Categorie archieven: Sport

DCLA, nieuwe omloop Wilsele

6 november 2015 Werner Een reactie plaatsen

Door een driedaags bezoek aan Amsterdam heb ik de afgelopen drie dagen enkel maar gewandeld. Het lopen is daarom al van maandag geleden. Vandaag is dan ook mijn eerste werkdag van de week, en war voor één. Door allerlei onvoorziene omstandigheden heb ik ’s middags amper kunnen eten en ben ik voor de training zelfs niet eerst naar huis kunnen gaan. Ik heb dus geen hapje meer kunnen eten voor de training. Bovendien moet ik het doen met de kleren die op mijn werk liggen.

De kledijkeuze is vandaag, 6 november, heel eenvoudig. Volgens de weerApp is het om 18u, 16°C en tegen het einde van de loop rond 19:30u wordt het zelfs 17°C. Dit zijn echt wel uitzonderlijke temperaturen in november.Op mijn werk heb ik nog een korte tight en T-shirt liggen. Ik fiets dan ook in deze kledij, wel met een vest erover, naar Kessel-Lo, net op tijd voor de start van de duurloop.

Gelukkig ben ik nog op tijd, want om eens af te wisselen, wordt er vandaag een andere omloop afgelegd. We lopen dus niet de traditionele ronde via Linden, maar wel via de stad, de vaart naar Wilsele en verder via Holsbeek opnieuw naar Kessel-Lo.

De eerste kilometers verlopen echt langzaam. Enerzijds is het sowieso moeilijk lopen in een stadscentrum, en zeker rond 18u in de tunnel onder het station en via het stationsplein. Anderzijds wachten we op enkelen die nog achter zijn en die ons moeten bijbenen. Uiteindelijk belanden we aan de Vaart en daar kan dan iets vlotter gelopen worden. Natuurlijk loop je er niet alleen en dus echt vlot gaat het nog niet.

Het tempo ligt deze week duidelijk een pak lager dan de vorige weken. Dit is waarschijnlijk ook één van de redenen waarom er een nieuw parcours gelopen wordt. Op het gekende parcours zijn er altijd die wat sneller lopen en te weinig rekening houden met de lopers die de snelheid dan te moeilijk aan kunnen. Het parcours bestaat voor een groot deel uit brede goed beloopbare paden, zonder autoverkeer en toch goed verlicht. Het is altijd aangenaam lopen op dergelijke wegeltjes.

Ondanks de minder hoge snelheid verlies ik meer dan voldoende zweet. Het is vrij vochtig en toch wel warm, ondanks de zon al lang onder is en we richting winter gaan. Van een Indian Summer gesproken!!

Duurloop, Lopen, Sport

Nog een duurloopje voor de vakantie

2 november 2015 Werner Een reactie plaatsen

Tijdens deze herfstvakantie staat er niet echt een trainingsschema op mijn agenda, maar wel een city-trip. Tijdens deze driedaagse reis zal er niet gelopen worden en daarom dat ik vandaag nog net de tijd vond om te gaan lopen. Door het te lang moeten wachten op DPD (pakjesdienst) kon ik pas vertrekken om 15:30u.

Na de snelle 11K van gisteren, houd ik het vandaag wat rustiger, maar wel wat langer.De zon is weer van de partij. Ook al is het iets minder warm dan gisteren, toch kies ik voor dezelfde outfit. Tibo en Tobi gaan me vandaag vergezellen, met de fiets. Het wordt een beetje improviseren langswaar ik ga lopen. Het is best een weg waar niet te veel auto’s komen en niet te veel onverhard en als ik naar hen moet luisteren ook met niet te veel hellingen.

Starten doen we via een gekende weg richting Kessel-Lo, provinciaal domein. Daar is het de bedoeling om een grote ronde binnen het domein te doen, maar opeens zijn we buitengesloten en moeten we via een ander toegang terug binnen geraken. Mede dankzij het goede weer, maar vooral door de schoolvakantie is het er aardig druk voor een maandag. Mijn twee begeleiders mogen hier in principe niet fietsen. Na de ronde in het park gaan we verder volgens het parcours van de wintertoer van DCLA. Hierin zitten natuurlijk wel enkele hellingen en op de zwaarste, de Martellekensweg, kunnen de fietsertjes niet voor mij blijven en laat ik ze zelfs achter op het steilste stuk. Daarna gaat het lichtjes dalend en halen ze me lachend terug in. Hierna volgen er nog enkele hellingen en ondanks mijn voornemen om het rustig te houden, probeer ik toch om mijn snelheid niet te veel te laten zakken. Ik schommel rond de 5′ min/km en dat tempo wil ik toch wel houden.

Als me gevraagd wordt hoe lang ik nog ga lopen, antwoord ik zo dat ik aan een totale afstand kom van 21km. Intussen is de zon al ver gezakt en voelt het echt wel fris aan. Tibo is vertrokken met korte mouwen, net als ik, maar op de fiets begint hij wel meer en meer koud te krijgen. Hij zegt er niets meer over, maar ik voel zelf ook wel dat het koud is aan mijn armen en besluit dan toch maar iets vroeger huiswaarts te keren.

Uiteindelijk klok ik af met 17,6km op mijn teller en dat is al niet slecht voor iemand die eigenlijk een weekje rust wel kon gebruiken. Morgen begint ons reisje en zal ik naast stappen niet veel doen. Vrijdag zal ik wel aan de start staan van de wekelijkse duurloop van DCLA met Miel.

Lopen, Snelheid, Sport, Training

Vermoeiend en ontspannend tegelijk

1 november 2015 Werner Een reactie plaatsen

Het weekend stond aangestipt in de agenda als zijnde ‘goed gevuld’. Op vrijdagavond heb ik, net zoals Tibo en Tobi, mijn training bij DCLA afgewerkt. Zoals je hier kon lezen, heb ik mezelf daar maar gedeeltelijk gespaard. Zaterdag stond volledig in het teken van een huwelijk. Als fotograaf was ik vanaf ’s morgens van de partij en heb het volgehouden tot lang na de openingsdans en het weggooien van het bruidsboeket. Op zondag was er van uitslapen geen sprake. Er moest nog verhuisd worden. Bij het thuiskomen, na de verhuis, voel je de vermoeidheid opkomen. Op dit moment is het in de zetel gaan zitten gelijk met een middagdutje doen. Toch kies ik ervoor om op 1 november, maar met een temperatuur van 18°C, de loopschoenen aan te trekken.

Voor, en zelfs ook bij, het vertrek was ik ervan overtuigd om er een rustig ‘wandelingetje’ van te maken. De eerste kilometer verloopt dan ook heel rustig. Mede dankzij de felle zon en het warme weer was ik vrij snel opgewarmd en laat ik mijn benen wat vlotter ronddraaien. De tweede kilometer wordt dan ook al afgelegd in 4’45” min/km. Voor mij is dit vrij snel en toch blijf ik mij goed voelen. Beter nog, ik krijg er nog meer zin en besluit van dit najaarszomers weertje te profiteren en stevig door te lopen. Strava zal me straks wel vertellen hoe snel ik over de gekende en niet-gekende segmenten gelopen heb. Ik concentreer me niet echt op de segmenten, maar probeer over de ganse omloop het tempo aan te houden. De derde (4’42”) en de vierde (4’35”) kilometer loop ik weliswaar nog sneller.

Vanaf hier komen er enkele hellingen te verwerken dus de snelheid zal hier wel wat zakken ondanks de stijgende hartslag. Toch probeer ik mijn snelheid op niveau van de dag te houden en laat het zweet maar zorgen voor voldoende afkoeling. Op de steilste stukken van de Martellekensweg blijf ik toch boven de 11 km/u. Eénmaal boven is het de bedoeling om terug een deftige snelheid (13km/u) aan te houden en toch voldoende te recupereren om mij voor te bereiden op de volgende hellingen. De twee volgende korte hellinkjes blijf ik zelfs boven de 12 km/u.Daarna volgt de Kortrijkstraat, richting het Bed van Napoleon. Ook hier probeer ik mijn tempo niet te veel te laten zakken. Helemaal ‘boven’ haal ik zelfs mijn hoogste snelheid van de dag, weliswaar met ook mijn hoogste hartslag. Op dat ogenblik heb ik 9km op de teller staan. Het doel van de dag was om 10K te lopen en dus mag ik van hieruit richting huiswaarts lopen.

Met deze niet geplande, maar toch intensieve loop, is mijn vermoeidheid volledig verdwenen. Na het uitzweten en de douche ben ik klaar om naar het kerkhof te vertrekken en om daarna de innerlijke mens te versterken en iets lekkers te gaan eten.

Duurloop, Lopen, Snelheid, Sport, Training

DCLA-duurloop met ferme eindsprint

30 oktober 2015 Werner Een reactie plaatsen

Na de drie toch wel vrij snelle lopen van begin van de week voel ik toch wel dat mijn benen rust nodig hebben. Gisteren heb ik volledig rust genomen. ’s Avonds heb ik wel een fotografie-opdracht uitgevoerd wat betekent dat ik toch meerdere uren rechtgestaan heb met vrij zwaar fototoestel in de hand. Voor de rug is zoiets allesbehalve een ontspanning, laat staan rust. Op vrijdag heb ik er weliswaar geen last van, maar ik voel nog steeds dat mijn benen vrij moe zijn. Vanavond ga ik zeker de kat uit de boom kijken en zeker niet forceren. Ik denk ook niet dat ik echt veel energie kan halen uit de hamburgers van vanmiddag.

Net voor de training van DCLA eet ik toch nog eerst een banaan en drink nog wat extra water. Om zeker niet te forceren de eerste kilometers loop ik eerst nog een rondje op de atletiekpiste. Rond kwart over zes vertrek ik samen met onze groep voor de wintertoer van 14,5km. De eerste kilometers verlopen vrij rustig, maar toch wel rond de 11,5 km/u. Voor de laatkomers, die dus op achtervolgen aangewezen zijn, zal het er niet gemakkelijk op worden. Op de Martellekensberg zakt de snelheid nooit onder de 10 km/u, primeur. Sommigen voelen dat het hier voor hen al iets te hard gaat. Ook op het korte, maar venijnige klimmetje van de Slangenstraat blijft het tempo vrij hoog. Ook hier nooit onder de 10 km per uur.

In het lange stuk van de Kortrijkstraat, richting, Bed van Naopleon, gaat het alleen maar sneller (tot boven de 12,5 km/u) tot aan het begin van de stijging. Tijdens deze beklimming zakt de snelheid amper onder de 11 km/u, maar op dat ogenblik waren we al twee collega’s kwijt. De tweede helft van de de 14km wordt ook vandaag nog wat sneller gelopen. Hier liggen geen echte hellingen meer in en iedereen is dan al goed warm .

Al voor we aan de kerk van Linden komen , ligt de snelheid echt wel hoger. Meestal begint dit pas na de kerk. De trainer probeert de snelsten nog wat in te tomen, maar dat blijkt niet echt te lukken. Als ik door hebben dat ze toch door lopen, heb ik al een hele achterstand goed te maken. Ik versnel ook en begin aan mijn achtervolging. Halfweg de Lindense Kerk en de Kastaar kom ik bij de eerste bij en ter hoogte van de Kastaar gaat de snelheid gevoelig dalen, van 15km/u naar 12 km/u. Met drie wordt er terug versnelt en in tegenstelling tot vorige week laat ik mij dit keer niet insluiten. Met een snelheid van rond de 15 km/u loop ik stilaan op kop en na een kleine versnelling loop ik nog iets verder weg van de tweede.

Ter hoogte van de abdij van Vlierbeek, de Molenstraat, stop ik met mijn versnelling en loop dan rustig verder uit richting atletiekpiste. Op ie manier komen we allemaal ongeveer gelijktijdig toe aan de piste om nog een beetje te stretchen.

Mijn voornemen om het rustig te houden is me toch gelukt tot aan de kerk van Linden. De iets hogere snelheid tot daar ligt dus zeker niet aan mij. Het snelle lopen daarna is wel voor een stukje aan mij toe te schrijven. Enkele laatkomers hebben de hele afstand proberen in te halen en hebben ons pas gezien tijdens het stretchen op de piste.

Interval, Kledij, Lopen, Sport, Training

Start wintertraining bij 15°C

28 oktober 2015 Werner Een reactie plaatsen

Het is niet de bedoeling om een politieke discussie te starten over winter-/zomeruur of over globale opwarming, maar het is een fijn gevoel om de start van de wintertraining te doen bij 15°C. Na een kleine opwarming op de piste is al duidelijk dat het alles behalve winter is. Een technisch T-shirt en dunne shirt met lange mouwen blijkt na enkele minuten al te warm te zijn. Net voor het vertrek van de opwarmingsronde beslis ik om enkel met T-shirt te lopen. Het zal niet vaak gebeuren dat we eind oktober ’s avonds nog kunnen lopen in short en T-shirt.

Sinds het overschakelen naar het winteruur of beter gezegd, het uitschakelen van het zomeruur is het al donker vooraleer de training start. De opwarming kan dus niet meer plaatsvinden in het provinciaal domein omdat de wegen daar niet verlicht zijn en dus te moeilijk en te gevaarlijk om over te lopen. De opwarming moet gebeuren over verlichte wegen en dus gebruiken we de openbare weg als opwarmingsparcours. Vertrekkende vanuit de Elfkamper lopen we nu richting Linden via Kortrijkstraat en komen we terug via de Schoolbergenstraat. Ondanks de aanwezigheid van voetpaden is dit niet een ideale omloop maar het is beter dan niks. De opwarming, zoals vanaf nu geldig voor heel de winter, is langer dan het rondje van de grote vijver in het provinciaal domein. We lopen 4,8km vorraleer we in het Heuvelhofpark aankomen. Hier doen we nog enkele kleine versnellingen.

Het programma van vandaag bestaat uit drie keer 1500m. Bij de eerste 1500 wordt er eerst 800m gelopen aan een “rollend” tempo, gevolgd door 700m vlot. De tweede 1500 wordt er slechts 400m rollend gelopen en dus 1100m vlot. Bij de derde en laatste moet de volledige afstand vlot gelopen worden. Bij deze laatste zet ik mij van bij de start aan de kop van het peleton en zorg dat ik daar blijf. Zodra ik hoor dat er iemand kortbij kom, loop ik iets sneller. Daarbij probeer ik op mijn ademhaling te letten en zorg ervoor dat ik langzaam blijf ademhalen. De hartslag blijft hiermee toch onder de 170 hs/min. Het blijft natuurlijk moeilijk om een onderscheid te maken tussen vlot en snel. De gegevens van mijn horloge zeggend at ik de laatste 1500m gelopen heb aan een gemiddelde snelheid van 13,92 km/u of een tempo van 4’19” min/km.

Lopen, Snelheid, Sport, Training

Heverleebos op snelheid

27 oktober 2015 Werner Een reactie plaatsen

Dinsdag zou eigenlijk als rustdag kunnen/moeten gebruikt worden. Nadat ik gisteren een extra rondje “Sequoia” gelopen heb aan iets meer dan een rustig tempo én met de wetenschap dat er morgen een intervaltraining op de kalender staat, mag er vandaag gerust worden. Het mooie weer is te uitnodigend om niet binnen te blijven, dus wordt er vandaag toch opnieuw gelopen. Van de drie collega’s die me gisteren vergezelden, is er maar eentje vandaag beschikbaar.

Met zijn tweeën vertrekken we zoals gewoonlijk iets over twaalf vanuit de Parkstraat, richting sportkot. Het idee om eens een ander parcours te kiezen, as vanmorgen al gerijpt. In plaats van de vertrouwde Sequoia-toer, kiezen we ervoor om net voorbij het Arenbergkasteel richting Heverleebos te lopen. Het is niet de bedoeling om er een duurloop van te maken, we proberen de afstand te beperken tot 10-11 km. Na één kilometer was al duidelijk dat het tempo hoger ligt dan anders. De eerste kilometer wordt afgelegd aan 5’05” en zelfs met de afdaling van de Karmelietenberg is dit een aardig tempo om erin te komen. Vergeet niet dat deze eerste kilometer ook dienst doet als opwarming.

De eerste helft ligt de snelheid net onder de 12 km/u, ondanks er meer stijgende hoogtemeters zijn dan dalende. Het tempo zit er dus goed in. Ik ga er nu al van uit dat het vandaag even intensief wordt dan gisteren, ook al gaan we minder kilometers afleggen. Gelukkig heb ik gekozen om in T-shirt te lopen. Eind oktober en lopen in T-shirt, er zijn ergere dingen. Bovendien komen de eerste zweetdruppels al tevoorschijn. Het is allesbehalve koud, eerder vrij warm. Zoals het hoogteverschil al doet vermoeden, wordt er de tweede helft nog wat sneller gelopen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat er enkele PR’s (personal records) sneuvelen, al is het met enkele seconden. De gemiddelde snelheid per kilometer in de tweede helft ligt tussen de 12,5 – 13 km/u. Een ander mooi resultaat is de constante cadans. Als je op Movescount kijkt naar de gemiddelde cadans, gemeten per kilometer, merk je over de volledig loop een gelijke tred van 164 stappen per minuut.

Hesy's Blog