Categorie archieven: Duurloop

Zondagse duurloop met stevig stukken

1 mei 2016 Werner Een reactie plaatsen

Ondanks de snellere tempoloop van afgelopen vrijdag, is het op deze zonnige zondag tijd voor een langere duurloop. Dit keer vertrek ik niet vóór dag en dauw, maar na het middaguur. Het doel is om minstens 20K te lopen en we zien wel hoe en waar.

Omdat het zo lang geleden is, vertrek ik dit keer nog eens richting Pellenberg. Het is droog en hopelijk liggen er niet te veel plassen. Afgelopen woensdag liep ik nog met lange broek, vrijdag liep ik nog met lange mouwen; vandaag is het veel beter weer en loop ik met short en t-shirt. De zon schijnt volop en dus is een zwart shirt perfect geschikt om zeker warm genoeg te hebben bij deze frisse wind.

Richting Pellenberg lopen houdt in dat er de eerste 8 kilometer vooral stijgende hoogtemeters moet gelopen worden. De steilste helling komt na 3,7km en hier wil ik eens doortrekken. Dit is een segment op Strava en door de prestatie van vandaag te vergelijken met de vorige passages kan ik zien of er progressie geboekt is. Gelukkig, ik verbeter mijn vorige snelste tijd, wel met amper 3″.

Hierna loop ik opnieuw rustig verder langs hetzelfde parcours waar ik vorig jaar enkele keren liep. Ik geniet van het mooie weer, ondanks het zweet in mijn ogen loopt. Halfweg de Zavelstraat besef ik dat deze straat ook apart gevolgd wordt via Strava en dus houd ik de snelheid ook hoog genoeg. Ook hier verbeter ik mijn PR. Onmiddellijk hier komt er opnieuw een helling onder de loopschoenen. De snelheid zit er vrij goed in en ik probeer dit tempo aan te houden, zonder echt voluit te gaan. Ik wil trouwens nog evenveel kilometers lopen als wat ik tot nu afgelegd heb.

De tweede helft blijf ik een normaal tempo (4’46” min/km) aanhouden. Intussen is het genieten en denk ik na langs welke weg ik ga lopen om toch boven de 20K uit te komen. Het is bovendien een nieuwe maand en dus kan ik ook vandaag al, naast de Strava-uitdaging van de 10K, de uitdaging van 21,1K lopen. Om het mezelf nog wat zwaarder te maken, kies de de lange weg tot aan de Kortrijkstraat. Dit is een vrij lang stijgend stuk. Bovendien kies ik hier ook weer om het zo snel mogelijk af te leggen, tenminste zo snel mogelijk na reeds 17km gelopen te hebben. Op een stuk van 2,5km bergop is doseren zeker de boodschap. Ik houd de inspanning zoveel mogelijk constant en probeer gebruik te maken van de vlakkere stukken om de snelheid er goed in te houden. Het resulteert in een nieuwe besttijd met een verbetering van meer dan een halve minuut.

Tussen veel wandelaars en scoutleden door blijf ik nog enkele kilometer lopen om uiteindelijk thuis te komen na iets meer dan 22km. Opdracht volbracht.

Duurloop, Lopen, Sport, Tempoloop

DCLA afvallingsduurloop

22 april 2016 Werner Een reactie plaatsen

Na een zonnige dag, met stevig middagmaal, kunnen we alle overtollige energie en calorieën kwijt op de vrijdagse duurloop met de collega’s van DCLA. Sinds we de zomertoer lopen, is de groep van Miel opgesplitst in twee. Eén deel loopt in de bossen van Heverlee; het andere deel blijft lopen vanuit Kessel-Lo richting Hoog-Linden. Vandaag zijn we dan toch met negen om, na twee rondjes piste als opwarming, de omloop van 15K aan te vatten.

De eerste kilometers wordt er relatief rustig gelopen. De vierde en vijfde kilometer moeten er heel wat positieve hoogtemeters genomen worden. Hier krijg je dan ook al de eerste pieken in de hartslaggrafiek. Na deze hellingen beginnen we de eerste medelopers te “verliezen”. Sommigen gaan iets langzamer lopen; anderen kiezen een iets andere, lees: kortere, route.

Halfweg zijn we nog met vier over. De snelheid gaan dan fors de hoogte in. Ik blijf dan in tweede stelling lopen om twee redenen. Na de intensieve training van de afgelopen maanden bevind ik mij in een topconditie en wil dus zeker niet het tempo bepalen. Anderzijds blijf ik het laatste stuk van deze omloop moeilijk vinden en wil dus zeker niet een verkeerd weggetje indraaien.

Na enkele kilometers sneller lopen, worden de tussenafstanden tussen de vier ‘overgeblevenen’ heel wat groter. Mijn conditie is duidelijk nog steeds vrij goed, want zonder veel problemen kan ik de snelheidsmaker goed volgen. Intussen groeit er een plan in mijn hoofd om de laatste twee kilometer een extra versnelling te plaatsen. De derde laatste kilometer lopen we nog met twee voorop. Vier kilometer lopen onder de 4’30” min/km begint duidelijk zijn sporen achter te laten.

Voor het provinciaal domein voel ik al dat mijn koptrekkende collega het moeilijk krijgt. De ademhaling laat zich zeer goed horen en aan dit ademhalingstempo kan je het volgens mij niet lang meer volhouden. Bij het binnendraaien van het provinciaal domein neem ik de koppositie over en ga over op een versnelling hoger. Vanaf hier loop ik een kilometer op 4’05” min/km. De laatste kilometer bevat een lang stuk ‘vals plat’ en met als doel de hartslag niet verder te laten stijgen, probeer ik toch 14 km/uur te blijven lopen.

Net zoals voor de eigenlijke start, loop ik nu samen met B. nog enkele rondjes van de piste als cooling down. Hij heeft echt de inspanning hoog gehouden tot helemaal aan de piste.

De rechter knie blijft vrij gevoelig. Ik zal het zondag (Levensloop) toch rustig moeten houden. Dit wordt niet alleen een week met veel kilometers, maar ook met veel intensieve kilometers. Volgende week best iets rustiger lopen.

Duurloop, Lopen, Sport, Training

Eerste loopje na marathon #MR16

15 april 2016 Werner Een reactie plaatsen

Na de marathon van Rotterdam van afgelopen zondag had ik toch enkele dagen nodig om te bekomen. De spieren hebben zowel op zondag als de dagen erna perfect hun dienst bewezen. Van stijfheid was helemaal geen sprake. Toch houd ik me aan een volledige rustperiode van 5 dagen.

Psychologisch had ik het iets moeilijker. Ik had voor mezelf een doel gesteld dat ik niet gehaald heb. Dat is balen en vereist een verklaring. Tot op vandaag is die verklaring er nog steeds niet. Wat wel duidelijk is, is dat ik een maag heb die extra aandacht verdient. Bij het minste verhoogd stressniveau, werkt dit lichaamsdeel niet meer zoals het hoort en daarmee moet ik echt rekening houden. Het probleem is dat een verhoogd stressniveau moeilijk te simuleren is.

Vandaag is het in ieder geval mijn wederoptreden. Het is niet alleen mijn eerste loopje sinds de extreme inspanning van vijf dagen geleden; het is eveneens het eerste contact met mijn trainingsvrienden van DCLA. Verscheidene keren heb ik mijn verhaal mogen doen.

Natuurlijk moet er ook gelopen worden. Sinds het zomerseizoen wordt er niet alleen een ander parcours gelopen. Er wordt bovendien op twee plaatsen gelopen. Eén groep loopt in Heverlee en één groep loopt in dezelfde omgeving als tijdens de winter. De zomertoer brengt ons eveneens naar Linden. Dit betekent meer dan voldoende hoogtemeters en bovendien vrij veel onverhard terrein.

Vandaag is het alvast mooi weer. De zon is al bijna de hele dag van de partij en ondanks er buien voorspeld zijn, zal het nog droog blijven tijdens onze duurloop. Er staat een fris briesje, maar desondanks duidt de thermometer toch op 15°C. Ik loop dus al zeker in short, maar kies toch voor een loopshirt met lang mouwen. Achteraf blijkt dat een gewoon t-shirt ook warm genoeg zou zijn.

Met de nodige schrik start ik toch met ‘mijn’ loopgroep zonder goed te weten of de marathon ook effectief helemaal verteerd is. De eerste kilometers verlopen alvast vlot. Daarna komen de eerste hellingen eraan. Het tempo ligt iets lager en ook deze beklimmingen verteer ik zonder noemenswaardige problemen. Ik kijk dan ook zelden naar mijn horloge. Als ik al kijk, is het omdat ik na een ‘piep’ nieuwsgierig ben hoe lang we over de laatste kilometer gedaan heb.

Ook na halfweg houd ik me gedeisd. Ik meng me zeker niet met de koplopers. Ik loop met veel plezier helemaal achteraan en merk dat ik zonder problemen vlot volg. Lopend probeer ik alle problemen met spieren en gewrichten tijdig te voelen. De rechter hamstring blijft het enige voelbare. Voorlopig blijft dit ‘probleem’ steeds voelbaar, maar beïnvloedt het mijn lopen quasi niet. Ik maak me er dan ook geen zorgen over. Voorzichtig blijven, is wel aangewezen.

Toch blijft ‘een marathon lopen’ door mijn hoofd spelen. Ondanks de zware inspanning die ik daarvoor moet leveren, kan ik amper wachten om deze uitdaging opnieuw aan te gaan.

Duurloop, Lopen, Sport, Tempoloop, Training

Zomerse duurloop als test marathontempo

3 april 2016 Werner Een reactie plaatsen

Na de intervaltraining van afgelopen woensdag maakte ik mij lichte zorgen om mijn kuiten. Vooral mijn rechter kuit liet van zich horen of beter gezegd, voelen. Van enkele mannen met vééél ervaring kreeg ik de wijze raad om deze spier de komende dagen extra te masseren. Zo gezegd, zo gedaan en ja hoor, van enige stijfheid is niets meer te merken.

Op vrijdagavond heb ik de normale duurlooptraining van DCLA laten links liggen wegens andere verplichtingen. Toch zou er dit weekend nog een duurloop moeten afgelegd worden. Zondag voormiddag is daarvoor het uitgelezen moment. Gelijktijdig met de marathon van Parijs, waar toch wel vrij veel Belgen aan de start staan, ga ik mijn allerlaatste duurloop doen.

Volgens het McMillan marathon-plan staat er vandaag een lange loop met eindacceleratie op het programma. In tegenstelling tot de voorgaande, analoge duurlopen waar je echt snel finisht en waar je jezelf pusht om tot het uiterste te gaan, is deze sessie niet al te zwaar. Het start met 10 kilometer aan een lange loop-tempo, gevolgde door 10 kilometer op mijn doeltempo voor de marathon. Na wat nadenken over welk parcours hiervoor geschikt is, zijnde een 20K en niet te heuvelachtig, kies ik voor een omloop waarop ik mijn eerste lopen deed over deze afstand, meer dan een jaar geleden.

Op dit ogenblik heb ik nog helemaal geen idee met welke kledij ik volgende week in Rotterdam ga lopen, maar ik voorzie om toch in short en T-shirt te kunnen starten. Tot voor vandaag heb ik nog niet kunnen lopen in dergelijke outfit. Vandaag wordt een mooie lentedag voorspelt met bijna zomerse temperaturen. Om 10u is de zon al door de wolken gebroken en is een short en T-shirt de enige juiste keuze. Ondanks deze warmere omstandigheden loop ik toch zonder drankbevoorrading. Er staat niemand langs de weg en ik neem zelf geen drank mee. 20 kilometer zal ik hopelijk nog wel kunnen lopen zonder extra vocht.

Na een beetje wandelen en wat dynamisch stretchen, begin ik uiteindelijk aan mijn ultieme test. Het is eerst de bedoeling om 10K rustig te lopen. Op de helling naar het Bed van Napoleon gaat de hartslag natuurlijk de hoogte in en besef ik zeer goed dat ik zal moeten opletten om niet te snel te gaan. De eerste zweetdruppels staan al in grote getale op mijn voorhoofd. Daarna blijft het rustig verder lopen tot voorbij het kasteel van Horst.

Net voor de tiende kilometer beëindigd is, ter hoogte van de kerk van Kortrijk-Dutsel, verhoog ik de snelheid naar het doeltempo van de marathon. Ik kies hier alvast om te lopen aan eerder mijn streefdoeltempo. De eerst volgende kilometer loop ik in exact 4’40”. De hartslag blijft in de buurt van de 150 hs/min. Dat ziet er alvast goed uit. Toch is al snel duidelijk dat de wind niet in mijn voordeel blaast, maar wel degelijk volop in het nadeel. Gelukkig is dit maar een training over een kortere afstand.

Na meerdere kilometers begint het toch iets lastiger te worden om deze snelheid vlot aan te houden. De wind begint zijn tol te eisen. Of is het toch het gebrek aan vocht in lichaam en spieren. Het is intussen behoorlijk warm geworden, ondanks de wind. Het is in ieder geval een vaststaand feit dat er moet gedronken worden bij langere duurlopen. Ik blijf hier wel een eindje onder de twee uur, maar vrees toch dat ik ofwel te snel gelopen heb, ofwel te weinig gedronken. Waarschijnlijk ligt ook hier de waarheid tussen de twee.

Vermits deze de laatste en ultieme test was voor de marathon van volgende zondag, moet ik besluiten dat 4’40” min/km iets te snel is. Het streeftempo zal dus eerder rond de 4’45” min/km liggen wat neerkomt op een verhoopte eindtijd van 3u20min. Dit is en blijft het streefdoel.

Duurloop, Lopen, Sport

Laatste LSD voor #MR16

28 maart 2016 Werner Een reactie plaatsen

Dit weekend moet er een nog zeker een langere duurloop gedaan worden. Het is een lang (paas-)weekend, dus dat moet zeker lukken.

Op vrijdag heb ik de wekelijkse duurloop met de DCLA-joggers meegedaan en heb niet aan de verleiding kunnen weerstaan om er nog eens een sprintje aan te breien. Dit had tot gevolg dat ik al zeker op zaterdag geen lange duurloop zal doen. Voor zondag en maandag staat er extreem veel wind en regen geprogrammeerd. Het zal dus een goed moment zoeken worden om te gaan lopen.

Door een minder goed gevoel op zondagochtend pas ik voor deze voormiddag. In de namiddag staat er een andere verplichting op het programma. Toch trek ik mijn loopschoenen aan en loop een halfuurtje op de loopband, met een simulatie een deel van het parcours van Rotterdam.

Op maandag (Paasmaandag) kan ik er dan niet onderuit. Het moet vandaag gebeuren. Ondanks de minder gunstige weersvoorspellingen klaart het op, iets na de middag. Als ik nu niet alle moed bijeen raap, komt er helemaal niet meer van. Met de nodige spoed maak ik een sportdrank klaar en kleed mij om. Na het legen van de 500ml vertrek ik voor een lange loop. Hopelijk speelt de wind niet te veel in het nadeel. Zonder gellekes, noch drank vertrek ik voor een 25-tal kilometer.

Om het zeker vlak te houden kies ik ervoor om de vaart op te zoeken en daar te lopen langs het jaagpad richting Herent, Kampenhout. Afgelopen vrijdag had ik zelfs het idee om tot in Tildonk te lopen, maar of dat er in zit??

Ik vertrek alvast met goede moed richting vaartkom langs het provinciaal domein. Door het provinciaal domein lopenis niet mogelijk. Door de hevige wind is dit park preventief gesloten. Het wordt dan maar er rond lopen. Na iets meer dan 6km kom ik aan de vaartkom en kan beginnen aan de lange weg rechtdoor langs de vaart. De zon schijnt volop; de wind valt al bij al nog mee. Of speelt hij in het voordeel?? Het is voor mij de eerste keer dat ik langs deze weg loop, dus heb ik afleiding genoeg en kijk dan ook links en rechts om van het landschap te genieten.

Uiteindelijk blijkt de wind goed mee te vallen. Door mijn noordwestelijke richting, komt de zuidwestenwind van de zijkant en blijk ik er niet te veel last van te hebben. Hopelijk draait hij niet verder naar het zuiden, want dat zou de terugweg wel eens veel zwaarder kunnen maken. Het blijft dus steeds afwegen waar ik ga terugdraaien. Als ik in de verte een volgende brug zie, denk ik dat ik bijna in Tildonk ben, maar dat blijkt niet veel later het sas van Kampenhout te zijn. Het is dus nog iets verder doorlopen.

Niet veel later zie ik dan toch de bewuste brug in Tildonk. Op dat ogenblik zijn we 15K van huis verwijderd. Op dat ogenblik beginik al een alternatief te zoeken, om via een kortere weg naar huis te lopen. In plaats van tot in Leuven te lopen, kan ik ook onder de E314 richting Wilsele-Putkapel lopen en dat is waarschijnlijk korter dan via Leuven en Kessel-Lo. nadat ik 180° gedraaid ben en terug richting Leuven loop, valt me op dat de wind ook in deze richting goed meevalt.

Het valt allemaal nog goed mee en dus loop ik toch dezelfde weg als bij het vertrek. Ondanks de relatief lage hartslag voel ik de vermoeidheid opkomen. Gelukkig heb ik vanuit Leuven tot thuis de wind in de rug. Hoe korter ik bij huis kom, hoe zwaarder het wordt. De hartslag gaat intussen ook de hoogte in. Het lichaam is volledig uitgeput. Heeft dit enkel te maken dat ik onderweg niet gedronken heb? Er was natuurlijk wel wat zon en als ik aan mijn pet voel, is deze echt doorweekt en heb ik waarschijnlijk meer zweet verloren dan gedacht. De weegschaal bevestigt achteraf dat ik vrij veel vocht verloren heb.

In ieder geval, het geeft me allesbehalve een goed gevoel. Zelfs met een lage hartslag was dit een brug te ver.

Duurloop, Lopen, Sport, Training

DCLA snellere duurloop met sprintje

25 maart 2016 Werner Een reactie plaatsen

Een werkweek eindigt steevast met een DCLA duurloop op vrijdagavond. Het is de laatste keer dat er moet gelopen worden vooraleer we overschakelen naar het zomeruur en dus ook de laatste keer de wintertoer.

Het weer is eigenlijk ideaal te noemen. Het is niet echt koud, maar er staat toch een vrij fris briesje. De eerste korte broeken komen toch al tevoorschijn; voor korte mouwen is het toch nog wat te vroeg. Ik blijf toch kiezen voor een lange broek en met een T-shirt onder mijn loopshirt (met lange mouwen).

De eerste drie kilometer worden relatief rustig gelopen aan 11,5 km/u (=5’20″min/km). De vierde kilometer is qua reliëf de zwaarste en wordt ook iets trager afgelegd. De volgende helling, richting Bed van Napoleon, wordt er niet meer ingehouden, integendeel. Deze steile helling wordt opgelopen aan 12 km/u. Boven wordt er wel wat rustiger gelopen, zodat iedereen terug kan aansluiten. We zijn de brokkenlopers niet, hé.

Vanaf hier gaat de snelheid niet meer dalen, integendeel. We lopen niet meer onder de 12km/u, eerder aan 12,6 km/u. Met de neuzen richting Linden en verder naar Kessel-Lo, komt er wel een afscheiding. Met enkele lopen we nog wat sneller, richting 13,5 en zelfs 14 km/u. Aan deze laatste snelheid gaat mijn hartslag wel omhoog, tot boven de 160 hs/min. Dit is duidelijk niet meer aan mij besteed om heel lang vol te houden, maar met maar enkele kilometers in het verschiet, ga ik vlot mee met de twee koplopers.

In de laatste rechte lijn, tot aan de abdij van Vlierbeek, blijft de snelheid zo hoog. 500m voor het einde van de weg, versnel ik en schakel over op een hogere snelheid van 17km/u. De laatste kilometer houd ik het opnieuw heel rustig en loop zo uit, als cooling down, tot aan de atletiekpiste.

Hesy's Blog