Het zou een rustweekend zijn en dat is het ook geworden. Op zaterdag heb ik niks gelopen en dat was eigenlijk ook het plan voor de zondag. Maar als de kids vragen of ik met hen mee wil gaan lopen, kan ik toch niet weigeren. We besluiten om ons tochtje te combineren met het uitlaten van de honden. We wandelen eerst naar de overkant van de weg, richting de dijk van de Dijle. Van daaruit lopen we richting Muizen, tot aan de eerstvolgende brug. De snelheid lag niet zo hoog en iedereen voelt zich nog fris om minstens even snel terug te lopen.
De terugkeer gaat dan ook iets vlotter dan de heenweg. De eerste die de snelheid te hoog vindt, is de kleinste hond. Die heeft problemen om te volgen en blijft achter zo lang de leiband het toelaat. We besluiten zelfs om hem op te pakken en de laatste honderden meters te dragen.
Het was een mooi rustig loopje, alleen spijtig dat de honden een vertragend effect hadden.
