Tag archieven: LSD

Duurloop, Interval, Lopen, Snelheid, Sport, Tempoloop, Training

Rest van februari: combinatie van blessure en trainen

Een reactie plaatsen

Na het doktersbezoek van maandag was ik toch wel aangedaan. Het was duidelijk dat deze pijn er niet zomaar is. Het zal dan ook een week niet (te veel) lopen zijn. Preventief is al niet meer juist, eerder correctief ga ik nu een week ontstekingsremmers nemen en regelmatig de voetzool koelen met ijs. Hopelijk krijgen we daarmee de ontsteking van de aanhechting van het peesblad (fascia plantaris) onder de voet op het hielbeen. Dit is een hele boterham om niet te moeten spreken van hielspoor.

Er is weinig aan te doen behalve een combinatie van onderstaande maatregelen, tenminste als je er nog niet te lang last van hebt, zoals ik dus.

  • Ontstekingsremmers: U kunt een periode ontstekingsremmers zoals Ibuprofen nemen
  • IJsapplicatie: De ontsteking kan verminderen door ijs te leggen ter hoogte van de pijnlijke plaats op de hiel
  • Aanpassen van de activiteiten: Tijdelijk de belasting verminderen door minder te sporten
  • Stretch oefeningen: Stretching van de fascia plantaris en de achillespees door 3x per dag verschillende stretchoefeningen te doen. Uw orthopeed zal u een formulier geven met hierop de oefeningen of u kan deze aanleren met de kinesist.

Na een weekje was het al iets beter, maar nog zeker niet weg. Langer wachten om te gaan lopen, kan/wil ik niet en loop ik op zaterdag nog eens richting Pellenberg en doe een 15km aan een aardig tempo (4’23″/km). De pijn is te doen en dus besluit ik om de dag nadien het rondje via Horst en Kessel-Lo te doen. Wat de schoenen betreft liep ik zaterdag met Asics Kayano 23 en op zondag met de Saucony Guide 10S. Deze laatste zijn duidelijk niet zo goed in deze omstandigheden. De pijn was terug aanwezig en 23km lopen, ook aan rustig tempo, doet duidelijk niet goed.

Nu maak ik me pas echt zorgen. 8 weken voor de marathon van Rome en ik kan niet eens pijnvrij lopen!! En kom vooral niet af dat ik moet rusten!!

Na een rustdag op maandag is het dinsdag opnieuw tijd om te lopen. Veel zin om een nieuw parcours te vinden is er niet en daarom loop ik nog eens op en af naar The Shelter, goed voor 14km. Hierin steek ik toch wel wat tempowerk. Het is vooral dit tempowerk waar ik hopelijk een verbetering ga merken tijdens de marathon. Tempo en LSD zijn volgens mij de basistrainingen voor een marathon. Teveel tempowerk kan ik sowieso niet doen, omdat mijn loopstelsel die hoge belasting niet toelaat. Het blijft dansen op een slappe koord.

Amper één dag later maak ik er een extra sportieve dag van. In de namiddag haal ik de koersfiets eens buiten en doe een rondje van een goede 22km in iets meer dan drie kwartier. Het is zeker nog niet veel, maar dit wordt misschien wel begin van een hele fietscarrière. Alhoewel, hieraan twijfel ik zelf nog wel. Ondanks deze fietstocht ga ik ’s avonds naar de training van DCLA. Op het programma van de brokkenlopers staat dit keer iets nieuws en zelfs met twee keuzes. Ik kies het eenvoudigste model, zijnde 3 à 4 x (1000-200R-600-200R-1000-400R). Ik blijf toch iets meer focussen op langere afstand en geef de voorkeur aan 4x en loop de intervallen iets langzamer dan anders, zijnde aan 22″ à 22,5″/100m. Het wordt hierdoor een langere training en ik kijk er dan ook tevreden op terug. De hartslag blijft steeds net onder de 170 hs/min, waardoor dit een perfecte training is voor een verhoging van de VO2max. Dit wordt dan ook een vrij lange intervaltraining.

Donderdag wordt geen complete rustdag, maar crosstrainingsdag. Op de middag ga ik nog eens zwemmen en leg 2000m af in drie kwartier. Na de fietsbeurt van gisteren ben ik precies op weg om triatleet te worden. Toch houd ik het voorlopig op lopen.

Op vrijdag is het dan weer tijd voor een duurloop. In plaats van de training af te wachten, kies ik voor de zonnige namiddag en trek hiervoor mijn nieuwe Nike Zoom Fly’s aan. Benieuwd wat dit gaat geven. Voor het eigenlijke vertrek lijkt het net dat je op hoge hakken loopt, maar het wordt al snel duidelijk dat dit mijn nieuwe favoriete schoenen gaan worden. Mijn Garmin horloge weet niet wat er gebeurt, want de ‘Performance condition’ duidt een +5 aan. De duurloop via Horst en terug via Kessel-Lo, goed voor 23km worden dan ook sneller dan een normale duurloop gelopen, zijnde aan een tempo van 4’03″/km en dit aan een hartslag rond de 155 hs/min. Dit is gewoonweg schitterend voor mij.

Zondag is het dan weer het uitgelezen moment voor een echt langere duurloop. Dit moet dus zeker niet zo snel gebeuren en daarom niet opnieuw met de Nike’s, maar met de Guide 10S van Saucony. Na een 10k begint de pijn in de voet meer dan gewoon voelbaar te worden. De koppige ‘ik’ houd zich aan het (niet-bestaand) schema en loopt dus nog 23km verder met pijn. De pijn wordt daarmee alleen maar erger, tot extreem toe. Deze schoenen zijn dus niet geschikt voor mij en moeten weg. Iemand kandidaat?? Ondanks de pijn loop ik de 33km toch in 2,5u, wat neerkomt op een gemiddeld tempo van 4’30″/km met een gem. hartslag van 144 hs/min.

Hiermee sluit ik deze week af met 92 goede loopkilometers, een fietstocht en een zwemsessie én met drie keer op en af naar het werk met de fiets. Zo heb ik het graag!

Na deze topweek volgt een week van lopen en letten op de pijn. Dinsdag loop ik, met Asics Kayano dit keer, een tochtje van een goede 15km aan 4’30” en het blijft goed voelbaar. De intervaltraining op woensdag pas ik zelf een beetje aan en ga voor 5x (1000-200R-800-400R). Na 4x besluit ik toch maar om er mee op te houden. De pijn komt steeds maar meer opzetten. Dit is echt niet goed. Opnieuw moet ik extra rust inbouwen. Tot het weekend. Op zaterdag doe ik een kort tempoloopje van 12km met een snel einde en op zondag wil ik profiteren van de oostenwind en een stevige tempoloop doen op mijn vertrouwde parcours via Horst naar Kessel-Lo. Na 4km wil ik 15km een hoog tempo aanhouden, een ‘beetje’ geholpen door de wind. Spijtig genoeg, niet op de volledige 15km waardoor de laatste 3km nog vrij zwaar worden, zeker de laatste kilometer. Het is niet alleen de laatste, maar ook wind op kop en stijgend. Als dat geen doorbijten was om deze aan 3’52” te kunnen lopen!!

Hiermee kan ik een pijnlijke week toch relatief positief afsluiten. Alleen weten jullie nu dat de snelle 15km toch wel een beetje te danken zijn aan de goed gerichte wind tussen Horst en Kessel-Lo. Men zegge het vooral niet voort

Duurloop, Lopen, Sport, Training

Verkorte Horstroute, maar met Chartreuze

Een reactie plaatsen

Na de mislukte intervaltraining van afgelopen vrijdag, is het op zondag opnieuw tijd voor een LSD. Dit keer probeer ik echt langzaam te lopen.

Twee weken voor de marathon mag er nog een lange duurloop gelopen worden. De volledige Horstroute is toch wat te lang en daarom kies ik voor een verkorte versie. Ik loop niet via Kessel-Lo, maar kies in Holsbeek de weg naar Linden. Hiervoor moet ik dan wel de Chartreuzeberg over lopen.

Ik mag zeker niet te intensief lopen en houd mij dan ook aan een heel rustige snelheid, tussen 12 -12,5 km/u, met een hartslag in de buurt van de 130 hs/min.

Er is duidelijk een MTB-event in de buurt want ik kom veel meer fietsers tegen dan anders. Het geeft wel een beetje afwisseling. Het parcours ken ik intussen en langzaam lopen geeft toch veel minder denkwerk dan een stevige tempoloop. De verveling treedt net niet op, maar het scheelt alvast niet veel.

Na 22km rustig te lopen ligt mijn hartslag nog steeds tussen de 130-135 hs/min, maar kan ik nu beginnen aan de Chartreuze. Heel vaak kom ik hier niet en dus wil ik wel eens testen wat voor vlees ik nog in de kuip heb. Het steilste stuk is toch zo’n 600m lang en dat is net iets te veel om echt van in het begin alles te geven. Er moet dus toch wel wat gedoseerd worden. Een PR wordt er alvast gelopen, maar algemeen (op Strava natuurlijk) blijf ik toch steken op een 12e plaats.

 

        

 

Duurloop, Herstel, Lopen, Sport, Training

En weer op pad voor trage kilometers

Een reactie plaatsen

Vooral veel en trage kilometers lopen, dat blijft de boodschap. Na het iets snellere werk van gisteren, loop ik vandaag opnieuw traag, echt langzaam.

Vanuit Leuven centrum loop ik richting vaart. De spieren moeten duidelijk nog los komen. Gelukkig start ik met een afdaling en kan ik rustig opwarmen. Toch blijft het vrij moeilijk om de hartslag echt laag te houden. Hier wil ik in de toekomst verder aan werken. De hartslag bij de LSD moet lager komen. Het duurt toch zeker 2K eer de hartslag wat stabieler wordt.

Na enkele km voel ik druk in de blaas. Zou ik de sanitaire stop kunnen uitstellen of helemaal kunnen wachten tot na aankomst? Neen dus. De druk neemt alsmaar toe. Nu kan het natuurlijk geen kwaad, maar op intensieve trainingen of nog erger, tijdens een wedstrijd/marathon, wat doe je dan?? Nadien voel ik me toch wel opgelucht. Na een iets te snel re-start kan ik al wat beter lopen aan een rustige hartslag, zelfs onder de 130 hs/min.

Deze LSD kan ik toch wel plaatsen onder LSD. Ik vind deze training dan ook wel geslaagd.

        

Duurloop, Lopen, Sport, Training

En nog eens, veel rustige kilometers

Een reactie plaatsen

Afgelopen dinsdag liep ik een stuk traag en een stuk iets sneller; vandaag staan er enkel langzame kilometers op het programma, maar dan wel vele en saaie, langs de vaart.

Na een dagje rust mag er vandaag gewerkt worden aan basis-uithouding en vetverbranding. Het is de bedoeling om de snelheid en de hartslag laag te houden, maar dit wel iets langer vol te houden zonder in het rood te gaan. Voor het vertrek probeer ik zoveel mogelijk vocht op te nemen. Naast water drink ik nog isotone drank.

Iets over 11u begin ik aan mijn langere duurloop langs de vaart. het doel is eenvoudig: LSD. Ik moet dus echt lang en traag lopen. Dat laatste is nog steeds mijn probleem. Tijdens dergelijke trainingen loop ik steeds te snel, waardoor het vaak zijn doel voorbij schiet. De bedoeling van dergelijke trage lopen is uithouding en vetverbranding, zonder te belastend te zijn. Te snel lopen is niet alleen belastend voor spieren en gewrichten; het zorgt er ook voor dat er niet alleen op vetverbranding gelopen wordt, maar dat er ook suikers verbruikt worden en als die op zijn dat er aan spierafbraak begonnen wordt.

Bij gebrek aan een lactaattest heb ik geen idee waar mijn omslagpunt ligt, maar een LSD loop je sowieso met een lage hartslag. Om echt goed te zijn zou deze zelfs onder de 130 hs/min moeten liggen. Vraag me niet waarom, maar als ik alleen loop, lukt me dit niet. Het kan toch niet moeilijk zijn om iets trager te lopen. Tijdens deze poging ligt mijn hartslag rond de 135 hs/min. Dit is zeker niet al te hoog, maar om door het leven te willen gaan als duursporter is dit nog steeds veel te hoog. De snelheid ligt hiermee net boven de 12 km/u. Deze cijfers zijn al beter dan enkele maanden geleden. toen zat ik rond de 140 hs/min bij deze snelheid. Maar LSD’s moeten Slower!

Vaak zeg ik dat ik loop naar kampenhout-Sas, maar ligt mijn eigenlijk keerpunt toch wel iets vroeger. Vandaag loop ik effectief tot aan dit sas, ter hoogte van de Mechelsesteenweg, of beter gezegd Leuvensesteenweg. Na 15,7K keer ik 180° om en kan beginnen aan mijn tweede helft van deze duurloop. Tot nu toe ging alles perfect. Hopelijk is de wind braaf vandaag en kan ik zonder problemen terug naar Leuven lopen. Ligt het aan de wind of aan de snelheid, maar de hartslag komt meer en meer rond de 140 hs/min te liggen. De snelheid blijft nochtans vrij constant.

Voorbij de 25K ligt de hartslag zo goed als permanent boven de 140 hs/min. Ik vrees dat het gebrek aan vochtinname hier de boosdoener is. Ook al is de luchtvochtigheid vrij hoog en de snelheid normaal, verlies ik meer zweet dan gehoopt. Ik heb geen drinken meegenomen en moet het dus doen met de extra vochtinname van vóór het vertrek. Intussen zijn we al twee uur aan het lopen en heeft mijn lichaam echt wel dorst gekregen. In plaats van te vertragen, houd ik de snelheid net iets hoger. De laatste kilometers, met de stijgende hoogtemeters richting Leuven Centrum en verder de Naamsestraat omhoog, ga ik zelfs nog wat versnellen.

Dit zou zo wat mijn langste training moeten worden. Met iets meer dan 2,5 uur is dit alvast een lange training geworden. De marathon mag er stilaan aankomen. De grote test volgt nog volgende week zondag op de VijverRun33 in Zolder.

        

Duurloop, Lopen, Sport, Training

LSD langs de vaart

Een reactie plaatsen

De marathon komt steeds dichterbij en dus moeten er meer kilometers gelopen worden. Ondanks het slechte weer staat er vandaag een lange duurloop op het programma.

De middagpauze zal vandaag iets langer moeten duren. Na de kortere duurloop van gisteren is het vandaag het geschikte moment voor de langere versie.  De buienradar duidt een periode van quasi geen regen aan en daarvan wil ik profiteren. De wind blaast vrij fel vanuit het westen en hopelijk heb ik daar niet te veel last van.

Mijn vorige duurloop langs de vaart bedroeg 20K of 1u25min en deze keer wil ik toch nog iets verder lopen. Bij een duurloop langs de vaart is het dan ook gemakkelijk om de afstand en de tijd te bepalen: halfweg draai je 180° om en keer je langs dezelfde weg terug. Vandaag plan ik dus om na 12,5K of na 1u terug te keren.

Iets vroeger dan de eigenlijke start van mijn middagpauze vertrek ik aan deze iets langere duurloop. Van bij de start ligt de snelheid rond de 13 km/u. Dit is eigenlijk veel te hoog voor een LSD (long-slow-distance). Ooit zal ik het nog wel leren. Anderzijds staat de wind vanaf de zijkant fel te blazen en werkt dit toch in mijn voordeel. Het is te hopen dat deze langs de zijkant blijft en niet veel in het nadeel werkt tijdens de tweede helft, in omgekeerde richting. Na 58min bereik ik het keerpunt van 12,5km.

Na dit keerpunt kan ik de snelheid aanhouden met een hartslag die steeds onder de 140 hs/min blijft. De wind is duidelijk beter voelbaar. Hoe verder ik loop, hoe meer de vaart naar het zuiden draait en hoe meer de wind in het nadeel blaast en hoe meer last ik ervan ondervind. De laatste kilometers langs de vaart is het echt vechten tegen de wind. Op sommige momenten moet ik zelfs mijn mond wegdraaien om nog te kunnen ademen. De hartslag is intussen gestegen om in hetzelfde ritme te blijven.

Na iets minder dan 2u (1:57) ben ik terug aan mijn startpunt en kijk ik toch tevreden terug op deze duurloop, weliswaar veel te snel gelopen om een goede duurloop te zijn. Ooit …

        

 

Duurloop, Lopen, Sport

Het weekend van de social runs

Een reactie plaatsen

Het afgelopen weekend stond echt in het teken van groepslopen. Op zaterdag met enkele joggers van DCLA en op zondag met een jogginggroep in eigen dorp.

Na de intensieve dag van vrijdag, zou ik het dit weekend rustig houden. Dit betekent niet dat ik dat er weinig gelopen gaat worden. Toch voelde ik op zaterdag dat het beter was om niet te veel te doen. Ik paste mijn “schema” aan. In plaats van een LSD van een 30-tal km, houd ik het echt heel rustig en besluit om enkel het loopje mee te doen met een aantal joggers van DCLA. Het weer op zaterdag is echt schitterend en ik heb hier misschien wel een mooie kans laten liggen.

Om 16.30u, onder een prachtige zon, vertrekken we voor onze groepsloop, maar wat blijkt? We zijn maar met twee die voor de 15K @12km/u kiezen. Dat is niet de bedoeling en dus wachten we voor de tweede groep, die van 10k @10km/u. Het is natuurlijk niet de duurloop die ik echt wou doen, maar het is dan toch een dag die eigenlijk rust verdient. Ondanks de lage snelheid, wordt het toch af en toe een pittig loopje. Richting (Hoog-)Linden lopen zorgt steevast voor de nodige hoogtemeters.

     

Tijdens het etentje dat volgde op de gezamenlijke loop, beloof ik iemand om op zondag in Linden mee te lopen met het groepje dat wekelijks vertrekt om 10.15u vanop de parking aan de Kasteeldreef. Iets over 10u vertrek ik al joggend naar de afgesproken plek. Op mijn weg naar de parking kom ik al veel lopers tegen in omgekeerde richting. Er is dus nog zeker een groot potentieel om de loopgroep uit te breiden. Op het afgesproken tijdstip zijn we zelfs met zijn achten.

Niet veel na het vertrek komt er al een opsplitsing. Met zijn vieren lopen we door de verschillende bossen van Linden, Kessel-Lo en Holsbeek. Om extra training in te lassen, lopen we met zijn tweeën een klein omwegje om op die manier de Chartreuzenberg mee te pakken. Uiteindelijk bereiken we na 14,5K op nieuw de parking.

Met zijn tweeën lopen we dan nog een stukje verder en uiteindelijk loop ik nog alleen verder naar huis. Deze laatste kilometers zijn dan nog de snelste van de dag, en zelfs van het weekend.  🙂