Ondanks de voorspelde regen en ondanks de intervaltraining bij DCLA van gisteren had ik niet veel nodig om vanmiddag de loopschoenen aan te trekken. Indien ik alleen had moeten lopen, was het er waarschijnlijk niet van gekomen. Op dit ogenblik ben ik niet in staat om elke dag te lopen zonder risico op een overbelasting. Het blijft dus voorzichtig zijn om blessures te vermijden. Maar als iemand vraagt om mee te gaan lopen, kan je een rustig loopje tijdens de middagpauze toch niet weigeren.
De regen was weliswaar voorspeld, maar toch hoop je dat deze uitblijft. Vandaag zijn we hiervoor te laat vertrokken. De eerste regendruppels zijn al zichtbaar tijdens het omkleden. Het zal dus een natte Sequoia worden. Gelukkig is het nog steeds 13°C en dus koud zullen we het niet hebben.
Over deze loop zelf valt weinig te vertellen. Er wordt een vrij stabiel tempo gelopen. Het toch vooral uitkijken naar de ondergrond. Er liggen veel bladeren en het gevaar zit hem toch in wat er onder ligt. Er kunnen altijd putten of takken onder verborgen liggen waardoor je voet niet neerkomt zoals eigenlijk zou moeten. Bovendien heeft de afgelopen dagen ook al wat geregend en zijn er plaatsen bij waar iets te veel modder ligt om goed te kunnen lopen. De snelheid rond de 11 km/u wordt door iedereen goed verteerd. De Karmelietenberg wordt gebruikt om eens het onderste uit de kast te halen. Het stukje Naamsestraat is dan logischerwijze het zwaarste stuk. De hartslag daalt dan ook maar langzaam, zeker als je de 11 km/u wilt blijven lopen.
