Zoals elke lange afstandsloper probeer ik ook regelmatig een langere duurloop te doen. Tijdens de week is het vaak te moeilijk door gebrek aan tijd. Een duurloop vraagt toch al gauw enkele uren, douchen en omkleden niet inbegrepen. Zelfs tijdens het weekend is het voor een vader van twee jonge kinderen vaak moeilijk.
Dit weekend is dat niet anders. Op zaterdag vind ik met moeite twee uren enkele uren voor mezelf. Het is dan ook al bijna 16u eer ik mijn loopschoenen aantrek en aan mijn looptocht begin. Het heeft de laatste dagen, en ook vandaag, al vrij veel geregend en daarom kies ik voor een parcours met voornamelijk verharde wegen. Anderzijds moet ik al om 19u in Brussel Centrum zijn. Zonder te veel tijd te steken in douchen en omkleden, blijft mijn tijd beperkt tot minder dan twee uur lopen. Het parcours via Pellenberg en Kessel-Lo is ongeveer 18km en dat moet dus gemakkelijk te doen zijn op minder dan twee uur.
Het heeft net geregend, maar intussen schijnt er een mooi zonnetje en liggen de wegen er terug vrij goed bij. Na de eerste afdaling zit de snelheid (voor een duurloop) er al vrij goed in, maar mijn hartslag krijg ik moeilijk naar beneden. Ik wil echt niet te traag lopen en blijf dus maar met een hartritme net boven de 140 hs/min doorlopen. Tijdens de diverse beklimmingen richting Pellenberg stijgt de hartslag niet overdreven, dus ik maak me geen zorgen en loop rustig verder. Net voor het dorpscentrum passeer ik de spiegeltent van Heerendaal. Op dit ogenblik is het er natuurlijk nog rustig; vanavond zal het hier veel drukker zijn. Net voorbij Kapelstraat-Ganzendries verdwijnt de zon achter een extreem donkere wolk. Dit voorspelt niets goeds. Weinige minuten later is het dan ook zover: de hemelsluizen gaan open. Het regent op enkele minuten zo hard dat de straten worden herschapen tot rivieren, waardoor mijn schoenen al vrij snel omgedoopt worden tot zompige schoenen. Mijn broek en shirt kleven dan ook helemaal vast rond mijn lichaam. Gelukkig houdt het vrij snel op met regenen. Het loopje kan dus verdergezet worden. In de tweede helft kan bij dezelfde hartslag de snelheid nog omhoog. Het gevoel blijft goed. Uiteindelijk heb ik er een goed gevoel aan overgehouden.
Na de loop heb ik geen tijd meer te verliezen. Na een vluchtige douche, kleed ik mij om en maak me verder klaar om in Hotel Plaza in Brussel een fotoreportage te gaan maken van Miss Brussel en Miss Vlaams-Brabant voor Miss België 2016. Om pijnlijke benen te vermijden, draag ik mijn compressiekousen onder mijn jeansbroek en zelfs onder mijn normale sokken.
Als ik ‘s nachts thuiskom, draag ik nog steeds de compressiekousen en ben nog steeds tevreden van dergelijke sokken. Ik heb helemaal geen plan om ze te dragen tijdens een training of wedstrijd, maar ik zal ze wel blijven gebruiken na een intensieve inspanning.
