Categorie archieven: Training

Start met dubbele Sequoia

26 oktober 2015 Werner Een reactie plaatsen

Na een rustig weekend met slechts één kort loopje op zondag is het deze week terug tijd om wat meer kilometers te lopen. De nadruk ligt enkel op afstand en zeker niet op intensiteit of snelheid. Het is dan ook de bedoeling om met enkele collega’s samen te lopen en daarna loop ik hetzelfde rondje nog eens. Vandaag is het 12°C à 13°C en schijnt er een mooi zonnetje. Het is dus weer moeilijk om de juiste kledij te kiezen. Het wordt sowieso een korte tight, maar loop ik in een shirt met korte of lange mouwen. Uiteindelijk kies ik voor een shirt met lange mouwen omdat dit toch wel iets dikker is dan een T-shirt en ik toch van plan ben om niet helemaal door te lopen.

Op de middag staan we met vier klaar om onze vertrouwde omloop aan te vatten. Het heeft al enkele dagen niet meer geregend, dus het parcours moet nu wel goed beloopbaar zijn. Zonder concrete afspraken wordt er geopteerd om de volledige Sequoia te lopen. Deze omloop bedraagt iets minder dan 9km en dus perfect af te leggen tijdens de middagpauze. Reeds vanaf de start ligt de snelheid op een mooi ritme. We lopen iets sneller dan 10 km/u en houden die snelheid alle vier zonder problemen aan.

Na een twintigtal minuten gaat de snelheid iets de hoogte in en wordt er, dan nog met drie, 11km/u gelopen. Er wordt op dat ogenblik iets minder gebabbeld, maar ieder loopt toch zonder zich te forceren. Ik hoor niemand zwaar ademen. Nadatik voorstel om er nog een rondje bij te doen, draai ik toch als enige rechtsaf in plaats van links. Vanaf nu loop ik alleen verder en werk het grootste deel van onze dagelijkse toer af. Het is, zoals eerder gezegd, niet de bedoeling om er een zware training van te maken. Toch trek ik iets de snelheid op naar 12 km/u en blijf vanaf dan toch wat op mijn hartslag letten. Zolang deze laatste niet te hoog oploopt, blijf ik deze snelheid aanhouden. Ik blijf, op de vlakke stukken, dan ook schommelen vooraan in de 140. Met die hartslag aan 12 km/u kan ik goed leven. Op de lichte helling ter hoogte van de IMEC-toren, gaat mijn hartslag wel lichtjes omhoog tot boven de 150 hs/min, maar mijn snelheid blijkt dan ook iets hoger te liggen, zijnde 12,6 km/u. Onmiddellijk daarna zakt de hartslag terug naar 144 hs/min bij dezelfde snelheid.

Vanaf IMEC is het iets moeilijker om een vast tempo te lopen wegens het kruisen van wegen, drukte aan de ALMA en allerhande fietsers. Op de Karmelietenberg probeer ik, zoals steeds, niet te vertragen, eerder iets te versnellen en daarna op de stijgende Naamsestraat niet stil te vallen. Mede dankzij het goede weer en dankzij de rustige start is dit weer een mooie en goede training geweest.

Duurloop, Lopen, Snelheid, Sport, Training

DCLA-duurloop met snel einde

24 oktober 2015 Werner Een reactie plaatsen

Na de intervaltraining van woensdag en de minder rustige middagloop van gisteren, is het eigenlijk onverstandig om vandaag opnieuw een intensieve duurloop te doen. Even heb ik dan ook getwijfeld of ik er wel zou aan beginnen. Anderzijds voel ik me de laatste weken nog vrij goed na de vrijdag-trainingen met de collega’s van DCLA. Tot daar de twijfel: ik loop vandaag gewoon mee en houd me in. Gelukkig zijn de mosselen van vanmiddag goed verteerd en hopelijk geven ze me voldoende energie om de groep te volgen.

De benen voelen toch wel iets zwaarder aan dan anders, dus ga ik vooraleer de weg op te gaan, enkele rondjes opwarmen op de piste, in een echt rustig tempo. Om stipt 18.15u vertrekt de groep van Miel, en mét Miel als begeleider (op de fiets). De eerste kilometers ligt het tempo niet al te hoog. Op de hellingen wordt er niet echt doorgetrokken, wat vorige week bij sommige wel het geval was. Van stramme spieren is er nu al helemaal geen sprake meer. Integendeel, ik voel me echt goed. Ik blijf weliswaar achteraan de groep hangen, maar op die manier loop ik ontspannender en moet ik geen rekening houden met anderen die voor , achter of naast me lopen. Achteraan loop ik rustig en maak zelfs een praatje met de trainer. Hij heeft intussen mijn loop bekeken en wijst me erop dat mijn rechtervoet wat naar binnen draait bij de afrol.

In de tweede helft wordt er duidelijk sneller gelopen. Dit kan enerzijds te maken hebben met meer afdalingen en minder hellingen, maar toch vooral omdat iedereen goed opgewarmd is en zin heeft om de snelheid op te drijven. Na de afdaling van de Steenveldstraat, waar nog rustig gelopen wordt, komen we ter hoogte van de kerk in Linden en hier voel je dat er sneller gelopen wordt. Ik nestel me hier al wat meer vooraan. Ondanks de stramme spieren voor het vertrek en het plan om het rustig te houden, zie ik de versnelling de volgende kilometers nu al zitten. Op de weg lopen is toch wel wat te gevaarlijk en daarom blijf vooral op het voetpad lopen waar mogelijk. De echte versnelling komt aan de beurt in de Kortrijkstraat richting de abdij van Vlierbeek. Op dat moment lopen er twee naast elkaar op het smalle voetpad en ondanks wat opdringerige pogingen raak ik er niet voorbij. De laatste 200m besluit ik om toch op de weg te lopen en versnel nog wat meer, tot boven de 16km/u zelfs.

Ter hoogte van de Molenstraat houd ik me terug in en wacht op de rest. Van daar lopen we rustig terug naar de Gaston Roelants Atletiek Arena.

Lopen, Snelheid, Sport

Wat begon als Sequoia, …

22 oktober 2015 Werner Een reactie plaatsen

Tussen de twee trainingen van DCLA in, op donderdag dus, is het best dat ik mij rustig houd of, nog beter, dat ik niet loop. Een alternatief is om met enkele collega’s mee te gaan zwemmen. Er is dus een alternatief beschikbaar. Vandaag maak ik weeral geen gebruik van deze mogelijkheid. Na een kleine rondvraag zijn we vanmiddag, tijdens de lunchbreak, met vier om te gaan lopen. De afspraak is om samen te blijven en dus rustig te lopen. Soms halen we de start nog niet om samen te vertrekken, maar vandaag is dat niet het probleem.

De eerste kilometers wordt er braaf samen gelopen. Met een snelheid van 10,5 km/u is er nog de mogelijkheid om een rustig gesprek te voeren, gaande over de voetbal van de afgelopen dagen. Halfweg het Dijlepad draaien twee van de vier af om zo een iets kortere versie van de Sequoia te lopen. Met twee lopen we verder om de eigenlijke Sequoia-toer te lopen. Eer het zover is dat wij hiervoor rechts moeten afdraaien, hebben we al beslist om verder door te lopen richting Heverleebos. We zien dan wel waar we uitkomen, rekening houdend met de huidige regen die al sinds gisterenavond zonder ophouden uit de lucht valt. Onmiddellijk wordt ook de snelheid opgevoerd tot zo goed als 12 km/u.

In Heverleebos kiezen we voor goed beloopbare wegen, zodat we naast elkaar kunnen lopen en niet te veel snelheid verliezen om plassen en putten te ontwijken. Op die manier kunnen we de snelheid boven de 12 km/u houden. Enkel op de helling zakken we eventjes tot net onder de grens van de 12 km/u. Het hele traject door Heverleebos lopen we in de buurt van de 12 km/u of de 5′ min/km. Eénmaal terug in de buurt van het kasteel van Arenberg en door het sportkot lopen we nog steeds aan die snelheid. Op de Karmelietenberg probeer ik de snelheid niet te laten zakken en blijf dus 12 km/u lopen (op het einde zelfs een beetje sneller, sorry S.).

Ondanks het voornemen om het rustig aan te doen, hebben S. en ik er toch een relatief stevige training van gemaakt. Het voordeel van iets intensiever te lopen, is dat je de regen niet voelt en je niet weet of je nu nat bent van de regen of van het zweet? Of beide?? De onaangenaamste verrassing kwam achteraf: door een vermoedelijk lek in de waterleiding is er geen water dat uit de kraan loopt, dus ook niet uit de douche.

Interval, Lopen, Sport, Training

DCLA-training, bijna winter

21 oktober 2015 Werner Een reactie plaatsen

Op woensdag staat er steevast een training bij DCLA op de agenda. Vandaag is dat niet anders. Na een hele dag droog weer, begint het net voor de training al wat te regenen. Het zal dus toch weer een natte training worden. Bovendien wordt het steeds vroeger donker en zelfs bij aanvang van de training is het al aardig donker. Toch wordt er gekozen voor een opwarmingsronde volgens het zomerse principe, zijnde een toer rond de grote vijver in het provinciaal domein. De training zelf zal wel starten in het Heuvelhofpark op de Finse piste. De opwarming wordt dus verlengd tot aan het oude gemeentehuis, midden in het vermelde park.

Na iets meer dan vier kilometer komen we allemaal samen aan de trappen van het oud gemeentehuis. Hier ligt Miel uit wat er op de agenda staat. Het blijkt vrij ingewikkeld te zijn en hij heeft zelfs enkele papieren versies van gemaakt, zodat we achteraf nog eens kunnen kijken wat er van ons verwacht wordt.

Omdat we op de Finse piste lopen, wordt alles uitgedrukt in rondes van 1km met het vertrek aan de 500m. Over de volledige omloop staat om de 100m een paaltje met de aanduiding van 0 mtot 1000m. De eerste ronde bestaat uit 500m rollen en daarna 500m vlot. Elke volgende ronde begint met 100m wandelen en 200m joggen als recuperatie. Bij de tweede ronde moet er, na de 300m, eerst 200m vlot gelopen worden en daarna 500m snel. De twee volgende ronden moet er, na de recuperatie, 700m snel gelopen worden. Deze training valt al bij al nog mee en zelfs na anderhalf extra rondje hebben we 11km op de teller staan en voel ik me nog vrij goed. Ik ben dit keer minder ‘diep’ gegaan dan vorige week.

Lopen, Sport, Training

Sequoia met vier

20 oktober 2015 Werner Een reactie plaatsen

Na een rustdagje op maandag , nodig na de langere duurloop van zondag, is het vandaag weer tijd voor een loopje tijdens de lunchbreak.

Met vijf aangekondigd, maar door een valse start met ongeveer 10 minuten, verschijnen we toch met vier voor een sportieve invulling van de lunchpauze. Met dit viertal is de kans groot dat er iets sneller gelopen wordt en daarom kiest er eentje het hazenpad en vertrekt opzettelijk vroeger om niet met ons mee te lopen, maar vooral dat wij niet met hem zouden meelopen. De eerste kilometers wordt er voorzichtig gelopen en lopen we gemiddeld aan een snelheid van 11 km/u.

Eenmaal uit de drukte van het stadscentrum en de studenten-werkzaamheden voor de 24-uren-loop, wordt er een kleine versnelling hoger geschakeld. Er wordt vanaf dan een vrij constante snelheid gelopen van 11,9 km/u, een niet-onaardige snelheid. Ik heb geen hartslagmeter aangedaan en heb dus ook geen idee hoe hoog mijn hartslag is, maar ik blijf gedurende de volledige loop een goed gevoel hebben. Ik mag dus niet ontevreden zijn over mijn huidige conditie.

Morgenmiddag loop ik alvast niet, maar in de avond staat er wel een training DCLA op het programma.

Duurloop, Lopen, Sport, Training

Lange duurloop op zondag

18 oktober 2015 Werner Een reactie plaatsen

Zondag, rustdag, maar niet voor mij. Vandaag ga ik van de gelegenheid gebruik maken om een langere duurloop te doen.

Het ontbijt, sowieso al iets later op zondag, houd ik al rekening met mijn geplande duurloop van de namiddag. In het verleden heb ik al veel gelezen over havermout en dus wil ik daar nu ook wel eens mee beginnen. Maar hoe eet je nu best havermout? Koken of niet? Warm of niet? In ieder geval, lekker vind ik het alvast niet. Ik besluit om de havermoutvlokken eerst in kokend mater te steken. Op de verpakking staan verschillende manieren om havermout aan de kook te brengen. Ik denk weer slimmer te zijn dan de verpakking en kook eerst water en giet kokend water over de havermout. In plaats van te laten sudderen op een vuurtje, steek ik mijn potje in de microgolfoven. Al snel komt mijn deksel omhoog en komt de havermout over de rand gelopen. Resultaat: een grote smurrie. In ieder geval is mijn havermout nu wel zacht en met wat yoghurt is het nog best eetbaar ook. Een kleine finetuning in het kookproces en ik heb het onder de knie.

Zoals wel meerdere ‘familie’mensen hebben wij op zondag ook wel eens een familiebezoek op de agenda staan. Vandaag gaan wij in de late namiddag op familiebezoek in Rijmenam. De vraag stelt zich dan: ga ik eerst thuis twee uren lopen gevolgd door uitzweten en douchen of loop ik richting familiebezoek en douche ik me daar ter plaatse. In plaats van thuis een grote ronde te lopen, besluit ik om van thuis te vertrekken, maar het bezoekadres als doel te gebruiken. De geschatte afstand bedraagt ongeveer 25km. Als ik dus een goede twee uur voor de rest van het gezin vertrek, zijn mijn kleren en douchegerief ter plaatse als ik toekom. Op die manier loop ik wel steeds verder van huis en dit zonder GSM. Kan dat nog wel in tijden dat de GSM als belangrijkste “loop-partner” gebruikt wordt?

Iets over twee vertrek ik richting Bonheiden – Rijmenam. Om niet met een zware helling te moeten vertrekken, stap ik eerst door het bos tot aan de Prinsendreef. Op die manier heb ik de eerste helling al overwonnen. Er blijft enkel nog een stukje van de Chartreuzenberg te doen. Het eerste stuk (Linden – Werchter) is steeds rechtdoor langs een grote weg. Er zijn natuurlijk mooiere stukken om te lopen, maar ik wil toch niet veel meer dan 25K lopen, dus houd ik me toch aan de kortste weg naar Werchter. Vanaf Werchter volg ik de Dijle tot aan mijn eindbestemming. De noordoever van de Dijle heeft geen verharde weg, maar is een perfecte ondergrond om over te lopen. Aan de noordkant is de weg onverhard, maar toch wel vast genoeg en liggen er kleine kiezeltjes die al god ingelopen of ingereden zijn. Een bijkomend voordeel is dat de meeste fietsers en zelfs wandelaars de betere berijdbare en wel verharde zuidoever gebruiken. Ik heb dus veel minder last van ander verkeer. Het blijft wel oppassen voor wandelaars met honden en dan eigenlijk iets meer voor de loslopende honden.

Om zeker niet stil te vallen (ik heb geen GSM om een hulplijn te bellen) houd ik het tempo vrij rustig, zeker tot in Werchter. Vanaf ik in de volle natuur loop, langs de oevers van de Dijle, ligt de snelheid iets hoger. Vijf kilometer verder ga ik nog een klein beetje versnellen en loop vanaf dan ongeveer aan 11,8 km/u met een hartslag rond de 140 hs/min. Eigenlijk is dit iets te snel om deze duurloop als rustige duurloop te beschrijven. Om echt vetverbranding te trainen, zou ik aan een tragere hartslag moeten lopen, denk ik. Waar ligt de grens??

Als ik aan mijn eindbestemming aankom, heb ik net de 25ste kilometer beëindigd en kan ik tevreden over mijn loop iets drinken en uitkijken naar een warme douche. Daarna kan ik volop deelnemen aan het familiebezoek met taart en koffie, gevolgd door een lekkere maaltijd en dito wijn. Het is een rustige zondag, maar met veel verbruikte en opgenomen calorieën.

Hesy's Blog