Op vrijdag, vijf dagen na de marathon is het toch opnieuw tijd voor een duurloop.
Na de marathon van afgelopen zondag in Parijs was er eerst tijd voor ontspanning, met een city-trip in Parijs. Het was de eerste keer voor de kids in deze wereldstad en daarom stonden de bekendste trekpleisters op de agenda: Louvre, Sacré-Coeur, …
Gelukkig had ik de dagen na de marathon niet te veel last van stijve spieren. Om maandag voelde ik het natuurlijk wel, maar het wandelen ging vrij normaal. Dinsdagmiddag waren de sporen volledig uitgewist. Het duurt toch tot vrijdag eer ik de loopschoenen opnieuw aantrek.
Het was al een hele tijd geleden dat ik met mijn loopgroep van DCLA nog had meegelopen. Door de vernieuwing van de piste is er op vrijdag echt weinig volk en diegene die er dan waren lopen echt snel. Vermits dit tempo echt niet in mijn ‘schema’ past, loop ik samen met Ellen van een andere loopgroep. Wij houden het tempo op een redelijk niveau, zodat we beide er iets aan hebben. Voor haar is het net niet te snel en voor mij is het ook voldoende, zeker met de vrij warme kleren die ik aanheb. Ik was sowieso van plan om het rustig te houden.
