Na een verdiend rustdagje gisteren, is het vandaag weer tijd om nog eens wat te hardlopen. De meteorologische condities zijn niet ideaal te noemen. Het is amper 3°C, er is vrij veel wind en het regent. De meeste mensen zouden er tegenaan zien om met zo’n weer buiten te komen. Voor lopers, als ik, komt het er enkel op neer goede keuzes van kledij te maken. Het wordt sowieso een lange broek en bovenop een T-shirt, een iets dikker shirt met lange mouwen. Omdat de natte wind echt koud kan zijn en omdat het niet de bedoeling is om heel intensief te lopen, kies ik ook voor een licht vestje met lang mouwen en zelfs voor een paar handschoenen. 
Iets over twaalf vertrekken we en onmiddellijk valt op dat het tempo er goed inzit. De eerste kilometer (met afdaling) wordt afgelegd in minder dan vijf minuten. Meestal lopen we deze toch wel iets trager. De volgende kilometers worden rustig, en zeker niet te traag gelopen. In plaats van na vier kilometer rechts af te draaien richting restaurant Arenberg, kiezen we ervoor om verder rechtdoor te lopen richting Oud-Heverlee. Het stukje langs de spoorweg gaat niet alleen omhoog, we krijgen er volop de ijzig koude en natte wind in het gezicht en houden toch een snelheid van 11,9 km/u. Ondanks wat de snelheid doet vermoeden, is dit toch wel een intensief te noemen. Omgekeerd, dalend en met de wind in de rug, wordt in het begin dezelfde snelheid gelopen. Iets verder neemt de snelheid toch wel toe naar 12,6 km/u. Ook de volgende kilometers worden gelopen onder de 5′ min/km. Op de Finse piste voel je onmiddellijk de weerstand van de (te) zachte ondergrond en gaat de snelheid er wat uit.
De laatste kilometer worden we wat gehinderd door te veel leerlingen van de naburige school. De Karmelietenberg wordt dit keer niet gebruikt om eens extra de weerstand te testen.
