Vandaag heb ik (eindelijk) nog eens écht getraind. Met echt bedoel ik dit keer echt doorgetraind. In principe en ook volgens mijn overtuiging is elke loopsessie, hoe kort en traag ook een training. Gisteren heb ik bewust een rustdag ingelast. Vandaag wou ik echt eens diep gaan. Het is dan ook al te lang geleden dat ik nog eens een echte interval- of fartlektraining gedaan heb. Op dit ogenblik heb ik nog een kleine week om intensief te trainen, daarna begin ik aan mijn weekje ‘taperen’ naar de marathondag van 26 april.
Heel veel verstand van interval heb ik niet, maar ook zonder persoonlijke trainer denk ik wel dat ik een interval kan en mag lopen. Op dit ogenblik heb ik niet echt een snelheid waar ik naartoe wil werken, maar als voorbereiding op een marathon weet ik wel dat ik geen te korte intervalafstanden moet lopen. Anderzijds moet je ook niet zomaar aan elke interval beginnen. Ik kies voor vandaag een iets langere loop. De vijvers in het provinciaal domein van Kessel-Lo zijn daarvoor een ideaal decor. Een rondje rond de grote vijver bedraagt om en bij de 1,4 km en dat lijkt me een mooie afstand als interval. Het herstelrondje rond de kleine vijver is een goede 500m en met een uitlooptempo van 6’00 min/km is dit amper 3 minuten rust. Voor een beginner als ik zit dit voor vandaag wel goed. Later en dit is dan een tijdje na mijn eerste marathon, ga ik mij wel eens toeleggen een deftige intervalreeks, beginnend met kortere afstanden en daarna stilaan verhogen naar langere, tot 2km.
Vandaag is het weer eigenlijk perfect. De zon schijnt volop. Er is niet te veel wind. Het is zelfs al vrij warm, om en bij de 16°C (onder thermometerhut). Het is dan ook de eerste keer dit jaar dat ik loop in short en T-shirt. Enof dat deugd doet!!
De weg naar het provinciaal domein ken ik natuurlijk van andere keren en bedraagt om en bij de 4,5km. Dit is dus eigenlijk iets te veel als normale opwarming. Bovendien gaat het vrij vlot en loop ik die afstand onder de 5′ min/km, wat voor mij eigenlijk al relatief snel is. Het zal dus geen gemakkelijke interval worden. Eénmaal in het provinciaal domein moet ik wel uitkijken naar de weg die rond de grote vijver gaat, want die heb ik wel nog niet gedaan. Gelukkig brengt de voorbereiding via Google Maps hier soelaas. Ik kan dus onmiddellijk starten met mijn eerste snelle ronde. Door gebrek aan ervaring in dit soorten interval is het vrij moeilijk om de snelheid in te schatten. Ik merk dat mijn hartslag al gestaag omhoog is gegaan, dus ik loop zeker een stevig tempo. Dat het geen ontspannende loop zal worden is bij deze al heel snel duidelijk. Naast het controleren en op peil houden van de snelheid, (ja, ik moet mezelf regelmatig aanmoedigen om de snelheid aan te houden). Tijdens de eerste ronde besef ik maar al te goed dat het moeilijkste nog moet komen. Die 1,4 km is echt wel lang. De herstelloop rond de kleine vijver verloopt toch vrij goed; de hartslag herstelt zich redelijk. Dit scenario herhaalt zich dan ook, zoals gepland, 4 keer. Toch blijken de resultaten zoals verwacht: telkens iets trager. Het verschil tussen de eerste en de tweede is meer dan duidelijk merkbaar; de verschillen tussen ronde 2, 3 en 4 zijn veel kleiner. De herstelling na de vierde snelle ronde verloopt ook veel moeizamer. Nu is het nog gewoon naar huis lopen. Ondanks de zware intervaltraining probeer ik de snelheid op peil te houden. Ondanks de tegenwind en de positieve hoogtemeters houd ik toch de snelheid analoog als de eerste kilometers, 12 km/uur. De hartslag ligt nu wel duidelijk hoger.
Dit weekend wordt weer eentje van rust, of toch zeker relatieve rust.
