Tag archieven: koud

Interval, Lopen, Sport, Training

DCLA Training, alles gegeven

Een reactie plaatsen

De gevolgen van het intensieve weekend (Aflossingsloop, Loop zonder Dope) blijven niet uit. Ondanks de herstelloop van maandag, blijf ik lichte spierpijn voelen. Gisteren heb ik daardoor een extra rustdag ingelast, maar de spieren blijven zich laten voelen dat een limiet bereikt is. Het duurt dan ook tot woensdagavond eer ik opnieuw de loopschoenen aantrek en ga lopen.

Op woensdag staat er dan ook een DCLA-training op de kalender. Ondanks de winterse omstandigheden in de eerste helft van oktober kies ik er toch voor om te gaan trainen. Zowel door de vermoeidheid van sommige spieren als door de koude weersomstandigheden is een goede opwarming vereist. Met de eerste koude na de zomer is het altijd moeilijk om de juiste kleding te kiezen. Afgelopen zondag scheen de zon nog mooi en kon je lopen in short en T-shirt. Nu is het amper boven nul, is er een schrale wind en regent het. Net voor het vertrek besef ik dat ik thuis geen 3/4 tight liggen heb en in plaats van naar een lange broek over te schakelen, kies ik toch voor een korte, maar iets dikkere tight. Boven draag ik een T-shirt met daarboven een dun shirt met lange mouwen. Omdat het nog steeds licht regent draag ik boven de twee shirts een licht fluo regenvestje.

Traditioneel starten we in groep de opwarming richting provinciaal domein en doen daarbij enkele korte versnellingen tijdens de ronde ter hoogte van de grote vijver. Als we bij de trainer aankomen, ben ik goed aan het zweten en maak me een beetje ongerust dat ik iets te warm gekleed ben. Later blijkt dat dit niet het geval is. Tijdens de rustige tussenloopjes blijkt mijn keuze goed geweest te zijn. Zelfs een lange broek zou waarschijnlijk niet te warm geweest zijn. Vandaag bestaat de training uit twee stukken. Het eerste gedeelte in het provinciaal domein en daarna lopen we door naar het Heuvelhofpark omdat daar de Finse piste verlicht is. We starten dus op ons vertrouwd parcours rond de kleine vijver met een 1000m ‘rollen’, aansluitend een 800m vlot, direct gevolgd met een 600m snel. Door dit opbouwend karakter bereikte mijn hartslag toch een piek van 173 hs/min. Dit is als eerste deel toch al vrij intensief te noemen. Na een korte uithijgperiode loopen we rustig richting Finse piste voor het tweede deel van de training.

We verzamelen aan de 0. Dit is aan de hoofdingang van het park, waar de afstandsaanduiding effectief 0 en tevens ook 1000m aanduidt. De nieuwe opdracht luidt 2 x 800m. Omdat we mogen vertrekken aan de 0m lopen we snel tot de 800m waardoor de helling van de laatste 100m niet in het snelle gedeelte valt. Desondanks bereikt mijn hartslag tot een nieuwe piek na de tweede 800 van 177 hs/min. Ik ben dus duidelijk mijn best aan het doen om met de eerste mee te lopen. Ik heb natuurlijk geen idee hoe ‘diep’ zij gaan om deze snelheid te lopen. Als afsluiter heeft Miel nog een verrassing in petto. We lopen eerst een 500 rustig en de laatste 500 volle gas. Na de aanduiding van de 500m versnel ik vrij intensief en kom zo enkele meters op kop te hangen. Nu ga ik dan ook proberen om dit vol te houden. Als ik na 400m hoor dat de rest iets op me terugkomt, pers ik op de laatste 100m, mét de korte helling, er alles uit om voorop te blijven. Resultaat: een nieuwe hartslagpiek van 185 hs/min!!! Van intensief gesproken.

Movescount_logo      strava

 

Lopen, Snelheid, Sport, Training, Wedstrijd

Eindejaarscorrida Leuven

Een reactie plaatsen

De eindejaarscorrida van Leuven is al jaren een klassieker. Toch heb ik hier nooit eerder aan deelgenomen. Dit jaar kwam een deelname aan de Corrida reeds ter sprake tijdens één of andere zomerbarbecue. Weken en maanden later was er van een deelname met een grote groep al helemaal geen sprake meer. Uit mijn hoofd is een deelname nooit geweest. Dit jaar zou ik zeker deelnemen; als het kan zelfs met de kinderen. Wetende dat zij de Loop zonder Dope kunnen lopen aan 4’39″/km, kunnen zij ook wel 8km uitlopen. Ik schrijf me in voor de 12km en schrijf Tibo en Tobi in voor de 8km.

Enkele weken voor 28 december was ik nog steeds niet ingeschreven. Ook al bleef ik erover praten, tot een inschrijving was ik nog niet gekomen. Op het moment de kinderen ook overtuigd waren in een deelname, was de inschrijving vlug geregeld. Omdat 8km voor 9-jarigen al een lange afstand is, heb ik mijn inschrijving aangepast naar 8km. Het is toch wel beter dat ik samen met hen zou lopen. Beter nog, we zouden alledrie met een kerstmuts lopen.

Een week voor de effectieve wedstrijd was er de generale repetitie. We gingen samen trainen, ook 8km !! Na 2km had Tobi al een steek en met alle mogelijke middeltjes, was deze niet weg te krijgen. Enkele kilometers verder was het niet meer te houden; we moesten een hoekje afsnijden zodat we sneller thuis zouden zijn. Tibo wou en zou de geplande afstand afleggen. Met ons tweetjes hebben we dus nog wat verder gelopen en dit zelfs aan een aardig tempo!! Om je een idee te geven: een topsnelheid van 18km/u.

Movescount_logo   strava

Maar !! De dagen nadien liepen er precies twee kreupelen rond. Ze konden amper de trap af. Spierpijn, stijfheid, ze hadden beide enorm veel last van stijve spieren in zowel de onder- als de bovenbenen. Hopelijk is deze spierpijn volledig verdwenen volgende zondag.

Zondag, 28 december  

Gisteren heeft het enorm gesneeuwd en heeft de hele nacht blijven vriezen. Zouden ze de wegen in Leuven-centrum ijsvrij krijgen voor de duizenden lopers voor de 4km, 8km en 12km? Met een bang hartje vertrokken we, goed op tijd, naar Leuven. Het was al een drukte van jewelste op en rond het Ladeuzeplein. Dit keer was het niet voor de aankomende solden. Gelukkig hadden we onze startnummers al op voorhand afgehaald, want de rij aanschuivenden was lang, heel lang. Tim, een buur, heeft het aanschuiven zelfs opgegeven en heeft zich verplaatst naar de rij daginschrijvingen; dit ging een heel pak vlotter.

Intussen was het tijd voor wat opwarming richting start. Na enkele opwarmingen stonden we in het startblok, veel te ver achteraan bleek later. Het heeft bijna 1,5 min geduurd eer we over de startlijn passeerden en zelfs de eerste kilometers lieten geen vlotte loop toe.

Eigenlijk was dit de ideale manier om de kinderen de eerste kilometers in te houden; de tweede helft zal wel vlotter gaan. Ongeveer halfweg, haalden we de ‘Seysjes’ in. Lieven en Arthur liepen opeens net voor ons. De kinderen versnelden onmiddellijk en opeens lag ons tempo fors hoger. Op dat ogenblik was het echte fun. We liepen samen sneller dan de meeste rond ons, zodat die het erg vonden om door lachende kinderen ingehaald te worden. Het is ook opvallend hoe (kleine) kinderen spontaan applaus krijgen.

Op het moment dat we de aankomst passeerden, stond de klok op 42’44”. Door de trage start werd dit herleid tot 41’25” of 5’11″/km. Helemaal niet slecht voor 9-jarigen !!

Racetimer