Tag archieven: trainen

Herstel, Lopen, Snelheid, Sport, Training

Tweede run en al overdreven

Een reactie plaatsen

Afgelopen maandag heb ik, na een lange pauze, mijn eerste loopje afgewerkt. Het lopen ging zonder enig probleem, alhoewel ik toch wel een pijn voelde aan mijn rechter hamstring. Het is dezelfde pijn die ik zelfs zittend ook voel, maar iets erger. Op het eerste zicht lijkt dit een spierprobleem te zijn, meer bepaald iets wat lijkt op een te korte spier. Ik ben nooit een voorstander geweest van stretchen na het lopen, maar hierdoor zal ik het wel moeten.

Bovendien werk ik dagelijks een schema af dat niet alleen stretchoefeningen inhoudt, maar eveneens stabiliteits- en stevigheidsoefeningen. De komende dagen concentreer ik mij vooral op deze pijne hamstrings.  Via diverse websites en youtube-filmpjes heb je genoeg voorbeelden hoe je deze uitvoert.

Vandaag heb ik niet gelopen tijdens de lunchpauze, maar heb toch de loopschoenen aangetrokken. De batterijen van mijn hartslagband moeten vervangen worden en dus moet ik eerst nieuwe aanschaffen en kan ik daarna pas lopen. Nadat de batterij vervangen is, kan het horloge terug gekoppeld worden met de hartslagband en kan ik mij verder omkleden.
Iets over vier vertrek ik dan. De afstand mag nog niet te groot zijn en dus neem ik maar een gekend parcours van 11K dat ik voor de zomer al enkele keren gelopen heb. Op die manier kan ik achteraf een vergelijking maken en vaststellen hoe slecht mijn conditie na deze zes weken is. De eerste meters zijn bergaf waardoor de snelheid er sowieso vlug inzit. Daarna maak ik dan de eerste fout door deze snelheid te hoog te houden. Ik blijf rond de 12 km/u lopen ondanks de felle tegenwind. De hartslag gaat daardoor al vrij snel de hoogte in. In een mum van tijd zit ik al boven de 150 hs/min. In plaats van daarmee rekening te houden, blijf ik domweg het tempo zo hoog houden. Na enkele kilometer pomp mijn hart al aan een tempo boven de 160 hs/min. De tweede helft zou ik dan de wind in de rug moeten hebben, maar op dat ogenblik bewegen de bomen quasi niets meer. De wind is dan ook helemaal weggevallen en om de snelheid te behouden, wordt mijn hartslagfrequentie steeds hoger. Ik kom op dat moment al continu boven de 170 hs/min uit. Veel te hoog dus. Dit zijn al inspanningen die ik in een wedstrijd niet zou mogen tegenkomen en nu doe ik ze al op mijn tweede training!!

Morgen breng ik terug een bezoek aan GRIT Sports clinic voor een loopanalyse. Hiervan breng ik morgen een verslag uit.

Lopen, Training

week 5 van het niet-lopen

1 reactie

Gelukkig staat de klok niet stil. Op die manier loopt de teller gestadig op en kan ik zelf beginnen aftellen tot ik weer mag lopen. De voorbije periode zijn al wel de mooiste stratenlopen (zoals The Classic, …) gepasseerd en moet ik de komende weken nog enkele mooie recreatieve wedstrijden (Bosloop, …) links laten liggen. Bovendien komt het tweede gedeelte van het jaarlijks marathon hoogtepunt te dichtbij om er eentje uit te kiezen. Op mijn wenslijstje stonden diverse mooie wedstrijden gaande van Amsterdam, Eindhoven, … Allemaal mooie en vlakke stadsmarathons die toch niet te ver zijn. Als ik dit jaar nog eens een marathon wil lopen, zal het in de eerste plaats korter bij de winter moeten zijn en zal de voorbereiding vlekkeloos moeten verlopen. Vlekkeloos betekent dat je je schema moet kunnen afwerken zoals gepland en dat niet alleen geen blessures je daarvan doen afwijken, maar vooral dat ook de nodige beschikbare tijd voor handen moet zijn. In de voorbereiding van een lange afstandswedstrijd zitten regelmatige langere duurlopen en die vragen dan ook de nodige tijd. Bovendien worden de avonden steeds korter, tenzij je in het donker verder wil lopen. Uit het verleden weet ik dat zelfs in de weekends, die daar doorgaans geschikter voor zijn, niet altijd de nodige tijd daarvoor beschikbaar is. Het vraagt niet alleen voor de loper de nodige inspanningen; het is vooral de familie die eronder te lijden heeft. De loper heeft plezier aan deze duurlopen van enkele uren, maar tijdens die periode ben je niet beschikbaar voor je familie.

In ieder geval ben ik mijn nieuwe loopseizoen aan het voorbereiden. De eerste weken zullen voornamelijk bestaan uit korte en trage duurlopen, afgewisseld met wat zwemmen en fietsen. Het is zeker de bedoeling om de eerste weken geen twee dagen achter elkaar te lopen. In de tweede helft van augustus is het mijn beurt om de buitenlandse zon te gaan opzoeken. Het is zeker de bedoeling om ook daar regelmatig te gaan lopen. Ondanks ik van nature uit een avondmens ben, en bijgevolg niet goed vroeg kan opstaan, probeer ik toch ’s morgens eerst te gaan lopen en daarna samen met de rest van het gezin samen gaan ontbijten.

Paloma-Grida-Village-Fitness-Center
Als het dan ook al té warm mocht zijn, kan ik nog altijd in de gekoelde fitnesszaal op de loopband gaan trainen. En als ik bovenstaand fotootje bekijk zal ik moeten lopen als het al donker is, want dan kan ik ook achter mij kijken, door het raam als spiegel te gebruiken. 🙂 😛

Het blijft toch afwachten hoe ik deze té lange pauze zal verteren. Ik hoop echt dat ik snel terug plezier vind in het lopen en vooral dat ik terug de conditie opbouw die me toelaat om nog mooie wedstrijden te lopen, ook al is het voor mij niet de bedoeling om hoog in het klassement te eindigen. Het is en blijft een individuele sport en ik beschouw elke wedstrijd vooral als een wedstrijd tegen mezelf of tegen mijn eigen PR’s. Het blijft toch een doel om in de (nabije) toekomst deel te nemen aan een marathon en liefst eentje (of meer) van de World Marathon Majors.

Lopen, Training

Een beetje pijn niet, een dokter wel

Een reactie plaatsen

Vandaag staat er geen sport op mijn programma. Integendeel. Waar de meeste sporters schrik van hebben, is toch wel een doktersbezoek. Ik ben niet anders, dus het wordt zeker geen leuke dag.
Hoe vriendelijk een dokter ook is, zelden kom je er buiten met goed nieuws. Vandaag krijg ik mijn resultaten van de botscan van afgelopen vrijdag. De pijn voel ik nog amper, dus hoogstwaarschijnlijk zal het een maat voor niets zijn. Zodra ik bij hem binnen was, zei hij al dat het is waar hij voor gevreesd had: een stressfractuur. Dit betekent klaar en duidelijk: NIET MEER LOPEN. Ten minste dit is het geval voor de eerste zes weken. Alternatieve trainingen, waar geen schokken bij te pas komen, zijn wel mogelijk.
Het duurt waarschijnlijk toch nog eventjes eer ik over dit slecht nieuws heen ben. Er zit dus niets anders op dan alternatieven te gaan zoeken. Gelukkig hebben ze op het werk een fitnesszaal met meerdere toestellen. Ik kan dus mijn zomerse middagpauzes vanaf nu binnen gaan doorbrengen. Het zal dus zittend zweten zijn op een hometrainer of crosstrainer. Het is echt wel de slechtste periode van het jaar om dergelijke beperking opgelegd te krijgen.
Ik hoop maar dat deze periode snel achter de rug is. Een collega heeft net vier weken met zijn voet in het gips mogen rondlopen en is ook nog niet aan hardlopen toe. Ik zal dus niet meer met hem lachen.
Bovendien wou ik zo graag nog een marathon doen dit jaar. Dit zal dus niet meer kunnen in oktober, vrees ik. In ieder geval wil ik geen zes weken op mijn gat blijven zitten. Ik zal alle alternatieven uitproberen en wie weet, ga ik tegen dat ik terug buiten mag lopen, het crosstrainen nog graag doen.
Deze zomer zal dus echt moeten dienen om een goede basis uithouding op te bouwen en daarna kunnen de specifieke looptrainingen terug voor de rest zorgen.
Zoals ik gisteren nog vertelde: een beetje pijn kan me niet doen stoppen; een dokter kan het dus wel!

Interval, Lopen, Sport, Training

Interval rond grote vijver

Een reactie plaatsen

Vandaag heb ik (eindelijk) nog eens écht getraind. Met echt bedoel ik dit keer echt doorgetraind. In principe en ook volgens mijn overtuiging is elke loopsessie, hoe kort en traag ook een training. Gisteren heb ik bewust een rustdag ingelast. Vandaag wou ik echt eens diep gaan. Het is dan ook al te lang geleden dat ik nog eens een echte interval- of fartlektraining gedaan heb. Op dit ogenblik heb ik nog een kleine week om intensief te trainen, daarna begin ik aan mijn weekje ’taperen’ naar de marathondag van 26 april.
Heel veel verstand van interval heb ik niet, maar ook zonder persoonlijke trainer denk ik wel dat ik een interval kan en mag lopen. Op dit ogenblik heb ik niet echt een snelheid waar ik naartoe wil werken, maar als voorbereiding op een marathon weet ik wel dat ik geen te korte intervalafstanden moet lopen. Anderzijds moet je ook niet zomaar aan elke interval beginnen. Ik kies voor vandaag een iets langere loop. De vijvers in het provinciaal domein van Kessel-Lo zijn daarvoor een ideaal decor. Een rondje rond de grote vijver bedraagt om en bij de 1,4 km en dat lijkt me een mooie afstand als interval. Het herstelrondje rond de kleine vijver is een goede 500m en met een uitlooptempo van 6’00 min/km is dit amper 3 minuten rust. Voor een beginner als ik zit dit voor vandaag wel goed. Later en dit is dan een tijdje na mijn eerste marathon, ga ik mij wel eens toeleggen een deftige intervalreeks, beginnend met kortere afstanden en daarna stilaan verhogen naar langere, tot 2km.
Vandaag is het weer eigenlijk perfect. De zon schijnt volop. Er is niet te veel wind. Het is zelfs al vrij warm, om en bij de 16°C (onder thermometerhut). Het is dan ook de eerste keer dit jaar dat ik loop in short en T-shirt. Enof dat deugd doet!!
De weg naar het provinciaal domein ken ik natuurlijk van andere keren en bedraagt om en bij de 4,5km. Dit is dus eigenlijk iets te veel als normale opwarming. Bovendien gaat het vrij vlot en loop ik die afstand onder de 5′ min/km, wat voor mij eigenlijk al relatief snel is. Het zal dus geen gemakkelijke interval worden. Eénmaal in het provinciaal domein moet ik wel uitkijken naar de weg die rond de grote vijver gaat, want die heb ik wel nog niet gedaan. Gelukkig brengt de voorbereiding via Google Maps hier soelaas. Ik kan dus onmiddellijk starten met mijn eerste snelle ronde. Door gebrek aan ervaring in dit soorten interval is het vrij moeilijk om de snelheid in te schatten. Ik merk dat mijn hartslag al gestaag omhoog is gegaan, dus ik loop zeker een stevig tempo. Dat het geen ontspannende loop zal worden is bij deze al heel snel duidelijk. Naast het controleren en op peil houden van de snelheid, (ja, ik moet mezelf regelmatig aanmoedigen om de snelheid aan te houden). Tijdens de eerste ronde besef ik maar al te goed dat het moeilijkste nog moet komen. Die 1,4 km is echt wel lang.  De herstelloop rond de kleine vijver verloopt toch vrij goed; de hartslag herstelt zich redelijk. Dit scenario herhaalt zich dan ook, zoals gepland, 4 keer. Toch blijken de resultaten zoals verwacht: telkens iets trager. Het verschil tussen de eerste en de tweede is meer dan duidelijk merkbaar; de verschillen tussen ronde 2, 3 en 4 zijn veel kleiner. De herstelling na de vierde snelle ronde verloopt ook veel moeizamer. Nu is het nog gewoon naar huis lopen. Ondanks de zware intervaltraining probeer ik de snelheid op peil te houden. Ondanks de tegenwind en de positieve hoogtemeters houd ik toch de snelheid analoog als de eerste kilometers, 12 km/uur. De hartslag ligt nu wel duidelijk hoger.
Dit weekend wordt weer eentje van rust, of toch zeker relatieve rust.

Movescount_logo     strava

Lopen, Snelheid, Sport, Training

Intensief Kessel-Lo

Een reactie plaatsen

Deze “werkweek” bestond uit slechts één dag. Gelukkig heb ik die dag ook gelopen. Vandaag ben ik dus samen met de kinderen thuis en moet dus weet een uurtje vinden om alleen te gaan trainen. Gisteren heb ik toch iets harder gelopen dan oorspronkelijk gepland en dus zou ik vandaag een herstelloop moeten doen. Anderzijds vind ik dat het hoog tijd is om nog eens wat sneller te lopen. Voor een duurloop, wat ook meer dan welkom is, heb ik niet genoeg tijd en zal ik dus moeten uitstellen. Toch zal ik waarschijnlijk voor een iets snellere loop kiezen en dan de toer richting Finse piste en provinciaal domein. Deze 11km heb ik nu al enkele keren afgelegd en ken ik dus al wel. Toch vind ik het raar dat het rondje ‘Finse piste’ niet apart vermeld wordt op Strava segmenten.
Het zijn dan ook dergelijke dingen waarmee ik mij tijdens het lopen soms bezig houd: segmenten op Strava. Deze keer is dat niet anders. Mijn eerste kilometers kom ik geen segmenten tegen en heb dan ook geen enkele reden om hier al door te geven. Gelukkig maar, anders zou ik helemaal geen tijd besteden in ‘opwarmen’. Eigenlijk doe ik het nu al veel te weinig. Als ik van plan ben om snel te lopen, dan doe ik dat meestal al vanaf de eerste kilometer, zij het nog niet aan de echte gewenste snelheid, maar toch al te snel om als opwarming te dienen. Dit bewijst dat ik te veel kijk naar mijn gemiddelde snelheid na het beëindigen van mijn training. Bij mijn volgende training ga ik daar proberen geen rekening mee te houden. Dan wil ik een interval doen en dus enkel mijn energie steken in de snelle stukken en niet in de opwarmings- en herstelstukken. Ik ben benieuwd. Het zal iets voor vrijdag zijn. Vandaag start ik aan een redelijk tempo, zonder echt te forceren. Op de Finse piste wil ik dit  keer wel eens een tussentijd krijgen van Strava. Omdat ik de Finse piste niet oploop aan het ‘echte’ beginpunt, loop ik dit keer de twee rondjes en dan ben ik zeker een keer aan start en finish gepasseerd. Daarna loop ik verder naar het provinciaal domein. Hier loop ik duidelijk ook afwijkend, want ook hier heb ik nog geen gekend segment van Strava gelopen. Ik loop dan ook de grootst mogelijk ronde en waarschijnlijk is dit niet een voor de hand liggende ronde. Vrijdag, bij mijn intervaltraining, loop ik enkel rond de grote vijver. Benieuwd of dit iets oplevert. Het blijkt wel dat mijn snelheid hoger ligt in het provinciaal domein. Dit heeft zeker te maken met de goede vlakke ondergrond, maar zeker ook door de omgeving. Er loopt genoeg volk rond om jezelf op te peppen om je snelheid hoog genoeg te houden. Al bij al mag ik tevreden zijn over deze training. Door omstandigheden heb ik geen hartslag van deze training en misschien gelukkig maar. Deze ligt zeker rond de 160 hs/min.

Morgen las ik een rustdag in en vrijdag zou de training uit interval moeten bestaan. Hoe en wat weet ik op dit ogenblik nog niet.

Movescount_logo     strava

 

Lopen, Training

Eindelijk opnieuw een duurloop

Een reactie plaatsen

De afgelopen dagen heb ik er al meermaals bericht over de ziekte van de afgelopen week. Vrijdag en zaterdag had ik na een week mijn eerste kilometers afgelegd. Het waren twee vrij korte loopjes. Een mens moet het af en toe met minder tevreden stellen. Toch zal het snel beter, en verder moeten. Zondag is het de dag van de De Ronde van Vlaanderen en dit wordt dan ook enkel een passieve sportdag. Het moet natuurlijk weer lukken dat net op deze ‘sport-voor-TV-dag’ het zonnetje mooi aan de hemel staat. Het weer is gewoonweg schitterend. De les die ik hieruit leer is dat geen enkele wielerwedstrijd een reden is om de ganse dag voor de TV te blijven. Ik ben ervan overtuigd dat ik zondag ook al in staat ben om een deftige loop aan te vatten. Toch beslis ik om de spieren een dag te laten recupereren en de duurloop pas op maandag te doen.
Maandag kondigt ook weer een druk dagje aan. Er is nog steeds één van de kinderen ziek en de andere is niet ziek genoeg en moet dus een voetbaltornooi gaan spelen tegen een aantal nationale jeugdploegen. Het wordt dus toch iets voeger opstaan en tijdig vertrekken. Mijn wekker stond van gisteren om kwart over acht en voor mij is dit toch al vrij vroeg op een vrije dag. Ik probeer dan ook een stevig ontbijt te nemen zodat ik zeker energie genoeg heb voor een twee uur durende loop. Iets over half tien vertrek ik dan voor mijn duurloop.
Zoals het tijdens een duurloop moet, probeer ik rustig te lopen en mijn hartslag zo laag mogelijk te houden. Ik vertrek zoals wel meer, richting kasteel van Horst. Het was echt moeilijk om de hartslag laag te houden. De eerste honderden meters gaan in stijgende lijn en zorgen al heel snel voor een hoge hartslag. De volgende kilometers blijven zorgen voor een nog steeds iets te hoge hartslag. Toch houd ik mijn snelheid boven de 10 km/uur. Langere duurlopen mogen trager gelopen worden, maar iets in me verhindert om trager dan de 10 km/uur te lopen. Liefst zou ik aan deze snelheid een tragere hartslag hebben. Ooit zal ik dan toch eens enkele keren trager lopen en hopelijk gaat de basisconditie er op vooruit, zodat ik achteraf boven de 10 km/uur kan lopen aan die trage hartslag, dus onder de 125 hs/min.
Tijdens de tweede helft, lukt het me om de hartslag onder de 130 hs/min te laten zakken zonder in snelheid in te boeten. Ooit zal ik dus toch aan mijn ‘doel’ gaan voldoen. Toch ben ik al blij dat ik vandaag nog eens een 20K+ kan afleggen. Zo moet er nog eentje volgen voor de eerste marathon van 26 april.

Movescount_logo     strava