De afgelopen dagen heb ik het meermaals gehad over de vermoeidheid die ik maar bleef voelen. Nochtans was er vandaag een prachtige wedstrijd en dan nog op een lokatie waar ik bijna dagelijks mijn kilometers afmaal. Al sinds vorige week overweeg ik om er toch aan deel te nemen. Mijn volgende doelen (29/03 en 26/04) liggen nog ver genoeg af. Vanmorgen vertrok ik naar mijn werk met meer dan voldoende koolhydraatrijke producten, zodat ik mij nog voldoende kon volproppen om een halve marathon uit te lopen zonder herbevoorrading. Op de website van de studentenmarathon vind ik niets terug van een bevoorrading onderweg en dit is toch ook wel één van de argumenten geweest om niet deel te nemen. Er zijn nog veel andere manieren om je voor te bereiden op een marathon. Beter nog, als je verschillende schema’s erop naleest, vind je zelden iets terug van wedstrijden in te lassen in je trainingsschema.
Vandaag houd ik het dus aan een individuele training. De lunchpauze wordt hier traditioneel voor gebruikt, maar omdat er geen collega’s waren, houd ik mij voor om er een duurloop van te maken. De temperatuur is alles behalve zoals gisteren en het ziet er naar uit dat het vanaf de namiddag terug koud wordt.
Ik zorg er voor dat ik reeds iets over vier thuis ben en onmiddellijk kan vertrekken. Het trainingsschema dat ik gisteren las, sprak over trainingen van 90 minuten. Ik plan dus om ook vandaag iets in die buurt te lopen. Sinds enkele weken heb ik nieuwe wegen opgezocht in Pellenberg en Kessel-Lo en ook vandaag gaat het die richting uit. Het lopen zelf begint zoals meestal niet zo vlot en los. Ik ben echt wel iemand die opwarming nodig heeft. Bovendien zijn er in de eerste kilometers bijna enkel stijgende hoogtemeters af te leggen. Na die beklimmingen ben ik natuurlijk meer dan goed opgewarmd, ondanks de echt wel koude wind en begin ik toch wel iets sneller te lopen. Het doet deugd om te zien dat bij dit hoger tempo, de hartslag niet mee stijgt. Het is pas bij de laatste kilometer, waar ik de snelheid nog wat opdrijf, dat de hartslag mee de hoogte ingaat.
Het is nu afwachten wat de benen morgen zeggen. Ik was al wat vermoeid en deze training is toch wel iets meer geweest dan een rustige duurloop met een gemiddelde hartslag van 148 hs/min.
