Eind deze maand vindt het derde deel van de Marathon van Lubbeek plaats in Binkom. Vermits ik aan de twee eerste sessies (Linden, Lubbeek) al deelgenomen heb, wil ik dit derde deel niet laten schieten. Meer zelfs, ik wil hier zelfs een goed resultaat behalen. Hiervoor ga ik vandaag al eens het parcours verkennen.
Een verkenning betekent eveneens het verkennen van de omgeving, mogelijke parkeerplaatsen en ook, heel belangrijk, de weg ernaar toe. Parkeren wordt al zeker een probleem. Het is belangrijk om tijdig aan te komen. Het parcours is vrij ingewikkeld en heeft ondermeer twee keerpunten en nog andere wegen waar in twee richtingen gelopen wordt. Zelfs met het parcours als GPX-bestand geladen in mijn horloge blijft het heel moeilijk.
Op deze zondagmiddag is het vrij warm. Ik heb geen extra drank voorzien, ook niet om onmiddellijk na het lopen iets te kunnen drinken. Ik vertrek op de plaats waar ik denk dat het vertrek zal zijn en begin vol goede moed aan mijn verkenningsloop. Echt fris voelen de benen niet. De tempoloop van afgelopen vrijdag is nog zeker niet verteerd en bovendien blijven mijn knieën, patellapees, voor wat pijn en onrust zorgen.
Mijn eerste kilometer leg ik nochtans af in 4’38”, helemaal niet slecht in de hierboven vermelde omstandigheden. Toch probeer ik de volgende kilometers op hetzelfde tempo af te leggen. De tweede (4’26”) en de derde (4’33”) worden zelfs nog iets sneller afgelegd. In de vierde kilometer ligt een keerpunt en een stuk afgesloten bosweg, waardoor de snelheid zelfs even tot 0 zakt. Toch heb ik nu ook maar 4’39” nodig. Na het terugkeren over dezelfde weg, is het moeilijk om de rest van het parcours te vinden. Ik zie de plattegrond wel, maar zo zie je niet in welke richting je overal moet lopen. In de vijfde kilometer ligt ook aan keerpunt en begin ik het echt wel warm te krijgen. Toch zakt de snelheid niet, 4’31” voor de laatste kilometer.
Hierna moet er opnieuw van de weg afgeweken worden. Door de vele brandnetels twijfel ik even en duw de horloge op pauze om een weg te vinden. Er is geen echt alternatief en dus wandel ik heel voorzichtig door de brandnetels en vergeet hierdoor opnieuw op start te drukken. De volgende kilometers gaan via boswegen, langs een perelaar en zo terug via de weg richting finish. Voor tussen de fruitbomen en hoge gras naar de weg, zijn zwaar om het tempo erin te houden. Aan de finish wil ik een korte pauze inlassen en merk hier dat mijn horloge de hele tijd op pauze gestaan heeft. Echt zonde.
Met de moed in mijn schoenen begin ik aan een tweede ronde. De wedstrijd zelf bestaat ook uit twee ronden van iets meer dan 7K. Ik besef nu pas echt hoe zwaar het hier gaat worden. Mede door de snelheid en het warme weer, zal de snelheid toch moeten zakken. Door de foute manipulatie van de horloge weet ik niet hoeveel kilometer ik reeds heb afgelegd, maar ik besluit toch om de tweede ronde niet volledig af te leggen.
Het is met gemengde gevoelens dat ik deze verkenning uitgevoerd heb. Enerzijds ben ik blij dat ik de wegen van de loop verkend heb, anderzijds besef ik nu wel hoe zwaar het gaat worden. Bovendien blijf ik met een minder gevoel achter en dit niet alleen door de pijnlijke knieën.