Woensdag, wéér een dag dat ik NIET gelopen heb. Dit keer had ik als excuus een bezoek aan het autosalon en ‘s avonds een voorstelling van Für Elise (het eerste boek van Antoine Camps). Na de voorstelling heb ik mijn onsportieve dag afgesloten met x Duvels in ‘t Smiske.
Donderdag. Niemand te zien om 12u; dus dan maar alleen op pad. Wat zou ik doen? De Sequioa, zoals altijd of zou ik wat langer lopen? Gezien de omstandigheden van gisteren, kies ik toch best voor niet te veel avontuur. Het wordt dus de Sequioa. Het is vrij koud (-1°C) en dus toch maar een vestje en handschoenen aangetrokken. De eerste kilometer ging relatief vlot en dit tempo zou ik toch graag aanhouden.… Lees verder
Deze week begon heel anders dan alle vorige. Op zondagavond voelde ik al dat ik de week zou starten met spierpijnen. Oorzaak lag natuurlijk aan de duurloop Linden-Rijmenam van zondagmiddag. Misschien gelukkig maar het werk belette me op maandag tijdens de middag te gaan lopen. In alle literatuur wordt gesproken over een herstelloop, maar dit keer was rust de enige remedie.
Dinsdag was de pijn zo goed als verdwenen. Enkel wat zware benen, maar dat is geen excuus om tijdens de middag de bewuste herstelloop te doen. Voor onze dagelijkse Sequioa waren we dit keer met vier en niemand die dit keer het tempo opdreef. Iedereen volgde het rustige tempo van de anderen waardoor we 52’19” deden over de 8,75km.
Hoe combineer ik best een langere duurloop met een familiebezoek op zondag? Juist, door en naartoe te lopen.
Een ochtendmens ben ik nooit geweest en zal ik ook nooit worden. Het is dus een heel zware opgave om ‘s morgens vroeger op te staan, zelfs om te gaan lopen. Als je in de voormiddag een langere duurloop wil doen en enkele uren voordien goed wil ontbijten, moet je dus ook vroeg genoeg opstaan. Deze zondag heb ik dus gekozen, om wat langer te blijven liggen. Mijn duurloop zou dus een loop worden van thuis naar de familie in Rijmenam.
In mijn voorbereiding naar de Marathon van Antwerpen, op 26 april, zit ik nog niet ver, dus er moet regelmatig langer gelopen worden.… Lees verder
op vrijdag 9 januari 2015 moest ik onder het mes voor een kleine chirurgische ingreep. De operatie is perfect verlopen volgens de chirurg, maar zeggen ze dat niet altijd?? In ieder geval ben ik na de operatie naar huis mogen gaan en moest enkel, via Spoed, terug komen in geval van ontsteking of vreselijke pijn.
De rest van de dag heb ik als een echte luiaard en mét pijnstiller doorgebracht in de zetel. Heel bewust heb ik gekozen om deze ingreep op een vrijdag te laten uitvoeren, zodat ik daarna een volledig weekend niet te veel moest bewegen. Maandag zou ik wel terug gaan werken; dat stond vast.
Natuurlijk kwam tegen de middag de vraag vand e collega’s of ik niet mee ging lopen.… Lees verder
De eindejaarscorrida van Leuven is al jaren een klassieker. Toch heb ik hier nooit eerder aan deelgenomen. Dit jaar kwam een deelname aan de Corrida reeds ter sprake tijdens één of andere zomerbarbecue. Weken en maanden later was er van een deelname met een grote groep al helemaal geen sprake meer. Uit mijn hoofd is een deelname nooit geweest. Dit jaar zou ik zeker deelnemen; als het kan zelfs met de kinderen. Wetende dat zij de Loop zonder Dope kunnen lopen aan 4’39″/km, kunnen zij ook wel 8km uitlopen. Ik schrijf me in voor de 12km en schrijf Tibo en Tobi in voor de 8km.
Enkele weken voor 28 december was ik nog steeds niet ingeschreven. Ook al bleef ik erover praten, tot een inschrijving was ik nog niet gekomen.… Lees verder
