We zijn aan zee en dat moet iedereen geweten hebben. Ondanks ik niet op het strand loop, blijf ik toch op de dijk lopen waardoor er weinig bochten te zien zijn.
Voor de vierde keer blijf ik iets minder lang in bed liggen en trek voor het ontbijt mijn loopschoenen aan. Gelukkig ben ik op verlof en moet dus niet extra vroeg opstaan voor een nuchtere ochtendloop. Iedereen slaapt wat langer en ontbijt heel wat later. Toch blijven de pijnlijke knieën voor ongerustheid zorgen.
Vandaag is dat niet anders. In plaats van één dag over te slagen, heb ik nu een dag langer gewacht. Afgelopen zondag liep ik vrij intensief en daardoor lastte ik een extra rustdag in. Toch blijven de knieën al pijnlijk aanvoelen als ik van de achtste verdieping met de trap naar beneden ga. Toch wil ik niet helemaal blijven stilzitten. Ik zal het het wel wat rustiger aan doen. Het komende weekend staat er een wedstrijd op de kalender en die zou ik toch wel willen lopen. Het is dan ook de derde manche van de marathon van Lubbeek.
Dit keer is er niet echt sprake van kop- of rugwind, maar eerder van zijwind. De wind waait dit keer vanuit het binnenland. Het wordt dan ook een extreem warme dag en zelfs voor 9u is het al behoorlijk warm. Zelfs met enkel een singlet zal het zweten worden. Ik houd de snelheid binnen de perken, maar loop toch aan een hartslag in de buurt van de 140 hs/min. De snelheid die ik daarbij kan halen bedraagt 12,3 km/u. Deze snelheid zou een eindtijd van de marathon opleveren van 3u27′, maar dan mag er geen verzwakking komen de laatste 10K.
Tijdens het lopen blijft dit door mijn gedachten spelen: “Hoe kan ik blijven lopen, zonder de pijn in de knieën te verergeren?” Er blijven slechts twee maanden tussen nu en de volgende marathon. Mag ik deze rustige duurlopen nog blijven doen? Mag ik af en toe nog een jogging/stratenloop doen? Zou elke dag ijs leggen het probleem verhelpen? Intussen loop ik verder richting Casino van Middelkerke. Na 5K twijfel ik even om terug te keren en zo de loop in te korten tot 10K. Toch blijf ik aan hetzelfde tempo verder lopen en maak mijn rondje rond het ronde marktplein voor het bewuste casino.
De terugweg richting Oostende brengt weinig nieuws aan het licht. Ik blijf dit tempo aanhouden. De versnelling die ik de vorige keren tijdens de voorlaatste kilometer deed, laat ik vandaag ook achterwege. Ik blijf de snelheid van 12,5 km/u aanhouden, ook al heb ik er een hartslag van net boven de 150 hs/min voor nodig. Dit zou echt lager moeten. Het doel wordt toch om deze snelheid te kunnen lopen aan een lagere hartslag, liefst zelfs niet boven de 140 hs/min. Hiervoor moet ik nog veel langere duurlopen doen.
