Nog geen twee maanden na mijn vorig marathon avontuur sta ik vandaag opnieuw aan de start van een marathon. Ondanks de 3u38min in Rotterdam was het voor mij geen geslaagd avontuur. Mijn maag gooide iets te veel roet in mijn eten. Een mogelijke oorzaak is stress. Om dit dit keer te vermijden heb ik heel weinig mensen ingelicht en dan nog heel laat.
Mijn dag start vrij vroeg. Om 6u30 ga ik al naar beneden om te ontbijten. Eerste vraag van de dag: wat eet een mens enkele uren voor een marathon? Dit keer wil ik niet met braakneigingen aan de start verschijnen. Ik houd het op twee boterhammen (wit brood), eentje met Luikse stroop en eentje met confituur, vergezeld met een tas koffie.
Na dit ontbijt maak ik twee drinkbussen klaar met isotone drank. Deze drink ik onderweg naar de start rustig op. Ik luister zeer goed naar mijn maag en zodra ik iets voel stop ik met drinken. De voorziene parking voor diegene dia vanuit Brussel komen is de Carré in Willebroek en dan verder te voet naar de start. Ik kies toch voor de andere parkings ter hoogte van de N16 (Pfizer, …) waar je met een shuttlebus naar de start gebracht wordt. Ik vrees dat de wandeling na de aankomst, terug naar de Carré, te zwaar gaat worden.
Een uur voor de start ben ik toch aan de brouwerij Moortgat en kan dan beginnen aan mijn voorbereiding:eerste sanitaire stop, startpakket afhalen, nummer opsteken, t-shirt afhalen, sportzak afgeven, plaats innemen in een startblok, tweede sanitaire stop, wachten op het startschot. Ik sta achter de pacers van 3u30 en voor deze van 3u45. Ik hoop echt dat ik deze laatste niet meer ga zien.
Na passeren van de startlijn probeer ik onmiddellijk het goed ritme te vinden. Het lukt vrijwel onmiddellijk om een goede snelheid te lopen. Hier is natuurlijk bijlange niet zoveel volk als vorige week in Brussel. De pacers van 3u30′ lopen toch iets verder uit. Ik check mijn horloge en zie dat ik elke kilometer mooi onder de 5 min blijf en houd me dan ook aan mijn tempo. Intussen passeren we de eerste bevoorrading en jawel, dit keer lukt het me wel om iets te drinken zonder mijn maag opwerpt. Het vertrouwen neemt toe.
Net voorbij de achtste kilometer ga ik toch voor mijn derde sanitaire stop (eerste na de start). Tijdens dat minuutje passeren er toch wel vrij veel lopers. Hopelijk heb ik niet al te veel verloren en blijven die pacers van 3u45′ nog ver achter me. Nadat ik mijn weg herneem, voel ik me toch wel opnieuw iets beter. Het is dus van belang om toe te geven aan de druk in de blaas. Trouwens, niet veel later zie ik de pacers van 3u30′ opnieuw voor me uit en het duurt dan ook niet lang dat ik ze zelfs voorbij loop. Ik besef dat ze zelf ook voorlopen op het schema, maar het is daar veel te druk en ik kies om mijn tempo nog wat langer aan te houden en voor hen uit te lopen.
Er is meer dan genoeg bevoorrading, zowel met water in bekertjes als AA Drink in flesjes. Ik vergeet bijna om mijn energiegels te nemen. Toch met wat schrik of de maag dat aan kan, neem ik mijn eerste gelleke. Ik drink het dan ook met kleine slokjes. Bij de volgende bevoorrading kies ik enkel water en het blijkt zonder problemen te verlopen.
De eerste helft leg ik af in 1u43′. 
Dit zit inderdaad onder het schema van de 3u30′, maar dan toch met niet te veel reserve. Veel verval mag er dan toch niet zijn. Intussen is de mist die gelukkig de zon voor een groot stuk blokkeert, opgetrokken. De enige beschutting die dan beschikbaar is, zijn de bomen. Gelukkig lopen we toch wel enkele kilometer door de mooie Buggenhoutse bossen. In het centrum van Buggenhout lopen we over de terreinen van de brouwerij Bosteels, gekend van de Triple Karmeliet. Hier is geen tijd voor wat lekker bier, ook al zijn er vele supporters die daar wel tijd voor hebben. Bovendien is het nu echt wel warm en zou een koel biertje wel smaken. Het zal wachten worden tot na de aankomst.
Na 30km begin ik toch wel wat schrik te krijgen. Hier begint volgens de kenners de marathon pas echt. Of het psychologisch is of niet, weet ik niet, maar ik voel intussen mijn kuiten toch ook al wat harder worden. Krampen zijn vanaf nu nooit meer ver weg. Ik vrees dat ik mijn tempo wat moet laten zakken. Tot 35km blijf ik toch onder de 5 min/km lopen, maar het wordt steeds moeilijker.
Ik probeer zo goed mogelijk die 12 km/u te blijven lopen, maar de 36ste km komt toch boven de 5 min uit. Een vlugge berekening wijst uit dat ik nog wat reserve heb om onder de 3,5 uur te blijven. DIt moet vandaag lukken! Bij de laatste drinkpost neem ik nog een flesje AA, maar dat is veel te warm. Daar neem ik slechts enkele slokjes van. Vanaf nu is het op karakter. Ik loop nu alleen. Ik wil deze positie, welke het ook is, behouden. Zolang ik mijn voorganger kan blijven zien en niemand achter mij hoor zit ik goed.
De laatste kilometer over de terreinen van de brouwerij Moortgat (Duvel) zijn echt wel zwaar. Het blijft zo snel mogelijk lopen en net geen krampen krijgen. De linker voet is nu de grootste boosdoener. Ik ben dan ook zeer tevreden als ik de rode loper van de finish voor mij zie opduiken. Het is nu nog volhouden tot ik echt over de meet, of eigenlijk de mat van de tijdsregistratie, passeer.
Na de aankomst krijgen we als afwisseling opnieuw een AA Drink. Ik had nu toch wel graag iets anders gehad en neen, geen Duvel, nog niet. Eerst wat bekomen en dan ga ik eerst mijn deelnamepakket afhalen. Aansluiten ga ik mijn sporttas opnieuw afhalen en kan beginnen met de natste kledingstukken te wisselen voor een droog t-shirt, natuurlijk dat van deze wedstrijd. Al de rest, hartslagband, medaille, … steek ik zorgvuldig weg.
Bij de massagestand staat niet al te veel volk en die kans laat ik toch niet aan me voorbijgaan. Ik laat vooral mijn kuitspieren wat losmaken, maar krijg achteraf toch als raad mee om nog veel te drinken. Ik denk niet dat hij Duvel of Karmeliet bedoelt, maar dat worden toch mijn eerstvolgende dranken! Ik houd het dan ook bij deze twee lekkernijen.
Uitslag: mijn plaats/aantal aangekomen
Algemeen: 125/932
M45: 17/150
