Geen twee zonder drie. Dat had ook de titel van dit bericht kunnen zijn. Na één dag pauze zet ik me toch terug aan het lopen. Ondanks het gisteren veel te laat geworden is en ondanks het vanmorgen nog wat warmer is dan de vorige dagen, kleed ik mij aan zonder mijn kamergenoten (vrouw en kids) wakker te maken. Gelukkig had ik gisterenavond alles mooi klaar gelegd in de badkamer en kan ik met verstand op nul de kamer buiten gaan zonder iets te vergeten.
Veel variatie in mijn parcours zit er ook dit keer niet in. Ik blijf steeds op dezelfde weg lopen. De zon schijnt al fel en doet me toch snel opwarmen. Mijn pet zorgt net voor voldoende schaduw op mijn gezicht.… Lees verder
Afgelopen zomer heb ik heel weinig gelopen en dus mag ik ook hier, in dit warme weer, niet overdrijven. Ik heb me voorgenomen, al sinds ik de eerste kilometer na mijn blessurepauze, om slechts om de twee dagen te lopen. Ook al het soms moeilijk om deze regel te volgen, toch wil ik dit tijdens mijn verblijf in Turkije, met toch wel warme omstandigheden, zo houden. Het tochtje van eergisteren heb ik zonder problemen verteerd, dus komt er zeker een vervolg.
De wegen in Belek zijn helemaal loper-onvriendelijk en dus besluit ik om op de weg van de hotels te blijven. Hier passeren ook wel veel bussen, maar er zijn geen zijstraten en dus enkel verkeer in dezelfde richting. Ik loop mooi links van de weg en kijk goed voor me uit.… Lees verder
Al na enkele trainingen sinds mijn verplichte rust, moet ik opnieuw mijn loopschoenen voor een tijdje aan de kant laten. Tijdens een kort loopje met de kids heb ik mijn voet omgeslagen en kan nu onmogelijk opnieuw gaan lopen.
Enkele dagen voor ik naar het warme Turkije vertrek, komt het echt wel ongelegen. Tijdens mijn verlof wil ik ‘s morgens wat gaan lopen. Met een slechte conditie is het des te moeilijker om boven de 30°C te gaan lopen. Na vijf dagen is de pijn nog niet verdwenen, dus de eerste dagen in Turkije is er van lopen nog geen sprake. Ik zal de eerste dagen dan maar gebruiken om te wennen aan de hoge temperaturen. Bovendien gebruik ik het zwembad niet alleen om af te koelen of te zwemmen, maar ook om wat oefeningen te doen om mijn voetspieren te versterken.… Lees verder
Het is weer een warme zomerdag. Met temperaturen in de buurt van de 30°C en met een vochtigheidspercentage van boven de 80% voelt het dan nog zwoel aan. Ik ben dan ook bij de gelukkigen die met de fiets naar het werk kan. Vandaag is dat niet anders. Na het werk doe ik dan ook met de fiets de geplande en niet-geplande taken. Eén van deze taken is het afhalen van bestelde loopschoenen in het Kiala-punt.
Vanaf nu kan je me dus ook zien rondlopen in deze Asics Kayano 21. De GEL-KAYANO kan bogen op meer dan twee decennia succes op de baan en helpt overpronerende hardlopers om ook op de lange afstand stabiel en comfortabel te lopen. Mede door het warme weer, maar hoogstwaarschijnlijk door de Trolieberg, kom ik helemaal bezweet thuis aan.… Lees verder
Dit weekend mag duidelijk gecatalogeerd worden als een weekend waar sport hoog op de agenda staat.
Zaterdag begint met ‘werken’. Er moeten wat meubelstukken verhuisd worden, oude metalen weggebracht worden en wat rommel weggebracht worden. Na het middagmaal bezoeken we de atletiekmeeting ‘Meeting voor Mon‘ van DCLA met het hele gezin. Mede uit vrees voor gebrek aan parkeerplaatsen gaan we al fietsend. We laten ons leiden via de kleinste dorpswegen, zodat iedereen goed kan volgen en het veilig blijft voor kinderen. Het valt me onmiddellijk op dat een atletiek geen populaire sport is. Deze hoogstaande meeting brengt amper volk op de been. Naast familie en vrienden van de deelnemers kan deze sport op weinig belangstelling rekenen. Zelfs met veel goede buitenlandse atleten én VIJF Borlée‘s op de affiche krijgt deze sport niet de aandacht die ze verdient.… Lees verder
Ondanks ik deze week al twee keer gelopen heb, wil ik toch nog wel eens een derde keer rustig lopen.
Vrijdagmiddag zijn we vaker met meerdere om de middagpauze al lopend door te brengen. Vanmiddag staan er frietjes op het menu, dus kan er niet gelopen worden. 🙂
Er wordt afgesproken om wat vroeger te vertrekken. Mede door het warme weer, wordt de start al gepland om 8.30u. Zelfs op dit uur zijn we met vier om onze vertrouwde omloop te lopen. Met vier is het al wat moeilijker om allemaal naast elkaar te lopen, maar per twee is perfect doenbaar.
Ligt het tempo iets te hoog of voelt er eentje zich wat minder, toch blijft R. iets achter en zelfs na enkele pogingen om me te laten afzakken, blijft hij steeds verder achter.… Lees verder
