Vorige week was een echte rustweek. Het is de enige week sinds vorige zomer waarin ik slechts één keer gelopen heb. Na een marathon, als beginner, is het dan ook aangeraden om het terug rustig aan te doen. Het is bovendien niet de bedoeling om nu geblesseerd te geraken.
Deze week wordt alvast sportief ingezet. We zijn zelfs met vier om op maandagmiddag de lunchpauze al lopend in te vullen. De twee eerste vertrekken al enkele minuten eerder. In normale omstandigheden lopen zij iets minder snel en komen we elkaar onderweg wel ergens tegen.
Om 12.07u vertrekken we dan met zijn tweetjes aan een rondje via het Sportkot en de bossen rond het oude Jezuïetenklooster. Door niet te treuzelen en mede door de sterke afdaling wordt de eerste kilometer al afgeklokt na 4’52”. Daarna wordt er verder gelopen rond of net onder de 12 km/u. Door de stevige tegenwind voelt dit zeker niet aan als heel rustig. In ieder geval is mijn conditie nog vrij goed en blijft mijn hartslag rond de 140 hs/min.
Na een drietal kilometer worden de twee eerste ingehaald. Hier pikt er eentje bij ons aan, zodat we nu verder lopen met drie. De snelheid zakt niet en blijft schommelen rond de 12 km/u. Na de vierde kilometer draaien we recht en komen zo in een moeilijker beloopbaar stuk. Hier is het veel zwaarder lopen, maar mits de nodige inspanningen blijft de snelheid heel stabiel.
Zelfs met de steile Karmelietenberg op het einde ligt de gemiddelde snelheid van de hele loop op 11,8 km/u of 5’05” min/km.
