Na de intensievere training van donderdag had ik toch wel wat behoefte aan wat rust. Correcter, het is mijn rechterbeen dat rust nodig heeft. Mijn hoofd is wel degelijk in staat om elke dag te gaan lopen. Na de vorige loop voel ik toch wel pijn. Bij het lopen begint de pijn in het rechterbovenbeen en later voel ik het in de achterkant van mijn knie. Hierdoor verplichtte ik mezelf op enkele dagen rust.
Vandaag staat er de verkenning van de Linden Bosloop op het programma. Als er eens een jogging (of wedstrijd) wordt georganiseerd in je eigen dorp, kan je niet anders dan daaraan deelnemen. Volgens de website is er op zondag 10 mei, vandaag dus, een verkenning gepland. Het lijkt me een ideaal moment om wat rustig te gaan lopen. Er staat immers vermeld dat er gelopen wordt op het tempo van de traagste deelnemer. Om 10u staat er eerst de verkenning van 4km op het programma. Hiervoor ben ik niet ingeschreven, maar deze verkenning neem ik er toch maar bij. We zijn trouwens maar met zijn drieën. Naast de organisator en ikzelf, is er nog iemand van Binkom die daar een start-to-run organiseert. Hij had de dag voordien in Winksele nog een wedstrijd gelopen en had er duidelijk nog wat last van.
Enkele minuten na aankomst van deze eerste verkenning stond de verkenning van de 7km op het programma. Hier stonden enkele andere deelnemers te wachten. Het blijkt dat er in Linden elke zondagmorgen, om 10.20u enkele lopers verzamelen om te gaan joggen of hardlopen. Deze en enkele toevallig passerende joggers namen ook deel aan het langere parcours van de 7km. Het plaatselijke rondje doen we niet en vertrekken onmiddellijk langs het kasteel van Linden richting eerste helling.Het is snel duidelijk dat dit parcours slachtoffers gaat maken. Er zitten duidelijk meerdere ‘beklimmingen’ in en het wordt dus doseren, zeker als je weet dat deze ronde twee keer moet gelopen worden (als je de 14 doet). Het valt me ook op dat de boswegen vrij smal zijn, dus gemakkelijk inhalen zit er niet in. Het zal dus ook van belang zijn, voor een goede uitslag, om vrij snel te starten en niet té ver achteraan het bos in te duiken. Dit staat in schril contrast met doseren. Het zal er dus van afhangen, hoe ik me voel. Voor de twee toevalligen passanten zijn deze extra zes moeilijke kilometer er wat te veel aan en zij keren iets vroeger dan voorzien terug naar de start. De overblijvenden zijn duiedelijk geoefende lopers; zij babbelen alsof ze stilstaan. De laatste kilometers worden wat sneller afgelegd. Dit parcours is zeker niet te onderschatten en ik ben dus blij het al eens verkend te hebben.