Langere duurloop #MR16 #roadtorotterdam

Met nog vier weken op de teller voor mijn tweede marathon, de eerste met ambitie, is het nog eens tijd voor een langere duurloop. Het is dit weekend de bedoeling om minstens 2,5 uur te lopen. De DCLA training van vrijdagavond laat ik links liggen, maar is wel vervangen door een iets kortere duurloop op vrijdagmiddag. De spaghetti-avond van DCLA schrap ik natuurlijk niet. Ik zorg dat ik op het einde van de normale training ter plaatse ben, perfect op tijd om een tafel vrij te houden voor de loopgenoten van de groep van Miel.

De spaghetti is natuurlijk de perfecte avondmaaltijd net voor een langere duurloop, ware het niet dat deze maaltijd ook doorgespoeld wordt met een aantal lekkere bieren. Het is niet altijd gemakkelijk om een langere duurloop in te plannen, rekening houdend met het gezin en al zeker niet als de twee zonen hun verjaardag vieren. Toch krijg ik de zaterdagnamiddag de nodige ruimte om zonder stress mijn duurloop af te leggen. De kids daarentegen vragen wel dat papa eerst wat mee gaat voetballen. Niet de ideale opwarming, maar ik kan het hen niet weigeren; het is nog steeds hun verjaardag !!

Net voor ik vertrek, eet ik enkele stukken peperkoek met pindakaas en drink een Isostar isotone sportdrank. Deze drank gaat ook in mijn drinkbus die ik meeneem voor onderweg. Rond kwart over twee begin ik dan aan mijn langere duurloop. De eerste kilometers houd ik mij vrij rustig en loop rond de 11,5 à 12 km/u, maar dit zowel wanneer het daalt als wanneer het eerder omhoog gaat. Dit eerste gedeelte gaat alvast vrij vlot. Veel wind staat er niet, maar het voelt vrij fris aan waardoor ik goed besef dat ik tegen de wind in loop.

2016-03-12

Na de zesde kilometer loop ik verder aan 12 km/u en mijn hartslag bedraagt dan 140 hs/min. Dit is nog iets beter dan de vorige keer ik deze omloop deed. Ik voel dan ook geen noodzaak om vroeg te drinken. De eerste slok neem ik pas na meer dan 10km. Op de steile beklimming van de Panoramalaan in Nieuwrode probeer ik de 12 km/u aan te houden. Nog wat later, op het weggetje langs de E314 loop ik vlot aan 12,5 km/u. Dit is de snelheid die ik graag zou kunnen aanhouden tijdens de marathon.

Wanneer ik de snelweg de tweede keer overloop, zie ik iemand mat een Salomon-rugzak voor me uit lopen. Ik versnel om hem te kunnen inhalen. Het blijkt iets moeilijker dan verwacht. Ik kom ondanks mijn 14 km/u amper dichter. Eénmaal bij hem praten we wat en lopen we een eindje samen aan 13 km/u. Dit is voor mij toch wel iets te snel. Na Holsbeek-dorp loop ik opnieuw alleen verder. Ondanks ik nu terug alleen loop, houd ik mijn snelheid boven de 12,5 km/u. De hartslag die ik daarbij nodig heb, ligt maar net onder 150 hs/min.

De laatste kilometers verlopen toch wel zwaar. De hartslag gaat niet veel hoger liggen, maar stijgt wel en de snelheid houd ik aan. Toch vraagt het me veel meer moeite. Het is een raar gevoel. Ik moet echt het onderste uit de kast halen om dezelfde snelheid te blijven lopen en toch gaat mijn hartslag niet echt de hoogte in. Het is alsof een limiet bereikt is. Tijdens het lopen reeds begin ik mij af te vragen hoe dit komt. Ligt het aan de snelle duurloop van gisteren? Ligt het aan de biertjes van gisterenavond? Ligt het aan de versnelling rond halfweg? Had ik meer moeten drinken? Had ik toch een gelleke moeten nemen? Of is het de combinatie van alles??

Toch moet ik tevreden zijn van deze duurloop. Volgens Strava loop ik een PR op de 30K (=2u25). Dit is ook de verhoopte tussentijd van de 30 tijdens de marathon, maar dan mag ik geen verval meer kennen tijdens de laatste 12K en dat zou vandaag meer dan zeker het geval geweest zijn.

Movescount_logo     strava

(62 keer bezocht, waarvan 1 vandaag)

Comments

comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.