Categorie archieven: Training

Duurloop, Lopen, Sport

Ziek, ziek, ziek

1 reactie

De afgelopen week verliep zeer goed: vijf keer gelopen en 70km op de weekteller en ’s maandags uitgeteld. Op zondag liep ik nog 25K en heb de dag afgesloten met een uitgebreide pastamaaltijd, volkoren pasta en speltpasta. Daar mag het toch niet aan gelegen hebben?

In ieder geval ben ik volledig uitgeteld op maandag. Zelfs op dinsdag heb ik niets kunnen doen. De twee dagen heb ik alleen maar geslapen. Pas vanaf woensdag ging het iets beter, maar was ik nog steeds niet in staat om rond te lopen. Het is een derde dag gekluisterd in de zetel.  Op donderdag ben ik hersteld, maar laat ik het lopen toch nog achterwege.

Het zal tot vrijdagavond duren eer ik opnieuw de loopschoenen aantrek. Is dit te vroeg? Ik ga ervan uit dat je gevoel je niet in de steek laat. Als je het idee hebt dat je het kunt, zal het wel goed zijn. Omdat het vrijdagavond is, kies ik er toch voor om de duurloop van DCLA mee te lopen. Het is niet de bedoeling om voluit te gaan. Toch wil ik niet alleen lopen en kies voor de loopgroep van Miel. Na een rustig begin, komt deze groep toch aan een gemiddeld tempo in de buurt van de 5′ min/km.

Met een beetje schrik of ik het wel zal volhouden, start ik met de groep. Met velen zijn we niet. Ik blijf gedeisd achteraan lopen en voel dat het toch zonder problemen gaat. Ik heb geen hartslagmeter aan, maar de ademhaling verloopt heel rustig. De eerste helling krijgen we al te verwerken na iets meer dan 2,5km en ook hier heb ik geen enkel probleem. Ik voel dat de ziekte uit het lichaam is.

Tijdens de tweede helft wordt er af en toe wat sneller gelopen en telkens kan ik vlot mee. De hellingen blijf ik plezant vinden. Ik ben terug de ‘oude’ en hoop om dit weekend opnieuw een iets langere duurloop te kunnen doen.

Movescount_logo     strava

Duurloop, Lopen, Sport, Training

Weekend, dus lange duurloop

Een reactie plaatsen

Ondanks de al vrij drukke week mét een overdosis stress, maak ik tijd vrij voor een zondagse langere duurloop. Een ochtendmens ben ik nooit geweest en word ik waarschijnlijk niet meer, waardoor er pas in de namiddag gelopen wordt. Er staat een familiebezoek gepland en van die gelegenheid wil ik nu juist gebruik maken. Ik vertrek, al lopend, twee uur vroeger dan de rest van de familie en kom dan ongeveer gelijk aan.

Dit scenario houdt wel in dat ik van punt A naar punt B loop en niet in een lus. Er bestaat dus een risico van veel meer stijgen dan dalen of van enkel wind op kop. Dat eerste weet je op voorhand en als je de weg al éénmaal gelopen hebt, weet je dat voor altijd. Het tweede daarentegen kan telkens anders zijn. Vandaag is een dag waar de wind uit de verkeerde richting komt, waardoor ik dus de volledige afstand tegen de wind in zal moeten lopen. Ik bekijk het positief: tegenwind zorgt voor meer afkoeling dan rugwind. Het is bovendien vrij warm en zwoel en elk zuchtje wind kan dus voor verkoeling zorgen.

De af te leggen afstand bestaat uit twee grote stukken. Het eerste deel verloopt via de weg van thuis naar Werchter. De eerste kilometers zijn heuvelachtig (Charteuzen- en Meesberg) en goed beschut door bomen. Van 3,5 tot 10,5 km is het steeds rechtdoor lopen langs een vrij grote weg. Gelukkig zijn op de meeste plaatsen een fietspad voorzien en hoef ik dus enkel beter uit te kijken op de verschillende kruispunten, al dan niet met verkeerslichten. Dit stuk van het traject wordt vrij rustig gelopen aan 5′ min/km met een hartslag die gemakkelijk onder de 140 hs/min blijft.

2016-06-19-1Het tweede deel van mijn traject ziet er totaal anders uit. Hier loop ik over onverharde weg, langs de noordoever van de Dijle. Deze weg volgt perfect het verloop van de Dijle en kronkelt evenveel. Hierdoor voel je een keer de wind wat meer van links komen en iets later wat meer van rechts. In deze prachtige omgeving kun je niet anders dan te genieten van de mooie omgeving. Ondanks het goede weer, zie je niet al te veel wandelaars. De weg langs de zuidoever is verhard en daar zie je wel meer ‘zondagmensen’, maar dan vooral al fietsend.

Deze eenzame looptocht doet een mens toch wel deugd. Ik loop nog steeds op duurlooptempo en probeer zo de stress van de afgelopen weken van me af te lopen. Ik probeer hierbij niet te veel te versnellen. Stilaan gaat de snelheid en hartslag iets hoger liggen. De laatste kilometers worden hierdoor toch wel wat intensiever, met een hartslag in de buurt van de 150 hs/min. Uiteindelijk kom ik na iets meer dan twee uur aan op mijn bestemming.

Een gemiddelde snelheid van 12,2 km/u en hartslag van 138 hs/min vind ik al zeker niet slecht. Dit is ooit heel anders geweest. De week wordt dan ook afgesloten met meer dan 70km op de teller. Ook dat is ooit heel anders geweest.

Movescount_logo     strava

Duurloop, Lopen, Sport, Training

DCLA zomertoer, eindelijk

Een reactie plaatsen

Tot voor enkele weken wist ik niet hoe ik een bericht van vrijdag op een originele manier kon beginnen. Het was dan ook elke vrijdag een analoog verloop. Vandaag is dat verloop eveneens analoog, alhoewel, maar het is  wel een eeuwigheid (=meerdere weken) geleden. Ondanks de vrij intensieve loop van gisteren, start ik vandaag toch met de DCLA-collega’s. Ik stel me zelfs de vraag niet wat de groep van Jeroen, alias de brokkenlopers, gaat doen en steven recht af op de lopers van de groep van Miel. Het is de bedoeling om er een normale duurloop van te maken en niet opnieuw heel intensief te lopen.

Net voor het eigenlijke vertrekuur (18.15u) zijn we nog niet met een grote groep. Het ziet ernaar uit dat de vakantie al begonnen is. Het weer kan geen spelbreker zijn, ook al heeft het amper een uurtje geleden nog heel hevig geregend. Intussen is het opnieuw opgeklaard en is het ideaal, maar zwoel, loopweer. Zoals steeds wordt er stipt om kwart over zes vertrokken.

Ik blijf achteraan de groep hangen en probeer me heel rustig te houden. Mijn doel van deze duurloop is dan ook om de snelheid van de groep te lopen met een zo laag mogelijke hartslag. De eerste kilometers verlopen aan 11,5 km/u en ook al zou ik het lager willen zien, heeft mijn hart toch een hartslag van 135 hs/min nodig. Dit is zeker geen hoge hartslag voor mij, maar een mogelijke oorzaak voor een iets hogere hartslag kan zijn:
– oververmoeidheid
– warmte
– concentratie

Eénmaal de hellingen eraan komen gaat de snelheid verder omlaag en kan ik mijn hartslag op gelijke tred houden. De conditie zit zeker goed en praatje kan er zeker af. We blijven in de zogezegde zone 1. Boven op de Chartreuzenberg wordt er toch wel wat sneller gelopen en gaat mijn hartslag wel regelmatig boven de 140 hs/min. Verder versnellen heeft niet veel zin, omdat ik er dan opnieuw een tempoloop van maak en alleen moet verder lopen. Ik houd me dus opnieuw wat in en zorg dat we toch minstens met twee samen blijven.

Zodra ik mijn snelheid wat inhoud, zakt mijn hartslag ook vrij snel. Bij een iets hogere snelheid, gaat mijn hartritme ook de hoogte in. De voorlaatste kilometer lopen we vrij vlot en de laatste kilometer houden we opnieuw iets rustiger, zodat extra uitlopen rond de piste, als cooling down, helemaal niet moet. Het was alvast een mooie afsluiter van een werkweek waarin ik toch vier keer op vijf dagen gelopen heb.

Movescount_logo      strava

Duurloop, Lopen, Sport, Tempoloop, Training

Heverleebos met extraatje

Een reactie plaatsen

Tijdens de middagpauze gaan we vandaag opnieuw met enkele collega’s richting het bos van (Oud-) Heverlee. Zoals steeds worden er voor het vertrek groepjes gevormd die elk hun snelheid en afstand lopen. Dit keer is het iets moeilijker maar uiteindelijk komt iedereen er wel uit.

Samen met L. gaan we voor de grote ronde. Dit komt neer dat we een afstand van ongeveer 10,5km lopen. Door de rustdag van gisteren, ja ik neem ook af en toe een rustdag, voel ik me opnieuw uitgerust. Toch houden het vrij rustig, alvast de eerste kilometer. De eerste kilometer is bijna continu klimmen en wordt afgelegd in 5’41”. De tweede kilometer is dan weer dalend en zorgt dat de snelheid er meer inkomt. Het resultaat is dan ook dat we hier een minuut minder nodig hebben voor dezelfde afstand.

Na deze vlotte kilometer blijft het eerder vlot gaan. De derde kilometer, ook vooral stijgend wordt toch afgelegd in 5 min en dat is helemaal niet traag. Het is zelfs mijn tweede beste tijd op de Klim Vaalbeek – Meerdaal. Vanaf hier blijft de snelheid vrij hoog liggen. Ook op het volgend stuk, de Langendaalstraat, wordt een tweede snelste tijd gelopen. Bovendien heb ik pas vorige week de snelste tijd gelopen op beide segmenten.

chardonnayMeerdaelDoor het natte weer van de voorbije dagen kiezen we ook dit keer voor een alternatieve omloop, via Chardonnay Meerdael. Dit verkleint de afstand niet en zorgt zelfs voor een mooi klimmetje tussen de velden, op bovenstaande foto te zien, rechts van het gebouw, langs de bomenrij. Ook hier verzwakken we niet en blijft het tempo er goed inzitten. Toch wil ik meer.

Als we ter hoogte komen van de weg naar de kapel, besluit ik rechtdoor te lopen en zo een klein lus extra te doen. De bedoeling is om iets later terug samen te komen. Hiervoor moet ik wel snel genoeg lopen en L. tijdig terug inhalen. Ik vertrek dan ook vol goede moed aan de smalle dalende bosweg, of eerder weggespoeld bospad. Ik ben hier nooit eerder geweest en van weg is niet veel sprake meer. Door de regen is het grootste stuk van dit wegje omgetoverd in een mooi beekje. Het is dus continu de best beloopbare ‘oever’ vinden om toch maar met redelijke snelheid naar beneden te lopen. Of is dit altijd zo geweest??

Als ik terug op de weg kom, kijk ik onmiddellijk richting het punt waar L. normaal de weg moet oversteken. Ik zie hem niet. Of hij is al gepasseerd en dan heeft hij een heel grote voorsprong, of hij is nog niet gepasseerd, maar dan moet hij fout gelopen zijn. Toch begin ik vol goede moed aan de grootste hindernis: de Poggio. Ik wil niet alles geven, maar wil toch mijn snelheid voldoende hoog houden. Resultaat: 6de tijd van mijn 18 keren dat ik hier (volledige Poggio) gepasseerd ben.

Daarna is het gewoon tempo lopen tot de plaats van afspraak. In de verste verte zie ik niemand. Het verschil moet dan toch te groot geweest zijn én hij heeft zeker niet op me gewacht!! Ik blijf verder lopen aan 14,3 km/u of 4’12” min/km. Het laatste stukje loop ik zelfs meer dan 15 km/u! Het bewijs is er dankzij Strava. Ik loop mijn snelste tijd op de volgende segmenten: Adelaars loopparcours 1: tussentijd 3 en Parnassusdreef.

Met een gemiddelde van 4’37” is dit opnieuw eerder een tempoloop dan een duurloop te noemen. Ik ben er zeker van deze omloop in de toekomst nog gelopen zal worden. Benieuwd wat dat gaat geven.

Movescount_logo     strava

Duurloop, Lopen, Sport

en op dinsdag, de Sequoia

Een reactie plaatsen

Na een vrij gevulde week, begint deze week op dezelfde manier. Nadat we gisteren in Heverleebos gelopen hebben, gaan we vandaag weer op pad. Dit keer lopen we tijdens de lunchpauze ons vertrouwde parcours: Sequoia.

Ik probeer om niet te snel van start te gaan. We doen al geen opwarming voor we aan onze loop beginnen. Daarom is het aan te raden om de eerste kilometer als een opwarmer te lopen. Bovendien is, in dit geval, de eerste kilometer nog binnen de stadsring en loop via wegen, stoepen, … en kom je her en der tegenliggers of andere fietsers tegen. Eénmaal de ring onderdoor, komen we via het sportkot op rustigere (bos)wegen en kunnen we ons meer concentreren op het eigen lopen.

Het tempo ligt vrij stabiel rond de 5’06” min/km. Op die manier lopen we het grootste stuk. Op de moeilijk beloopbare stukken is het iets moeilijker om dit tempo te blijven lopen, maar het lukt vrij aardig. Ik concentreer me iets meer op mijn cadans, nu 170 rpm. Ik zou graag een iets hogere cadans lopen, ook bij deze rustige lopen.

Wanneer de snelheid iets zakt, versnellen we met zijn tweeën opnieuw iets meer. Dit hoger tempo houden we verder aan. Zelfs op de steile Karmelietenberg en het ‘dan’ zware stuk Naamsestraat blijven ver boven de 12km/u lopen.

Duurloop, Lopen, Sport

Nieuwe week, ’s maandags Heverleebos

Een reactie plaatsen

Door de overvloedige regen van de afgelopen dagen en weken zijn vrij veel boswegen onbeloopbaar geworden. Met enkele collega’s lopen we bijna dagelijks acht- of tientak kilometer tijdens onze lunchpauze, regen of niet. Een geloof het of niet, meestal zonder regen, ook al regent het in de voormiddag én in de namiddag!

2016-06-13-1Op maandag kiezen we om in Heverleebos te lopen. De Langendaalstraat, langs het militair kwartier, bevat al plassen na een droge week en dus vandaag zeker geen aanrader. We kiezen dan maar een licht aangepast parcours.

Er zijn mogelijkheden genoeg, maar toch komen we opnieuw ter hoogte van deze weg. We draaien dan maar onmiddellijk een andere straat in, die ons leidt naar een aardig optrekje, alvast het terras oogt zeer mooi. Zodra we langs de voorkant passeren, zien we dat dit het domein van de Chardonnay Meerdael is. Veel tijd om ervan te genieten, hebben we niet. Nieuwe wegen kan al eens verrassend zijn en intussen krijgen we stevige helling te verwerken. Degene die hier nog links en rechts kan kijken, ziet dat we tussen de wijnvelden lopen. Je moet dus helemaal niet naar Zuid-Frankrijk gaan om tussen de wijnvelden te lopen.chardonnayMeerdael

Daarna komen we opnieuw op onze vertrouwde wegen. Dit betekent dat na de afdaling naar de kapel en de bron we kunnen beginnen aan de Heverleese Poggio. Het is vandaag zeker geen superdag voor me. Ik draag geen hartslagmeter, maar voel dat het minder vlot gaat dan anders. Misschien zitten de kilometers van gisteren nog in mijn benen? Toch loop ik niet al te traag de Poggio omhoog en wacht boven eventjes op mijn loopgenoten.

Vanaf hier lopen we een degelijk tempo verder. De laatste kilometers worden toch wel onder de 5 min/km afgelegd. Met zijn tweeën trekken we het laatste stuk, licht dalend, nog wat meer door. Hier halen we zelfs snelheden van boven de 15 km/u.