Tag archieven: Tobi

Rapper dan Rap 2016

10 juni 2016 Werner Een reactie plaatsen

Vandaag, vrijdag, is het weer wedstrijddag. Vanavond wordt er in Vorst-Laakdal door de Laakdalse Atletiekvrienden (laakdalav.be) een stratenloop georganiseerd. Deze atletiekclub, onderdeel van Looise AV, organiseert de jogging Rapper dan Rap – memorial Annie Van der Schueren reeds voor de 18e keer.

Een wedstrijd op vrijdagavond is niet echt ideaal. Op het einde van een werkweek zijn de meeste werkende mensen toch wel vermoeid. In mijn geval is dit zeker het geval. Na de marathon van afgelopen zondag heb ik alles behalve rust genomen. Ik heb deze week al drie keer gelopen en dit is zeker niet wat een verstandige loper doet na een marathon. Het is niet echt een grote wedstrijd, maar ik verwacht toch wel een vrij sterk deelnemersveld.

Op de middag gaan mijn collega’s hun normale rondje (Sequoia) lopen, maar dit keer pas ik toch. Stilaan besef ik dat er straks een wedstrijd om het menu staat. Er is geen voorinschrijving voorzien en heb dus nog niet moeten beslissen welke afstand ik zal lopen. Het is een wedstrijd bestaande uit ronden van 4 km. Het is dus mogelijk om in te schrijven voor 4K, 8K of 12K. Tot nu toe heb ik bij dergelijke wedstrijden (Loop zonder Dope, Linden Bosloop, …) steeds gekozen voor de langste afstand. Vandaag slaat de twijfel toe, 8 of 12 km.

Na het werk wordt de sportzak klaargemaakt voor mij en de kids. Tibo en Tobi zullen eveneens aan de wedstrijd (4K) deelnemen. Het is ook voor hen spannend. Tobi gaat voor zijn persoonlijk record op een 4K, dat nu staat op 16′ (4’00” min/km). Tibo is minder in vorm en heeft schrik hoe hij het ervan af brengt. Zij vinden dat ik sowieso de langste afstand moet kiezen. Eénmaal bij de inschrijving schrijf ik mij zonder veel nadenken in voor de 12K. Benieuwd hoe ik het ervan breng.

Drie kwartier voor de start beginnen we samen aan onze opwarming. We lopen rustig de eerste 1,3 km van het parcours, tot waar we links de Gijperstraat moeten indraaien. Daar doen we enkele stretch-oefeningen en lopen dan terug maar dan met enkele kortere versnellingen. Tijdens de opwarming voel ik me niet echt fris. Het zal afzien worden, zoveel is duidelijk.

Enkele minuten voor het startschot sta ik op mijn plaats. Bij dergelijke wedstrijden zet ik me ongeveer op de derde rij en ga ervan uit dat er snellere jongens voor me staan. Tibo en Tobi staan liever vooraan. De man met het pistool loopt intussen naar de overkant van de weg, druk aan het bellen. Opeens, zonder enig signaal, klinkt het startschot. Nadat ik vlug op start geduwd heb, zodat mijn horloge ook weet dat ik vertrokken ben, begin ik vol goede moed aan mijn wedstrijd. De eerste 200m gaan heel snel en zelfs de volledig eerste kilometer loop ik amper onder de 15km/uur.

Tibo en Tobi zijn zelfs nog sneller gestart. Na een tweetal kilometer haal ik Tibo in. Zijn ademhaling voorspelt niet veel goeds: veel te snel. Ik probeer hem nog wat raad te geven, maar hij kan het tempo niet meer aan. Ik loop zelfs van hem weg. Tobi loopt op dat ogenblik een heel eindje voor me uit. Hij is heel goed op weg om onder de 4’00” Min/km te eindigen. Mijn motor draait intussen reeds op volle toeren met 173 hs/min. Ondanks mijn blijvende inspanning stijgt hij toch niet verder. Dit moet ik kunnen volhouden.

Het begin van de tweede ronde verloopt vrij moeizaam, maar ik heb niet de indruk dat ik veel vertraag. De lopers van de 4km zijn er intussen niet meer bij, maar er blijven er nog veel over die maar 8 km lopen en dus nu aan hun laatste ronde bezig zijn. Toch haal ik af en toe nog iemand in. Iets over halfweg van de tweede ronde loop ik al een tijdje in de buurt van eenzelfde loper. Ik geraak er niet meer van weg en vraag hem dan of hij ook de 12 doet. Neen dus.

De laatste ronde wordt eenzaam. Ik dubbel een aantal lopers van de 8 km, maar ik zie niemand voor me die ik moet inhalen om een plaats te winnen, maar achter mij hoor ik eveneens niets wat op concurrentie lijkt. Ik trek me dus op aan de tragere lopers die voor me uit lopen en op karakter. Ook al zit een plaats winst er niet meer in, toch blijf ik de snelheid even hoog houden. De laatste ronde loop ik zelfs nog sneller dan de vorige ronde!

Uiteindelijk (12,37 km) passeer ik de finish na 50’53” wat betekent dat ik een gemiddelde snelheid van 14,6 km/u of 4’07” min/km!! Hiermee kan ik alleen maar tevreden zijn. Bovendien stel ik achteraf vast dat ik hiermee een 8ste plaats algemeen behaald heb.

Sport, Wedstrijd

Sportief weekend voor Tobi en Tibo

17 april 2016 Werner 1 reactie

Na mijn duurloop van vrijdagavond met de collega’s van DCLA, stond ook de rest van het weekend volledig in het teken van sport. Dit keer zijn het de kinderen die actief waren. Zij hebben op vrijdagavond een normale training bij DCLA gehad. Deze stond natuurlijk volledig in het teken van de wedstrijd van zondag, meer bepaald techniek in de spring- en werpnummers.

Kriebelcross te Laakdal

Op zaterdag zijn ze door de grootmoeder ingeschreven in de plaatselijk Kriebelcross. In een weinig bezette wedstrijd werden Tobi en Tibo dan ook respectievelijk eerste en derde.

Atletiek Beker van België Pup en Min jongens

Zondag staat volledig in het teken van de wedstrijd voor de beker van België voor de pupillen en miniemen, georganiseerd door Duffel Atletiek Club. Het weer is echt wisselvallig, maar uiteindelijk worden we niet te veel gestoord door de druppels. Tibo is ingeschreven voor hockeybal werpen, hoogspringen en 1000m. Tobi mag aantreden bij het verspringen, hoogspringen en eveneens de 1000m. Als slot lopen zij beide in de eerste reeks van de aflossing 4 x 60m. Het hockebal werpen en verspringen is duidelijk niet het sterkste nummer van DCLA. Het hoogspringen is duidelijk nog technischer, maar hier heeft DCLA wel enkele uitblinkers waardoor er hier wel wat meer punten verdiend worden.

In de 1000m doet DCLA het eveneens goed, met in de eerste reeks drie atleten van DCLA bij de eerste vijf. Tobi wordt hierin zelfs tweede, Tibo vierde. De afsluitende 4 x 60m verloopt ook schitterend, met een derde plaats tot gevolg.

Rekening houdend met alle onderdelen van de dag worden de pupillen derde in het totaal met 69 punten; slechts één punt minder dan de tweede en 16 punten minder dan de eerste.

De miniemen doen het zelfs nog beter en eindigen als tweede met 105 punten, slechts 5 punten achter de eerste. Als club doet DCLA het zelfs beter dan verwacht en sluit als eindwinnaar deze meeting af, waardoor ze op 10 september in Sint-Niklaas mogen deelnemen aan de finale van de beker van Vlaanderen.

Foto’s vind je hier

Met dank aan alle begeleiders en trainers van DCLA !!

Duurloop, Lopen, Sport

ZooRun 2016

6 maart 2016 Werner Een reactie plaatsen

Na de langere duurloop van afgelopen vrijdag, was het zaterdag wedstrijddag in Opwijk. Vandaag staat de ZooRun van de Olmense Zoo op het programma. DCLA maakt van deze kindvriendelijke jogging een georganiseerde uitstap voor het ganse gezin. Er is voor ieder wat wils. Er is geen vast startuur en ook geen tijdsaanduiding. Er kan dus over de verschillende afstanden (5, 10 of 15km) gewandeld, gejogd of gelopen worden. In de groep van DCLA wordt elke discipline beoefend.

Bij aankomst valt onmiddellijk de populariteit op van dit evenement. Twee grote parkings staan helemaal vol. Parkeerwachters begeleiden elke auto naar een geschikte plaats. Op een medewerker wordt niet gekeken; overal word je de weg gewezen en de inschrijving verloopt supervlot. Na de groepsfoto rond 10.15u vertrekt iedereen van onze groep voor zijn omloop. Ik kies de 15km en de kids mogen de 5km lopen. Zij vertrekken dan ook als een pijl uit een boog voor hun parcours door het bos. Achteraf blijkt dat ze dit toch te weinig vonden en besluiten om deze omloop nog maar eens te lopen.

Ik kies voor de langste afstand en vertrek heel rustig. Het is zeker geen wedstrijd, maar te rustig lopen is ook mijn ding niet en dus loop ik iets sneller zonder te forceren. De smalle weggetjes tussen de bomen zijn perfect aangeduid. Bij het inhalen van enkele andere lopers wacht ik rustig af tot ik er zonder problemen voorbij kan. De langste afstand bestaat eigenlijk uit een combinatie van de omlopen van de 5km, gevolgd door de omloop van de 10km. Deze laatste omloop bestaat uit bredere wegen waar inhalen gemakkelijker gaat en waar ook veel minder bochten in voorkomen. Hier ligt mijn snelheid dan ook nog wat hoger.

Fout lopen is hier echt onmogelijk. Er staan echt meer dan genoeg wegwijzers. Bovendien werden de natste stukken toch beloopbaar gemaakt met behulp van stro en boomschors. Dit is echt perfect voorbereid. Ook al loop ik de afstand alleen, nooit voelde ik me alleen. Er waren meer dan genoeg deelnemers zodat ik van het ene groepje naar het andere kon lopen. Een praatje kon er niet echt af, daarvoor bleef ik niet lang genoeg in hun buurt.

Kortom, de ZooRun van de Olmense Zoo is een perfecte jogging die je met het hele gezin kan doen en waar je achteraf nog ‘gratis’ de dierentuin kan bezoeken. Om het helemaal compleet te maken, zorgen ze voor douches en heeft het restaurant voldoende capaciteit om iedereen van eten te voorzien.

Lopen, Sport, Wedstrijd

Eindejaarscorrida Leuven 2015

27 december 2015 Werner 2 reacties

De eindejaarscorrida in Leuven vindt steevast plaats op de laatste zondag van het jaar. Dit jaar zijn de weersomstandigheden perfect. Het is fris. Voor een 27ste december is het eerder heel zacht te noemen. Er staat een mooi zonnetje aan de hemel en er is niet te veel wind.

Vorig jaar heb we, ikzelf en de kinderen Tibo en Tobi, deelgenomen aan de 8km. Door een slechte startpositie zat een goede tijd er niet in en hebben we er toen een prettig en plezierig loopje van gemaakt. Dit jaar is het menens. Ik ben niet ingeschreven en door de lange en intensieve duurloop zal ik mij ook niet ter plaatse inschrijven. Alle aandacht gaat dit jaar naar de kids. Door hun lidmaatschap van DCLA zijn ze ingeschreven voor de 4km dit jaar. De ingeschreven jeugd warmt in groep op vanaf half tien en vanaf dan heb ik ze ook niet meer gezien. Net voor de start kan ik ze ook niet vinden en ik hoop dan maar dat ze er ergens tussen staan.

Na het startschot schieten de eerste lopers met een grote snelheid weg. Ook op dat moment zie ik Tibo en Tobi niet passeren. Ik vrees dat ze weer ingesloten zijn en dus niet echt kunnen doorlopen. Ik verplaats me richting het Ladeuzeplein waar ze na ongeveer twee kilometer een eerste keer passeren. Natuurlijk heb ik niet geteld, maar mijn eerste indruk is toch dat deze twee tienjarigen aardig meekunnen met de grote jongens. Veel langer kan ik hier niet wachten om naar de rest te kijken, want 4km duurt niet lang en ik wil tijdig aan de aankomst zijn om de eerste te zien toekomen en deze te fotograferen.

Voor de twaalfde minuut is de eerste al aan de aankomst. Vanaf dan is het eigenlijk uitkijken naar Tibo en Tobi. Net voorbij de zestiende minuut is Tobi al in zicht en komt als 77ste over de finish in een nettotijd van 16’01”. Dit betekent dat hij de 4K heeft gelopen aan 15km/u.

17″ later passert Tibo de eindmeet. Ook hij loopt dus maar net boven de 4′ min/km.

Als vader kan ik alleen maar supertrots zijn op hun prestatie.
CHAPEAU !!

Uitslag

Lopen, Sport, Tempoloop, Wedstrijd

Loop zonder Dope 2015

12 oktober 2015 Werner Een reactie plaatsen

Een jaar na mijn ‘eerste’ wedstrijd nemen ik en de kids op zondag 11 oktober 2015 opnieuw deel aan de Loop zonder Dope. Ingeschreven op de laatst mogelijke dag van de voorinschrijving, zit er niets anders op dan aan de start verschijnen.

De laatste voorbereiding is, in tegenstelling met vorig jaar, niet goed geweest. In de afgelopen weken heb ik voldoende gelopen en getraind, waardoor de conditie wel voldoende is om deze recreatieve loop tot een goed einde te brengen. Op vrijdagavond hebben we alledrie deelgenomen aan de aflossingsloop van DCLA. De kinderen hebben gedurende een half uur telkens 200m aflossing gedaan. Dit zijn dus sprintjes van 200m. De anderen, gaande van jongvolwassenen tot minder jong-volwassenen, liepen gedurende een uur rondjes van 400m. Deze korte afstanden zijn eerder abnormaal te noemen, zeker voor de sporters in mijn leeftijdscategorie die eerder rond de 50 jaar ligt dan rond de 20. Op zaterdag was er dan wel de verplichte rust. In tegenstelling tot een verstandig sporter lag ik niet vroeg in mijn bed. Door een verplichting was ik zaterdagavond aanwezig op het jaarlijks bal van LC De Lakenpoortse in Herentals waar ik veel te veel recht gestaan heb.

Na een verschoven nacht en een minder goede slaap, voel ik meer spierpijn dan gisteren na de sprintjes van 400m. Dit voorspelt niets goeds voor vanmiddag. Het is nu duidelijk dat een opwarming van levensbelang is voor de stijve spieren. Gelukkig is het mooi weer en heeft een mens sowieso zin om te lopen. Een klein uur voor de start komen we aan de inschrijvingsbalie waar we de klaargemaakte enveloppen met nummer en bonnetje voor een T-shirt in ontvangst nemen. Vooraleer de nummer op te spelden, gaan we ons gratis katoenen T-shirt afhalen. Dit jaar zijn het zwarte. Ook al zijn het katoenen shirts, deze vind ik wel mooier dan de purperen van vorig jaar en wie weet draag ik deze wel af en toe.

Na het opspelden van de nummers zijn de kinderen al moeilijk rustig te houden en zij zijn al volop aan het springen op het springkasteel. Het is dus hoogtijd om de beentjes los te gooien en aan de opwarming te beginnen. Samen met de Tibo en Tobi lopen we enkele kilometers aan 11 km/u en lopen we toch al eens het eerste stuk van de Vertommensberg, door mij de Spiegelberg genoemd, omdat deze leidt naar het gebouw van VZW De Spiegel, de organisator van deze wedstrijd. Vanaf nu is het enkel nog wachten op het startsignaal.

Met enkele minuten vertraging volgt dan toch het signaal dat iedereen in beweging zet. Vanop de derde rij begin ik aan mijn eerste ronde en dus ook aan de eerste beklimming van de fameuze Spiegelberg. De professionele omroeper verwittigt alle lopers om niet te snel van start te gaan; hij kent dus duidelijk ook het gevaar van een beklimming na amper 300m wedstrijd. De snelste lopers schieten als een pijl vanachter de startlijn tot aan de bocht naar links waar we beginnen aan de beklimming. Ik loop de aanloop ook iets te snel, maar op die manier zit ik vrij snel in een goede positie en is er een kleine kans dat er tragere lopers voor mij lopen. na iets meer dan 500m bedraagt mijn hartslag al 170 hs/min. Het is opletten om niet te forceren. Ik probeer dan ook om de hartslag niet te veel te laten oplopen. Het is nog ver en ik weet niet of diegene die me inhalen gestart zijn voor 5km, 10km of net zoals ik 15km en dus ook drie keer deze berg op moeten. Zonder te veel reserve te houden, maar toch zonder te verzuren, houd ik mijn tempo. Ik ben dan ook al blij dat ik mijn keerpunt genomen heb vooraleer Tibo en Tobi er zijn. Zij hebben hun 5K erop zitten na 22 min. Super gelopen van hen!!

De tweede en derde ronde verlopen analoog. ik word door niemand meer ingehaald. Zelf haal ik nog twee personen in die ook aan hun derde ronde bezig zijn en voor de rest passeer ik nog verscheidene lopers van de 10km. Vorig jaar waren er echt niet veel 10km-lopers achter me na aankomst van de 15km. Dit jaar zijn er dit duidelijk meer. Het blijft afwachten op welke plaats ik geëindigd ben en wat mijn officiële tijd is. Mijn laatste, min of meer vlakke kilometer loop ik toch nog in 4 min. Dat was vorig jaar zeker niet het geval (4’25”).

Nieuwsblad

Uitslag op Stratenlopen.be

Lopen, Training

Jogging met de kids op zondag

19 april 2015 Werner Een reactie plaatsen

Intussen is het weer drie dagen geleden dat ik nog gelopen heb en eigenlijk ben ik nog steeds niet volledig hersteld. Er is duidelijk iets meer aan de hand. Vandaag wil ik toch nog eens proberen. Het is zondag en het weer is ideaal. Het zal dus toch een klein toertje worden; perfect om de kids te doen dus. Na een ‘luie’ zondagochtend kleden we ons samen om en zijn iets na 12u klaar om wat te gaan lopen. Zoals gezegd moet het sowieso voor mij rustig gebeuren.
We vertrekken richting Pellenberg en lopen voorbij hun beste vriendjes. Gelukkig is er daar niemand die ons ziet, want anders was het moeilijk om niet te stoppen. Iets verder komt er een serieuse helling aan. op de helling lopen we heel rustig naar boven en ik merk dat de hartslag reletief goed onder controle blijft. Dat zit dus toch goed.
Iets later krijgt Tibo een steek en wordt het moeilijk voor hem om nog aan dit tempo verder te lopen. Gelukkig zijn er overal binnenwegen en dus nemen we maar de kortste weg naar huis. Tobi daarentegen voelt zich prima en is dan ook moeilijk tegen te houden. Waarschijnlijk ook omdat zijn broer pijn heeft dat hij extra gemotiveerd is om sneller te lopen. Zodra we de grote baan overgestoken hebben, mag hij wat voorop lopen en een extra rondje lopen rond Sliepersveld. Zelfs als we bijna thuis zijn, is hij vragende partij om een extra rondje te lopen. Via de Bovenstraat valt dit natuurlijk tegen, want dit is een echt wel steile helling. Ik probeer er zelf eens wat sneller op te lopen en dat lukt toch aardig.
Toch blijf ik pijn hebben in mijn rechterbeen. Ik word nu echt wel ongerust. Volgende week staat de marathon om mijn agenda.

Hesy's Blog