflange tight en een shirt met lange mouwen. Uiteindelijk bljkt dit al meer dan warm genoeg te zijn.
De eerste kilometers worden vrij rustig gelopen.… Lees verder
Ondanks de voorspelde regen en ondanks de intervaltraining bij DCLA van gisteren had ik niet veel nodig om vanmiddag de loopschoenen aan te trekken. Indien ik alleen had moeten lopen, was het er waarschijnlijk niet van gekomen. Op dit ogenblik ben ik niet in staat om elke dag te lopen zonder risico op een overbelasting. Het blijft dus voorzichtig zijn om blessures te vermijden. Maar als iemand vraagt om mee te gaan lopen, kan je een rustig loopje tijdens de middagpauze toch niet weigeren.
De regen was weliswaar voorspeld, maar toch hoop je dat deze uitblijft. Vandaag zijn we hiervoor te laat vertrokken. De eerste regendruppels zijn al zichtbaar tijdens het omkleden. Het zal dus een natte Sequoia worden. Gelukkig is het nog steeds 13°C en dus koud zullen we het niet hebben.… Lees verder
Na de intensieve duurloop van afgelopen zondag heb ik gisteren een dagje rust ingelast. De benen hebben helemaal geen last van deze twee uur durende loop, maar om zeker niets te forceren, is dit toch een wijze beslissing. Vandaag ‘mag’ er dus wel gelopen worden, maar door een goed gevulde agenda blijft er weinig tijd over.
Letterlijk net voor een uitgebreide maaltijd, blijft er een uurtje over om vlug een loopje in te lassen. Na de maaltijd staan er nog twee activiteiten gepland waar gegeten en/of gedronken wordt, dus een loopje vooraf komt als geroepen. Rond 10.30u vertrekken we met zijn drieën aan ons gekende tochtje via het sportkot en het bos langs de Boudewijnlaan in Heverlee.
Het is vooraf beslist om het rustig te houden en het lukt ons nog ook.… Lees verder
De dag na een wedstrijd is toch anders dan een dag na een training. Daags na eender welke training heb ik zelden last van iets. Vandaag voel ik toch wel enkele stijve spieren en wel mijn billen. Het zal vanmiddag zeker niet meer worden dan een herstelloopje. Reeds in de voormiddag zeg ik al tegen collega’s dat ik ‘s middags niet meer zal doen dan een rustige ronde. Hopelijk gaat er op die manier niemand versnellen, want ik eenmaal vertrokken ben, houd ik me zelf niet aan mijn vooropgesteld plan en versnel ik gewoon mee.
Van bij het vertrek is al heel snel duidelijk dat R. zijn eigen tempo loopt en de anderen niet volgt. Met zijn drieën lopen we toch een vrij constant tempo van 11 km/u of 5’23” min/km.… Lees verder
Je hebt zo van die dagen dat je denkt dat alles kan. Vanmorgen heb ik mijn jaarlijkse sportproef afgelegd, met niet het gewenste resultaat. Het lopen daarentegen verliep wel zoals gepland. Met een gemiddelde snelheid van 15,5km/u mag ik niet ontevreden zijn.
Omdat de sporttest in de ochtend plaatsvond, is het daarna een gewone werkdag. In plaats van me te douchen, besluit ik om tijdens de middagpauze nog wat te lopen. Spijtig genoeg zijn er geen collega’s die me kunnen vergezellen. Toch blijf ik volharden in de boosheid en ga een tweede maal op een dag lopen. Dit keer wel wat trager, maar langer dan vanmorgen. Ik vertrek rustig, maar merk toch dat het sneller is dan normaal. Ik steek het maar op de snelheid van vanmorgen waarom ik nu ook iets sneller loop.… Lees verder
