Met een temperatuur van boven de 20°C loop ik liever in een schaduwrijk bosgebied dan in volle zon op harde wegen. Het is dan ook met veel plezier dat ik, samen met enkelen, richting bos in Heverlee kan trekken om daar een vierkant rondje te lopen.
Om 12.15u starten we dan met een rustig tempo. Na de duurloop van zondag heb ik toch wel enkele minuten nodig om wat los te komen. De snelheid ligt niet te hoog en het is dus echt genieten van de rust in het bos en omgeving. Na 3K draaien we rechts en begint er een saai stuk waar iets te weinig variatie in zit om echt van te kunnen genieten. Ondanks de week echt warm en droog weer, blijven hier groet plassen liggen. Na enkele dagen regen is het hier echt moeilijk om door te komen.
Na dit tweede rechts stuk draaien we opnieuw rechts richting de Zoete Waters. Ter hoogte van de kapel krijgen we een flinke afdaling voorgeschoteld. Daarna steken we de weg over en komt de zwaarste dobber om te verwerken. Deze helling is op Strava gekend onder de naam Poggio. Tot hiertoe hebben we rustig gelopen en dus vind ik het een goed moment om deze zo snel mogelijk naar boven te lopen.
De helling bestaat uit twee stukken en het vals plat ertussen gebruik ik nog om een tandje bij te steken. Halfweg het tweede stuk begin ik te kraken. De hartslag bedraagt 180 hs/min en ik ben er nog lang niet. Bovendien ligt het einde van dit segment verder dan de eigenlijke top en dus moet ik het nog kunnen uitzingen tot daar. Het wordt snakken naar lucht en de hartpomp bereikt een hoogtepunt aan 185 hs/min. Gelukkig heb ik wat voorsprong opgelopen en kan ik wat dribbelen vooraleer we opnieuw het normale loopritme oppakken.
Opvallend is wel dat mijn hartslag nu heel wat hoger ligt bij ongeveer dezelfde snelheid.
Net voor het vierkant (zie vorm omloop) dicht is, draai ik om en loop in omgekeerde richting naar nummer drie. Na exact 5′ of 1K kom ik hem tegen en loop ik met hem verder uit naar ons startpunt. Tijdens deze twee kilometers aan 10 km/u zakt mijn hartslag toch naar waarden onder de 130 hs/min.
Na raadpleging van de gegevens blijkt dat ik mijn eigen besttijd op die Poggio (7%) met liefst 21″ verbeterd heb. Deze bedraagt nu 2’19” aan een gemiddeld tempo van 3’55” min/km. De enige plaats waar ik nog kon verbeteren is helemaal in het begin. Je moet dus al vanop de weg snelheid maken. Én dit weten vol te houden tot het einde!!
