Tag archieven: nuchter

Duurloop, Lopen, Nuchter, Sport, Training

Citytrip Londen, dus lopen in Hyde park (deel 2)

Een reactie plaatsen

Mooie liedjes duren niet lang en vandaag is het al de laatste dag van onze city-trip naar Londen. Toch nog eerst een nuchtere ochtendloop door Hyde park alvorens de koffers terug in te pakken.

Op deze zondagmorgen sta ik weer vroeger op dan mijn kamer-genoten en vertrek in stilte voor een nuchtere duurloop. Het is dit keer een druilige ochtend, gevolgd door gietende regen. Wat kan er nu typischer zijn dan lopen in Hyde Park door de gietende regen?

Dit keer gebruik ik mijn oriëntatievermogen om zonder begeleiding van mijn horloge naar Hyde Park te lopen. Ook dit keer loop ik via de noordrand tot aan de oostrand. Daarna volg ik de vijver (The Serpentine) die centraal in Hyde Park ligt. Zonder het zelf goed te beseffen blijf ik deze volgen, ook al was ik helemaal te noorden. Door de hevige regenval had ik geen besef meer wat noord en zuid was en dit keer liep ik dus al opnieuw oostwaarts, terwijl ik nog steeds ervan uitging dat ik westwaarts liep. Gelukkig was ik in het oosten al geweest en herkende ik dat ik nu opnieuw op het verste punt aangekomen was.

Er zat dus niets anders op dan opnieuw in de goede richting verder te lopen. Als ik voor de derde keer (op één dag) de noordrand van de vijver passeer, kies ik voor een route naar het centrum van Kensington Gardens om het standbeeld van de fysicus Watts te bekijken. Na 13,5K ben ik terug aan de zuidwest-corner om verder richting hotel te lopen. Ik vind dat ik vandaag nog wat extra kilometers kan gebruiken en loop dan eens op en af The Board Walk. Door wind, regen en vooral door het hoogteverschil wordt dit nog een pittig gedeelte van de nochtans semi-rustige, maar natte, duurloop.

Na iets meer dan 15K verlaat ik dan Hyde Park richting hotel. Helemaal doorweekt van regen en zweet bereik ik de hotelkamer en is het ook voor de andere tijd om zich klaar te maken voor een laatste dagje Londen.

        

Lopen, Nuchter, Sport, Training

Citytrip Londen, dus lopen in Hyde park

Een reactie plaatsen

Het is krokusverlof en we gaan er met de kids eens even tussenuit. London, here we come!

Na vele jaren erover te spreken, is de reis naar Londen eindelijk geboekt en zijn de valiezen gemaakt. De loopschoenen zitten er natuurlijk ook in. We gaan maar enkele dagen, maar ik hoop toch om minstens één keer de loopschoenen aan te trekken en te gaan lopen in Hyde Park.

De eerste ochtend in Londen zet ik mijn wekker iets vroeger en op nuchter maag vertrek ik in alle stilte uit de hotelkamer. De avond voordien had ik een weg geprogrammeerd om toch niet verkeerd te lopen. Een parcours op de horloge bestaat enkel uit lijnen zonder richting. Te veel lijnen die mekaar kruisen of in elkaars buurt liggen, zorgen alleen maar voor verwarring.

Ik loop in ieder geval via het kleine Holland Park en Notting Hill (Gate) naar het wereldberoemde Hyde park. In Hyde park probeer ik zoveel mogelijk te zien en loop dan ook tot aan de oostelijke kant, aan park Lane. Bij het terugkeren valt pas op hoe dit park is aangepast voor lopers. Je vindt er zowel asfaltwegen als onverharde wegen, exclusief voor lopers. Fietsen zijn echt niet toegelaten. Het valt me achteraf pas echt op hoe populair het lopen hier is via Strava Flybys en door het aantal segmenten dat hier dagelijks gelopen wordt. Indrukwekkend!

Na 11K kom ik terug aan de zuidwest hoek en kan dan teruglopen richting hotel. De private road tussen Kensington Palace en Palace Green wil ik toch nog zien en ik loop hierlangs. Via de volgende laan keer ik dan terug naar het zuiden om langs de grote weg (Kensigton High Street en Hammersmidt Road) opnieuw het hotel op te zoeken.

Voor 9u, maar toch met 15K op de teller, kom ik terug op de kamer en kan me samen met de rest klaarmaken voor het ontbijt. Ondanks de stramme spieren heeft het me toch deugd gedaan om hier ’s morgens te kunnen lopen.

        

Duurloop, Lopen, Nuchter, Sport, Training

Nog maar eens een rechte nuchtere ochtendloop

Een reactie plaatsen

We zijn aan zee en dat moet iedereen geweten hebben. Ondanks ik niet op het strand loop, blijf ik toch op de dijk lopen waardoor er weinig bochten te zien zijn.

Voor de vierde keer blijf ik iets minder lang in bed liggen en trek voor het ontbijt mijn loopschoenen aan. Gelukkig ben ik op verlof en moet dus niet extra vroeg opstaan voor een nuchtere ochtendloop. Iedereen slaapt wat langer en ontbijt heel wat later. Toch blijven de pijnlijke knieën voor ongerustheid zorgen.

Vandaag is dat niet anders. In plaats van één dag over te slagen, heb ik nu een dag langer gewacht. Afgelopen zondag liep ik vrij intensief en daardoor lastte ik een extra rustdag in. Toch blijven de knieën al pijnlijk aanvoelen als ik van de achtste verdieping met de trap naar beneden ga. Toch wil ik niet helemaal blijven stilzitten. Ik zal het het wel wat rustiger aan doen. Het komende weekend staat er een wedstrijd op de kalender en die zou ik toch wel willen lopen. Het is dan ook de derde manche van de marathon van Lubbeek.

Dit keer is er niet echt sprake van kop- of rugwind, maar eerder van zijwind. De wind waait dit keer vanuit het binnenland. Het wordt dan ook een extreem warme dag en zelfs voor 9u is het al behoorlijk warm. Zelfs met enkel een singlet zal het zweten worden. Ik houd de snelheid binnen de perken, maar loop toch aan een hartslag in de buurt van de 140 hs/min. De snelheid die ik daarbij kan halen bedraagt 12,3 km/u. Deze snelheid zou een eindtijd van de marathon opleveren van 3u27′, maar dan mag er geen verzwakking komen de laatste 10K.

Tijdens het lopen blijft dit door mijn gedachten spelen: “Hoe kan ik blijven lopen, zonder de pijn in de knieën te verergeren?” Er blijven slechts twee maanden tussen nu en de volgende marathon. Mag ik deze rustige duurlopen nog blijven doen? Mag ik af en toe nog een jogging/stratenloop doen? Zou elke dag ijs leggen het probleem verhelpen? Intussen loop ik verder richting Casino van Middelkerke. Na 5K twijfel ik even om terug te keren en zo de loop in te korten tot 10K. Toch blijf ik aan hetzelfde tempo verder lopen en maak mijn rondje rond het ronde marktplein voor het bewuste casino.

De terugweg richting Oostende brengt weinig nieuws aan het licht. Ik blijf dit tempo aanhouden. De versnelling die ik de vorige keren tijdens de voorlaatste kilometer deed, laat ik vandaag ook achterwege. Ik blijf de snelheid van 12,5 km/u aanhouden, ook al heb ik er een hartslag van net boven de 150 hs/min voor nodig. Dit zou echt lager moeten. Het doel wordt toch om deze snelheid te kunnen lopen aan een lagere hartslag, liefst zelfs niet boven de 140 hs/min. Hiervoor moet ik nog veel langere duurlopen doen.

Movescount_logo     strava

Duurloop, Lopen, Nuchter, Sport, Training

Nuchtere ochtendloop met versnelling

Een reactie plaatsen

Twee dagen na mijn eerste ochtendloop is het opnieuw tijd voor een vetloopje aan zee. Bij gebrek aan inspiratie kies ik voor hetzelfde parcours en afstand, zijnde van Oostende naar Middelkerke en terug.

Deze loop is quasi identiek aan de vorige. Ik draag exact dezelfde kledij, loop exact hetzelfde weg en afstand en dit zelfs op hetzelfde moment van de dag. Toch is deze loop verschillend van de vorige. In plaats van met rugwind te vertrekken, moet ik dit keer met tegenwind vertrekken. Het goede gevoel van de lage hartslag aan mijn normale snelheid heb ik dit keer spijtig genoeg niet.

Ondanks de tegenwind kan ik toch zonder te forceren een snelheid aanhouden van boven de 12 km/u. De hartslag die ikhiervoor nodig heb, bedraagt 140-150 hs/min. Dit is weer veel te snel als vetloopje. Om een goede vetverbrandingsloop te doen, zou je hartslag toch wel een pak lager moeten liggen. Het blijft voor mij heel moeilijk om trager te lopen. Ik blijf duidelijk zitten met de idee-fixe dat trainen altijd intensief moet zijn.

Een mens is nooit te oud om fouten te maken. Niet alleen het te snel of te intensief lopen, is fout. De grotere fout die ik maak, is dat ik blijf lopen met pijnlijke knieën. De kniepijn van de afgelopen dagen blijft de kop op steken. Het is niet alleen de patellapees die aan beide knieën pijn doet; ook rond de knie is er pijn voelbaar. Het zal de komende dagen en weken  zoeken zijn naar een evenwicht tussen blijven trainen en de knieën de nodige rust geven.

De terugweg kan ik lopen met de wind in de rug. Door het windvoordeel kan ik nu blijven lopen aan 13 km/u, met een bijhorende hartslag van vooraan in de 150 hs/min. Vandaag kies ik er ook weer voor om de 12de km te versnellen. Het lukt me dan ook om (met wat windvoordeel) deze kilometer af te leggen in 3’55”. De laatste kilometer blijf ik gebruiken als cooling down.

Het is een mooie loop, alleen spijtig van die knieproblemen.

Movescount_logo     strava

Duurloop, Lopen, Sport, Training

Vakantie: nuchtere dijkloop

Een reactie plaatsen

Intussen ben ik ook (eindelijk) vertrokken op verlof. Dit jaar breng ik mijn verlof door aan de Belgische kust. Verlof betekent niet dat de loopschoenen thuis blijven, integendeel. Het moet een periode zijn waar ik nog meer tijd aan sport kan spenderen.

Ondanks het verlof in eigen land is het weer zeer goed. Zo goed zelfs dat ik ’s morgens moet lopen. Overdag is het te warm en ook wel wat te druk op de zeedijk. Op langs de dijk te lopen, heb ik maar twee mogelijkheden. Ik loop naar links of naar rechts. Naar rechts is richting Oostende en dan loop je vast aan de haven. Het moet dus naar links, richting Middelkerke. Eigenlijk heb ik dus geen keuze.

De wind zou mijn keuze bepalen. Het lopen langs de zeedijk is te simpel. Je loopt in één richting, kiest een keerpunt en loopt via dezelfde weg terug, in exact de tegenovergestelde richting. Ik geef de voorkeur om met tegenwind te vertrekken en met rugwind terug te keren. Vandaag lukt me dit al niet. Ik vertrek dus met wind in de rug. De invloed van de wind besef je pas als je ertegen moet vechten. Zelfs de lagere hartslag (130 hs/min bij 12 km/u) deed met het niet beseffen. Ik had echt de idee dat ik opeens zuiniger liep.

Na enkele kilometer zie ik een gekend gebouw (casino Middelkerke). Dat lijkt me een mooie plek om naartoe te lopen en ideaal om als keerpunt te onthouden. Het duurt echt wel lang eer ik er effectief ben. Mijn Suunto duidt dan intussen al 6,5 km aan. Als keerpunt is het pleintje voor het casino perfect: een rond marktplein. Na mijn rondje van het plein begin ik aan mijn terugweg en nu met tegenwind.

Op de terugweg houd ik mijn snelheid min of meer constant. Het is nog steeds een nuchtere ochtendloop en ik wil het ook zo houden. Het moet dus een vetverbrandingsloopje zijn en hiervoor moet je je lichaam de tijd geven. In het verleden heb ik dit veel te weinig gedaan.

Vermits ik keerde op ongeveer 6,5K verwacht ik aan te komen aan mijn vertrekpunt na 13K. Als ik een versnelling wil plaatsen, wil ik niet wachten tot het einde. Er moet sowieso rustig geëindigd worden. Dus kies ik ervoor om de voorlaatste kilometer te versnellen. Als ik de twaalfde kilometer versnel, heb ik een volledige kilometer die ik kan gebruiken als cooling down. Net na 11K versnel ik naar 14 km/u. De hartslag laat niet op zich wachten en versnelt naar net geen 160 hs/min.

De kilometer duurt toch wel lang. Ik ben dan toch wel blij dat ik opnieuw kan vertragen. De laatste kilometer loop ik dan ook rustig uit. Laat het ontbijt nu maar komen.

Movescount_logo     strava

Lopen, Nuchter, Sport, Training

Nuchtere ochtendloop

Een reactie plaatsen

Op een vrije dag slaapt een mens al wat langer, tenminste ik toch. Onmiddellijk bij het wakker worden, komt het idee bij me op om een ochtendloop te doen. Op die manier voldoe ik aan één van de trainingen, zijnde de nuchtere ochtendloop. Dit type loop bevordert de vetverbranding tijdens het lopen. Mijn ontbijt neem ik dan na het lopen, samen met de rest van het gezin. Recent onderzoek heeft uitgewezen dat mannen niets mogen eten voor ze een nuchtere ochtendloop doen, terwijl vrouwen best wel eerst iets eten.

Met enkel een glas water, vertrek ik voor een rustig loopje over een vertrouwde omloop. Het is zeker de bedoeling om het rustig te houden omdat het lichaam zijn energie moet halen uit vetverbranding. Het blijft voor mij een moeilijke uitdaging om rustiger te lopen. De eerste kilometers worden relatief rustig gelopen, maar toch nog steeds met een hartslag boven de 130 hs/min. Het feit dat de regen en de wind er voor iets tussen zitten, mag geen reden zijn. Vetverbranding gebeurt beter bij een lagere inspanning en dito hartslag.

2016-02-11-1

Om wat afwisseling te hebben loop ik een extra rondje van de grote vijver in het provinciaal domein aan een iets hoger tempo. Hierdoor heb ik een iets hoger snelheid in de benen en houd deze ook (bijna) verder aan richting huiswaarts. De drie kilometer die ik dan nog doe verlopen met een hartslag net boven de 140 hs/min.

Ondanks de regen en de wind heeft dit ochtendloopje deugd gedaan. Nu ben ik wel benieuwd of ik er vanavond nog iets van zal voelen bij de wekelijkse training van DCLA.

Movescount_logo     strava