Er wordt wel vaker gezegd dat sporter af en toe moet rusten. De meeste schema’s zijn opgebouwd naar een wedstrijd toe, maar weinig schema’s hebben het over de rustperiode. Is het voldoende om het weekvolume te verminderen, is het voldoende om het aantal intensieve trainingen in te perken?
Na de marathon van afgelopen weekend en dit slechts acht weken na de vorige marathon is het voor een beginnend hardloper waarschijnlijk echt wel tijd om te rusten. Als dit het geval is, heb ik deze week echt wel gezondigd. De dag na de marathon liep ik een lichte training, maar de dag nadien was het alweer vrij intensief. Gelukkig voel ik nog steeds geen negatieve gevolgen. Het verstand zal dus de nodige rustpauzes moeten inlassen.
Met een wedstrijd zoals vrijdag worden de spieren en gewrichten extra zwaar belast. Dit vereist extra rust. Zaterdag stond er een culturele uitstap op het programma en kon er niet gelopen worden, zelfs geen herstelloopje. Is een herstelloopje echt belangrijk of is gewoon niks doen even goed. Bovendien wordt er nergens gesproken van leeftijd en ervaring. Een dertiger die al vijftien jaar intensief loopt, zal een ander recuperatieschema hebben dan een vijftiger die pas gestart is met wedstrijden.
Op zondag voel ik toch al opnieuw een behoefte om te gaan hardlopen. Enerzijds heb ik geen specifiek doel (de volgende marathon is nog ver weg) en anderzijds kan mijn lichaam wel wat rust gebruiken; toch trek ik in de late namiddag mijn loopschoenen aan. Zonder echt na te denken langs waar ik ga lopen en voor hoelang, vertrek ik op automatische piloot. De eerste kilometers loop ik langs het standaard zomerparcours van de brokkenlopers en van de groep van Miel.
Ook al heb ik dit parcours al meermaals gelopen, toch draai ik een weg te vroeg af en moet daardoor een extra ommetje maken, en natuurlijk met een toch wel zware helling. Deze (nieuwe) helling gebruik ik om iets intensiever te lopen. (Achteraf blijkt dat ik hier de tweede snelste tijd van Strava-gebruikers gelopen heb). Daarna pik ik terug in op het normale parcours. Ter hoogte van het provinciaal domein draai ik weliswaar in omgekeerde richting rond de vijver. Na het verlaten van dit domein, vervolg ik het DCLA-zomerparcours tot aan de kassei van de Kortrijksestraat.
Op dit lastige (klimmende) stuk kasseiweg blijf ik verder door lopen en schakel zo automatisch over op de omloop van de Linden Bosloop. Ondanks het zware parcours houd ik mijn snelheid voldoende hoog, maar zorg er wel voor dat de hartslag niet te hoog oploopt. Het is en moet een rustige duurloop blijven.
Door dit extra, niet-geplande, stukje bosloop kom ik aan 18 km waardoor mijn weektotaal toch weer boven de 60 km uitkomt. Het is dus duidelijk geen rustweek geworden. Bovendien zitten er in die 60km ook heel intensieve kilometers bij.
Volgende week wat rustiger dan?
