stratenloop | Hesy's Blog

Ondanks de voorbereiding voor een najaarsmarathon neem ik af en toe een wedstrijdje mee. Op zaterdagavond organiseert de sportdienst van de gemeente Bekkevoort voor de tweede keer de stratenloop: Bekkevoort Loopt. Belofte maakt schuld en dus ga ik het beste van mezelf geven, samen met Tibo.

De week voor deze wedstrijd begon al met een test. Letterlijk te nemen. Op maandagmorgen deed ik mijn jaarlijkse evaluatie PhEF (Physical Evaluation Fitness). De helft halen om te slagen is zeker geen doel. Met minder dan 100% zou ik niet tevreden zijn. Na een linker en rechter side bridge, telkens 1’45” (voor 50+) moet er 2400m gelopen worden.

Voor deze loopproef weet ik zelfs niet welke tijd er moet gelopen worden om het maximum van de punten te halen. Hier kijk ik enkel naar mijn persoonlijk doel. Vorig jaar liep ik 8’09” en dit jaar zou ik daar toch graag niet te veel boven gaan. De laatste weken voel ik me minder fris. Zou dit nog aan de Great Breweries kunnen liggen? Het zou niet mogen, maar een betere tijd dan vorig jaar zit er sowieso niet in. Ik start al iets minder snel en voel al dat het effectief moeizamer verloopt. Een eerste helft in 4’02” en een stevige wind die nadelig blaast zorgen ervoor dat mijn eindtijd 8’19” wordt. Nog steeds ruim voldoende voor het maximum van de punten.

De minder frisse benen zorgen er ook voor dat ik minder getraind heb de laatste weken. Zaterdagavond zou ik toch graag de wedstrijd deftig lopen en dus mag de frisheid terug komen. De intervaltraining van woensdag verliep relatief goed en na een rustig duurloopje op vrijdag, zou het toch redelijk moeten gaan in Bekkevoort.

De adrenaline zorgt voor de nodige stress en samen met Tibo warm ik me op. Tijdens de opwarming maken we al eens kennis met de zware helling in de eerste kilometer van de wedstrijd. na enkele korte versnellingen, staan we beide klaar voor onze wedstrijd van respectievelijk 10km en 5km. De boodschap is hier duidelijk, snel genoeg vertrekken, maar vooral doseren, want een podiumplaats is toch wel de ambitie.

Gezien de gezamenlijke start van de 5km en de 10 km is het toch relatief druk en voor door de onervaren lopers/kinderen die helemaal vooraan willen staan bij de start. Het zijn zeker niet de te enthousiaste kinderen die deze ‘fout’ maken. Kijk om boven- en onderstaande foto naar Nr 198. Hij vertrekt van achter mij om helemaal naar voor te sprinten, maar amper 500m verder opnieuw iedereen moet laten voorgaan. Ter info: op de 5km verliest hij nog meer dan 2 minuten op Tibo.

Na de bewuste eerste 500m is al duidelijk wie hier als eerste van de 10km over de meet gaat lopen. Het Nr 277 volgen is niet aan mij besteed en dus zal het een race tegen mezelf worden en hopen niet meer ingehaald te worden. De eerste kilometer, met de sterke helling leg ik af in 3’44”. Vanaf hier is het dus tempolopen en proberen dit tempo aan te houden. Afhankelijk van de hoogtemeters, positief en negatief, loop ik net iets trager of sneller dan deze 3’44”, ondanks de vele onverharde wegen.

De afstand met de eerste wordt steeds groter en ik moet me dus enkel focussen om de concurrentie achter me. Gedurende de hele wedstrijd voel ik de hete adem achter me, maar de afstand blijft wel constant en voldoende groot, maar niet veilig. Ik zal echt niet veel mogen verzwakken als ik niet ingehaald wil worden. Ondanks het grote leeftijdsverschil zou ik de tweede plaats ‘algemeen’ toch wel willen vasthouden. Het podium, en zeker in mijn leeftijdscategorie, zit er zeker in.

Intussen, zonder dat ik er iets van gezien heb, is Tibo als 15e over de meet gelopen. kk

Opnieuw een mooie prestatie en een welverdiend resultaat. Bovendien heeft hij nog de goede reactie om zijn horloge net op tijd af te drukken.

Met een grote achterstand op de winnaar kom ik toch als fiere tweede over de finish en heb de voorsprong op de derde toch kunnen vasthouden.

Opmerkelijk aan deze wedstrijd is de goede organisatie. Het is slechts de tweede keer dat deze wordt georganiseerd, maar van parking, inschrijving, tot seingevers, alles is perfect georganiseerd. Het is een plezier om een dergelijke wedstrijd te kunnen lopen.
Bedankt Bekkevoort !!

Zoals elk jaar, of toch zoals de laatste, ben ik dit jaar ook ingeschreven voor de 20 km door Brussel. Dit massa-evenement is ook gekend voor deelname via en voor de vele goede doelen. In mijn geval is dat enigszins anders. Ik neem deel via mijn werkgever. Hier is het niet het doel om geld in te zamelen, maar wel om Defensie op een sportieve en positieve manier in de kijker te zetten.

Enkele maanden voor de wedstrijd had ik me al opgegeven om te kunnen deelnemen aan deze 20 km door Brussel. Om tussen de tienduizenden lopers toch zichtbaar te zijn, wordt er gevraagd om in groep te lopen. Eén groep vormen blijkt niet te werken. Zelfs drie groepen (1u30′, 1u45′ en 2u) vormen, was geen succes en daarom werd er dit jaar geopteerd om in vier groepen te lopen, gaande van 1u20′ tot 2u00′. Omdat ik vorig jaar de groep van 1u30′ vlot kon volgen, koos ik dit jaar voor de nieuwe, snelste groep: die van 1u20′. Hiermee moest ik dan wel een gemiddelde van 4′ min/km of 15km/u kunnen lopen op het niet vlakke parcours. In principe en met een goede voorbereiding zou dit net kunnen lukken.

Met de Great Breweries Marathon in aantocht heb ik meer dan voldoende motivatie om te blijven trainen. Anderzijds lijkt me 1u20′ iets te optimistisch om dit te lopen op slechts één week voor een marathon. Sommigen spreken al van drie weken taperen voor een marathon en ik zou één week voordien nog een intensieve 20 km doen. Geen goed plan, mijn gedacht.

Door omstandigheden waren er geen T-shirts voorzien!! Hierdoor is het hele idee om in groep te lopen zinloos geworden. Ik kan dus mijn eigen tempo lopen en ben dat dan ook van plan. Het wordt dus de bedoeling om niet te snel te starten en puur op gevoel te blijven lopen. De weersomstandigheden zijn ons iets te gunstig gezind en zorgen voor een heel warme en zwoele zondag. Enkele minuten voor de start vallen er enkele druppels, maar je moet al geluk hebben om er veel te voelen. Of ben ik dan toch zo mager dat de druppels steeds naast me vallen? In ieder geval, het blijft vrij warm en extreem zwoel, ook al houden de wolken de zon deels van ons weg.

Bij massa-loopwedstrijden, zoals deze, is het de eerste kilometers uitkijken naar een gaatje om toch min of meer te kunnen lopen. Té snel starten was sowieso niet mogelijk. Ik stond weliswaar in het eerste startvak, maar niet echt vooraan. Zonder echt snel te starten blijkt toch dat mijn geplande snelheid veel hoger lag dan de meeste lopers voor mij. Sommigen, eigenlijk wel velen, beseffen niet waarvoor die startvakken dienen gaan rustig joggend van start vanuit dit eerste vak, waar toch wel heel velen er wel een wedstrijd van willen maken. Ondanks mijn hoofddoel, laatste deftige trainingsloop voor de marathon van volgende week, is het zigzaggen, stoeplopen, springen, … om toch normaal vooruit te geraken.

Door de voorspellingen van het heel warme weer zijn er ook extra drankposten voorzien. De eerste passeren we reeds na 2,5km. Ik zeg ‘passeren’ want door de drukte is het te moeilijk om er en flesje te bemachtigen en loop ik maar in het midden van de weg verder richting tunnel van de Louizalaan.

Vanaf hier is er iets meer plaats en kan ik helemaal op mijn gevoel lopen. Het blijft echt wel uitkijken naar medelopers en opletten om niet ten val te komen.

Tijdens het lopen, nog steeds op gevoel, valt het mij op hoeveel toeschouwers er staan. Deze wedstrijd is niet alleen populair bij lopers, maar duidelijk ook bij Brusselaars, supporters, … Er zijn maar weinig plaatsen waar het stil is. Bovendien zie ik ook hoeveel groepjes er zijn die een rolstoel of verbeterde versie ervan, voortduwen. Zowel de lopers als de ‘passagiers’ worden terecht heel veel aangemoedigd.

Gelukkig heb ik de andere drankposten niet meer zomaar gepasseerd en heb overal een flesje gekregen/genomen. Dit water werd zowel gebruikt om te drinken als voor extra afkoeling. Voorzichtig bracht ik steeds met mijn hand wat water naar mijn hoofd en gezicht. Ondanks de iets minder warme temperaturen dan gevreesd, was het echt wel heel zwaar weer om te lopen.