Tag archieven: regen

Natte intervaltraining DCLA

10 februari 2016 Werner Een reactie plaatsen

Op deze natte dag staat er ook een DCLA training op het programma. Gelukkig voel ik nu niets meer van mijn ochtendtraining. Ik kan dus met een goed gevoel naar de training vertrekken. Het vraagt met dit weer een klein beetje extra motivatie: het regent pijpenstelen en daardoor is het vrij fris. Het is dan ook bewonderenswaardig dat Tobi zonder problemen zich klaarmaakt en meegaat naar de training, ondanks hij een week ziek is geweest.

Naar goede gewoonte starten we om 18.15u met de opwarming. Dit is een tochtje van 5 km via diverse straten. De opwarming wordt vandaag uitgebreid met enkele korte versnellingen op de helling net achter de atletiekpiste. Intussen is het opgehouden met regenen en kan er ‘droog’ gestart worden met de eigenlijke training.

Eerst lopen we een 500m en een 1000m vlot. De 500m wordt relatief voorzichtig gelopen, net onder de 15 km/u; de 1000m wordt iets sneller gelopen. Hier komt de hartslag niet boven de 170 hs/min. Dit is natuurlijk al wel vrij hoog voor een gewoon vlotte loop, maar op een training is vlot sowieso iets sneller dan op een vlotte duurloop. Bij de jogging net na de 1000m komt mijn hartslag vrij snel terug naar de 140 hs/min.

Hierna volgt een reeks van 5 x 200m. Deze gebeuren allemaal met een snelheid net boven de 20km/u. De hartslag gaat hierbij naar de 175 hs/min en zakt tijdens de 200 joggende recuperatie terug naar 140, ook na de vijfde keer. Deze korte snelle sprintjes liggen mij precies wel. Ik vind het zelfs leuk. In de toekomst wil ik wel eens intervaltrainingen doen met meerdere korte versnellingen van 200m of 400m.

Na deze korte explosies komt er nog een reeksje van een 500m en een 1000m vlot, opnieuw in de gietende regen! De 500m wordt gelopen aan 15,5 km/u en bij de 1000m wordt er de tweede helft verder versneld tot boven de 16km/u, in ongeveer 3’50”. Hierdoor bereikt mijn hartslag wel een top van 180 hs/min. Ondanks de regen lopen we toch nog een drietal rondjes over het gras als cooling down. Nu is het tijd voor een heerlijke warme douche.

Duurloop, Lopen, Sport

Nieuwjaarsreceptie, maar niet zonder duurloop

11 januari 2016 Werner Een reactie plaatsen

Geen rustdag vandaag. Op deze maandagavond staat de jaarlijkse nieuwjaarsreceptie van DCLA op het programma. Met enkele collega’s hebben we afgesproken om deze clubactiviteit te laten voorafgaan door een duurloop. Meestal las ik op maandag een rustdag in, maar dit keer laat ik mij toch verleiden om deze duurloop mee te lopen.

Op hetzelfde uur als woensdag en vrijdag begeef ik mij naar DCLA. De kantine is helemaal ingericht voor de nieuwjaarsreceptie, dus zet ik mijn sportzak maar onmiddellijk in de kleedkamer. Er hangt regen in de lucht, maar op het moment van de start, vallen er toch geen dikke druppels uit de lucht. Hopelijk blijft het droog. Dirk heeft voor een nieuw parcours gezorgd en zal ons naar Heverlee brengen. Van in Kessel-Lo tot in Heverlee volgen we de spoorweg, maar enkel in richting. De weg heeft wel wat hoogteverschillen. Mede daardoor loop ik hier al mijn 1000ste hoogtemeter van 2016.

Intussen is het beginnen regenen en is het op sommige plaatsen echt wel nat en donker. Via de Abdij van het Park en het ‘ijzeren bruggetje’ keren we terug richting Kessel-Lo, maar niet rechtstreeks naar de Elfkamper.
Via de koetsweg lopen we verder, in de felle regen, tot aan Wimmershof en keren dan via het Jan Vranckx-pad terug richting de clublokalen van DCLA. Dit parcours zorgde voor een mooie afwisseling en een mooie, rustige duurloop van bijna 14km.

Lopen, Sport, Training

Sequoia: Natter dan nat

7 januari 2016 Werner Een reactie plaatsen

Het regent hard. Het is werkelijk geen weer om een hond door te jagen. Toch beslissen we om te gaan lopen. We, dat zijn drie collega’s en ikzelf. Gezien de omstandigheden kunnen we van een grote groep spreken.

Echt koud is het niet, maar door de regen en wind is het toch vrij fris. De kledijkeuze voorziet alvast een dun regenvestje. Hierdoor moet er niet te veel meer onderaan gedragen worden. Het was alweer even geleden, maar dit keer draag ik toch mijn pet. Op die manier houd je de meeste regen uit je gezicht en voel je de druppels ook niet vallen. Handschoenen heb ik niet en hoop deze dan ook niet nodig te hebben.

Met drie van de vier vertrekkers blijven we samen. Het tempo dat voor iedereen geschikt en (hopelijk) aangepast is, bedraagt iets boven de 5′ min/kim en dus iets onder de 12km/u. Ik draag geen hartslagmeter en heb dus geen idee hoe hoog mijn hartslag bedraagt. Ik voel me gedurende het hele traject nergens echt moe, dus dat zal wel meevallen.

De grootste schrik is en blijft mijn knie. Tijdens het lopen heb ik er in ieder geval niet te veel last van gehad. Ik hoop dat dit de volgende dagen zo blijft en dat ik dus rustig kan verder lopen. Met rustig bedoel ik in dit geval letterlijk rustig, zijnde aan een lage snelheid en geen te lange afstand. Om toch een beetje tempowerk te kunnen doen, lopen we nog een rondje op de Finse piste aan een iets hogere snelheid.

Ondanks de regen heeft dit loopje toch deugd gedaan. De handen hebben het in het begin even koud gehad, maar halfweg was dit gevoel al weg.

Lopen, Snelheid, Sport, Training

Avondloop met Segment-attack

8 december 2015 Werner Een reactie plaatsen

Na een lange vergadering en uitgebreid middagmaal vind ik toch nodig om nog wat te gaan lopen. Natuurlijk moet eerst dat eten wat gezakt zijn, maar door nog enkele afspraken in de avond kan ik niet té lang wachten om de nodige kilometers af te leggen.Onmiddellijk bij thuiskomst kleed ik mij om en vertrek aan een een rondje in eigen dorp. Het is allesbehalve koud, maar er hangt wel regen in de lucht.

Gisteren zag ik toevallig een segment in Linden en mijn doel vandaag is om daar te passeren en ongeveer ter hoogte van dat segment mijn versnelling te plaatsen. Ik kies dus een route uit zodat ik toch voldoende kan opwarmen en daarna nog voldoende kilometers rustig kan uitlopen. Morgen staat er weer een training DCLA op het programma en mag ik dus eigenlijk vandaag niets forceren.

Reeds na enkele kilometers begint het al iets harder te waaien en vallen de eerste druppels uit de lucht. Spijtig genoeg komt de wind uit de verkeerde richting. Toch houd ik vol om op het Strava-segment “Kortrijkstraat richting bleekbos” een versnelling te plaatsen. Ik heb op dat stuk nog maar zelden gelopen en sta er echt slecht geklasseerd. Het stuk bevat een licht klim en loopt nog een heel eind door na die helling. Door de duisternis is het heel moeilijk in te schatten waar het einde van het segment ligt. Ik had gedacht dat het einde voor het kruispunt met de Kasteeldreef ligt, maar dat was dus niet het geval. Door de slechte inschatting zat ik iets te snel aan mijn limiet en het is dan verder doorbijten tot het bittere einde.

Vanaf nu is het gewoon rustig en niet te traag terug lopen vanwaar ik kom. In dit geval is het zelfs letterlijk te nemen, want na een bocht via de Burchtlaan neem ik op de terugweg exact dezelfde weg in omgekeerde richting. De tweede helft loop ik dan ook met een snelheid van 12 km/u en een hartslag van rond 150 hs/min. Graag had ik een iets lagere hartslag gezien bij deze snelheid, maar hiervoor zal ik nog meerdere duurlopen moeten doen.

Herstel, Lopen, Sport

Natte Sequoia

19 november 2015 Werner Een reactie plaatsen

Ondanks de voorspelde regen en ondanks de intervaltraining bij DCLA van gisteren had ik niet veel nodig om vanmiddag de loopschoenen aan te trekken. Indien ik alleen had moeten lopen, was het er waarschijnlijk niet van gekomen. Op dit ogenblik ben ik niet in staat om elke dag te lopen zonder risico op een overbelasting. Het blijft dus voorzichtig zijn om blessures te vermijden. Maar als iemand vraagt om mee te gaan lopen, kan je een rustig loopje tijdens de middagpauze toch niet weigeren.

De regen was weliswaar voorspeld, maar toch hoop je dat deze uitblijft. Vandaag zijn we hiervoor te laat vertrokken. De eerste regendruppels zijn al zichtbaar tijdens het omkleden. Het zal dus een natte Sequoia worden. Gelukkig is het nog steeds 13°C en dus koud zullen we het niet hebben.

Over deze loop zelf valt weinig te vertellen. Er wordt een vrij stabiel tempo gelopen. Het toch vooral uitkijken naar de ondergrond. Er liggen veel bladeren en het gevaar zit hem toch in wat er onder ligt. Er kunnen altijd putten of takken onder verborgen liggen waardoor je voet niet neerkomt zoals eigenlijk zou moeten. Bovendien heeft de afgelopen dagen ook al wat geregend en zijn er plaatsen bij waar iets te veel modder ligt om goed te kunnen lopen. De snelheid rond de 11 km/u wordt door iedereen goed verteerd. De Karmelietenberg wordt gebruikt om eens het onderste uit de kast te halen. Het stukje Naamsestraat is dan logischerwijze het zwaarste stuk. De hartslag daalt dan ook maar langzaam, zeker als je de 11 km/u wilt blijven lopen.

Lopen, Snelheid, Sport

Wat begon als Sequoia, …

22 oktober 2015 Werner Een reactie plaatsen

Tussen de twee trainingen van DCLA in, op donderdag dus, is het best dat ik mij rustig houd of, nog beter, dat ik niet loop. Een alternatief is om met enkele collega’s mee te gaan zwemmen. Er is dus een alternatief beschikbaar. Vandaag maak ik weeral geen gebruik van deze mogelijkheid. Na een kleine rondvraag zijn we vanmiddag, tijdens de lunchbreak, met vier om te gaan lopen. De afspraak is om samen te blijven en dus rustig te lopen. Soms halen we de start nog niet om samen te vertrekken, maar vandaag is dat niet het probleem.

De eerste kilometers wordt er braaf samen gelopen. Met een snelheid van 10,5 km/u is er nog de mogelijkheid om een rustig gesprek te voeren, gaande over de voetbal van de afgelopen dagen. Halfweg het Dijlepad draaien twee van de vier af om zo een iets kortere versie van de Sequoia te lopen. Met twee lopen we verder om de eigenlijke Sequoia-toer te lopen. Eer het zover is dat wij hiervoor rechts moeten afdraaien, hebben we al beslist om verder door te lopen richting Heverleebos. We zien dan wel waar we uitkomen, rekening houdend met de huidige regen die al sinds gisterenavond zonder ophouden uit de lucht valt. Onmiddellijk wordt ook de snelheid opgevoerd tot zo goed als 12 km/u.

In Heverleebos kiezen we voor goed beloopbare wegen, zodat we naast elkaar kunnen lopen en niet te veel snelheid verliezen om plassen en putten te ontwijken. Op die manier kunnen we de snelheid boven de 12 km/u houden. Enkel op de helling zakken we eventjes tot net onder de grens van de 12 km/u. Het hele traject door Heverleebos lopen we in de buurt van de 12 km/u of de 5′ min/km. Eénmaal terug in de buurt van het kasteel van Arenberg en door het sportkot lopen we nog steeds aan die snelheid. Op de Karmelietenberg probeer ik de snelheid niet te laten zakken en blijf dus 12 km/u lopen (op het einde zelfs een beetje sneller, sorry S.).

Ondanks het voornemen om het rustig aan te doen, hebben S. en ik er toch een relatief stevige training van gemaakt. Het voordeel van iets intensiever te lopen, is dat je de regen niet voelt en je niet weet of je nu nat bent van de regen of van het zweet? Of beide?? De onaangenaamste verrassing kwam achteraf: door een vermoedelijk lek in de waterleiding is er geen water dat uit de kraan loopt, dus ook niet uit de douche.

Hesy's Blog