Maandelijks archief: mei 2017

Interval, Lopen, Sport, Training

Intervaltraining 7x(1000-360R)

Een reactie plaatsen

De 20km van Brussel is intussen achter de rug en dit betekent dat we op minder dan drie weken verwijderd zijn van de Great Breweries Marathon. Het wordt dus deze week wat schipperen tussen voldoende trainen zonder te overdrijven.

Daags na Brussel had ik eigenlijk een herstelloop gepland, maar één door tijdsgebrek (zelfs voor een kort loopje) en twee door de extreme warme temperatuur heb ik hiervoor gepast. Op dinsdag kon ik het niet laten, de temperatuur was terug normaal, en heb een duurloop van 21K door Heverleebos gelopen.

Vandaag, woensdag, heb ik nog eens meegetraind met de brokkenlopers. Dit was echt al heel lang geleden. Op het programma staan twee mogelijkheden: 5 à 7 x (1.000-360R) ofwel impro-intervallen. Eigenlijk had ik liever langere intervallen (3000m of 5000m) gelopen, maar deel uitmaken van een groep en dan nog volledig individueel lopen is toch ook niet echt de bedoeling.

Vol goede moed begin ik, samen met enkele tempo-gelijken aan mijn eerst 1000m. Na 100m voel ik dat het vrij snel aanvoelt en blijf net achteraan aan het groepje hangen en laat de afstand zelfs nog groeien op het einde. Toch leg ik deze 1000m af in een goede 3’30” met een piekhartslag van 169 hs/min. Bij de 360m uitlopen blijf ik nog in de buurt, maar weet dan al dat ik de tweede versnelling het iets rustiger zal doen. De afstand met de anderen groeit steeds verder uit vanaf het begin, maar toch loop ik deze 1000m in 3’40” (max hartslag:17 hs/min. Dit is misschien net iets te traag, maar op deze manier hoop ik toch om het 6x vol te houden.

Vanaf de derde versnelling volg ik niemand meer en loop zo volledig op mijn limiet. Tijdens het lopen blijf ik mij afvragen of ik dit 5, 6 of 7 keer ga lopen. Het is nog maar de derde ronde. Dit keer heb ik wel mijn horloge gestart en gestopt bij het begin en einde van het stuk van 1000m. De tijd bedraagt 3’42” met opnieuw een iets hogere hartslag, tot 174 hs/min. De benen beginnen nu al te verzuren en zwaar aan te voelen. De kuitspieren blijven mijn zorgenkindjes en hier voel ik de vermoeidheid dan ook als eerste.

Bij de vierde ronde zit de routine er toch al goed in en ondanks de wind en de warmte loop ik vol goede moed een nieuwe 1000m. Dit keer haal ik zelfs de 176 hs/min om de 1000m af te leggen in 3’35”. Het iets snellere groepje is intussen ook uit elkaar gevallen en op sommigen maak ik zelfs wat achterstand goed. De vijfde verloopt quasi analoog, in 3’36” maar met opnieuw een hogere max hartslag van 178 hs/min!

Intussen heb ik opnieuw een “doel” voor ogen en probeer de achterstand nog wat kleiner te maken en begin aan de eerste optionele ronde. De benen worden steeds zwaarder en de kuiten laten zich net iets meer voelen. Toch opnieuw 1000m gelopen in 3’40”. Mijn “doel” valt dan weg, want hij houdt het op zes stuks en ik ga er toch nog een zevende aan toevoegen. De laatste wordt natuurlijk de zwaarste, maar toch niet de traagste: 3’36”. Hiervoor heb ik mijn motor wel moeten opdrijven tot aan 179 hs/min.

Ondanks het vrij warme weer en de afwijking van mijn oorspronkelijk plan, kijk ik tevreden terug op deze intervaltraining. Met deze training van 15km erbij kom ik deze maand aan een totaal aantal gelopen kilometers van 351km.

Maandoverzicht:

 

        

 

Duurloop, Lopen, Sport, Tempoloop, Wedstrijd

20km van Brussel

Een reactie plaatsen

Op zondag 28 mei nam ik deel aan de 20km van Brussel, een wedstrijd die voor mij eigenlijk geen wedstrijd is.

De laatste zondag van mei staat bij velen gehighlight voor dé lang(st)e wedstrijd van het jaar: 20 km! En als ik zeg velen, dan bedoel ik heel veel. Net zoals de 10 Miles in Antwerpen, is ook de 20km van Brussel te catalogeren als een massa-evenement. Ondanks ik wel graag grote stadsmarathons (New York, Parijs, …) doe, ben ik voorstander voor deze massalopen.

Dankzij Defensie kon ik deelnemen en heb ik bijkomende faciliteiten zoals, parkeerplaats, douchegelegenheid, borstnummer dat klaar ligt, … Het is een echte VIP-behandeling. Op die manier is deelnemen aan een dergelijk massa-evenement wél leuk. Defensie doet dit niet zomaar; er moet dan ook een return zijn in de vorm van uitstraling en extra publiciteit. Zelfs met 200 deelnemers val je niet op tussen de bijna 40.000 anderen als je niet in groep blijft. Vorig jaar was dat niet echt gelukt en daarom wordt er dit jaar in drie groepen (1u30, 1u45 en 2u00) gelopen. Starten vanuit Box 3 en dan lopen voor een eindtijd in de buurt van 1u45min is alles behalve ontspannend. Je moet te veel mensen passeren. Dit jaar loop ik in de groep van 1u30 en starten we vanuit Box 1.

Na het administratief gedeelte en de groepsfoto in de Koninklijke Militaire School begeef ik mij richting Jubelpark. Na een kleine opwarming ga ik richting het gele startvak en zie er dan al meerdere rijen atleten staan drummen om toch maar zo ver mogelijk vooraan te kunnen starten en dus een snelle en vrije doortocht te hebben. Voor mij wordt dit eerder een trainingsloop in groep en moet dus enkel onze privé-pacer volgen.

Exact om 10u schiet prinses Astrid de elite-lopers op gang en kan de cascade van starten aanvangen. Slecht twee minuten later kunnen wij ook van start gaan. Met een groep van ongeveer 20 personen in wit T-shirt volgen we met militaire discipline onze ‘leider‘, gelukkig met een rood T-shirt én met een zonnebril bovenop zijn hoofd. Het valt al bij al nog goed mee om hem te kunnen volgen. Het opgelegde tempo is vrij vlot aan te houden en wanneer de afstand met onze leider wat groot wordt, versnel ik even om opnieuw op de voet te volgen.

De enige moeilijkheid, zoals steeds, is het inhalen van tragere lopers. Bovendien zijn er verschillende groepen die een rolstoel of eigengemaakte kar duwen en die nemen natuurlijk heel wat meer plaats in en verdienen die ook. Waar ik wel een hekel aan heb, zijn de lopers die een oneerlijke verwachte eindtijd opgeven en dus niet thuishoren vooraan deze wedstrijd en nog erger: lopers met een startnummer uit box 4, 5 of 6 die zelfs vooraan box 1 gestart zijn. Zij weten dat ze het tempo van de lopers rond hen niet kunnen volgen en belemmeren dus bewust duizenden die wel hun gehoopte eindtijd proberen te halen.

Na enkele kilometers lopen we door enkele tunnels. Hier had ik verwacht dat deze voor wat verfrissing zouden zorgen, maar niets was minder waar: het was er nog warmer! Vooral bij het uitlopen van de tunnels voelde je de echte hitte en brak het zweet nog meer uit. Gelukkig heb je niet veel later (6K) de schaduw in het Terkamerenbos. Hier loop je niet in een rechte straat, maar maakt de weg een slingerbeweging. Sommige lopers proberen overal de binnenbocht te nemen en snijden je dan te pas en te onpas de weg af. Bij de drankposten zijn het waarschijnlijk ook die lopers die het eerste flesje willen bemachtigen en sprinten dan dwars over de weg naar dat eerste tafeltje om daar plots te stoppen om rustig te drinken.

Ondanks de ongemakken van deze massalopen, blijft het zalig om met vele lopers aangemoedigd te worden door een massa aan supporters. Het zorgde af en toe zelfs voor een kippenvel moment en dat kon dit jaar niet aan de temperatuur liggen. Halfweg passeren we na 43’42” (5K na 23’15”) en liggen we na een rustige start zelfs iets voor op het schema. Af en toe kom ik iemand tegen die ik ken en kan er een babbel af. Na een korte versnelling sluit ik dan terug braaf aan bij onze, intussen toch uitgedunde, groep.

Binnen onze groep (Defensie 1u30) is de samenwerking zeer goed. Al van bij de eerste drankpost worden flesjes water doorgegeven. In de tweede helft zijn er toch die iets te snel lopen. Onderaan de laatste helling (Tervurenlaan) worden deze terug gehaald. Prima, zo hoort het.

Na iets meer dan 1u28min passeren we de eindmeet en mag ik zeggen dat dit een geslaagde editie was van de 20km van Brussel. Ondanks het warme weer met extra veel zweet durf ik toch spreken van een topeditie. Hopelijk krijg ik volgend jaar opnieuw deze kans.

De fles water van 75cl die we allemaal krijgen na de aankomst, gaat er zonder problemen in. Het gevoel van moeten plassen dat ik in het begin van de wedstrijd nog had is nu volledig verdwenen.

28684/36531

        

Van de 36531 ingeschreven deelnemers bereiken er 28684 de finish. Dit betekent niet dat er bijna 8000 hebben opgegeven; ik denk dat er eerder heel veel nooit gestart zijn.

Lopen, Snelheid, Sport, Wedstrijd

Linden bosloop

Een reactie plaatsen

Na de wedstrijd van afgelopen vrijdagavond staat er op zondagmiddag opnieuw een wedstrijd gepland en wat voor één!

In voorbereiding van een marathon moet een training voornamelijk bestaan uit duurlopen en dan nog rustige duurlopen. Dit weekend zondig ik tegen 200 km/uur hiertegen. Vrijdagavond liep ik de Twee-dorpenloop in Kortenaken (Glaabeek-Waanrode) en vandaag sta ik aan de start van de eerste manche van de marathon van Lubbeek: de Linden Bosloop.

Na een copieuze maaltijd naar aanleiding van de plechtige communie van Tibo en Tobi gisteren, durf ik me vandaag niet in supervorm voelen. Ik ben al blij dat de perikelen met de hoge hartslag voorbij zijn. De wedstrijd van vrijdag heeft alvast geen verdere schade aangericht. Gelukkig is de wedstrijd vandaag pas in de namiddag en dus kan ik er nog een rustige zondagochtend van maken. Vrijdag maakte ik nog een fout door te veel te eten, zelfs meer dan 3 uur voor de start. Vandaag is het nog zwaarder (verder en meer hoogtemeters) en dus maak ik die fout niet meer. Je weet wel: de ezel …

Iets over tweeën gaan we toch al richting scoutslokalen om het administratieve af te handelen. Als je goed tijdig gaat, is het er nog niet druk en kan je alles ook rustig afhandelen, je borstnummer goed vastspelden en tijdig beginnen aan de opwarming. Het zijn vooral Tibo en Tobi die zich eerst moeten opwarmen. Zij starten hun 4K wedstrijd reeds om 15u.

      

De winnaar van de vorige twee edities, Wouter Lammens, schrijft ook de derde editie van deze wedstrijd op zijn naam. Als eerste vertrokken, heeft hij toch nog andere lopers, waaronder Tibo en Tobi moeten inhalen. Er zijn er dus die een andere (lees: kortere) weg genomen hebben. Ik vrees dat de meeste de foute weg genomen hebben, maar gelukkig zijn de drie eerste toch als eersten over de finish gekomen. Tobi eindigt als 7de en Tibo als 12de.

Voor en tijdens de wedstrijd van 4K probeer ik me zo goed en zo kwaad als het kan me op te warmen. De start wordt een kwartiertje uitgesteld omdat we pas kunnen vertrekken als de laatste deelnemer van de 4K over de finish is. Om 15:45u is het dan tijd voor de start van de 7K en de 14K. Hieronder is heel duidelijk te zien hoe zenuwachtig de eerste rij is en hoe rustig er het daarachter aan toe gaat.

Na een korte aanloopronde van 700m passeer ik als 10de de start- en finishlijn. Eigenlijk ben ik veel te snel gestart, met een eerste kilometer in 3’30”. Dit is veruit de snelste start die ik ooit genomen heb. Hopelijk bekoop ik dit niet. De eerste ronde lopen we met zijn drieën. We worden wel nog ingehaald door één loper die duidelijk rustiger gestart is en toch meer capaciteiten heeft. Op het einde van de eerste ronde loopt Sandra S. voor me uit en blijf ik een 100m achter de andere hangen. Versnellen kan ik echt niet meer. Het zal dus vechten worden opdat niemand me nog inhaalt.

De tweede ronde wordt echt afzien. De hellingen zijn nog veel zwaarder. Net als in de marathon van Parijs, maar nu al na 10km, driegen de kuiten te verkrampen. Het is dus opnieuw tempo houden en zo voorzichtig mogelijk lopen. Elke misstap of te snelle pas kan een kramp veroorzaken. Mijn voorligger loopt nochtans niet verder van me weg; hij is waarschijnlijk ook op zijn limiet aan ’t lopen. Ik wil nog wel proberen korterbij te komen, maar tevergeefs. Ik hang 10de en zal ook als 10de over de finish lopen. Achter mij is een groot gat en van daaruit hoef ik niets meer te vrezen.

Uitslag 4K – Uitslag 14K

        

 

Lopen, Sport, Wedstrijd

Tweedorpenloop Glabbeek-Waanrode

Een reactie plaatsen

Op vrijdag de 13de ruil ik mijn DCLA-trainingsloop in voor een stratenloop die ondermeer door onze zusterclub wordt georganiseerd.

Vorige week werd ik eraan herinnerd dat de voorinschrijving voor de tweedorpenloop bijna afgelopen was. Vlug schreef ik Tibo en Tobi in voor de 5K en mezelf voor de 10,5K. Marc zorgde voor al de rest. Spijtig genoeg werden de kinderen verplicht aanwezig te zijn in de kerk op vrijdagavond wegens hun plechtige communie van de dag nadien, zodat ik alleen moet afzakken naar Waanrode.

Het belooft een druk weekend te worden. Na de wedstrijd van vanavond, staan er morgen twee communievieringen en een communiefeest op het programma. Zondag loop ik de Linden bosloop en aansluitend opnieuw een communiefeest. Maar eerst concentreren op vanavond. Vorig jaar eindigde ik twaalfde in 43’15” en dit jaar wil ik toch beter doen en hoop ik op een top 10 plaats.

De laatste dagen is het een typisch Belgisch wisselvallig weertje. De temperatuur is aangenaam warm, maar regenbuien zorgen af en toe voor te veel afkoeling. Onder een dreigende hemel rijd ik naar Waanrode. De inschrijving werd reeds vooraf in orde gebracht en dus had ik snel mijn startnummer. Na het in bewaring geven van mijn sportzak kon ik de bus nemen richting Glabbeek van waaruit we vertrekken.  De hemel wordt echt zwart. Het zou wel eens een natte start kunnen worden. De buienradar wordt veelvuldig geraadpleegd en deze laat de buien toch langs ons passeren.

Sinds enkele dagen sukkel ik wat met een onregelmatige en te hoge hartslag en ook tijdens de opwarming breekt het zweet me al vlug uit. Hopelijk ligt dit enkel aan het zwoele weer. Toch sta ik met een klein hartje aan de start. Na enkele minuten vertraging gaat in de verte de arm omlaag waarmee de wedstrijd op gang komt.

Aan de start staan meerdere DCLA-shirtjes. De lopers van DCLA Leuven en DCLA Halen staan netjes naast elkaar. Kort na de start is er al een kopgroep gevolgd door één persoon die op zijn beurt op de hielen gezeten wordt door een groepje van 6 (waaronder ikzelf), waarvan de meeste Masters en  lopend in het DCLA-singletje, maar toch aangevoerd door een vrouw.

Na 4K loopt Sigrid er vandoor en haalt al snel de loper voor ons in. De snelheid in ‘ons’ groepje blijft nochtans vrij hoog liggen. Ik voel mijn ademhaling nog niet versnellen en kan het tempo goed aan. Tijdens de tweede helling (4,5-6 Km) neem ik de leiding over en wordt hierbij nog aangemoedigd door een collega van DCLA Halen. Ik  voel dat ik wegloop en hoop dat ik me niet vergaloppeer. De hartslag zit vanaf dan steeds boven de 175 hs/min!

Mijn voorganger blijft nog steeds een goede 100m voor me uithangen. Zolang ik zijn buurt kan blijven, ben ik al tevreden en misschien kan ik op het einde nog iets goedmaken. Op de derde helling probeer ik mijn snelheid hoog te houden, maar ik kom amper enkele meters korter. Op de volgende helling wordt duidelijk dat ik enkel nog moet denken aan het behouden van mijn positie. Ik kijk nog eens achterom en zie gelukkig niemand kort achter me.

De laatste kilometer wordt het echt zwaar. Ook al zit een plaats winnen er niet meer in, toch blijf ik alles geven. De laatste 300m zijn dan toch afzien en genieten van de aanmoedigingen van het publiek. Ik hoor mijn naam door de speakers en dat blijft toch steeds een mooi moment. Bij het opdraaien langs de sporthal hoor ik dat Werner Heselmans de finish passeert waardoor ik begin uit te bollen. Te vroeg! De eigenlijke lijn lag nog enkele meters verder en de timekeeper drukt dan ook pas af wanneer ik effectief deze lijn passeer.

Na de finish wordt pas duidelijk dat de kopgroep slechts uit drie personen bestond, waardoor ik algemeen zesde geworden ben. Iets later hoor ik zelfs dat ik derde master geworden ben en er podium is voor masters. Ik loop hier een podiumplaats!! Na mijn mogelijke hartperikelen blijkt deze nog goed te functioneren.

Morgen is het enkel feesten, maar zondag staan we opnieuw aan de start van een straten-bosloop. Hopelijk ben ik volledig hersteld van vanavond.

Verslagje op website DCLA