Met veel tegenzin heb ik gisteren, vrijdag, moeten passen voor de wekelijkse duurloop met de collega’s van DCLA. Er zijn van die familiale prioriteiten waar je niet onderuit kunt of wilt. Het weer was alles behalve en waarschijnlijk zou er weinig plezier te rapen zijn tijdens het deze duurloop. Het is al minder leuk om een volledige omloop in het donker te lopen en als het dan nog continu regent, is het plezier helemaal ver te zoeken.
Vandaag zaterdag zal er toch wel moeten gelopen worden. Twee dagen complete rust is meer dan voldoende. Bovendien is het weer vandaag veel loop-vriendelijker. Gelukkig is er in de namiddag wat tijd om wat te gaan lopen. Op de middag was er een mooi zonnetje zichtbaar, maar om twee uur is het al terug grijs. Een kleine controle op de bestaande weer-App’s leert me dat het de komende uren nog zal opwarmen! Optimistisch als ik ben, laat ik mijn regenvestje thuis en kies enkel voor een lange tight en bovenaan een dun T-shirt en een dunne shirt met lange mouwen. Deze zijn al fluo-geel, dus een bijkomende hesje is dit keer niet nodig.
Na twee dagen zonder te lopen voel ik dat het vrij vlot gaat.Na mijn start bergaf blijft de snelheid er vrij goed inzitten. De eerste kilometer ligt ver onder de 5′ min. Dit ziet er goed uit, want ik voel ik niet echt dat ik mij hiervoor extra moet inspannen. Dit doet me denken aan het segment in het stukje weg aan het kasteel van Linden. Ook al ligt dit slechts na anderhalve kilometer en moet ik daarna nog wel een eindje door lopen. Ik versnel dan ook op dit wegje ook al ligt het modderig en is het moeilijk om recht te blijven. Na aankomst zie ik op Strava dat ik er zelfs een CR gelopen heb!
Na deze korte versnelling loop ik verder aan een tempo boven de 13 km/u. Als ik dit 10 km kan volhouden, heb ik goed gelopen. Het gaat me nog steeds goed af zonder op mijn adem te trappen. Ik probeer dit tempo toch vol te houden op deze omloop die ik al vaker gelopen heb. Na een rondje over de Finse piste gaat het verder richting provinciaal domein. Daar kies ik een volledige ronde van de grote vijver, zodat ik achteraf, via Strava, kan vergelijken hoe snel ik vandaag loop. Ik versnel dus niet echt gedurende deze ronde, maar probeer mijn snelheid ook niet te laten zakken.
Na dit uitstapje in het provinciaal domein beslis ik om mijn loopje wat te verlengen en te kiezen voor de omloop die ik gisteren had moeten lopen met de collega’s van DCLA. Hierdoor schat ik dat ik aan 15km kom en met dit tempo zou ik wel eens mijn snelste 15K kunnen lopen. Richting Hoog-Linden kan je natuurlijk niet lopen zonder de noodzakelijke hellingen. Het begint met de Martellekensweg en het verlengde, de Groddeweg. Een tijdje gelden heb ik dit eens gelopen om mijn PR te verbeteren, dus dat moet ik vandaag zeker niet aanvallen. Toch blijkt dat ik vandaag mijn PR’s (er zijn twee segmenten) nog verbeter op deze helling. Vanaf hier blijft het zwaar. Er volgen enkele kilometers met nog verschillende hellingen.
Na 16km loop ik richting huis en voel me nog vrij goed. De snelheid zit er nog steeds goed in en ik ga proberen om dit 20km vol te houden. Ik besluit dan ook om er nog enkele kilometers bij te doen en mijn PR van de 20K aan te vallen. In deze extra lus beginnen de hellingen toch wel steeds zwaarder te worden, maar een korte blik op mijn Suunto-horloge leert me dat het verval nog niet echt merkbaar is. Intussen voel ik het wel al kouder worden en dat kan ook met vermoeidheid te maken hebben. Na kilometer 18 besef ik dat de halve marathon-afstand niet veel meer is dan de 20K en dus probeer ik het vol te houden tot voorbij de 21K. Als ik bijna thuis ben, zie ik 20,5 op de teller staan, dus moet ik er nog een klein stukje bij lopen. Nu wordt het toch wel zwaar om het tempo hoog te houden. Nieuwsgierig toch wat de gemiddelde snelheid zal zijn en misschien nog meer wat de geschatte prestatie voor de halve marathon zal zijn.
Na afloop blijkt dat ik ALLE PR’s vanaf 5K verbeterd heb.
En naast de vermelde CR in het begin, ook nog andere PR met een top 10 plaats.
