Zoals aangekondigd is deze week weer drukker geworden dan gepland. Eén van de redenen is de onbekwame klantendienst van Telenet. Als ik al de uren die ik deze week in Telenet gespendeerd heb, kunnen gebruiken om te lopen, was ik nu klaar voor de marathon. Als je een verhuis wilt regelen en je krijgt na 5 min een antwoord dat de GSM al verhuisd is, ben je blij dat je stevig zit.
Om in Leuven enkele zaken af te handelen, vind ik er niets beter op dan naar Leuven te lopen en als achter geregeld is, keer ik lopend terug naar huis. Het vertrek gebeurt onder een mooi september-zonnetje en het is dan ook aangenaam om rustig lopend deze verplaatsing uit te voeren. Het gevoel is echt goed; de snelheid zit perfect en de hartslag blijft binnen de perken. Nu vind ik het zelfs spijtig dat ik nu niet meer kilometers kan afleggen, maar de plicht roept. Nog een leuk detail: tijdens dit tochtje kom ik een wielertoerist tegen en zonder de persoon ooit gezien te hebben, zegt iets in mij dat dit Dirk VDC is. Dirk woont bij mij in de buurt, maar voorlopig kennen we mekaar enkel via Strava. Hij moet het zelfde gevoel gehad hebben, want zijn rit noemt: Close encounter Werner tour.
Mijn loopje terug naar huis, moet ik door de weersomstandigheden wat uitstellen. Met wat lichte regen als onnodige afkoeling start ik aan mijn tochtje terug naar huis. Het gevoel zit nog vrij goed en ik heb wat tijd, dus beslis ik om wat extra kilometers te doen in het provinciaal domein. De paden liggen er vrij drassig bij en ik probeer telkens om de plassen te ontwijken. Dat is natuurlijk niet de ideale lijn om een goede snelheid te ontwikkelen, maar het is en blijft een gewone training. Ik moet dit laatste echt leren! Tijdens een training denk ik teveel aan snelheid en te weinig aan rustig lopen. Ik moet echt leren om rustiger te lopen, zeker iets voor de komende dagen en weken. Toch mag ik niet klagen. Ik leg deze 10K af in ongeveer 53min.