Categorie archieven: Tempoloop

My way to Chicago (week 2/12)

De 30km lange leegloop of ‘Glycogen depleted run’ van gisteren is vrij goed verteerd en viel zelfs beter mee dan gevreesd. We kunnen dus zonder problemen een nieuwe, de tweede, week aanvatten.

Maandag 29/07 (DL 12k)

We week starten, doen we met een rustige duurloop van 12km. De enige opties zijn nog langs waar en wanneer exact. De middagpauze is hiervoor geschikt en dus vertrek ik vanop mijn werk en loop traditiegetrouw richting Sportkot. Dit keer probeer ik toch eens niet langs de Dijle te lopen en kies na 5k, net achter de tunnel onder de E40 links i.p.v. rechts. Deze weg brengt me richting Heverlee langs de spoorweg.
Dit rondje is iets te kort en breid ik er nog een lusje aan wat me wel op 13k brengt. Iets te veel, maar het bleef rustig vandaag en dan zal het wel geen kwaad kunnen zeker?
StravaGarmin – Runalyze

Dinsdag 30/07 (DL 12k + str)

Als je 7/7 loopt zin de duurloopjes de relatieve rustdagen. Vandaag is weer zo’n dagje. Dit keer loop ik nog maar eens tijdens de middag en dus via Sportkot en Arenberg richting tunnel E40. Dit keer draai ik wel rechts tot de horloge 6km aanduidt en ik rechtsomkeer moet maken. Het stuk voorbij de E40, zowel heen als terug, verhoog ik een beetje de cadans, maar hiermee ook ongewild mijn paslengte. Ik loop daarmee iets sneller, zonder het echt te willen.
Bij aankomst loop ik nog even door naar het stadspark om het rechte stuk richting Hooverplein te gebruiken om vier versnellingen uit te voeren.
Strava GarminRunalyze

Woensdag

Na enkele duurloopjes is het vandaag weer ‘afzien’ geblazen met een intervaltraining bestaande uit 4 maal 2000m aan een vrij hoog tempo (3’45”-3’35”) en met korte rustpauzes (90″).
Deze training doe ik wel ’s avonds en liefst nog samen met de Brokkenlopers van DCLA in het provinciaal domein van Kessel-Lo. Tot mijn verrassing wil Tobi meegaan en zijn training koppelen aan de mijne. Hij loopt telkens de eerste 1000m van mijn snelle stukken. Hiermee heeft hij wel langere pauzes (3’45″+90″). Van thuis uit vertrekken (Tobi met fiets) heb ik al 4km opwarming achter de rug. De laatste km, inclusief enkele korte versnellingen, doen we samen om aansluitend de eerste sessie te starten. 3’33” doen we samen over de eerste km. Tobi mag stoppen; ik draaf door om de tweede kilometer af te leggen in 3’39”. Die 90″ vliegen voorbij en we vertrekken nu in omgekeerde richting voor de twee herhaling (3’40” en 3’43”). Het wordt er zeker niet gemakkelijker op, maar we zijn dan ook al halfweg.
Ook bij de derde sessie blijft Tobi goed volgen tijdens de eerste 1000m in 3’45”. De laatste sessie voelt echt zwaar. De benen worden al zwaar na 300m, maar toch lukt het nog om deze af te leggen in 3’43” en 3’47”. Limiet werd hiermee net bereikt. Een geslaagde training dus. Nu rustig naar huis lopen.
StravaGarminRunalyze

Donderdag

De training van gisteren laat toch wel wat sporen achter. Na een korter nachtje voel ik me vandaag toch echt wel moe. Ik stel het 12k duurloopje alvast uit tot na het werk en dus niet tijdens de lunchpauze.
Zelfs na het werk blijft de goesting wat achter. Luisteren naar het lichaam zou hier kunnen betekenen om een dagje over te slaan. Toch kleed ik mij om en vertrek voor een rustige training. Om toch wat afwisseling te brengen, kies ik een variatie op een reeds veelgelopen omloop. Ondanks het grijze weer is het vrij warm e staat er heel wat NW-wind. De eerste kilometers gaan effectief vrij stroef, maar gelukkig komen de spieren na een tijdje toch wat los.
Ondanks het nieuwe stuk, blijft dit een saaie training. Hopelijk morgen beter.
Strava GarminRunalyze

Vrijdag

De meesten zouden zeggen:”Eindelijk vrijdag!”, maar ik denk meer aan de training van vanavond en twijfel tot net voor het vertrek waar en hoe ik deze tempoblokken (2x5000m) zou lopen. De twee opties zijn: op mijn eentje zoals twee weken geleden richting Horst of samen met de collega-Brokkenlopers langs de vrijdagse zomertoer. Uiteindelijk laat ik me vergelijken door het sociale en kies toch voor de Zomertoer. Mede het lichte gebrek aan goesting heeft deze keuze bepaald. Bovendien zijn er twee brokkenlopers (A. en A.) die me zelfs willen vergezellen. Beter had ik het niet kunnen hopen.
Om 18.15u vertrekken we al pratend aan een rustig tempo. Na 5k, net aan het begin van de Prinsendreef, verhogen we het tempo naar de geplande 3’55” min/km, tenminste gemiddeld: bergaf wat sneller, bergop wat trager. Mede dankzij het kopwerk van A. lopen we met zijn drieën de 5k in minder dan 24min. Opzet geslaagd.
Na een 4 min duurlooptempo begin ik aan mijn tweede blok tot opnieuw aan DCLA, alleen dit keer. Toch slaag ik in mijn doel om rond de 3’55” te blijven.
Zelfs het uitlopen op de piste blijft zwaar aanvoelen. Duidelijk een bewijs dat ik niet veel reserve meer had.
Strava GarminRunalyze

Zaterdag

Vandaag is het echt wel een herstelloop i.p.v. duurloop en daarmee heb ik zo goed als alles gezegd. Ik kies er zelfs voor om het parcours te lopen waarmee het min of meer begonnen is en dat ik van D. op Strava had ‘gepikt’. Met enkel een koffie maak ik er wel een vetloopje van.
Strava Garmin Runalyze

Zondag

Op zondag staat er steevast een langere loop gepland. Vandaag is het een easy-versie, zijnde 22k easy pace. Om op het einde geen te zware helling te moeten verwerken, start ik vandaag aan de parking van Pellenberg-kliniek. Van daaruit loop ik richting Binkom, kerkom, Boutersem en dit langs grote en kleine wegen en zelfs met een groot deel onverharde wegen. Spijtig genoeg liggen er iets te veel keien op die paden waardoor het echt wel uitkijken is waar de voeten terecht komen. Ondanks de wind zijn er toch wel stroken waar het te warm aanvoelt.
Met deze duurloop sluiten we de week af met 107km op de teller.
Strava GarminRunalyze

Met deze langere duurloop komt mijn weektotaal op 107km.

Overzicht deze week:

Maandag: 12k duurloop
Dinsdag: 12k duurloop + strides
Woensdag: Interval 4 x 2000 @3:40-3:45
Donderdag: 13k duurloop
Vrijdag: Interval 2 x 5000 @3:55
Zaterdag: 11k duurloop
Zondag: LSD 22k

My Way to Chicago (Week 1/12)

Na twee marathons (Boston en Great Breweries) en de 20km van Brussel binnen een tijdspanne van vijf weken werd er de afgelopen maanden vooral aan de basis gewerkt.

Sinds 21 juli zijn we op 12 weken van mijn volgende marathon en vangt de specifieke marathonvoorbereiding aan. Benieuwd of we een jaar na mijn PR in Berlijn nog kunnen verbeteren.

In tegenstelling tot de voorbereidingen van de vorige marathons laat ik me dit keer bijstaan door een coach, meerbepaald een coaching community: RunnersConnect. Ondanks de taal (Engels), de afstand en gebruikte technologie (Internet) doe ik alsof ze naast me staan. Ik heb nog nooit zo overtuigd een trainingsschema gevolgd.

Deze week staan er drie trainingen op het programma. Woensdag moet er een intervaltraining (10 x 800m) afgewerkt worden en in het weekend een gecombineerde twee-daagse-training.
Door de zomerse omstandigheden is het soms wat zoeken op welk moment van de dag ik de trainingen doe. Ik ben helemaal geen ochtendmens en het is daardoor niet ideaal om ’s ochtends te lopen.

Maandag

Duurloopje 11k

Dinsdag

Duurloopje 11k + str

Woensdag

Deze woensdag laat het warme weer me geen keuze. Het moet ’s morgens en wel liefst zo vroeg mogelijk. Een uur vroeger dan normaal loopt de wekker af en na een licht ontbijt en een koffie rijd ik richting Sportkot. In het bos, voorbij het Arenbergkasteel, heb ik een beschut stukje van 800m gevonden om deze training af te werken.
Net voorbij het gebouw De Nayer voel ik dat mijn darmen te actief geweest zijn en moet ik terugkeren en hopen dat het gebouw (en vooral de toiletten) open zijn. Gelukkig! Ze zijn open, weliswaar nog geen licht, maar de druk is van de ketel.
De zon zit nog laag en het grootste deel van de piste ligt nog in de schaduw, dus werk ik deze training hier af.

Door het warme weer beperk ik me tot drie kilometer lichte warming up en nog twee rondjes op de piste met korte versnellingen om de heupflexibiliteit toch al wat te stimuleren. Tijd om eraan te beginnen.

De eerste drie 800m met minder dan 1 minuut pauze worden afgelegd 2’54” (tempo 3’35” min/km). Voor de twee volgende heb ik al 2’55” nodig. Het wordt dan ook steeds zwaarder, maar ik blijf nog steeds onder het tempo van 3’40” min/km.
De maag begint weer van zich te laten horen, maar ik probeer om de volgende vijf 800tjes nog af te leggen. De twee volgende lukken nog in 2’57”, maar de voor de achtste heb ik al 2’59” nodig en tijd om te rusten is er niet echt. Doorlopen richting sanitair is de enige optie.
Na het korte, maar noodzakelijke toiletbezoek, leg ik de laatste twee dubbele ronden (volg je nog?) af in 2’58” en 2’56”.

Intussen is het al aardig warm geworden en ben ik toch blij dat ik nu kan uitlopen. Een kwartier later ben ik klaar voor een verfrissende douche en kan mijn werkdag beginnen.

Donderdag

Na een training zoals gisteren is het eerder herstel- dan duurloop. Gelukkig heb ik niet te veel ‘gevolgen’ van de training en kan de 11k vlot lopen. Ondanks het vrij vroege uur, 7:30u, is het toch al 25°C.

Vrijdag

In tegenstelling tot andere weken staat er op deze vrijdag ook een rustig duurloopje gepland, weliswaar in voorbereiding van wat me dit weekend te wachten staat. Ik kan me moeilijk inhouden en las in het midden van de duurloop een kleine tempoverhoging in, zonder te overdrijven natuurlijk.

Zaterdag

Vandaag staat er een tempoloop op het programma met een specifiek doel: de glycogeenvoorraad opgebruiken. De buienradar zal bepalen wanneer ik deze training afwerk. Net na de middag is er voldoende tijd om tussen twee buien door te lopen. Na 2km inlopen schakel ik een tempo hoger (4’00”-4’30″min/km) en dit voor 12km. Dat zou voldoende moeten zijn om de voorraden in mijn spieren en lever verbruikt te hebben. Daarna loop ik natuurlijk opnieuw 2km rustig als herstel. Uiteindelijk, met hoge vochtigheid en meer dan voldoende wind, loop ik de 12km in net geen 51min (gemiddeld 4’14” min/km).

Zondag

De zondagse duurloop van 30km wordt vandaag gelopen zonder ontbijt, nuchter dus. Na de tempoloop van gisteren heb ik natuurlijk wel nog gegeten, maar in principe heeft mijn lichaam wel een tekort aan koolhydraten of glycogeen om deze inspanning te voeden. Bovendien moet er op het einde van deze langeduurloop een stuk sneller gelopen worden. Ik start met de nodige nervositeit aan deze training. Om de hellingen te vermijden rijd ik eerst richting vaart om zo de volledige afstand langs het water af te werken. Dit keer bepaalt niet de buienradar het startmoment, maar vertrek ik een niet veel na het opstaan.
30km lopen langs de vaart is niet echt iets om naar uit te kijken en op een grijze dag zoals vandaag, nog veel minder. Laten we maar beginnen met de eerste 22km rustig lopen. Net voor me vertrekt er nog iemand en na een tijdje haal ik hem (Danny) toch in en op die manier loop ik toch voor een bepaalde tijd niet alleen. Het grootste stuk loop ik rustig (zowel snelheid als omgeving) en word af en toe geprikkeld door een fietser of door mijn horloge die telkens piept bij het afronden van een kilometer.
Een kilometer voorbij het sas van Kampenhout neem ik mijn enige bocht en loop de hele weg terug richting Leuven. Nu wordt het aftellen tot aan Café Maritiem, want ik heb er voor gekozen -door het nauwgezet kiezen van mijn keerpunt- om net achter het stukje kassei te beginnen aan de 5k tempo met doeltempo 3’55” of sneller. 3’55”? Dat is echt wel snel; dat haal ik toch nooit na 22km en met een lege maag en dito spieren?
Verrassend genoeg piept de horloge de eerste keer na 3’56”, niet veel te traag dus. Net hierdoor denk ik dat het niet te moeilijk wordt, maar het volgende kilometer-signaal komt pas na 4’00”. In dit stuk liggen wel de twee omleidingen rond de draaikom en rond Cargill. Toch moet er een tandje bijgestoken worden. Gelukkig is de Garmin Forerunner 945 beter in de tempoaanduidingen dan zijn voorganger en kan ik goed volgen aan welk tempo ik loop. De drie volgende kilometers loop ik wel snel genoeg: 3’54”, 3’50” en 3’52”. Al deed ik de laatste kilometer nog zo mijn best, ik had 3’52” nodig om de kilometer af te leggen.
Na omschakeling naar rustig duurlooptempo zakt de hartslag toch relatief snel en begin ik al te genieten van deze training, waar ik toch wel enkele dagen ‘schrik’ van had.

Met deze langere duurloop komt mijn weektotaal op 107km.

Overzicht deze week:

Maandag: 11k duurloop
Dinsdag: 11k duurloop + strides
Woensdag:: interval 10 x 800 @3:35-3:45
Donderdag: 11k duurloop
Vrijdag: 11k duurloop + strides
Zaterdag: Tempoloop (2-2@4:00-4:30-2)
Zondag: LSD 30k met 22-27@3:55

20 km door Brussel

20km van Brussel
20km van Brussel

Zoals elk jaar, of toch zoals de laatste, ben ik dit jaar ook ingeschreven voor de 20 km door Brussel. Dit massa-evenement is ook gekend voor deelname via en voor de vele goede doelen. In mijn geval is dat enigszins anders. Ik neem deel via mijn werkgever.  Hier is het niet het doel om geld in te zamelen, maar wel om Defensie op een sportieve en positieve manier in de kijker te zetten.

Enkele maanden voor de wedstrijd had ik me al opgegeven om te kunnen deelnemen aan deze 20 km door Brussel. Om tussen de tienduizenden lopers toch zichtbaar te zijn, wordt er gevraagd om in groep te lopen. Eén groep vormen blijkt niet te werken. Zelfs drie groepen (1u30′, 1u45′ en 2u) vormen, was geen succes en daarom werd er dit jaar geopteerd om in vier groepen te lopen, gaande van 1u20′ tot 2u00′. Omdat ik vorig jaar de groep van 1u30′ vlot kon volgen, koos ik dit jaar voor de nieuwe, snelste groep: die van 1u20′. Hiermee moest ik dan wel een gemiddelde van 4′ min/km of 15km/u kunnen lopen op het niet vlakke parcours. In principe en met een goede voorbereiding zou dit net kunnen lukken.

Met de Great Breweries Marathon in aantocht heb ik meer dan voldoende motivatie om te blijven trainen. Anderzijds lijkt me 1u20′ iets te optimistisch om dit te lopen op slechts één week voor een marathon. Sommigen spreken al van drie weken taperen voor een marathon en ik zou één week voordien nog een intensieve 20 km doen. Geen goed plan, mijn gedacht.

Door omstandigheden waren er geen T-shirts voorzien!! Hierdoor is het hele idee om in groep te lopen zinloos geworden. Ik kan dus mijn eigen tempo lopen en ben dat dan ook van plan. Het wordt dus de bedoeling om niet te snel te starten en puur op gevoel te blijven lopen. De weersomstandigheden zijn ons iets te gunstig gezind en zorgen voor een heel warme en zwoele zondag. Enkele minuten voor de start vallen er enkele druppels, maar je moet al geluk hebben om er veel te voelen. Of ben ik dan toch zo mager dat de druppels steeds naast me vallen? In ieder geval, het blijft vrij warm en extreem zwoel, ook al houden de wolken de zon deels van ons weg.

Start 20km van Brussel
Start 20km van Brussel

Start 20km van Brussel
Start 20km van Brussel

Bij massa-loopwedstrijden, zoals deze, is het de eerste kilometers uitkijken naar een gaatje om toch min of meer te kunnen lopen. Té snel starten was sowieso niet mogelijk. Ik stond weliswaar in het eerste startvak, maar niet echt vooraan. Zonder echt snel te starten blijkt toch dat mijn geplande snelheid veel hoger lag dan de meeste lopers voor mij. Sommigen, eigenlijk wel velen, beseffen niet waarvoor die startvakken dienen gaan rustig joggend van start vanuit dit eerste vak, waar toch wel heel velen er wel een wedstrijd van willen maken. Ondanks mijn hoofddoel, laatste deftige trainingsloop voor de marathon van volgende week, is het zigzaggen, stoeplopen, springen, … om toch normaal vooruit te geraken.

Half 20km van Brussel
Half 20km van Brussel

Door de voorspellingen van het heel warme weer zijn er ook extra drankposten voorzien. De eerste passeren we reeds na 2,5km. Ik zeg ‘passeren’ want door de drukte is het te moeilijk om er en flesje te bemachtigen en loop ik maar in het midden van de weg verder richting tunnel van de Louizalaan.

Park 20km van Brussel

Vanaf hier is er iets meer plaats en kan ik helemaal op mijn gevoel lopen. Het blijft echt wel uitkijken naar medelopers en opletten om niet ten val te komen.

Tijdens het lopen, nog steeds op gevoel, valt het mij op hoeveel toeschouwers er staan. Deze wedstrijd is niet alleen populair bij lopers, maar duidelijk ook bij Brusselaars, supporters, … Er zijn maar weinig plaatsen waar het stil is. Bovendien zie ik ook hoeveel groepjes er zijn die een rolstoel of verbeterde versie ervan, voortduwen. Zowel de lopers als de ‘passagiers’ worden terecht heel veel aangemoedigd.

   Half 20km van Brussel  Eind 20km van Brussel  Eind 20km van Brussel

Gelukkig heb ik de andere drankposten niet meer zomaar gepasseerd en heb overal een flesje gekregen/genomen. Dit water werd zowel gebruikt om te drinken als voor extra afkoeling. Voorzichtig bracht ik steeds met mijn hand wat water naar mijn hoofd en gezicht. Ondanks de iets minder warme temperaturen dan gevreesd, was het echt wel heel zwaar weer om te lopen.

Eind 20km van Brussel  Eind 20km van Brussel   Eind 20km van Brussel

 

Hieronder nog eens alle foto’s:

Rest van februari: combinatie van blessure en trainen

Na het doktersbezoek van maandag was ik toch wel aangedaan. Het was duidelijk dat deze pijn er niet zomaar is. Het zal dan ook een week niet (te veel) lopen zijn. Preventief is al niet meer juist, eerder correctief ga ik nu een week ontstekingsremmers nemen en regelmatig de voetzool koelen met ijs. Hopelijk krijgen we daarmee de ontsteking van de aanhechting van het peesblad (fascia plantaris) onder de voet op het hielbeen. Dit is een hele boterham om niet te moeten spreken van hielspoor.

Er is weinig aan te doen behalve een combinatie van onderstaande maatregelen, tenminste als je er nog niet te lang last van hebt, zoals ik dus.

  • OntstekingsremmersU kunt een periode ontstekingsremmers zoals Ibuprofen nemen
  • IJsapplicatieDe ontsteking kan verminderen door ijs te leggen ter hoogte van de pijnlijke plaats op de hiel
  • Aanpassen van de activiteiten: Tijdelijk de belasting verminderen door minder te sporten
  • Stretch oefeningenStretching van de fascia plantaris en de achillespees door 3x per dag verschillende stretchoefeningen te doen. Uw orthopeed zal u een formulier geven met hierop de oefeningen of u kan deze aanleren met de kinesist.

Na een weekje was het al iets beter, maar nog zeker niet weg. Langer wachten om te gaan lopen, kan/wil ik niet en loop ik op zaterdag nog eens richting Pellenberg en doe een 15km aan een aardig tempo (4’23″/km). De pijn is te doen en dus besluit ik om de dag nadien het rondje via Horst en Kessel-Lo te doen. Wat de schoenen betreft liep ik zaterdag met Asics Kayano 23 en op zondag met de Saucony Guide 10S. Deze laatste zijn duidelijk niet zo goed in deze omstandigheden. De pijn was terug aanwezig en 23km lopen, ook aan rustig tempo, doet duidelijk niet goed.

Nu maak ik me pas echt zorgen. 8 weken voor de marathon van Rome en ik kan niet eens pijnvrij lopen!! En kom vooral niet af dat ik moet rusten!!

Na een rustdag op maandag is het dinsdag opnieuw tijd om te lopen. Veel zin om een nieuw parcours te vinden is er niet en daarom loop ik nog eens op en af naar The Shelter, goed voor 14km. Hierin steek ik toch wel wat tempowerk. Het is vooral dit tempowerk waar ik hopelijk een verbetering ga merken tijdens de marathon. Tempo en LSD zijn volgens mij de basistrainingen voor een marathon. Teveel tempowerk kan ik sowieso niet doen, omdat mijn loopstelsel die hoge belasting niet toelaat. Het blijft dansen op een slappe koord.

Amper één dag later maak ik er een extra sportieve dag van. In de namiddag haal ik de koersfiets eens buiten en doe een rondje van een goede 22km in iets meer dan drie kwartier. Het is zeker nog niet veel, maar dit wordt misschien wel begin van een hele fietscarrière. Alhoewel, hieraan twijfel ik zelf nog wel. Ondanks deze fietstocht ga ik ’s avonds naar de training van DCLA. Op het programma van de brokkenlopers staat dit keer iets nieuws en zelfs met twee keuzes. Ik kies het eenvoudigste model, zijnde 3 à 4 x (1000-200R-600-200R-1000-400R). Ik blijf toch iets meer focussen op langere afstand en geef de voorkeur aan 4x en loop de intervallen iets langzamer dan anders, zijnde aan 22″ à 22,5″/100m. Het wordt hierdoor een langere training en ik kijk er dan ook tevreden op terug. De hartslag blijft steeds net onder de 170 hs/min, waardoor dit een perfecte training is voor een verhoging van de VO2max. Dit wordt dan ook een vrij lange intervaltraining.

Donderdag wordt geen complete rustdag, maar crosstrainingsdag. Op de middag ga ik nog eens zwemmen en leg 2000m af in drie kwartier. Na de fietsbeurt van gisteren ben ik precies op weg om triatleet te worden. Toch houd ik het voorlopig op lopen.

Op vrijdag is het dan weer tijd voor een duurloop. In plaats van de training af te wachten, kies ik voor de zonnige namiddag en trek hiervoor mijn nieuwe Nike Zoom Fly’s aan. Benieuwd wat dit gaat geven. Voor het eigenlijke vertrek lijkt het net dat je op hoge hakken loopt, maar het wordt al snel duidelijk dat dit mijn nieuwe favoriete schoenen gaan worden. Mijn Garmin horloge weet niet wat er gebeurt, want de ‘Performance condition’ duidt een +5 aan. De duurloop via Horst en terug via Kessel-Lo, goed voor 23km worden dan ook sneller dan een normale duurloop gelopen, zijnde aan een tempo van 4’03″/km en dit aan een hartslag rond de 155 hs/min. Dit is gewoonweg schitterend voor mij.

Zondag is het dan weer het uitgelezen moment voor een echt langere duurloop. Dit moet dus zeker niet zo snel gebeuren en daarom niet opnieuw met de Nike’s, maar met de Guide 10S van Saucony. Na een 10k begint de pijn in de voet meer dan gewoon voelbaar te worden. De koppige ‘ik’ houd zich aan het (niet-bestaand) schema en loopt dus nog 23km verder met pijn. De pijn wordt daarmee alleen maar erger, tot extreem toe. Deze schoenen zijn dus niet geschikt voor mij en moeten weg. Iemand kandidaat?? Ondanks de pijn loop ik de 33km toch in 2,5u, wat neerkomt op een gemiddeld tempo van 4’30″/km met een gem. hartslag van 144 hs/min.

Hiermee sluit ik deze week af met 92 goede loopkilometers, een fietstocht en een zwemsessie én met drie keer op en af naar het werk met de fiets. Zo heb ik het graag!

Na deze topweek volgt een week van lopen en letten op de pijn. Dinsdag loop ik, met Asics Kayano dit keer, een tochtje van een goede 15km aan 4’30” en het blijft goed voelbaar. De intervaltraining op woensdag pas ik zelf een beetje aan en ga voor 5x (1000-200R-800-400R). Na 4x besluit ik toch maar om er mee op te houden. De pijn komt steeds maar meer opzetten. Dit is echt niet goed. Opnieuw moet ik extra rust inbouwen. Tot het weekend. Op zaterdag doe ik een kort tempoloopje van 12km met een snel einde en op zondag wil ik profiteren van de oostenwind en een stevige tempoloop doen op mijn vertrouwde parcours via Horst naar Kessel-Lo. Na 4km wil ik 15km een hoog tempo aanhouden, een ‘beetje’ geholpen door de wind. Spijtig genoeg, niet op de volledige 15km waardoor de laatste 3km nog vrij zwaar worden, zeker de laatste kilometer. Het is niet alleen de laatste, maar ook wind op kop en stijgend. Als dat geen doorbijten was om deze aan 3’52” te kunnen lopen!!

Hiermee kan ik een pijnlijke week toch relatief positief afsluiten. Alleen weten jullie nu dat de snelle 15km toch wel een beetje te danken zijn aan de goed gerichte wind tussen Horst en Kessel-Lo. Men zegge het vooral niet voort

Weer een weekje verder richting Rome

Het jaar zit intussen in de tweede maand en de marathons van het voorjaar komen er snel aan. Het wordt hoog tijd om een tandje bij te steken en de lange duurlopen langer te maken en de tempolopen nog wat sneller.

Door de knieproblemen van Tibo kan er niet meer met de fiets naar het werk gereden worden. Deze week zijn er dus geen fietskilometers te melden. Naast het lopen kan ik ’s avonds gelukkig nog iets actief doen, zijnde pingpongen of tafeltennis.

Na de duurloop van afgelopen zondag heb ik op maandag een dag rust nodig. Het lukt me nog steeds niet om het aantal trainingen te verhogen. Mijn lichaam herstelt niet snel genoeg, zoals ik graag zou hebben. Met nieuwe lichte trailschoenen loop ik heen en terug naar The Shelter (2x7km). Er staat toch wel wat wind en ik moet wachten tot het terugkeren om er voordeel uit te halen. De schoenen voelen door de stoffen bovenkant echt licht aan en nodigen uit om wat sneller te lopen. Het ligt vrij drassig en dit hindert me niet om af en toe eens niet weg te moeten springen. Toch moet je met dergelijke schoenen nog steeds uitkijken. Op een modderplas blijft het vrij glad en heb je niet altijd voldoende grip. Met een hartslag net onder de 160 hs/min ligt het tempo vrij hoog en zelfs nog iets hoger tijdens het teruglopen. Na 14km is de klok maar net het uur gepasseerd. De duurloop van zondag is verteerd en hopelijk kan ik morgen opnieuw volop gaan tijdens de DCLA intervaltraining op de piste.

 

Zoals net gezegd staat er de dag na de tempoloop een intervaltraining op het programma. Dit keer lopen we 2 duizendjes en daarna dubbele rondjes (=800m). Het tempo hiervoor ligt op 21″/100m. Bij de eerste twee kilometers lukt het om ze in 3’31” en 3’29” af te leggen. Hierna blijven er nog 6x800m af te leggen in hetzelfde tempo. Alle 800m worden effectief afgelegd in 2’46”-2’47”. Met dank aan het tempowerk van de hazen. We wisselen om de beurt mooi af om de kop te nemen en zo het tempo te bepalen. Op die manier moet er maar eentje regelmatig zijn horloge controleren en kan de rest zich concentreren op het lopen. Bij deze snelheden ligt mijn cadans mooi net boven de 180 stappen per minuut. Het mag dan ook een goede training genoemd worden.

 

Na een complete rustdag verleng ik op vrijdag de wintertoer door van thuis uit te vertrekken. Ik loop van thuis uit, tegen het startuur, naar DCLA om met de brokkenlopers de wintertoer te lopen. Iets te laat vertrekken betekent dat ik al vrij vlot moet doorlopen om tijdig aan de start te verschijnen. De wintertoer van 15,4km wordt niet supersnel, maar toch zonder joggen afgewerkt in 66’16” (=4’19″/km) waarna ik nog naar huis moet lopen. Het naar huis lopen probeer ik te doen aan dezelfde snelheid (4’17″/km). Hierdoor wordt deze langere duurloop meer een tempoloop. Toch ben ik tevreden van deze avond.

 

Na opnieuw een rustdag is het op zondag weer tijd voor het langere werk. Toch moet ik dit keer wachten tot de vooravond, omdat op de middag het provinciaal kampioenschap veldlopen voorrang krijgt. Dit keer pas ik voor de veldloop en kies voor het verharde asfalt. Zonder veel nadenken loop ik opnieuw 25km en dit voor de zoveelste keer via Horst en Kessel-Lo. Door de koude noordoosten wind houd ik het tempo er goed in om zeker geen koud te krijgen. De enige wijziging met de vorige 25k is dat ik nu wacht tot in Linden (en niet in het provinciaal domein) om de 2k extra te lopen. Al bij al mag ik blij zijn met een gemiddeld tempo van 4’22″/km, ook al heb ik hier gemiddeld 154 hs/min voor nodig.
Toch voel ik me alles behalve blij. Er komt een stekende pijn uit mijn rechter voetzool en dit is duidelijk geen spierpijn. Dit lijkt fel op opkomend hielspoor of Fasciitis Plantaris. Morgen toch eens langs de dokter passeren.

 

Deze week sluit ik af met iets meer dan 80km op de teller. Dit is al redelijk, maar ik had er graag nog wat meer gedaan.

 

 

Na de marathon, de leegte??

Afgelopen zondag, 18 juni, liep ik in helse temperaturen een marathon. Enkele dagen rust zijn dan een vereiste, maar wanneer begin je terug met lopen en trainen?

Op maandag en dinsdag is het heel duidelijk en vertellen je beenspieren je dat je er zelfs niet moet aan denken om nog maar naar die loopschoenen te kijken. Voorzichtig wandelen is het enige wat ze je gunnen en dan liefst zonder trappen.  Te lang zitten is ook niet aangewezen, want als de benen terug in actie moeten komen, laten ze opnieuw van zich horen, voelen dus.

Op woensdag is het het hoofd dat het terug voor het zeggen heeft. De benen zijn deels hersteld en werken terug mee. Uit eigen ervaring en (vooral) uit ervaring van vele marathonlopers weet ik dat in de weken na een marathon de kans op blessures het grootst is, tenminste als je in voorbereiding op de marathon al niet te veel gegeven hebt. Op dit moment ken ik enkele goede (beter als ik) marathonlopers die met één of meerdere blessures (overbelasting, …) zitten. Dit wil ik ten allen tijden vermijden. Eén zomer niet kunnen/mogen lopen is meer dan voldoende.

Op vrijdag voel ik me helemaal klaar om opnieuw aan te sluiten met de brokkenlopers van DCLA voor de wekelijkse duurloop. Het is nog steeds vrij warm en als eerste duurloop wil ik het toch wel relatief rustig houden. Rond 18.15u vertrekken we vanaf de DCLA atletiekpiste voor de traditionele zomertoer. Het voorstel om een alternatieve omloop te lopen zag ik niet zitten. Met dit weer verkies ik de schaduwrijke zomertoer en bovendien kan ik deze door de parcourskennis ook alleen lopen (als ik de rol moet lossen).

De eerste kilometer wordt er links en rechts nog heel wat gebabbeld, maar dan begint toch al vrij snel het serieuze werk. Ik laat me wat uitzakken en zal me laten inlopen door Jeroen. Eénmaal in het bos loopt Yves nog steeds net voor me uit. Als hij ook rustig blijf lopen, kan ik ook bij hem blijven. Foute keuze. Zijn rustig tempo ligt nog steeds iets te hoog voor mij. Kilometertijden onder de 4’30” is niet echt wat ik vooraf gepland had. Niet veel later komen we Simon tegen en zelfs die twee lopen rustig, misschien zelfs babbelend, een te hoog tempo. Jeroen en Rütger zijn intussen iets te ver achter en dus loop ik maar mijn eigen tempo, maar nog steeds met de bedoeling om bij Yves en Simon te komen. De achterstand wordt niets kleiner, integendeel. Ik blijf een 100m achter hen aan hollen. Ik loop al relatief intensief (>160 hs/min) en wil zeker niets forceren. Vertragen doe ik dan ook weer niet.

Uiteindelijk blijf ik een goede 100-150m achter hen. Wat voor hen een relatief rustige duurloop is, werd voor mij een stevige tempoloop. Ik verbeter zelfs mijn besttijd op deze omloop, volgens Strava. Dit was vandaag zeker niet de bedoeling. De komende dagen moet ik zeker opletten dat de rechter hamstring hiervan geen last ondervindt. Dit blijft, naast de krampen in de kuiten, mijn gevoeligste spier. Wat overbelasting betreft!!

        

Gelukkig voel ik op zaterdag geen last van de te snelle duurloop. Op zondag duurt het tot in de late namiddag eer ik aan mijn weekendduurloop kan beginnen. Door de sterke wind en de hoge temperatuur lukt het weer niet om met een lagere hartslag te lopen. In het begin, met rugwind is het echt te warm en na de zware hellingen richting Pellenberg zorgt de tegenwind ervoor dat de hartslag iets te hoog blijft.

Toch blijft de koelende tegenwind voordeliger dan de te warme rugwind.