Na een dagje rust, zelfs geen DCLA-training, staat er vandaag opnieuw een loop in heverleebos gepland. De middagpauze wordt onder een warme zon al lopend ingevuld, samen met vier collega’s!
Net voor 12u vertrekken we, met de auto weliswaar, richting Heverleebos. Zodra we aankomen, verdelen we ons in groepjes. Het blijft onmogelijk, zelfs met drie, om allemaal samen te lopen. Het niveau is niet gelijk bij iedereen en de voorkeursafstand verschilt daardoor ook. Samen met S. loop ik alvast het vierkante parcours. Dit houdt in dat we gaan voor 10,5 km loopplezier.
Met zijn tweeën beginnen we eraan. De eerste kilometer is bijna volledig in stijgende lijn. Hierover 5’30” lopen, is dan ook zo slecht nog niet. Na deze kilometer zijn we opgewarmd en lopen we de volgende, dalende, kilometer een heel pak sneller: 4’47”.… Lees verder
Na de verleiding gisteren om toch te versnellen tijdens mijn herstelloopje, zou ik vandaag misschien beter echt niets doen. Zodra iemand me vraagt of ik mee ga lopen, zeg ik onmiddellijk volmondig ja. Ik zeg er wel bij dat ik rustig met de anderen ga meelopen. Het is niet de bedoeling om snel te lopen, integendeel.
Bij de start van de loop krijg ik de tip om toch een langere afstand te lopen, omdat de collega’s voor mij te traag zouden lopen. Na een klein poging tot verzet, kies ik toch een grotere toer in Heverleebos. Eigenlijk is het omgekeerd: ik doe de normale toer en zij doen een kleinere.
Vol goede voornemens start ik met een rustig, doch niet te traag tempo, en bereik de eerste kilometer, die 20m hoger ligt dan de start, na exact 5 min.… Lees verder
We zijn nog maar maandag. Minden dan 24 uur geleden liep ik over de finish van de eerste uitgave van de Great Breweries Marathon. Deze lunchpauze ga ik toch gebruiken om een rustig herstelloopje te doen.
Samen met drie collega’s begeven we ons naar Heverleebos om daar een bosloop af te leggen. Het is vandaag niet de bedoeling om er een tempoloop van te maken. Ik zet me van bij de start op de tweede rij. Ik wil geen tempo bepalen, noch in de verleiding komen om er alleen vandoor te gaan. Het doet pas echt deugd wanneer ik vaststel dat mijn hartslag op deze manier gemakkelijk onder de 130 hs/min blijft. Het blijft van belang om meer van dergelijke rustige duurlopen te doen.… Lees verder
Deze maandag wordt de lunchbreak opnieuw sportief ingevuld. Ondanks de regen trekken we de sportschoenen en extra regenvestje aan. Door verscheidene omstandigheden vertrekken we iets vroeger (11:30u) en zijn we maar met zijn tweeën.
Met twee betekent ook dat we enkel onderling het tempo bepalen. Bij het vertrek regent het heel lichtjes en koud is het zeker niet. Het heeft dus geen zin om er direct in te vliegen om warm te krijgen. Wat onmiddellijk opvalt is de rust. Enkel alleen het feit dat we net voor het magische middaguur vertrekken, betekent dat er veel minder mensen op straat zijn. De eerste kilometers lopen we vrij rustig. Deze moeten gelopen worden deels in de binnenstad op de voetpaden, tussen fietsers en wandelaars, als bij het kruisen van enkele wegen.… Lees verder
Dinsdag, tweede dag van de week en ook tweede loopsessie van de week. Met enkele collega’s wordt er deze middag weer gelopen. Het wordt zelfs een volledige bosloop. We rijden eerst naar onze startplaats en kunnen dan zonder hinder van voetgangers, fietsers, auto’s, … van start gaan.
Het gekende vierkant in heverleebos staat geprogrammeerd. Om met iedereen rekening te houden, besluiten we met drie te vertrekken en ook samen te blijven tot het einde. Het tempo zal vandaag dus iets trager liggen dan ‘normaal’. Dit wordt dus een duurloop zoals het eigenlijk altijd zou moeten.
De eerste kilometers lopen dan ook vrij vlot voor iedereen. Ik probeer niet te veel naar mijn hartslag te kijken en me te concentreren op het gevoel.… Lees verder
Na de uitstap naar Heverleebos van gisteren, staat er vandaag een rondje ‘Sequoia’ op het programma. Om overbelasting te vermijden, zal het een rustig loopje worden. We zijn dan ook met vier om tussen enkele regenbuien in, wat gaan hardlopen.
De eerste kilometers verlopen dan ook heel rustig. Met snelheden van 10,5 km/u kan je moeilijk spreken van een tempoloop. Bovendien blijft de hartslag zelfs onder de 130 hs/min. Dit is het ideale duurlooptempo dat ik uren zou moeten kunnen aanhouden. Zou dit mijn marathontempo kunnen zijn, zonder ziek te worden? Kortelings een uittesten??
Na iets meer dan 2,5km wordt er een kleine versnelling ingelast. De snelheid wordt opgedreven tot boven de 14 km/u (=4’16” min/km). Met een temperatuur van 20°C en een vochtigheidsgraad van 90% zorgt deze versnelling voor extra zweet.… Lees verder
