Deze zondag is er de tweede editie van de Linden Bosloop. Deze loop maakt deel uit van de Marathon van Lubbeek. Na de 2-dorpenloop van afgelopen vrijdag (12/132) staan de verwachtingen toch wel hoog gespannen. Net als dit jaar liep ik een marathon in april, maar vorig jaar had ik er wel wat last van en behaalde een 50ste plaats met een gemiddeld tempo van 4’37”. Beter doen dan vorig jaar is dus wel het minste.
Dit jaar is het parcours aangepast, waardoor het niet alleen langer is (van 13,1 km naar 14 km) , maar ook zwaarder, lees: meer hoogtemeters (van 177m naar 220m). Gelukkig heb ik helemaal geen last gehad van de wedstrijd van afgelopen vrijdag. Gisteren heb ik niet alleen een hele dag recht gestaan tijdens een Lacrosse-tornooi in Machelen. ‘s Avonds was ik op een verjaardagsfeestje waar ik niet alleen genoeg gegeten heb, maar zeker ook genoeg gedronken. Sinds mijn ervaring in Rotterdam, doe ik voor een wedstrijd zo normaal mogelijk.
Op zondag, wedstrijddag, was echt uitslapen geen optie. Hopelijk heb ik toch voldoende nachtrust gehad. ‘s Middags eet ik alvast niet al te veel om niet met een opgeblazen gevoel aan de start te staan. De start is op slechts enkele 100m van de deur en dus moet er niet geen auto of fiets gebruikt worden; we gaan gewoon in de juiste loopkledij te voet naar de start. Hiervoor gebruiken we zelfs een stukje van het parcours en worden ingehaald door enkele trailrunners. Zij zijn respectievelijke om 10u (45K) en om 12u (25K) vertrokken en komen nu volop aan.
De sfeer rond de start en finish is optimaal. De organisatie is goed voorbereid. Er kan vlot ingeschreven worden en diegene die vooringeschreven zijn kunnen hun nummer onmiddellijk afhalen. Na de drie nummers op de juiste shirts te hangen, kan Tobi zich gaan opwarmen. Hij loopt de 4 km, in tegenstelling tot zijn tweelingbroer Tibo die gekozen heeft voor de 7 km. Samen met Tibo warm ik mij op langs de eerste kilometers van het parcours. Na 3 km en enkele versnellingen zijn we klaar voor onze wedstrijd. Net op dat moment komt de eerste (Wouter Lammens) aan als overwinnaar van de 4 km. Niet veel later komt Tobi ook al aan. Hij is 6de. Als 11-jarige is dat helemaal niet slecht. Hij heeft zijn heuvelachtige 4K afgelegd in 17’54” of 13,4 km/u.
Intussen begeven Tibo en ik ons naar de start. Ik zet me op de tweede of derde rij; Tibo zet zich helemaal vooraan. Na de start duurt het zelfs een hele tijd eer ik hem inhaal, ondanks een eerste kilometer aan 3’55”!! Mijn hartslag bereikt al heel snel de 160 hs/min, maar blijft daar toch wel hangen. Het is echt proberen om de snelheid aan te houden zonder te forceren. Voor mij lopen enkele bekenden en die wil ik zeker niet te ver voor me laten uitlopen. De eerste ronde kan ik zelfs regelmatig iemand inhalen. De motivatie om me niet opnieuw te laten inhalen is dan ook groot.
De tweede ronde kan ik het tempo vrij goed aanhouden. Je voelt dat je echt uitgeput bent, maar toch blijft de snelheid houdbaar. Een hele tijd loop ik precies alleen. Ik hoor of zie niemand. Pas in het tweede deel van de tweede ronde zie ik een geel t-shirt voor me. Opnieuw een doel !! Het lukt me om hem net voor het verlaten van het bos in te halen. In de Kortrijkstraat en Prinsendreef blijft hij vlak achter mij hangen. Er staat een stevige wind en beschutting zoeken, is zeker geen slecht idee. Het einde van de Prinsendreef is vrij steil en daar moet hij toch lossen. Intussen zie ik opnieuw iemand voor me uitlopen, maar die zijn te ver. Ondanks een heel stevig einde lukt het me niet om ze nog in te halen.
Na 59:45″, binnen het uur (!) loop ik over de finish. Het ging uiteindelijk vrij goed en zelfs onmiddellijk bij aankomst kan ik nog normaal praten. Het is ooit anders geweest. Twee wedstrijden lopen op één weekend heb ik nog nooit eerder gedaan, maar zelfs dat is meegevallen. Kortom: een geslaagd sportief weekend.
Uitslag 4K (Tobi, 6/96)
Uitslag 7K (Tibo, 20,126)
Uitslag 14K (Werner, 14/108)
