Op donderdag houd ik meestal een rustdag. Na een intervaltraining is het best om mijn lichaam de nodige rust te geven. Gisteren heb ik deze training niet gedaan en dus mag/moet er vandaag wel gelopen worden. De middagpauze is het ideale moment om dit te doen en meestal zelfs is het net dan het beste weer van de dag. Gelukkig laat mijn agenda dit vandaag toe.

Het weer is schitterend; het zonnetje schijnt, er is niet te veel wind en het is niet te warm. In de winter hopen we op warm weer, maar intussen kan het op de middag al wel eens te warm zijn. Kortom, vandaag is het perfect loopweer.

Door connectieproblemen tussen hartslagmeter en horloge, moet ik het vandaag doen op het gevoel. Bovendien kan ik dan ook niet vertellen aan welke hartslag ik sommige stukken gelopen heb. Tijdens deze loop ben ik rustig vertrokken, maar na enkele kilometers heb ik toch wel iets steviger doorgelopen, zonder ergens te forceren. Zelfs de zware hellingen loop ik op zonder tot het uiterste te gaan.

Ik vertrek vanop mijn werk via de normale weg. Dit is via de tunnel onder de ring naar het sportkot en de Finse piste. Door de trappen in en uit de tunnel, krijg je hier een grote schommeling in snelheid. Zonder echt te weten hoe ver en langs waar ik ga lopen, houd ik toch mijn snelheid niet te hoog en vrij constant. Ik laat me dit keer niet verleiden om sneller te lopen op Strava-segmenten of om iemand in te halen die niet te ver voor me uit loopt. Toch gebeurt dit laatste wel enkele keren.

Het is wel snel beslist dat ik iets verder wil lopen dan anders. Bij het terugkeren langs de spoorweg, na iets meer dan 6 km, kies ik er toch maar voor om naar de Zoete Waters te lopen. Het bos ligt er vrij droog bij en het loopt dan ook heel aangenaam. In dit stuk bos kom je ook niet veel lopers tegen, althans vandaag niet. Regelmatig zie ik hier wel de snellere lopers trainen, zoals Jesse Stroobants, Jasper Sodermans, …

Ik waag me vandaag niet aan het snellere werk. Ik voel me sinds de twee wedstrijden van vorig weekend al vermoeider en mag dus zeker niet overdrijven.

Zonder te overdrijven, wordt het zelfs vandaag toch wel wat lastig. Zonder hartslagmeter weet ik niet exact hoe snel mijn motor moet pompen, maar ik voel dat het moeilijker gaat dan anders. Toch houd ik mij aan dezelfde snelheid en neem ik geen kortere weg. Ik loop op het einde de Finse piste langs de andere, langere kant. Het is nu toch wel de bedoeling om boven de 20K uit te komen. Na net geen 21 km bereik ik opnieuw de poort en ben zowel blij met deze training als dat het erop zit. De vermoeidheid zit er duidelijk nog in.

Ondanks de snellere tempoloop van afgelopen vrijdag, is het op deze zonnige zondag tijd voor een langere duurloop. Dit keer vertrek ik niet vóór dag en dauw, maar na het middaguur. Het doel is om minstens 20K te lopen en we zien wel hoe en waar.

Omdat het zo lang geleden is, vertrek ik dit keer nog eens richting Pellenberg. Het is droog en hopelijk liggen er niet te veel plassen. Afgelopen woensdag liep ik nog met lange broek, vrijdag liep ik nog met lange mouwen; vandaag is het veel beter weer en loop ik met short en t-shirt. De zon schijnt volop en dus is een zwart shirt perfect geschikt om zeker warm genoeg te hebben bij deze frisse wind.

Richting Pellenberg lopen houdt in dat er de eerste 8 kilometer vooral stijgende hoogtemeters moet gelopen worden. De steilste helling komt na 3,7km en hier wil ik eens doortrekken. Dit is een segment op Strava en door de prestatie van vandaag te vergelijken met de vorige passages kan ik zien of er progressie geboekt is. Gelukkig, ik verbeter mijn vorige snelste tijd, wel met amper 3″.

Hierna loop ik opnieuw rustig verder langs hetzelfde parcours waar ik vorig jaar enkele keren liep. Ik geniet van het mooie weer, ondanks het zweet in mijn ogen loopt. Halfweg de Zavelstraat besef ik dat deze straat ook apart gevolgd wordt via Strava en dus houd ik de snelheid ook hoog genoeg. Ook hier verbeter ik mijn PR. Onmiddellijk hier komt er opnieuw een helling onder de loopschoenen. De snelheid zit er vrij goed in en ik probeer dit tempo aan te houden, zonder echt voluit te gaan. Ik wil trouwens nog evenveel kilometers lopen als wat ik tot nu afgelegd heb.

De tweede helft blijf ik een normaal tempo (4’46” min/km) aanhouden. Intussen is het genieten en denk ik na langs welke weg ik ga lopen om toch boven de 20K uit te komen. Het is bovendien een nieuwe maand en dus kan ik ook vandaag al, naast de Strava-uitdaging van de 10K, de uitdaging van 21,1K lopen. Om het mezelf nog wat zwaarder te maken, kies de de lange weg tot aan de Kortrijkstraat. Dit is een vrij lang stijgend stuk. Bovendien kies ik hier ook weer om het zo snel mogelijk af te leggen, tenminste zo snel mogelijk na reeds 17km gelopen te hebben. Op een stuk van 2,5km bergop is doseren zeker de boodschap. Ik houd de inspanning zoveel mogelijk constant en probeer gebruik te maken van de vlakkere stukken om de snelheid er goed in te houden. Het resulteert in een nieuwe besttijd met een verbetering van meer dan een halve minuut.

Tussen veel wandelaars en scoutleden door blijf ik nog enkele kilometer lopen om uiteindelijk thuis te komen na iets meer dan 22km. Opdracht volbracht.