Met amper éénmaal gelopen deze week en dan nog met lichte pijn aan de knie verschijn ik aan de start van mijn tweede veldloop. Vrij snel na aankomst in Neerpelt, warm ik samen met Tobi op voor de SACN Dommelloop 2017.

De tempoloop van vrijdag verliep zonder noemenswaardige problemen alhoewel ik nog steeds iets voelde, maar niet genoeg om in de zetel te houden. Ruim op tijd rijd ik samen met Tobi naar het Dommelhof in Neerpelt, of is het nu al Pelt? Als enige deelnemers van DCLA Leuven, kunnen we gelukkig gebruik maken van de tent van DCLA Halen. Echt gelukkig, want na een lichte regenbui, begint het zelfs te hagelen en wordt de grond alleen maar natter en ook vettiger.

Samen lopen we een A- en een B-ronde om het parcours te verkennen en als initiële opwarming. Op dat ogenblik ligt de ondergrond er nog perfect bij en voorspelt dit een snelle veld-/bosloop. Na deze korte opwarming kunnen we onze jas al aan de kant laten en lopen samen een grotere C-ronde als effectieve opwarming, van Tobi. Hiermee wordt het voor mij snel duidelijk waarom dit een zwaardere wedstrijd genoemd wordt Er moeten meerdere korte, maar steile klimmetjes verwerkt worden. Na de hagelbui liggen er alsmaar meer drassige stukken en kan je er nog moeilijk langslopen. Het wordt dus toch een echte veldloop, maar dan eentje tussen de bomen van het Dommelhof.

Na de specifieke opwarmingsoefeningen maakt Tobi zich klaar voor zijn wedstrijd. Ondanks de koude en natte wind loopt hij enkel in singlet. Ik zorg er dan wel voor dat hij zijn laatste warme shirt pas moet uittrekken net voor de start. Zijn ambitie is opnieuw een podiumplaats en hierdoor staat hij echt wel nerveus aan de start. Bovendien horen we hier dat er een topper aan de start staat en dat er dus enkel nog voor de tweede plaats kan gelopen worden. Hopelijk lukt het.

Bij de start is hij niet echt met de eerste weg en gaat ongeveer als achtste de eerste bocht in. Na de kleine rond hangt hij op een vijfde stek. Hopelijk heeft hij goed gedoseerd en kan hij zijn ambitie waarmaken. Ik moet wachten tot na de grote ronde eer ik hem opnieuw zie. De favoriet komt inderdaad ruimschoots voor de tweede aan. Na even wachten zie ik Tobi als tweede aankomen!! Tweede podiumplaats op twee wedstrijden!!

Na de euforie is het tijd dat ik aan mijn wedstrijd begin te denken. Gelukkig blijft de tent van DCLA Halen staan voor de niet-jeugdige veldlopers. Ondanks het koudere weer, 5°C, kies ik er toch voor om ook in singlet te lopen en zonder handschoenen. Het kan raar lijken, maar de enige plaats waar je tijdens het lopen koud kan krijgen is aan de handen. Het is intussen gelukkig droog en bovendien lopen we minder dan een half uur. Dat moet zonder handschoenen dus wel lukken.

Als opwarming loop ik nog twee keer de grotere C-ronde en besef hiermee des te meer wat het betekent om telkens die beklimmingen te doen. Intussen leer ik mijn collega’s van DCLA Halen kennen en krijg nog enkele tips mee. Daarna is het mijn beurt om aan de start te verschijnen. Ook hier starten de juniors samen met de masters en in dit geval zelfs met alle masters, ook de 50-plussers. Met een dergelijk grote groep starten is niet evident. In de eerste bocht heb ik dan ook niet de positie die graag gehad zou hebben. De plaats of rangschikking is voor mij niet van belang, maar de snelheid die ik kan lopen, zou ik mogelijk moeten zijn. Er moet dus snel ingehaald worden.

De eerste ronde loop ik echt al heel intensief, hopelijk kan ik dit nog drie ronden volhouden. Bovendien besef ik opeens waarom er langere spikes bestaan. De ondergrond is op sommige plaatsen zo drassig dat ik zelfs met spikes wegglijdt. Wie had dat gedacht? De voeten zijn al nat, maar daar heb ik gelukkig niet te veel last van. In de tweede ronde is het inhalen voorbij en is de enige zorg om niet meer ingehaald te worden. Liefst zou ik zelf nog iemand inhalen. Dit laatste lukt niet meer. De enige opgave blijft nu om degene die net achter mij loopt niet meer te zien. Hij mag eventueel nog hoorbaar -want hij hijgt duidelijk ook- achter mij lopen; ik zou hem niet graag in mijn gezichtsveld (en dus voor me) zien lopen.

Het duurt tot halfweg de laatste ronde eer hij echt het spoor moet lossen. Anderzijds word ik toch nog door iemand anders ingehaald en moet ik dus toch nog een plaatsje vrijgeven.

Tijdens deze vier ronden of 6850m heb ik niet alleen het beste van mezelf gegeven. Tobi heeft (volgens mij) meer dan zijn best gedaan om te supporteren voor zijn papa. Niet minder dan drie keer per ronde stond hij mij aan te moedigen! Zoiets doet deugd. Spijtig genoeg kon ik de lopers voor me niet meer bijhouden ondanks hij me telkens vooruit schreeuwde. DANK JE, Tobi!!

Met deze inspanning zie ik mezelf op de 15de plaats staan in de uitslag van alle masters. Wat dit exact betekent voor de +45-ers, weet ik niet, waarschijnlijk 5de.

Uitslag Min05 Heren
Uitslag Masters Heren