Afgelopen vrijdag eindigde de DCLA-duurloop nogal pittig. Ik heb de laatste twee kilometers sneller gelopen dan ik eigenlijk voor mogelijk hield. Kortom, deze week heb ik al meer getraind op snelheid dan de hele vorige maand.
Gisteren, zaterdag, heb ik een rustdag ingelast. Vandaag is het dan tijd om het langer, maar rustig aan te doen. In elk trainingsschema en zeker in dat voor langeafstandslopers, horen voldoende trage kilometers. Deze week bestond voor een groot deel uit snelheid en daarom is het nu hoogtijd voor een duurloop. In het verleden is al duidelijk gebleken dat ik vaak te snel loop tijdens mijn duurlopen. Om mijn hartslag tijdens het lopen naar beneden te krijgen, zijn dus rustige en langere trainingen vereist. Hoogtijd om eraan te beginnen.
Een uurtje na het zondag-ontbijt sta ik klaar in short en T-shirt. Toch nog vlug eens checken wat de temperatuur is en gaat worden. Voorlopig is het nog vrij fris, maar de zon schijnt volop, dus bij 13°C en wat zon moet deze kledij volstaan. Effectief, na enkele honderden meters heb ik al echt warm genoeg. De kledij is alvast geen reden om vroeger te stoppen. Het is alleen maar te hopen dat de zon van de partij blijft. Na de eerste kilometer en dus ook na enkele licht stijgende wegen, voel ik het zweet al uitbreken. De volgende kilometer en dus na nog meer en iets zwaardere hellingen, kan ik al het zweet uit mijn ogen wrijven. Zou ik dan toch iets te veel pintjes gedronken hebben tijdens de voetbalwedstrijd van OHL??
Tot aan het centrum van Pellenberg en dat is ongeveer na 8K, zijn er voornamelijk stijgende hoogtemeters. Tot daar blijft het dan ook iets meer letten op de hartslag. Ik ben duidelijk iemand die bij de aanvang van een loop moet uitkijken om niet met een te hoge hartslag te lopen. Daarna blijft de hartslag wel binnen de perken. Het is ook vanaf daar dat de snelheid omhoog gaat, zonder grote toename van de hartslag. Tot daar ligt mijn gemiddelde snelheid rond de 11 km/u. De grote tweede helft loop ik aan een gemiddelde snelheid van om en bij de 12 km/u. Toegegeven, hier zitten veel minder stijgende hoogtemeters in, zelfs meer dalende.
Ter hoogte van de Diestsesteenweg moet ik me beginnen afvragen of ik wil de omloop wil uitbreiden. Als ik de ‘normale weg naar huis loop, kom ik aan ongeveer 18km. Als ik dus 20 of meer kilometer wil lopen, moet ik dus eerst wat extra kilometers doen. Ik besluit om vandaag toch ook minimum 21K te lopen. en ga dus een extra ronde van het provinciaal domein doen. In het provinciaal domein loop ik altijd iets sneller dan gepland. Dit keer is dat niet anders. De snelheid blijft weliswaar schommelen rond de 12 km/u. Het is er vrij druk en het is dan ook goed uitkijken om iedereen te ontwijken. De ondergrond van de weg rond de grote vijver zou eens een onderhoudsbeurt kunnen verdragen. De stenen die uitsteken vergemakkelijken het lopen zeker niet, integendeel.
Voor de laatste drie kilometer houd ik me aan de routine en loop dus via het Negenbunderpad en de Nachtegalenstraat terug huiswaarts. Het tempo blijft er goed inzitten, ondanks de tegenwind. De eerste halve marathon van de maand oktober zit erop. Strava laat me er mooi aan herinneren.
