Maandelijks archief: september 2017

Lopen, Sport, Wedstrijd

Crescendoloop Pellenberg

Een reactie plaatsen

Amper drie dagen na de 10 Miles loop ik al een volgende wedstrijd; zijnde de laatste van het criterium ‘Marathon van Lubbeek’.

Na de 10 mijl van afgelopen donderdag in Brasschaat liep ik enkele dagen op een wolk, een runner’s high pur sang. De zomertoer op vrijdagavond bracht me wel wat dichter bij de grond, maar het gevoel van een 10 mijl te lopen net niet onder het uur deed me toch goed. Zondag staat er opnieuw een heuvelachtige stratenloop geprogrammeerd en dan zal het heel wat minder worden.

Vooraleer het mijn beurt is, mogen de Tibo & Tobi hun wedstrijd lopen. Zij staan respectievelijk zesde en vijfde in de tussenstand. Zij lopen beide een schitterende wedstrijd en worden hier zesde en vijfde, beide vlot onder de 16 minuten. In het eindklassement worden ze hiermee vierde en derde. Tobi komt hiermee dus op het podium terecht.

Podium 4K

Rond 15.30u is het mijn beurt. Bij het zien van de deelnemers is al duidelijk dat ik hier 4de of 5de wordt. De drie eerste zijn vooraf gekend, ook al moet elke wedstrijd gelopen worden. Met Kevin, Chris en Frank aan de start is de top 3 toch wel gekend. Voor de vierde plaats zal het ook dit keer gaan tussen Birger en mezelf. In Linden en Lubbeek was hij veel sterker, maar in Binkom kon ik hem enkele kilometers voor het einde bijhalen en voorblijven. Benieuwd hoe het vandaag verloopt.

Onmiddellijk na de start is al heel snel duidelijk dat ik met de voorspelde top 3 het bij het rechte eind heb. Het verschil tussen de tweede en de derde is niet heel groot, maar Kevin loopt maar liefst 3,5 minuten(!!) voor de tweede over de finish. Voor de vierde plek gaat het inderdaad tussen Birger en ik. We lopen dan ook samen de eerste kilometer. In de Meistraat loopt hij iets van me weg. Hopelijk kan ik dit nog goed maken in de tweede ronde.

In het Gasthuisbos kom ik stilaan terug bij hem en dan moeten we samen aan de lange klim beginnen. Hier loop ik opnieuw voor hem, maar hij blijft toch aanklampen. Samen lopen we de eerste keer over de finish en gaan we de tweede ronde in. Vol goede moed houd ik het tempo zo hoog ik kan, zonder te forceren. Ik voel dat de afstand tussen ons iets groter wordt en plots hoor ik hem niet meer. Een verplichte sanitaire stop zorgt ervoor dat de spanning er af is. Toch wil k niet vertragen en blijf mijn uiterste best doen.

Natuurlijk ligt mijn snelheid iets lager dan tijdens de eerste ronde. Tijdens de beklimming van de Meistraat-Molenstraat heb ik het echt wel moeilijker dan de eerste passage. Achteraf blijkt zelfs dat ik het Stava-segment tijdens de tweede ronde 5″ sneller gelopen heb. Dit is echt uitzonderlijk en verklaart waarom ik het moeilijker had.

In ieder geval heb ik hiermee mijn voorsprong op de eerste achtervolger verder uitgebreid en wordt dus vierde, net naast het podium. Toch mag/moet ik hiermee tevreden zijn; een gemiddeld tempo van 3’55” op dit parcours vind ik helemaal niet slecht. Vorig jaar bedroeg dit nog 4’07”.

     

 

Lopen, Snelheid, Sport, Wedstrijd

10 Miles “Koen Van Dijck”

Een reactie plaatsen

Na enkele weken specifieke voorbereiding voor de marathon staan er deze week twee wedstrijden op het programma. Niet ideaal, maar ik ben niet de prof die zijn schema op de letter moet volgen.

De afgelopen weken heb ik vooral lange duurlopen gedaan afgewisseld met lange intervallen. In de laatste twee weken komen de loopkilometers dan ook boven de 100km/week uit. Deze week zullen er minder kilometers, maar zullen op donderdag en zondag vooral snellere kilometers gelopen worden.

Vandaag, donderdag 14 september, staat een 10 mijl geprogrammeerd. Dit is een wedstrijd die georganiseerd worden door het bataljon Artillerie in Brasschaat. Dit is dus een militaire wedstrijd, met enkel militairen aan de start. Dit betekent alles behalve dat er weinig kwaliteit aan de start staat, integendeel. Toch blijkt de opkomst vrij laag te liggen en blijkt er veel kwaliteit niet aanwezig te zijn.

Met veel file en regenbuien arriveer ik gelukkig nog tijdig aan de start. De wegen liggen nat en spekglad. Tijdens de opwarming had ik echt moeite om vooruit geraken en dus besluit ik om toch andere schoenen aan te doen voor de wedstrijd. Er werd me wel verzekerd dat het gedeelte ‘onverhard’ goed beloopbaar is. Bovendien ligt de enkel de weg in de buurt van start en aankomst er zeer glad bij, omdat hier quasi nooit gereden wordt.

Oef, net voor de start komt de zon er terug door en het ziet er naar uit dat we een mooie wedstrijd gaan krijgen. Intussen weet ik aan welke snelheid ik ongeveer kan starten en probeer zeker niet té snel te vertrekken. Het zijn twee ronden van 8km en ik wil zeker niet te veel verval zien in de tweede ronde. Onmiddellijk na de start hang ik ongeveer vierde-vijfde. Het blijft moeilijk om in te schatten hoe sterk de tegenstand is en op de kledij mag je je natuurlijk ook niet baseren. Toch doe ik het.

Halfweg de eerste kilometer word ik ingehaald door iemand waarvan ik zeker ben dat ik die het hogere tempo gaat volhouden. Dat wordt zeker een kandidaat winnaar. Van de anderen die voor en in de buurt van me lopen, twijfel ik of ze niet te snel gestart zijn. Ik blijf sowieso rustig maar toch houd ik de snelheid vrij hoog. Ik zal blijven proberen de voorgangers bij te benen, op eentje na dan toch.

Na iets meer dan één kilometer verdwijnt de zon en gaan de hemelsluizen open. De regen vindt al snel een weg door de bomen en het lichaam krijgt volop waterkoeling. Intussen loop ik op de tweede plaats, maar de vogel is al gaan vliegen; de koploper verdwijnt al uit het zicht voor elke bocht. Dit maakt het veel moeilijker omdat ik nu zelf de weg moet ‘zoeken’. De regen heeft de weg wel gevonden en valt intussen met bakken uit de lucht. De seingevers, echt voldoende aanwezig, proberen zich droog te houden en schuilen steeds verder onder de bomen.

Gelukkig wacht er één van de twee begeleiders op de fiets op  de tweede loper zodat ik ook zie waar ik naartoe moet lopen. Mijn nummer is losgekomen en bij een poging om het opnieuw vast te maken, vliegt het zelfs volledig weg. De regen blijft met bakken uit de lucht vallen en de wegen geraken stilaan vol te staan met water. De eerste ronde leg ik af in minder dan 30 min! Hopelijk ben ik toch niet te snel aan het lopen en houd ik dit nog 8km vol.

Tijdens de tweede ronde blijft het meer dan hevig regenen. Ik probeer de grootste plassen te ontwijken, maar af en toe mislukt dit toch waardoor mijn voeten/schoenen intussen doorweekt zijn. Ik merk zelfs dat de fietser het ook niets te warm heeft en af en toe met zijn handen moet schudden om ze wat op temperatuur te houden. Bij deze wil ik mijn dank en respect uitdrukken voor de begeleiders en seingevers die al dan niet vrijwillig, in dit weer, voor een goede organisatie zorgen.

Donker en nat, meer valt er over deze tweede helft niet te zeggen. Ik kan gelukkig het tempo min of meer vasthouden, zodat er geen gevaar meer dreigt van achteruit. De aankomst, na 16km, bereik ik na 1u00’34”. Dit is veruit mijn beste tijd op deze afstand. Mijn horloge duidt op dat ogenblik nog maar 15,7k aan dus probeer ik nog wat verder te lopen tot de 16,1 of exacte 10M.

Gelukkig is de aankomstzone overdekt en heeft de organisatie voor warme thee gezorgd. Uitlopen in dit weer zou eerder voor onderkoeling zorgen en ik verkies om toch maar voor de warme douche te kiezen. Dat een warmwaterstraal zo pijn kan doen, heb ik ook nu pas een eerste keer gevoeld. Na de douche is het wachten op de prijsuitreiking. Er zijn leeftijdscategorieën, waardoor ik niet een tweede plaats algemeen, maar een eerste plaats veteranen gelopen heb.