Een vroege vogel ben ik nooit geweest en dat zal nu ook niet meer veranderen. Een langere ochtendloop zal je me dan ook zelden zien doen; uitzonderingen zijn altijd mogelijk. Deze zondag ben ik toch eens voor 10u klaar. Gelukkig maar, want het wordt weer een warme dag en dan is het toch wel beter om tijdig te vertrekken.
Vanuit Linden vertrekt er op zondag vaak een groepje lopers en deze ga ik vandaag proberen te halen. Zonder te treuzelen, loop ik dan maar richting de parking aan de Kasteeldreef, maar tevergeefs. Vandaag blijkt er niemand te vertrekken, of ze moeten al vertrokken zijn. Geen nood, ik ben oud en wijs genoeg (denk ik toch) en loop dan maar alleen verder. Ik heb geen bevoorrading bij me. Als ik echt lang wil lopen, zal ik via thuis moeten lopen om me daar van een drankje te voorzien. Er staat namelijk een isotone sportdrank klaar in de koelkast.
Na enkele kilometer door de Lindense bossen kom ik iemand tegen en vraag hem of ik even met hem mee mag lopen. Op die manier loop ik een rustig tempo richting Kessel-Lo. Onderweg wordt er wel wat gebabbeld, o.a. over de 20 km door Brussel, maar zijn naam heb ik dan weer niet gevraagd.
De terugweg naar Linden wil ik niet lopen via de Leming zodat ik niet in de verleiding kom om nog maar eens een aanval te wagen op mijn PR richting Kortrijkstraat. Ik kies dan maar voor de steile helling richting Sneppenstraat. Bovendien neem ik het steil stijgend straatje rechtdoor, maar dat blijkt echt dood te lopen. Omdraaien en terug naar beneden dan maar. De Sneppenstraat is zeker ook een Strava-segment, maar toch blijf ik vrij rustig lopen zonder een besttijd na te streven.
Eénmaal terug in Linden ga ik enkele wegen van de Linden Bosloop van volgende week verkennen. De hellingen gebruik ik dan ook om mijn hartslag nog wat meer de hoogte in te jagen, een typische heuveltraining. Op dergelijke momenten besef ik des te meer hoe zwaar het zal worden. Gelukkig is dat voor iedereen hetzelfde.
